Lionel Astier

L'empire du taureau

Frankrijk 1996. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Michel Galabru, Anouk Ferjac, Emilie Delaunay, Laurence César en Lionel Astier.

Terres gelées

Frankrijk 1995. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Henri Virlogeux, Aladin Reibel, Catherine Wilkening, Véronique Silver en Florence Giorgetti.

Bij een schermutseling tijdens een wegopstropping komt de jonge boer Arnaud Combarieux (Reibel) de mooie Olinka (Wilkening) ter hulp. Het kan natuurlijk niet uitblijven: de twee worden verliefd op elkaar. Probleem is echter dat Olinka in de stad opgegroeid is en dat minitel en computers haar meer zeggen dan koeien en graan. Arnauds moeder Paulette (Giorgetti) is niet erg ingenomen met deze vreemde eend in de bijt. Ze vreest dat deze het hoofd van haar zoon op hol zal doen slaan en dat deze het boerenleven vaarwel zal zeggen. Een weinig interessant Frans boerendrama dat vooral de nostalgische zielen die willen terugkeren naar de periode van kar en paard zal aanspreken. Wie wat met zijn tijd meegaat heeft weinig boodschap aan deze verdediging van de oude waarden. De acteurs geloofden duidelijk ook niet in wat ze moesten brengen en acteren vooral op automatische piloot. Serge Bercanau baseerde zijn scenario op de roman van Georges Coulonges. Prentkaartenfotografie van Jean Monsigny.

Lettre ouverte à Lili

Frankrijk 1995. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Pascale Rocard, Micheline Boudet, Pierre Tornade, Victor Garrivier en Pier Paolo Capponi.

De dertig-jarige Valentine (Rocard) krijgt haar eerste baan als beheerster van een postkantoor in het dorpje Marsanne in de Drôme. Ze vindt een koffer vol onbestelbare brieven, achtergelaten door haar voorganger. Ze wordt vooral gefascineerd door een brief uit juni 1947, waarin iemand een vurige liefdesverklaring neerpende en een afspraak maakte met een zekere Lili. Ze gaat op zoek naar die Lili. Haar leven zou misschien een heel andere wending gemomen hebben, als de brief destijds zijn bestemming bereikt had. Een grappige, maar tegelijkertijd ontroerende film over hoe het lot van een mens verandert door een brief die haast een halve eeuw te laat aankomt. Het idee is geestig maar de uitwerking is niet steeds even vlot. Het scenario is van Trotignon, Sylvie Chauvet en Pierre Guiho. Aan de camera nam Jean Monsigny plaats. Formaat 16/9.

Maigret et la vente à la bougie

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Denys Granier-Deferre en Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Bruno Cremer, Etienne Chicot, Daniel Gélin, Michèle Moretti en Pierre Forest.

Commissaris Maigret (Cremer) reist naar het departement Vend[KA1]ee om hotelhouder en ex-delinquent Fred (Chicot) aan de tand te voelen in verband met onopgeloste misdaad. Eenmaal ter plaatse wordt Maigret geveld door griepaanval, waardoor hij verplicht is enkele dagen in het hotelletje het bed te houden.

La guerre des poux

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Elisa Servier, Thierry Heckendorn, Julien Pellerin, Mélanie Morceau en Cyrille Delannoy.

Dat kinderen luizen meebrengen van school is een alledaagse kwaal die vlug verholpen is. Maar wanneer de drie kinderen van de familie Maraud met luizen thuiskomen is dit het begin van een ware nachtmerrie. Martine (Servier), moeder van de drie bengels, weet niet wat ze eraan moet doen. Niets is eenvoudiger om de weinig eisende kijker aan het lachen te brengen dan het ongeluk of de tegenslag van een ander. Dat is het wat deze film te bieden heeft, niets meer. Bovendien wordt het flauw en inspiratieloos gebracht. Kijk liever wat een andere zender te bieden heeft. Veel slechter kan het niet zijn. Geschreven door Trotignon, Nathalie Blanchard en Pierre Guiho. Gérard Vigneron stond achter de camera. Formaat 16/9.

L'instit: Tu m'avais promis...

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Michel Favart. Met o.a. Gérard Klein, Cathérine Aymerie, Victor Moati, Isabelle Renauld en Romain Deroo.

Klein is aangetrokken als leraar in een streek die zwaar getroffen is door de werkloosheid. Dit probleem uit zich ook in de klas, waar een grote kloof is tussen kinderen met werkende en werkloze ouders. De kleine Moati, wiens moeder werkloos is, heeft zijn karatelessen moeten opgeven en hij heeft geen geld om een warme maaltijd in de schoolkantine te kopen. Uit wanhoop gaat zijn moeder eerst bedelen, dan zelfs stelen. Klein neemt de zaak erg ter harte. Sentimenteel melo komt niet overtuigend over, maar het beeld dat van het dorpsleven is indrukwekkend realistisch. Stroperig scenario van Pierre Paquet, in beeld gebracht door Jean Rozenbaum.

Nestor Burma : Du Rebecca rue des Rosiers

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Michel Fortin.

Op een nacht wordt een jonge vrouw op straat verwond door messteken. Zij sleept zich naar een flat, ploft neer in een stoel en sterft. De bewoner van het appartement, kunstschilder Bachet (Vilers), doet een beroep op zijn vriend, de priv[KA1]e-detective Nestor Burma (Marchand). Die ontdekt dat het slachtoffer, een joodse vrouw, een oorlogsmisdadiger op het spoor was, die verantwoordelijk is voor de dood van haar grootvader in 1944. Het lijkt allemaal erg dramatisch maar regisseur Frydland trekt de kaart van de humor, zonder zich te bekommeren om de tragiek die erachter steekt. De geloofwaardigheid leidt er vanzelfsprekend onder. Gelukkig is er Marchand als de efficiënte, maar nonchalante speurder. Naar de roman van Léo Malet, scenario en dialogen van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton. Fotografie van Francis Junek.

Le piège

Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.

In de herfst van 1940 reizen Parijzenaars Joseph Bridet (Dussolier), journalist, en zijn vrouw Yolande (De Capitani) naar Lyon, dat in het niet bezette deel van Frankrijk ligt, en dat met de nazi`s collaboreert. Bridet wil Engeland bereiken om zich bij generaal de Gaulle te voegen. Door dubbelspel hoopt hij in Vichy met de hulp van zijn hooggeplaatste `vriend` Basson (Aumont), een verlofpas te krijgen voor Marokko, dat ook bij Vichy-Frankrijk hoorde. Daar kan hij een plaats krijgen op een vliegtuig voor Londen. Zijn te minzame, onzekere houding wekt de argwaan van zijn vijanden, die hem in de val laten lopen. Typische Franse zienswijze over de oorlogstijd (1939-44), zwakjes uitgevoerd met onwaarschijnlijke situaties. Het scenario is van Jean-Claude Grumberg naar de roman van Emmanuel Bove. Het sfeervolle camerawerk is van Charlie Gaëta en is ondergedompeld in sombere tinten.