Philippe Castelli: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

Aldo tous risques

1990 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Wyn. Met o.a. Aldo Maccione, Charly Bertoni, Yolande Folliot, Michel Prud'homme en Gilles Gaston Dreyfus.

Een jet-setkoppel organiseert een luxueus diner in hun appartement, waarbij alle gasten verkleed moeten zijn als een bekend persoon. Plotseling verschijnen drie personen met een Landru-masker die met de juwelen van de gastvrouw aan de haal gaan. Maccione, expert van de verzekeringsmaatschappij, wordt met het onderzoek belast. Debiel als altijd, weet hij daarbij geen moment natuurlijk of geloofwaardig over te komen. Alleen wie zich niet stoort aan Maccione's overacting zal de film uitzitten zonder kwaad te worden. Het scenario van Christian François en Corinne Elizondo stelt al evenmin iets voor. Martial Thury stond achter de camera. Ook bekend als MASCARADE.

Banana's Boulevard

1987 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1987. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Les Forbans, Philippe Castelli, Popeck, Eveline Dassas en Catherine Ferrières.

Vijf werklozen willen muzikant worden onder de naam Les Forbans. Na talloze avonturen, die hen zelfs op de Antillen brengen, komt het succes. Het nevenverhaal gaat over een geheimzinnige microfilm, waarin heel wat achtervolgers geïnteresseerd zijn. Het scenario is onwaarschijnlijk en zit slecht in elkaar. Bovendien is het zeldzaam onbeduidend.

Par où t'es rentré, on t'a pas vu sortir

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Jerry Lewis, Philippe Clair, Marthe Villalonga, Jackie Sardou en Philippe Castelli.

Frankrijk is het enige land ter wereld waar Jerry Lewis nog artistiek aanzien heeft en af en toe nog eens in een film mag aantreden. In dit geval is het resultaat ronduit gênant, pijnlijk voor alle betrokkenen en in het bijzonder een onthutsend dieptepunt voor Lewis, die toch ooit geestige films heeft gemaakt, en die hier, in het Frans gedoubleerd, gedegradeerd wordt tot aangever voor de luidruchtige onbenul Clair. Onbeschrijflijk ziek is deze film, bah. Scenario van regisseur Clair, Daniel Saint-Hamont en Bruno Tardon.

Liberté, Egalité, Choucroute

1985 |

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1985. Jean Yanne. Met o.a. Jean Poiret, Ursula Andress, Michel Serrault, Jean Yanne en Daniel Prévost.

Onder het mom van een historische fabel (de kalief van Bagdad en zijn vizier brengen een bezoek aan Parijs in 1789 om guillotines te kopen!) heeft Jean Yanne een scherpe satire gemaakt op het socialistische bewind van Mitterand. De socialisten, de immigranten en de buitenlanders worden allen afgekraakt, en dat nog wel door een cineast die niets meer te maken wil hebben met kortzichtigheid, die demagogisch is en zowel in het goed als in het kwade gelooft. Gezien tegen de huidige Franse achtergrond is de maker wel moedig geweest, maar het geheel is grof, niet bepaald komisch, middelmatig gefilmd en meer in de trant van cabaret.

Ave Maria

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Jacques Richard. Met o.a. Anna Karina, Féodor Atkine, Isabelle Pasco, Pascale Ogier en Dora Doll.

Het verhaal draait om een zeer jonge meisje, Ursula, dat zich verzet tegen een fanatieke ex-priester en zijn vrouw, die een heel dorp willen tiranniseren. Ursula biedt op perverse en godslasterende wijze weerstand tijdens een bijzonder eigenaardige duivelbezwering die tot haar dood leidt. Verrassend, gezien de Franse film tegenwoordig. De wrede dialogen uit de pen van Paul Gégauff zullen niet gauw vergeten worden. De vele overdrijvingen doen het geheel op een langdradige karikatuur lijken, maar ook niet iedereen heet Buñuel.

Ça va pas être triste

1982 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1982. Komedie van Pierre Sisser. Met o.a. Darry Cowl, Catherine Lachens, Hubert Deschamps, Philippe Castelli en Daniel Prévost.

Een logge klucht rond een drietal amateurgangsters, een burgemeester die zich verbeeldt dat hij een cowboy is, en andere stereotypen, w.o. een antiquair die het tegenzit en die zich tracht om te scholen tot bankrover. Een onzinnig scenario in de vorm van een parodie. Niets nieuws onder de zon. Een waardelozige regie en ontzettend klunzige acteurs.

Plus beau que moi...tu meurs

1982 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1982. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Aldo Maccione, Philippe Clair, Philippe Castelli, Raymond Pellegrin en Philippe Nicaud.

Maccione wordt ervan beschuldigd een overval te hebben gepleegd en neemt de benen maar is onschuldig. Zijn tweelingbroer, een geestelijke, achtervolgt hem dwars door Noord- Afrika om hem te laten weten dat de politie achter hem aanzit. De ware schuldigen worden uiteindelijk gearresteerd. Rond dit idiote scenario dat de regisseur zelf schreef, heeft hij een stroom grappen verzonnen waarvan het merendeel voorspelbaar is. De indruk het allemaal al eens eerder gezien te hebben overheerst bij het zien van deze klucht van laag allooi. Camerawerk van Mario Vulpiani en Didier Tarot.

On s'en fout....nous on s'aime

1982 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1982. Familiefilm van Michel Gérard. Met o.a. Ariel Besse, Didier Clerc, Michel Galabru, Darry Cowl en Colette Castel.

Een middelbare scholier wordt verliefd op zijn klasgenote, die sinds de scheiding van haar ouders mannen wantrouwt. Zijn doorzettingsvermogen heeft succes, waarna ze allerhande smoesjes moeten verzinnen om samen de nacht - platonisch - te kunnen doorbrengen. Wel een aardige puberkomedie met satirische trekjes. Het geheel blijft echter omzichtig binnen de bourgeois-normen en heeft een wel erg simpel scenario. De redding is de interessante persoonlijkheid van Besse (uit BEAU-PERE) die heel wat meer suggereert dan de verdere film waarmaakt.

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Est-ce bien raisonnable!

1980 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1980. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Miou-Miou, Gérard Lanvin, Michel Galabru, Henri Guybet en Renée Saint-Cyr.

Een jonge misdadiger neemt een rechter van instructie zijn kleding en identiteitspapieren af en botst bij zijn ontsnapping uit het gerechtshof op een journaliste die op de rechter een beroep kwam doen voor een affaire waarover ze schrijft. Persoonsverwisseling leidt tot verwarrende complicaties. Ondanks de aantrekkelijke rolbezetting en bekwame regie is dit een nogal mat uitgevallen misdaadkomedie, waarbij het inzakkende tempo en de onvoldoende verrassingen, de opgewekte toon en geamuseerde interesse van de toeschouwer steeds meer gaan saboteren. Scenario van Jean-Marie Poiré.

Le guignolo

1979 | Komedie, Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1979. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Mirella D'Angelo, Carla Romanelli, Michel Galabru en Charles Gérard.

Een internationale kunstdief krijgt in het vliegtuig naar Venetië een koffertje in handen dat een microfilm bevat. Terwijl hij met een bevriende museumsuppoost zijn culturele diefstallen voortzet, zit zowel de Franse geheime dienst als een Arabische bende achter hem aan. Deze brengt ook nog aantrekkelijke dames in het spel. Zo mogelijk absoluut dieptepunt in Belmondo's filmcarrière, waarbij iedere fantasie is uitgeschakeld en alles alleen aanleiding is om hem talloze malen eerder vertoonde stunts en grappen met onuitstaanbare bravoure te laten uitvoeren. Bij deze ergernis dwingt zelfs zijn lenigheid op gevorderde middelbare leeftijd geen respect meer af. Regisseur en medespelers kijken passief toe. Scenario van Jean Herman. Camerawerk van Henri Decae.

Black Out

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Philippe Mordacq. Met o.a. Françoise Arnoul, Laurence Vincendon, Edward Meeks, Pierre Fabien en Philippe Castelli.

Op het eiland Jersey tracht een schrijver een roman te schrijven. Gezien het feit dat hij echter zwaar aan de alcohol is, gooit hij onophoudelijk werkelijkheid en fantasie door elkaar en kan het onmogelijk nog uit elkaar houden. Een moeilijk thema waaraan deze regisseur, waarvan sedertdien niets meer is vernomen, zijn hoofd heeft gestoten. Hij slaagt er niet in vat op de materie te krijgen. Niemand begrijpt er dan ook iets van, zeker de kijker niet. Typisch een film die werd opgenomen door een dronken Hitchkock. Blijft over de bekoring die uitgaat van het eiland Jersey.

Ce cher Victor

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Robin Davis. Met o.a. Bernard Blier, Jacques Dufilho, Alida Valli, Alice Reichen en Philippe Castelli.

Gepensioneerden wonen sinds acht jaar samen, waarbij weduwnaar oude vrijgezel steeds meer tiranniseert en in bijzijn van anderen in de maling neemt waardoor diens wrok naar een uitbarsting toegroeit. Botsing van temperamenten in tragi-komische debuutfilm met net iets te weinig controle over ritme en uitbundigheid van de acteurs. Film blijft niettemin dichtbij herkenbare realiteit.

Les seins de glace

1974 | Thriller, Mysterie

Frankrijk​/​​Italië 1974. Thriller van Georges Lautner. Met o.a. Mireille Darc, Alain Delon, Claude Brasseur, Nicoletta Machiavelli en Fiore Altoviti.

Scenarioschrijver François (Brasseur) ontmoet op het strand een hoogblonde beeldschone vrouw, die toevallig sprekend lijkt op de hoofdpersoon van het script waar hij mee bezig is. Hij valt als een blok voor deze Peggy (Darc), maar hoort van haar schimmige advocaat (Delon) dat ze een duister en gewelddadig verleden heeft. Interessante thriller, waarvoor Lautner de roman Someone is Bleeding van Richard Matheson tot scenario bewerkte. Belangrijkste minpunt is de hoofdrol van Darc, producent Delons toenmalige vlam, die te weinig diepgang aan haar personage geeft.

Les bidasses s'en vont en guerre

1974 | Komedie, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Gérard Rinaldi, Gérard Filippelli, Jean Sarrus, Paolo Stoppa en Marisa Merlini.

Vier rebelse dienstplichtigen zitten voortdurend in de militaire gevangenis, maar worden als proefkonijn ingezet bij een oefening met nieuw gas. Boeren komen in verzet omdat ze hun akkers niet tot militair kamp willen laten maken. Een soldatenklucht zonder enige smaak, gebouwd rond de zwaar overschatte komische vermogens van Les Charlots. Scenario van regisseur Zidi, Jean Bouchaud en Jean Paul Farré.

Chut

1972 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1972. Misdaad van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jacques Dufilho, Michael Lonsdale, Henri Poirier, Maurice Vallier en Guy Davout.

Een kleine vertegenwoordiger van de spaarkas 'Caution Foncière' komt toevallig een financieel schandaal op het spoor en zal proberen het geld van zijn klanten veilig te stellen alvorens de bom barst. Mocky ziet het weer groots, maar zijn aanklacht tegen corruptie, financiële kuiperijen met het geld van de kleine spaarder en de onbetrouwbaarheid van de bourgeoisie gaat roemloos ten onder in gechargeerde karikaturen, een al te rommelig scenario en een regie met de subtiliteit van een vliegdekschip.

Laisse aller... c'est une valse

1971 | Komedie, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.

Doucement les basses

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Nathalie Delon, Paul Meurisse, Julien Guiomar en Paul Préboist.

Na veronderstelde dood van grillige echtgenote is organist priester geworden. Als abt in Bretons dorpje krijgt hij opeens ex-vrouw tegenover zich die ondanks nieuwe echtgenoot hem terug wil veroveren. Lofwaardige poging van Delon om van genre te veranderen met uitbundige burleske heeft voor hem meer curieus dan overtuigend resultaat. Anti-clericale grappen zijn al te voor de hand liggend, maar Meurisse als bisschop en de bijrollen weten er goed raad mee.