Louis Née: camera.
Er zijn 5 films gevonden.

Miquette et sa mère

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Danièle Delorme, Bourvil, Saturnin Fabre, Louis Jouvet en Mireille Perrey.

Voor Clouzot (Les diaboliques, Le corbeau) ongewoon lichte kost, deze bewerking van het boulevardstuk uit 1906 door Robert de Flers en Gaston Arman de Cavaillet. Het frisse provinciemeiske Miquette (Delorme) helpt in de tabakszaak van haar moeder, Madame Grandier, maar droomt ervan om op de theaterbühne te schitteren. Gechaperonneerd door markies De La Tour Mirande (Fabre) vertrekt ze naar Parijs. Amoureuze verwikkelingen en verwisselingen alom in deze nogal vooroorlogs aandoende komedie. Louis Jouvet vertolkt de ouder wordende acteur Monchablon. In 1934 al verfilmd door Henri Diamant-Berger.

Fric-frac

1939 | Komedie

Frankrijk 1939. Komedie van Maurice Lehmann en Claude Autant-Lara. Met o.a. Fernandel, Michel Simon, Marcel Vallée, Arletty en Hélène Robert.

Provençaal Fernandel speelt met verve Parijzenaar Marcel, juweliersemployé van beroep en Joris Goedbloed van nature. Wanneer hij het luidruchtige achterbuurtduo Jo en Loulou ontmoet, is hij van laatstgenoemde direct met liefdesblindheid geslagen. Slinkse Loulou, wier wederhelft volpension heeft van Vrouwe Justitia, ziet direct mogelijkheden. Knaladaptatie van het Édouard Bourdet-boulevardstuk uit 1936 zwiert van smeuïge dialogen, met brille afgevuurd door legendarische acteurs. Het argot van Arletty en Simon is vetter dan afgewerkte olie. Fric-frac ('Inbraak') was de derde en laatste coregie van Lehmann en Autant-Lara.

Hôtel du Nord

1938 | Drama, Film noir

Frankrijk 1938. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Louis Jouvet, Annabella, Jean-Pierre Aumont, Paulette Dubost en Jane Marken.

Het volkse Hôtel du Nord aan het Parijse Canal Saint-Martin vormt het decor voor dit even puntige als sfeerrijke drama over de zin en zinloosheid van het leven, over de allesverzengende liefde en (ontsnapping aan) de dood. Briljant gespeelde en geregisseerde poëtisch-realistische cinema van een verbazingwekkende perfectie. Beroemd ook vanwege de talloze schitterdialogen van meesterscenaristen Jean Aurenche en Henri Jeanson, waaronder het beroemdste Franse filmcitaat aller tijden: ‘Atmosphère, atmosphère! Est-ce que j’ai une gueule d’atmosphère?’. Oogstrelende decors van Alexandre Trauner.

Vampyr

1932 | Horror

Duitsland​/​​Frankrijk 1932. Horror van Carl Theodor Dreyer. Met o.a. Julian West, Henriette Gérard, Maurice Schutz, Rena Mandel en Sybille Schmitz.

Alan Grey houdt zich bezig met onderzoek naar occultisme, duivelsaanbidding en vampirisme. Op een dag raakt hij verzeild in een herberg, bevolkt door bizarre personages. Een oude man orakelt omineuze teksten, een knap jong meisje lijdt aan een mysterieuze vorm van bloedarmoede... Droomachtige klassieke horror kan de vergelijking met Murnaus Nosferatu heel aardig doorstaan. Regisseur Dreyer raakte overspannen en failliet na de productie, maar zijn film is een van de mooiste horrorfilms aller tijden.

Finis terrae

1929 | Zwijgende film

Frankrijk 1929. Zwijgende film van Jean Epstein. Met o.a. Ambroise Rouzic, Jean-Marie Laot en François Morin.

Rond de eilandengroep Les Pierres Noires aan de Bretonse oostkust wordt sinds mensenheugenis 'gevist' op zeewier. Regisseur en filmcriticus Jean Epstein (1897-1953) hield eind jaren 20 de avant-garde voor gezien en vertrok naar Bretagne, een plek die hij omschreef als 'de oorsprong van de wereld'. Zijn fascinatie met de rauwe schoonheid van de zee en de vissers dreef hem ertoe een fel realistisch docudrama te regisseren, over en met de streng patriarchale gemeenschap. De spanningsboog wordt geleverd door een ongeluk op zee waarna iedereen zich inzet om de betrokken visser te redden. Een indrukwekkende geschiedenis.