Jean-Pierre Andreani: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

On m'appelle Emilie

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Luc Moreau. Met o.a. Maria Pacôme, Stéphane Bierry, Odette Laure, Jean-Pierre Andreani en Elisa Servier.

Een komedie van Pac[KA4]ome waarin zij zichzelf, zoals gewoonlijk, de hoofdrol heeft gegeven. Men bewijst zichzelf nu eenmaal vaak de beste diensten! Emilie (Pac[KA4]ome) die even mooie als uit de lucht gegrepen toekostplannen heeft, Jaja (Laure) die van plan is een `echte clochard` te blijven en Henri (Bierry), die het grootste gedeelte van zijn tijd op zijn valsspelende gitaar tokkelt, 'kraken' met zijn drieën een krot. Aldus het onderwerp en veel meer valt er niet aan toe te voegen. Twee uur lang achterlijke dialogen, bijna onfatsoenlijke cliché's, als wordt gekeken naar actuele gebeurtenissen, en overdreven spel, vooral van de meer dan hinderlijke Pacôme. Nog minder dan

Anna Makossa

1980 | Drama

Frankrijk​/​​Gabon 1980. Drama van Alphonse Beni. Met o.a. Alphonse Beni, Lionel, Véronique Freiche, Jean-Pierre Andreani en Françoise Massoma.

Het verhaal speelt zich af in Kameroen, in Douala, waar Baiko (Beni) de eigenaar van een nachtclub is. Een van zijn vrienden wordt omvergereden door een auto, waarna de wegpiraat een diamant van het stervende slachtoffer steelt. Hij zweert zich te zullen wreken. Dat had nog de inhoud van een tweederangs tekenfilm kunnen zijn, als het scenario meer structuur had gehad. Een kinderlijke en debiele film die van voren tot achter vol overbodige discomuziek zit. Waardeloze montage en verschrikkelijk slecht camerawerk. Waarom werd deze film gemaakt? De verklaring is uiterst eenvoudig: lang leve Toyota en Air Gabon! Zelfs een blinde ziet dat nog!

Goto l'île d'amour

1968 | Experimenteel, Fantasy

Frankrijk 1968. Experimenteel van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Pierre Brasseur, Ginette Leclerc, René Dary, Ligia Branice en Jean-Pierre Andreani.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.