Óscar Kramer (1937-2010): productie.
Er zijn 7 films gevonden.

Crónica de una fuga

2006 | Drama, Thriller

Argentinië 2006. Drama van Adrián Caetano. Met o.a. Rodrigo De la Serna, Pablo Echarri, Nazareno Casero, Lautaro Delgado en Matias Marmorato.

Indrukwekkende Argentijnse film schetst een beeld van het meedogenloze, dictatoriale bewind van generaal Videla. Claudio Tamburrini is een keeper bij een amateurclub, en zijn dag lijkt te draaien om de bal en de mannenpraat met zijn clubgenoten. Totdat hij plotseling wordt opgepakt, en zonder verdere uitleg op een afgelegen plek achter de tralies verdwijnt. Niet eerder was de toon in een film over het gruwelijke verleden van Argentinië zo zacht treurig.

Bombon El Perro

2004 | Drama

Argentinië​/​​Spanje 2004. Drama van Carlos Sorin. Met o.a. Juan Villegas, Walter Donado, Rosa Valsecchi, Mariela Díaz en Sabino Morales.

De 52-jarige Juan, werkloos monteur, leidt een leeg, onopvallend bestaan in Patagonië. Op een dag helpt hij een vrouw met autopech. Als dank krijgt hij een imposante witte Argentijnse dog, een dure rashond. Dan neemt zijn leven een wending, hij wordt ineens opgemerkt. Geslaagde film waarin regisseur Sorin de balans tussen betekenisvolle beelden en alledaagse observaties altijd in stand weet te houden. De statige hond lijkt vaak een symbool voor de hoop op verbetering en verandering te zijn, maar is soms gewoon een lastig beest dat niet doet wat zijn baasje wil.

Kamchatka

2002 | Drama

Spanje​/​​Argentinië​/​​Verenigde Staten 2002. Drama van Marcelo Piñeyro en Marcelo Figueras. Met o.a. Cecilia Roth, Héctor Alterio, Fernanda Mistral, Tomás Fonzi en Milton De La Canal.

Argentinië na de militaire coup van 1976. Een jongetje van een jaar of tien en zijn kleine broertje moeten verhuizen naar een geïsoleerd huis in een buitenwijk. Hun linkse ouders proberen het te brengen als een avontuur maar de jongens voelen de spanning. Ze mogen niet meer telefoneren en ze moeten zelfs hun naam veranderen. De oudste noemt zich Harry, naar zijn held Harry Houdini, de man die zich uit iedere situatie weet te redden. Zelfredzaamheid is de rode draad van het verhaal dat wordt ingekleurd door een voiceover van Harry als volwassene. Hij schetst zijn jeugdige gewaarwording van twijfel over de volwassen omgeving. Ricardo Darín en Cecilia Roth spelen de ouders met de perfecte dosis passie en non-verbale nervositeit. Zij proberen hun kinderen een onbezorgde jeugd te bezorgen maar worden op de hielen gezeten door de realiteit. Het uitvergrote leven met politieke repressie als loep.

El último tren

2002 | Drama

Uruguay​/​​Argentinië​/​​Uruguay 2002. Drama van Diego Arsuaga. Met o.a. Héctor Alterio, Frederico Luppi, José Soriano en Gastón Pauls.

Uruguay produceert slechts enkele speelfilms per jaar maar sinds de festivalhit 25 Watts (2001) is de internationale waardering groot. Zo ook voor railroadmovie El último tren, een lofzang op het lokale culturele erfgoed. Argentijn Héctor Alterio - in zijn circa 130ste film! - leidt het nostalgische drama overtuigend in de rol van een bejaarde machinist die een oude locomotief kaapt om te voorkomen dat het gevaarte wordt verscheept naar Hollywood. Wat volgt is een filosofische uiteenzetting van de intrinsieke waarde van (behoud van) cultuur en natuur. Zeer fraai.

The Tango Lesson

1997 | Drama, Romantiek

Verenigd Koninkrijk​/​​Argentinië​/​​Frankrijk 1997. Drama van Sally Potter. Met o.a. Sally Potter, Pablo Veron, Gustavo Naveira, Fabian Salas en David Toole.

Autobiografische vertelling van regisseuse/scenariste/actrice/danseres Sally Potter (Orlando, 1992) over haar amoureuze ervaringen met de vermaarde tangodanser Pablo Verón. Tijdens een verblijf in Parijs raakt ze volledig in de ban van de dans en de danser om uiteindelijk samen met hem een filmproject aan te gaan waarin de tango centraal staat. Het gaat uiteraard om de machtsstrijd tussen man en vrouw met de dans als weinig subtiele metafoor. Schaamteloze ijdeltuiterij of niet, het ziet er mooi uit met afwisselend stemmig zwart-wit en bonte kleuren, knappe dansscènes (oa langs de Seine zoals Gene Kelly en Leslie Caron) en zelfs nog een vocale bijdrage van Sally Potter. (VM/VPRO Gids)

La peste

1992 | Drama

Frankrijk​/​​Argentinië 1992. Drama van Luis Puenzo. Met o.a. William Hurt, Sandrine Bonnaire, Jean-Marc Barr, Robert Duvall en Raul Julia.

Puenzo verfilmde het gelijknamige, vermaarde boekwerk van Albert Camus, maar verplaatste de actie naar een onbestemd jaar van de 20e eeuw van Oran in Algerije naar een onbekend land in Zuid-Amerika, waarmee hij ongetwijfeld zijn geboorteland Argentini[KA3]e ten tijde van het generaalsbewind (1970-1980) op het oog heeft gehad. Het verhaal wordt verteld door Docteur Rieux (Hurt) en is grotendeels in flashbacks. Een cameraman van de Franse tv, Jean Tarrou (Barr), wordt als vrijwilliger ingeschakeld, om slachtoffers te helpen van een duistere epidemie, die bijeen gedreven zijn in een voetbalstadion. De romanfiguur Raymond Rambert is hier getransponeerd naar een vrouw, journaliste Martine Rambert, gespeeld door Bonnaire, die de kijkers verbluft met een masturbatie-scène en plein public. Duvall speelt de rol van Joseph Grand, de statisticus die probeert de perfecte roman te voltooien en Julia is de profiteur Cottard. Het spel van de hoofdrollen is zeer goed, maar ze zitten toch beklemd in het ambitieuze, literaire scenario van regisseur Puenzo. De film is breedvoerig, waarschijnlijk veel te lang voor een kijker die verstrooiing zoekt. Een half uur van de film afhalen, waardoor deze verteerbaarder wordt, zou hem waarschijnlijk verminken en hierdoor is zijn publiek beperkt; dat laatste valt te betreuren voor de verfilming van zo'n belangrijk literair werk en het is jammer van zo'n competente cast. Het blauwgetinte camerawerk is van Felix Monti.

Eversmile, New Jersey

1989 |

Verenigd Koninkrijk​/​​Argentinië 1989. Carlos Sorin. Met o.a. Daniel Day-Lewis, Mirjana Jokovic, Gabriela Acher, Ignacio Quiros en Miguel Ligero.

Day-Lewis rijdt als fanatieke tandarts op zijn motorfiets door de Zuidamerikaanse Patagonische woestijn om er aan tandhygiene te doen bij de plaatselijke bevolking, in opdracht van een Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie, gefinancierd door zijn vrouw. Onderweg leert hij Jokovic, als de dochter van een locale monteur, kennen die zijn klankbord en medereizigster wordt. Naieve humor in een soort komisch- burleske road-movie. Scenario van Jorge Goldenberg, Roberto Sheuer en regisseur Sorin. Jokovic kreeg op het Film Festival van San Sebastian (1989) voor haar vertolking de prijs van Beste Actrice. Tweede speelfilm van Sorin die in 1986 ophefmakend debuteerde met LA PELICULA DEL REY, goed voor een Zilveren Leeuw op het festival van Venetië.