Anaïs Jeanneret

Un homme...

Frankrijk 1997. Komedie van Robert Mazoyer. Met o.a. Etienne Chicot, Catherine Frot, Anaïs Jeanneret, Roger Mirmont en Jean-Pierre Darroussin.

Un homme

Frankrijk 1997. Robert Mazoyer. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Catherine Frot en Etienne Chicot.

La bastide blanche

Frankrijk 1997. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Bernard Le Coq, Julien Guiomar, Léa Bosco, Virgile Baye en Eric Prat.

La basse-cour : Le diable dans l'école

Frankrijk 1997. Misdaad van Christiane Lehérissey. Met o.a. Roland Giraud, Anaïs Jeanneret, Gérard Rinaldi, Jacques Bouanich en Philippe Durand.

La basse-cour

Frankrijk 1997. Misdaad van Christiane Lehérissey. Met o.a. Roland Giraud, Anaïs Jeanneret, François-Eric Gendron, Philippe Durand en Roland Marchisio.

Parole d'enfants

Frankrijk 1996. Miguel Courtois. Met o.a. Jean-François Garreaud, Olivia Brunaux, Anaïs Jeanneret, Eric Prat en Françoise Pinkwasser.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Un orage immobile

Frankrijk​/​​België 1995. Historische film van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Robin Renucci, Laura Morante, Christopher Thompson, Anaïs Jeanneret en Claudine Auger.

Rond 1830 wordt een rustig klein provinciestadje opgeschrikt door de terugkeer uit Engeland van Morante, een jonge weduwe die tijdens de revolutie vluchtte. De gemoederen raken verhit wanneer de jonge vrouw Renucci het hof maakt, die op zijn beurt door Auger, de vrouw van de burgemeester, openlijk wordt versierd. Dan gaat Morante achter Thompson aan, in wie ze een dichterlijke ziel vermoedt. Bakvis-romantiek met schitterende decors en prachtige kostuums, maar met weinig geestdrift. Het scenario van Robert Valey naar een roman van Françoise Sagan sleurt zich met moeite voort en de acteurs raken niet geïnspireerd. Zelfs een stille storm zou een welkome afwisseling geweest zijn. Leuke verpakking zonder inhoud, mooi in beeld gebracht door Roland Dantigny.

Les faux frères

Frankrijk 1995. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Jean-François Garreaud, Aurélien Wiik, Ervan Kawczinski en Louise Laure Mariani.

Serge (Garreaud) is weduwnaar en Claire (Jeanneret) heeft een pijnlijke scheiding achter de rug als ze elkaar ontmoeten. Na het verdriet dat ze doorgemaakt hebben, vinden ze nu dat ze recht hebben op een beetje geluk. Voor hen is het vanzelfsprekend dat Jeff (Wiik), Claire`s zoon, en Micha[KA3]el (Kawczinski), Serge's zoon, ook goed met elkaar zullen kunnen opschieten, maar de twee jongens kunnen elkaar niet luchten of zien. Ze vormen op den duur een bedreiging voor de hechte, liefdevolle relatie van hun respectievelijke ouders. Gewoonlijk wordt er aandacht besteed aan wat een scheiding teweeg brengt in het leven van de betrokkenen, maar in het scenario van Yves Lopez en Georges Desmouceaux wordt de reactie van de kinderen getoond op hun onderlinge verhouding. Er gebeurt niets sensationeels, maar alles ligt heel dicht bij de werkelijkheid. Goed spel van zowel de jongens als de ouders. Het camerawerk is van Dominique Bouilleret. Stereo.

Le fils de Paul

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Bernard Yerlès, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Cassel, Enzo Beule en Thierry Gibault.

Het gezin van dertigjarige Cl[KA1]ement (Yerles) bestaat uit zijn vrouw Alexandra (Jeanneret), hun zoontje Petit Bonheur (Beule) en... zijn vader Paul (Cassel). Vader en zoon hebben een sterke emotionele band, wat af en toe irritatie en jaloezie opwekt bij Alexandra. Na een hevige woordenwisseling met Petit Bonheur als inzet, verdwijnt Paul. Clément gaat op zoek naar zijn vader. Tedere, te melodramatische komedie op het thema van verhoudingen vader-zoon, geschreven door Clément Julien.

Sa dernière lettre

Zwitserland​/​​Nederland​/​​Frankrijk​/​​België 1994. Drama van Serge Meynard en Serge Maynard. Met o.a. Marc Jolivet, Jean-Baptiste Begny, Anaïs Jeanneret, Catherine Frot en Martine Sarcey.

De tien-jarige Begny gedraagt zich vijandig tegenover zijn vader Jolivet sinds die zijn moeder Frot verliet voor de jongere Jeanneret. Frot heeft de scheiding nooit kunnen verwerken en pleegt uiteindelijk zelfmoord. Ze laat een brief achter voor haar zoon, waarin ze de redenen van haar daad verklaart, maar de jongen beschuldigt zijn vader van moord. Hij beweert dat hij zijn moeder uit het venster heeft geduwd. Jolivet weigert zich te verdedigen, en dat brengt de jongen in de war. Een onzinnige wraakactie van een jongen wiens leven verscheurd is door de scheiding van zijn ouders. Scenarioschrijvers Natalie Carter en Meynard hebben dit gegeven op zeer gevoelige wijze behandeld, en de jonge Begny steelt probleemloos de show, al leveren ook de volwassen acteurs een aanvaardbare prestatie. Een film die tot nadenken stemt. Sobere beelden van Michel Amathieu.

Salt on our Skin

Frankrijk​/​​Canada​/​​Duitsland 1993. Drama van Andrew Birkin. Met o.a. Greta Scacchi, Vincent D'Onofrio, Anais Jeanneret, Petra Berndt en Claudine Auger.

Onafhankelijke, intellectuele Parisienne Scacchi valt voor eenvoudige maar viriele Schotse visser D`Onofrio. Wat begint als een tieneridylle duurt drie decennia lang, hoewel beiden met anderen trouwen en in totaal verschillende werelden terecht komen. Naar de erotische bestseller [KL]Les vaisseaux du coeur[KLE] (vertaald als Zout op mijn huid) van Benoîte Groult, maar een aanfluiting van het boek over zorgeloos genot en meedogenloze commentaar op de vrouwelijke seksualiteit. De film is een damesromannetje geworden met toeristische plaatjes van Schotland, Parijs, Montreal en de Virgin Islands. Europudding op zijn smalst, overgoten met een transcontinentaal, Canadees, sausje. Scenario van Andrew Birkin en Bee Gilbert. Camerawerk van Dietrich Lohmann.

Les Cordier, juge et flic : Peinture au pistolet

Frankrijk 1992. Drama van Alain Bonnot. Met o.a. Pierre Mondy, Bruino Madinier, Alicia Alonso, Antonella Lualdi en Redjep Mitrovitsa.

Martine Barbier (Mairesse), eigenaresse van kunstgalerie, ontdekt dat haar tweelingbroer en vennoot Yves (Mitrovitsa) een liaison heeft met hun hulpje Sylvie (Jeanneret), die zij als een intrigante wantrouwt. Sylvie blijkt ook de ma[KA4]itresse te zijn van ongure Franco (Vellani). Dan verdwijnt Martine mysterieus. Politiecommissaris Charles Cordier (Mondy) vindt in haar flat het lijk van Franco. Zoon van Cordier, onderzoeksrechter Bruno Cordier (Madinier), slaagt erin belangrijke getuige Anne-Marie (Valadié), nichtje van Martine, aan de praat te krijgen en de klus te klaren. Zoals wel vaker in deze serie gaan vader en zoon met elkaar in de clinch. Vader Cordier, ouwe rot in het vak, zweert bij doel heiligt alle middelen, ook de niet wettelijke. Zoon Cordier is integere knaap die sommige praktijken van zijn vader misprijst.

Il cielo non cade mai

Italië​/​​Frankrijk 1992. Drama van Giovanni Ricci. Met o.a. Kim Rossi Stuart, Anaïs Jeanneret, Sandrine Caron, Roberto Herlintzka en Anna Teresa Rossini.

Deze televisiefilm in drie delen, gebaseerd op een romannetje van Maria Venturi, is een nietszeggende soap over de high society en de modewereld. Nicola (Stuart) is een jongeman die naar de modeacademie gaat en veel hulp krijgt van een model, genaamd Camille (Caron), met wie hij een relatie heeft. Bij toeval ontmoet hij Francesca (Jeanneret) en hij wil om haar Camille verlaten. Dan raakt deze gewond bij een auto-ongeluk, door hem veroorzaakt. Omdat hij zich schuldig voelt trouwt hij met Camille, gaat met haar naar Parijs en verwerft succes binnen de modewereld. In de tussentijd heeft Francesca hem nooit verteld dat zij zwanger van hem was, en met behulp van een fotograaf slaagt zij erin het moederschap te volbrengen. Aan het slot moet iedereen elkaar onder ogen komen om een oplossing te vinden voor deze situatie. Scenario van Veronica Salvi en Rodolfo Roberti. Camerawerk van Giorgio Di Battista.

Les mauvais instincts

Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Alain Tasma. Met o.a. Stéphane Freiss, Valeria Bruni Tedeschi, Anaïs Jeanneret, Serge Avedikian en Pierre Julien.

Freiss en Bruni-Tedeschi zijn een jaar getrouwd. Hij houdt zielsveel van zijn vrouw, maar toch blijft ze voor hem een waar mysterie. Hij weet niets over haar, heeft nooit haar moeder ontmoet en kent de rol niet die haar beste vriendin in haar leven speelt. Op een avond komt Freiss thuis en treft zijn vrouw volledig versuft aan naast een lijk. Gebaseerd op de uitstekende suspenseroman van Day Keene, Mrs. Homicide, zijn de scenaristen Philippe Triboit en Tasma erin 'geslaagd' een nauwelijks spannende, maar zeer voorspelbare film af te leveren, die bitter weinig ruimte laat voor mysterie. De acteurs presteren matig en geloven duidelijk niet in hun opdracht. Voor het in beeld brengen werd beroep gedaan op Jacky Mahrer.

Archipel

Frankrijk​/​​België 1991. Thriller van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Michel Piccoli, Claire Nebout, Melvil Poupaud, Ludmila Mikaël en Samuel West.

Een adolescent, Michel Rivi[KA2]ere (Poupaud), is verplicht de Paasvakantie op een voornaam Brits college door te brengen, ver van de bewoonde wereld op een eiland gesitueerd. Hij wordt meegesleept in een vreemd verleidingsspel tussen de jonge eigenaresse van de instelling, Alexandra Hamilton (Nebout) en de oude bibliothecaris, L[KA1]eonard Wilde (Piccoli). Waanvoorstellingen, mysterie en de grote aantrekkingskracht van verboden vruchten. Granier-Deferre vindt in deze bewerking van een roman van Michel Rio, de onrustige omgeving terug waar hij een voorliefde voor schijnt te hebben. Toch vervalt hij al snel in perversiteiten en banaal voyeurisme. Het mysterie heeft eronder te lijden en de kijker blijft weinig bij van deze ARCHIPEL, al ligt dat niet aan Nebout en Piccoli, beide raadselachtig genoeg in hun machts- en verleidingsdans. Scenario van regisseur Granier-Deferre en Jacques Fieschi. Camerawerk van Charly Vandamme. Op de geluidsband zijn Edith Piaf en Elton John te horen.

Les mouettes

Frankrijk 1990. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Anaïs Jeanneret, Frédéric Deban, Cécile Auclert en Stephanie Murat.

In het kader van een reeks Provençaalse verhalen à la Marcel Pagnol speelt Galabru burgemeester Honorin van een nest in het arrière pays van de Provence. In deze episode wordt zijn dorp 'overvallen' door een viertal wufte dames, die in het gehucht aangezien worden voor meisjes van lichte zeden. Als een der zonen van het plaatsje verliefd wordt op een van meisjes, heeft burgemeester Honorin zijn handen vol om de gemoederen tot bedaren te brengen. Typisch tv-voer wat men zou kunnen bestempelen als een Franse heimatfilm. Te genieten, maar niets bijzonders. Het scenario is van Nelly Kaplan en regisseur Chapot. Het camerawerk is van Michel Carré.

Deux flics à Belleville

Frankrijk 1990. Misdaad van Sylvain Madigan. Met o.a. Patrick Timsit, Kader Boukhanef, Michel Galabru, Anaïs Jeanneret en Jean-Pierre Sentier.

De warrige avonturen van twee piepjonge inspecteurs (Timsit en Boukhanef) die nauwelijks hun stage achter de rug hebben. Het feit dat ze allebei dezelfde achternaam (Hadad) hebben, zorgt voor heel wat verwarring. Een levendig verhaal vol persoonsverwisselingen, waarin elementen uit de sombere politiefilm vermengd worden met kluchtige aspecten en waarin men de hand van Alexis Lecaye herkent, die meehielp zijn roman voor deze film te bewerken. Het natuurlijke decor van dit pittoreske Parijse XX arrondissement wordt goed benut.

Moitié-moitié

Frankrijk 1989. Komedie van Paul Boujenah. Met o.a. Michel Boujenah, Zabou Breitman, Jean-Pierre Bisson, Janine Darcey en Ged Marlon.

Een vrouw van zeventig sterft. Zij laat haar huis in de Provence en haar naai-atelier na aan kleindochter Sarah en pleegzoon Arthur. Nu wil laatstgenoemde in het huis gaan wonen en het bedrijfje weer opstarten, terwijl eerstgenoemde alles met de grond gelijk wil maken. De kijker raadt de afloop al, vooral als we erbij vermelden dat deze onbelangrijke, mislukte film noch vindingrijk noch humoristisch is.

Preuve d'amour

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Michel Courtois. Met o.a. Gérard Darmon, Anaïs Jeanneret, Philippe Combenègre, Sylvie Orcier en Michel Auclair.

Martin is tijdens een treinreis op het eerste gezicht verliefd geworden op Lou. Zij sleept hem echter mee in een trieste meervoudige moordzaak, waarbij de schuldigen van hem af willen, met het risico dat hij op zijn beurt uit de weg wordt geruimd. Wie is Lou? Deze geschiedenis vol intriges is slecht geregisseerd, de mise-en-scène is al even weifelend en ook de acteurs presteren niet altijd even goed, want ze zijn slordig geregisseerd.

Funny Boy

Frankrijk 1987. Komedie van Christian Le Hémonet. Met o.a. Gérard Lecaillon, Valérie Mairesse, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Kalfon en Sacha Briquet.

De ouders van Micky weten niets van zijn travestienummer in het cabaret waar hij zingt. Zij geloven ook dat Marianne zijn verloofde is. Dat wil zij ook graag, maar ze moet wedijveren met alle vrouwen die om Micky heendraaien. Alles loopt echter goed af. Ondanks de onwaarschijnlijkheid van het gegeven, (een travestiet aangerand door vrouwen), onbeduidende regie en het zeer magere verhaal is dit toch een leuke komedie.

Twist again à Moscou

Joegoslavië​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Philippe Noiret, Christian Clavier, Martin Lamotte, Marina Vlady en Bernard Blier.

Yoeri en de familie van zijn verloofde worden achtervolgd door de politie. Hij vindt tenslotte onderdak bij zijn zwager, die directeur is van een groot hotel in Moskou. Helaas krijgt deze op dat moment controle van de altijd ijverige regering en bovendien nog bezoek van de KGB. Wat er verder gebeurt is makkelijk te raden: deze platvloerse anti-communistische film is van dezelfde regisseur als het vreselijke PAPY FAIT DE LA RÉSISTANCE. Toch zitten er nog wel een paar leuke momenten in deze domme film die opgenomen werd, let wel, in de Savoye en voormalig Joegoslavië. Scenario van regisseur Poiré, Christian Clavier en Martin Lamotte. Camerawerk van Pascal Lebègue.

L'été 36

Frankrijk​/​​België 1986. Romantiek van Yves Robert. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Christian Clavier, Jean-Pierre Bouvier, Jean Carmet en Marie-Christine Barrault.

Trouwe bewerking van de zware roman van Bertrand Poirot- Delpech over de lotgevallen van de leden van een Bretonse landjonkerfamilie waarvan generaal Saint-Aubert (Rey) het middelpunt is. Er gebeurt die zomer heel wat: in Frankrijk en in Belgi[KA3] worden er revolutionaire sociale maatregelen getroffen, zoals de invoering van betaalde verlofdagen, maar daarnaast breekt in Spanje de burgeroorlog uit en dreigt vanuit Duitsland het fascisme. Door deze gebeurtenissen valt de familie uit elkaar: de een sluit zich bij de internationale brigades aan, de ander (een jood) bereidt zich voor op zijn vertrek naar de V.S. enz. We kennen Roberts sympathie voor zijn personages, maar aangezien hij geschikter is voor het komische genre, haalt hij alles een beetje door elkaar en is het verhaal hier en daar een beetje traag, maar het geheel blijft toch boeien. N.B.: het zou prettig zijn als bepaalde tv-zenders (altijd dezelfde) ermee ophielden herhalingen als nieuwigheden te presenteren!

Châteauroux District

Frankrijk 1986. Avonturenfilm van Philippe Charigot. Met o.a. Nathalie Nell, Guy Marchand, Anaïs Jeanneret, Edward Meeks en Jérôme Anger.

Als ze twintig is ontdekt Carole het geheim van haar geboorte: ze is de natuurlijke dochter van een Amerikaanse soldaat. De soldaten veranderden het leven van de bewoners van Châteauroux na de oorlog tot hun vertrek in 1963. De eerste film van Charigot, opgedragen aan de producent Georges de Beauregard, zijn schoonvader. Charigot beheerst dit moeilijke filmgenre, door de Amerikaanse film beïnvloed en waarin veel gebruik wordt gemaakt van flashbacks, vrij goed. Hij herschept op een overtuigende manier de sfeer in een klein stadje dat opeens overvallen wordt door vreemdelingen. Er zweeft een vage nostalgische sfeer door de film.

Péril en la demeure

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Deville. Met o.a. Christophe Malavoy, Nicole Garcia, Anémone, Michel Piccoli en Richard Bohringer.

Wie anders dan Deville kan een labyrintachtige intrige zo voortreffelijk ensceneren als een speels noir-ballet van taal, beeld en muziek? Niemand, zo blijkt uit deze romanadaptatie - of beter: romaninterpretatie - waarin een gitaarleraar verzeild raakt in een onstuimige affaire met de sensuele maman van een pupil. Hun liefdesuitingen blijven niet privé en ziedaar de vileine manipulaties van het briljante scenario: wie bedondert wie en waarom? Devilliaans cinema-raffinement in optima forma, met Malavoy en Garcia als erotisch verhit koppel, Anémone als spionerende buurvrouw en de kijker als puzzelende voyeur. Naar René Belletto's bekroonde misdaadroman 'Sur la terre comme au ciel' (1982).

Le Vol du Sphinx

Frankrijk 1984. Avonturenfilm van Laurent Ferrier. Met o.a. Alain Souchon, Miou-Miou, Jean Benguigui, François Perrot en Robin Renucci.

Een doorzichtige en grotendeels mislukte poging om een Franse versie te maken van HIGH ROAD TO CHINA. Souchon is een ietwat verbitterd piloot die zich heeft teruggetrokken in een gat in de Marokkaanse woestijn. Hij wordt door een stel wapensmokkelaars, onder wie Miou-Miou, gehuurd om met zijn gammele vliegtuig een opdracht voor hen uit te voeren. Net als het vliegtuig komt de film slechts af en toe van de grond. Scenario van Alain Centonze.

Chateauroux district

. Komedie van Philippe Charigot. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Guy Marchand en Nathalie Nell.

Een doorzichtige en grotendeels mislukte poging om een Franse versie te maken van HIGH ROAD TO CHINA. Souchon is een ietwat verbitterd piloot die zich heeft teruggetrokken in een gat in de Marokkaanse woestijn. Hij wordt door een stel wapensmokkelaars, onder wie Miou-Miou, gehuurd om met zijn gammele vliegtuig een opdracht voor hen uit te voeren. Net als het vliegtuig komt de film slechts af en toe van de grond. Scenario van Alain Centonze.