Marlène Jobert (1940): cast.
Er zijn 41 films gevonden.

Avocat d'office : Marchands de rêves

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Marlène Jobert, Agathe De la Boulaye, Françoise Bette, Marie Ravel en Dolorès Chaplin.

Avocat d'office : L'amour piégé

1996 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1996. Misdaad van Bernard Stora. Met o.a. Marlène Jobert, Hélène de Fougerolles, Alexandre Medvedev, Bernard Verley en Kathie Kriegel.

Avocat d'office

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Gabriel Aghion. Met o.a. Picciolli, Marlène Jobert, Hélène de Fougerolles, Vladimir Weiss en Bernard Verley.

Claire (Jobert) en Adrien Moretti (Verley) vormen een gelukkig paar. Zij is advocate en ze beleeft haar beroep als een roeping. Hun dochter Marie (De Fougerolles) viert haar twintigste verjaardag en haar ouders willen er een onvergetelijk feest van maken. Op het moment echter dat al haar vrienden van de unif haar willen feliciteren draait Marie zich om en vlucht weg. Het meisje zit met een zware depressie, sluit zich af van de buitenwereld en geeft haar studies op. Gelijktijdig moet Claire Denis (Weiss) verdedigen, een jongeman die dezelfde symptomen vertoont als haar dochter. Ze neemt de zaak erg ter harte en ontdekt het geheim van Denis en dit vult haar met de grootste angst. Een moedig drama dat vertolkt wordt door competente acteurs maar gebukt gaat onder een oppervlakkig scenario (van regisseur Aghion), dat duidelijk de mensen niet durft choqueren (de film werd gemaakt voor een commerciëel tv-station). Bovendien schrikt de maker er niet voor terug goedkoop sentiment over het scherm te smeren. Spijtig voor de acteurs want die hadden beter verdiend. Fabio Conversi stond achter de camera. Stereo.

C'est quoi ces petits boulots?

1991 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1991. Familiefilm van Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alessandra Casella, Claudia Muzzi en Davide Bechini.

Het leven van vader Brialy en moeder Jobert is sinds onheuglijke tijden druk en jachtig. Zij probeert een goede moeder te zijn èn te werken aan haar carrière als schrijfster. Ondertussen wordt ze zelfs grootmoeder. Hij zit met problemen. Zijn firma heeft van een uitgebreide belastingcontrole. Hun achttien-jarige dochter Muzzi staat voor haar eindexamen. Ze heeft zich nooit druk gemaakt over haar schoolwerk, maar hoe meer de eindfase in zicht komt, hoe meer ze in paniek raakt. Ze spant zich in tot het uiterste en slaagt. Haar ouders denken dat ze nu haar leven zal beteren, maar dan komt ze met het bericht dat ze van plan is samen te gaan wonen met een getatoeëerde zeeman, die een schip heeft bij een van de Caraïbische eilanden. Bitterzoet verhaal over de lotgevallen van een doodgewone familie die geconfronteerd wordt met zakelijke problemen en met kinderen op en voorbij de drempel van de volwassenheid. Scenarioschrijfster Nicole de Buron neemt alle tijd om haar personages uit te tekenen en hen in allerlei situaties te brengen. Af en toe veel te langdradig. Goed spel van beide hoofdrolspelers en hun kinderen. Jacques Renoir schilderde er de beelden bij. Oorspronkelijk uitgezonden in vier delen.

Qui c'est ce garçon ? - Le torchon brûle

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi, Ingrid Held, Faith Eggerickx en Colette Brosset.

Het laatste deel van de serie Qui c'est ce garçon ?, naar de succesvolle roman van Nicole de Buron. Omdat de echtgenoot, veroordeeld tot een tweederangspositie, jaloers is op het succes van zijn vrouw als scenarioschrijfster, ontstaat er ruzie binnen het gezin. De regisseuse stelt alles in het werk om het alledaagse, oppervlakkige en steriele wereldje van de romancière een beetje boeiend te maken, en slaat daarbij geen enkele modieuze cliché over.

Qui c'est ce garçon ? - Justine a un enfant

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi, Ingrid Held, Edwige Derache en Faith Eggerickz.

Derde deel in de serie Qui c'est ce garçon ?. De schrijfster Nicole de Buron bewerkte zelf haar onbetekenende bestseller voor deze film, die tegelijkertijd onbeduidend en sympathiek is, want de getalenteerde cineaste levert hier duidelijk een eerlijk en met grote zorg gemaakt stukje werk af. Op basis van een dergelijk boek had ze er dan ook niet meer van kunnen maken.

Les amours de petite Chérie

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi, Ingrid Held, Edwige Derache en Faith Eggerickx.

De sentimentele en tegelijkertijd komische twisten tussen Marie (Jobert) en haar opgroeiende dochter Jos[KA1]ephine (Eggerickx), die naar zelfstandigheid streeft. Het eeuwige generatieconflict dus, maar het sop is de kool niet waard. De filmmaakster heeft een eerlijk stukje werk afgeleverd en de bezetting is heel sympathiek, maar de intense onbeduidendheid en de modieuze clichés uit de boeken van Nicole de Buron kunnen er toch niet door verheeld worden. Nicole de Buron heeft trouwens zelf haar roman Qui est ce garçon ? bewerkt.

Grand-mère ou pas

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi, Ingrid Held, Faith Eggerickz en Colette Brosset.

Uit de wisselvallige serie [KL]Qui c`est ce gar[KA10]con?[KLE] naar de roman van Nicole de Buron, die ook het scenario schreef. In deze aflevering denkt Marie (Jobert) dat ze eindelijk van een welverdiende rust kan genieten. Op dat moment duiken echter Justine (Held) en zijn gezinnetje op met een karrevracht verwijten, een grootmoeder onwaardig. Terwijl de regisseur en de acteurs over voldoende talent beschikken zijn de dialogen en de gekunstelde situaties nauwelijks te verteren. En dat voor de successchrijfster van de Parijse incrowd, die weer een heel blik verschrikkelijk afgezaagde modeclichés heeft opengetrokken. Eerder onbenullig dan

Les cigognes n'en font qu'à leur tête

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Marlène Jobert, Patrick Chesnais, Virginie Demians, Claude Rich en Roland Giraud.

Een echtpaar kan geen kinderen krijgen. Hun verzoek om een kind te mogen adopteren wordt afgewezen. Waarom blijft onduidelijk. Ze komen in contact met een jonge zwangere vrouw die geen kind wil, maar ook geen abortus. Dan begint de komedie van de (schijn)zwangerschap van de vrouw. Kaminka, slaagt erin de kijker te vermaken met enkele leuke grappen, maar het geheel hangt als los zand aan elkaar.

Qui c'est ce garçon ? - Le grand mariage

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi en Ingrid Held.

Tweede deel van de bewerking van de roman Qui c'est ce garçon ? van Nicole de Buron, een groot commercieel succes. Meer valt er niet te zeggen naar aaneleiding van deze soms amusante maar ook onbeduidende en snel vergeten komedie, ondanks het zeer verzorgde spel.

Les amours de Justine

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Marlène Jobert, Ugo Tognazzi, Ingrid Held, Edwige Derache en Colette Brosset.

Een film die deel uitmaakt van een serie op basis van de roman van Nicole de Buron, een veelschrijfster met een vlotte, levendige pen, die ogenschijnlijk gedurfde, maar bij nadere beschouwing oppervlakkige en conventionele boeken schrijft. Derhalve kan de maakster van deze televisiefilm haar oneindig veel meer persoonlijke bioscoopprodukties (zoals DÉFENCE DE SAVOIR) hiermee niet doen vergeten. Deze intimistische kroniek over een zeventienjarig meisje dat van Parijs naar Larzac gaat, heeft geen enkele andere ambitie dan pittoresk en ontspannend te zijn en slaagt daar ook perfect in.

A viso coperto

1985 | Drama

Italië 1985. Drama van Gianfranco Albano. Met o.a. Marlène Jobert, Ray Lovelock en Alessandro Lorenti.

Verhaal over een jongen van acht jaar en zijn moeder die door gemaskerde bandieten worden ontvoerd. Speelt zich af in het noorden van Italië. De vader gaat verwoed op zoek naar hen. Een ontsnappingspoging van de jongen mislukt. Dan besluiten de bandieten de moeder naar huis te sturen. Zij wil namelijk dat haar man de bandieten betaalt, zodat het kind kan worden vrijgelaten. De echtgenoot en de politie zijn het daar niet mee eens. Een leuk en goed verfilmd verhaal, maar verder niets bijzonders.

Souvenirs, souvenirs

1984 | Komedie, Musical, Muziek

Frankrijk 1984. Komedie van Ariel Zaïtoun. Met o.a. Christophe Malavoy, Pierre-Loup Rajot, Gabriel Lazure, Claude Brasseur en Marlène Jobert.

Rego (Malavoy) een popster, probeert naam te maken in die wereld en dat lukt hem, ondanks wat moeilijkheden en vijandelijkheden. Het verhaal is niet het meest interessant. Deze film beweert een Franse AMERICAN GRAFFITI te zijn, die de sfeer van de `dolle dwaze` (?) jaren 1960-70 generatie moet doen herleven. Muziek aan alle kanten dus en dat zal alle Rock 'n Roll fanaten en twintigers van die tijd wel bevallen. Een sympathieke maar naïeve film, voor deze generatie die nog steeds op haar eigen Jacques Becker wacht. Scenario van Daniel Saint-Hamont en regisseur Zeitoun.

Les cavaliers de l'orage

1983 | Avonturenfilm, Oorlogsfilm, Romantiek

Joegoslavië​/​​Frankrijk 1983. Avonturenfilm van Gérard Vergez. Met o.a. Marlène Jobert, Gérard Klein, Vittorio Mezzogiorno, Wadeck Stanczak en Hanns Zischler.

Twee broers uit de provincie worden tijdens WO I rivalen in de liefde om een vrouwelijke militaire arts. Als de een gevangen wordt gezet vanwege socialistische sympathieën, helpt de ander hem toch ontsnappen, waarna de vete weer even fel oplaait. Hoewel het budget soms zichtbaar ontoereikend is, doet de film een loffelijke poging tot een romantische en epische spankracht. De tegendraadse rolbezetting is verfrissend, maar de regie is niet steeds sterk genoeg om de onervarenheid van sommige acteurs te compenseren. De onmodieuze stof - naar een roman van Jean Giono door de regisseur tot scenario bewerkt - en de aanpak houden de aandacht niettemin vast.

Effraction

1983 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Daniel Duval. Met o.a. Marlène Jobert, Bruno Cremer, Jacques Villeret, Daniel Duval en Jean-Pierre Dravel.

Een voortvluchtige bankrover verschanst zich in een hotel, waar hij een overspelig paar gijzelt en met zich meevoert tot de politie hem neerschiet. Deze voorspelbare en weinig interessante thriller - waarvan schrijver Francis Ryck zich distantieerde -zou moeten verrassen door de rol van komiek Villeret als een Peter Lorre-achtige schurk: het effect is echter curieus, maar niet overtuigend. Deze lamlendige regie van de ooit zo goed gedebuteerde Duval kan het scenario van Francis Ryck niet redden.

L'amour nu

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Michel Folon, Georges Rouquier, Zorica Lozic en Jean-Claude Carrière.

Een vrouwelijke tolk heeft kanker en moet een borst laten amputeren. Het gevoel hierna geen complete vrouw meer te zijn, doet haar breken met haar geliefde, die ze de waarheid verzwijgt. Hij komt er toch achter, maar ze verwart zijn liefde met medelijden. Een teleurstellende film van Bellon, die in het verleden treffender observeerde; heeft zowel al te zwart-karikaturale als overmatig rooskleurige momenten in een vlakke vormgeving. Het goede spel van Jobert en Folon geeft bij vlagen authentieke emoties aan de stof die ontleend is aan de autobiografische roman van de actrice Françoise Prevost.

Une sale affaire

1980 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1980. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Marlène Jobert, Victor Lanoux, Patrick Bouchitey, Agnès Chateau en Etienne Chicot.

Een politieman van de anti-drugsbrigade probeert in een havenplaatsje met harde en zachte middelen een employ[KA1]ee van het stadhuis tot medewerking te dwingen, omdat hij vermoedt dat notabelen verantwoordelijk zijn voor drugssmokkel. De debuterende regisseur heeft onvoldoende greep op de verschillende elementen: de tot liefde uitgroeiende relatie Jobert-Lanoux, een provinciale milieuschets (het best-geslaagde deel), een gangsteractie en een politieke aanklacht, lijken op vier verschillende films door elkaar.

La guerre des polices

1979 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1979. Drama van Robin Davis. Met o.a. Claude Brasseur, Marlène Jobert, Claude Rich, François Périer en Jean-François Stévenin.

Rivaliteit tussen politiecommissaris Jacques Fush (Brasseur) en een collega Ballestrat (Rich) van de anti-terreurbrigade leidt tot de ontsnapping van een terrorist en de dood van een agent, waarna ze van hogerhand bevel krijgen tot samenwerking. Niettemin blijven ze elkaar dwarszitten, tot een commissaris van deze brigade een staatsvijand weet te doden, alvorens zelf te sneuvelen. Gedegen, maar niet opmerkelijk scenario, dat op ware gebeurtenissen is geïnspireerd en daarbij kritische kanttekeningen plaatst, kreeg verrassend gespannen vormgeving met indringende beelden in een nerveuze montage, waardoor de film verfrissend afwijkt van de gemiddelde policier. Briljant spel van Brasseur en Rich als de rivalen. Het scenario is van Jean-Marie Guillaume, Jacques Labib, Patrick Laurent, Jean-Patrick Manchette en regisseur Davis. Het camerawerk is van Ramón F. Suárez. Eastmancolor, Mono.

Il Giocattolo

1979 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1979. Drama van Giuliano Montaldo. Met o.a. Nino Manfredi, Marlène Jobert, Olga Karlatos, Arnoldo Foa en Vittorio Mezzogiorno.

Na overval neemt geldtransporteur van aannemer lessen in zelfverdediging en krijgt pistool. Wapenbezit maakt hem een ander mens, zeker als hij bij volgende overval misdadiger neerschiet en als held wordt gefêteerd. Zijn vrouw probeert hem van zijn gevoel boven de wet te staan af te brengen. Film is keerzijde van wrekerfilms als DEATH WISH, waarbij hoofdpersoon zonder ideologie en cultuur weerloos staat tegenover waandenkbeelden maatschappij. Film wordt topzwaar gemaakt door aanvallen op Italiaans matriarchaat met al te negatief karikaturaal aangezette vrouwenportretten die uit de pen van hoofdrolspeler-schrijver Manfredi komen.

Grandison

1979 | Historische film, Drama

Duitsland 1979. Historische film van Achim Kurz. Met o.a. Marlène Jobert, Jean Rochefort, Helmut Qualtinger, Dora Doll en Jean-Pierre Cassel.

Duidelijk geïnspireerd op Stanley Kubricks BARRY LYNDON heeft deze prachtige kleurenfilm de makers zo'n 4 miljoen mark gekost, maar de film bleek gek genoeg een 'zeperd' aan de kassa. Carl Grandison heeft het door roof en oplichterij gebracht tot de positie van een vooraanstaand burger, maar een rechter besluit tot een onderzoek. Onvergetelijke beelden en een volmaakt scenario zullen de film te zijner tijd toch wel het verdiende succes bezorgen.

Va voir maman, papa travaille

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van François Leterrier. Met o.a. Marlène Jobert, Philippe Léotard, Daniel Duval, Micheline Presle en Macha Méril.

Een romance tussen een getrouwde vrouw en gescheiden man loopt stuk, omdat haar zoontje zich opeens hevig aan zijn vader hecht. Ook haar vriendinnen worden in hun privéleven of carrière belemmerd door hun kinderen. De film een heeft onduidelijke strekking die alleen op een pleidooi voor géén kinderen lijkt neer te komen, maar houdt overwegend een lichte toon en er wordt innemend geacteerd.

L' Imprécateur

1977 | Thriller, Drama

Frankrijk 1977. Thriller van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jean Yanne, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Michael Lonsdale.

Een multinationale onderneming wordt in beroering gebracht door de zelfmoord van de directeur marketing en een reeks anonieme beschuldigingen. De adjunct-directeur human relations wordt met het onderzoek belast en ontdekt dat de schuldige werkzaam moet zijn in de onderneming, die letterlijk op weinig solide fundamenten is gebouwd. Deze ambitieus opgezette sociaal-politieke satire schiet zijn doel voorbij door grote vaagheid en nogal melige humor. De sjabloonachtige rollen geven de ster-acteurs weinig kansen.

Le Bon et les méchants

1976 | Avonturenfilm, Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1976. Avonturenfilm van Claude Lelouch. Met o.a. Marlène Jobert, Brigitte Fossey, Jacques Dutronc en Bruno Cremer.

Groepje criminelen - opgejaagd door inspecteur - sluit zich tijdens de oorlog aan bij het verzet, terwijl de politieman collaborateur wordt. Rommelig scenario geeft cynisme onvoldoende bodem in willekeurige afwisseling tussen harde ernst en parodie, maar als meestal bij Lelouch wordt er zeer spontaan geacteerd.

Julie pot de colle

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Christian Alers en Anna Gaylor.

Een jonge zakenman, voor een transactie in Marokko, wordt onverwachts geconfronteerd met een vrouw die haar man vermoord zegt te hebben. Hij helpt haar het lijk te verbergen en neemt haar mee naar Parijs waar zijn hele georganiseerde bestaan omver wordt gegooid. Deze poging tot een komedie in vooroorlogse Hollywood-stijl mist verrassingen en een lichte stijl van acteren. Het tempo is meer gehaast dan vlot.

Folle à tuer

1975 | Thriller

Frankrijk 1975. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Thomas Waintrop, Marlène Jobert, Michael Lonsdale, Michel Peyrelon en Victor Lanoux.

Een jonge vrouw die een psychiatrische behandeling heeft ondergaan wegens een jeugdtrauma wordt kindermeisje van het neefje van een miljonair. Net als beiden met elkaar vertrouwd zijn, worden ze gekidnapt door bandieten. Een misdaadintrige met onwaarschijnlijke verwikkelingen en motieven, maar wordt met vaart gebracht. (Boisset nam de regie op het laatste moment over van zieke Jean-Pierre Mocky.) Goed spel, vooral van Milian en Lonsdale. Ives Boisset bewerkte de roman van Jean-Patrick Manchette tot scenario. Camerawerk van Jean Boffety.

Pas si méchant que ça

1974 | Komedie, Drama, Romantiek

Zwitserland​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Claude Goretta. Met o.a. Gérard Depardieu, Marlène Jobert, Dominique Labourier, Philippe Léotard en Michel Robin.

Komedie met rasacteur Gérard Depardieu die met zijn befaamde gevoel voor urgentie een jonge erfgenaam van een sukkelige meubelhandel neerzet op het verstilde Zwitserse platteland. Om zijn personeel te kunnen betalen slaat hij aan het roven. Tijdens deze helft van zijn dubbelleven loopt hij postlokettiste Nelly (Jobert) tegen het lijf die haar saaie bestaan maar al te graag inlevert voor een leven van criminaliteit. Gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Le secret

1974 | Film noir, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1974. Film noir van Robert Enrico. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Philippe Noiret, Marlène Jobert, Jean-François Adam en Solange Pradel.

Met topacteurs bezette, puike paranoiathriller, doortrokken van een sinistere sfeer. Trintignant is op zijn getourmenteerde best als David, een al dan niet uit de klauwen van een schemerige overheidsorganisatie ontsnapte figuur. In het afgelegen huis van echtpaar Thomas (Noiret) en Julia (Jobert) in de Cevennen vindt hij een schuilplaats. Vertelt David de waarheid of lijdt hij aan waanvoorstellingen en cultiveert hij bizarre complottheorieën? Tot aan het zwartgallige einde houdt Enrico (1931-2001) de toeschouwer in spanning. Naar Série noire nummer 1549, Le compagnon indésirable van Francis Ryck.

Juliette et Juliette

1973 |

Frankrijk 1973. Remo Forlani. Met o.a. Annie Girardot, Marlène Jobert, Pierre Richard, Dominique Briand en Alfred Adam.

Een wedstrijd van een damesblad brengt een journaliste en een warenhuisverkoopster met elkaar in contact. Ondanks de verschillen sluiten ze vriendschap en beginnen na beider ontslag een protestactie. De schrijver Forlani had een kansrijk uitgangspunt dat hij met een slordig scenario en middelmatige regie om zeep bracht. De actrices doen moedeloos hun best. De aardigste rol is van Richard als echtgenoot van Juliette II, een amateur-bokser.

Nous ne vieillirons pas ensemble

1972 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Marlène Jobert, Jean Yanne, Jacques Galland, Christine Fabréga en Maurice Risch.

Jean (Yanne), een documentairefilmer, getrouwd, heeft al zes jaar een relatie met een andere vrouw Catherine (Jobert) zonder verdere consequenties. Als hij haar meeneemt op een reportage en zijn professionele ergernis op haar verhaalt tekenen de eerste scheuren in de verhouding zich af zonder kans op herstel. Een autobiografisch liefdesdrama in kleine details geobserveerd, met een heftige emotionaliteit, tot het pijnlijke toe. Het gegeven van dertien in een dozijn leidde echter tot een uitzonderlijke film. Yanne werd gelauwerd op het festival van Cannes als Beste Acteur. Het scenario is regisseur Pialat naar diens roman. Het camerawerk is van Luciano Tovoli. Eastmancolor, Mono.

Les mariés de l'an II

1971 | Komedie, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Roemenië 1971. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Marlène Jobert, Laura Antonelli, Michel Auclair en Julien Guiomar.

De naar Amerika uitgeweken Nicolas (Belmondo) keert na de Franse Revolutie terug naar het vaderland om van zijn vrouw te scheiden. Hij moet wel want een voorgenomen tweede huwelijk met een rijke Amerikaanse erfgename liep al spaak tijdens de kerkelijke inzegening. Een jaloerse concurrent beschuldigde hem van bigamie waarop een vechtpartij - de eerste uit een lange reeks - volgde. Deze uitbundige en sierlijke avonturenkomedie wordt gecombineerd met een temperamentvol liefdesverhaal. Belmondo doet wat van hem verwacht kan worden, veel knokken en verbaasd kijken, alsof hij er eigenlijk niet bij wil horen.

La décade prodigieuse

1971 | Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1971. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Marlène Jobert, Orson Welles, Anthony Perkins, Michel Piccoli en Guido Alberti.

Een schuldgevoel over de verhouding met de jonge vrouw van zijn stiefvader brengt een jongeman in psychische crises en veroorzaakt geheugenverlies. Hij roept de steun van een vriend in die bij een bezoek aan zijn ouderlijk huis de chantage van de echtgenote niet weet op te lossen. Als de zoon weer in een depressie is gevlucht, wordt het lijk van de stiefmoeder gevonden. Chabrol gebruikte een roman van Ellery Queen als eerbetoon aan Welles die de rol speelt van de zich oppermachtig wanende manipulator van zijn medemensen. Het scenario van Paul G[KA1]egauff, Eug[KA2]ene Archer en Paul Gardner is aan de zwakke kant, maar visueel (camerawerk van Jean Rabier) fascineert de film voortdurend.

Catch Me a Spy

1971 | Komedie, Mysterie

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1971. Komedie van Dick Clement. Met o.a. Kirk Douglas, Trevor Howard, Tom Courtenay, Patrick Mower en Bernadette Lafont.

Amerikaans zakenman Douglas trouwt in Londen na een stormachtige romance met Française Jobert. Tijdens hun huwelijksreis wordt Douglas in Boekarest gearresteerd en beschuldigd van spionage. Beiden worden pionnen in een machtig schaakspel, waarbij de Russen een van hun agenten, die in het Westen gevangen zit, proberen terug te krijgen. De combinatie komedie en spionage-thriller gaat te loor, niet in de laaste plaats door het weinig overtuigende spel van de hoofdrol. Courtenay speelt een blunderende Britse geheime agent. Ook bekend als TO CATCH A SPY.

Le passager de la pluie

1970 | Thriller, Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van René Clément. Met o.a. Marlène Jobert, Charles Bronson, Gabriele Tinti, Annie Cordy en Jill Ireland.

Een getrouwde vrouw vermoordt uit zelfverdediging een aanrander en laat uit angst voor de reacties van haar omgeving zijn lijk verdwijnen. Vervolgens wordt ze achtervolgd door een geheimzinnige Amerikaan die het geld van de dode wil vinden. Deze suspensefilm laat veel vragen onbeantwoord, maar houdt de angstige spanning vast waarbinnen de kwetsbaarheid van Jobert en de onverzettelijkheid van Bronson goed contrasteren. Beiden werden door deze film sterren in Europa. Het scenario is van Sébastian Japrisot, het camerawerk van Andreas Winding.

La Poudre d'escampette

1970 | Komedie, Avonturenfilm, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Michel Piccoli, Michael York, Louis Velle en Amidou.

Een Franse zwarthandelaar en een Britse piloot weten in de woestijn van Libië aan Italiaanse troepen te ontkomen en zoeken toevlucht bij een Zwitserse diplomaat die om zijn eigen hachje te redden liever collaboreert, al denkt zijn echtgenote daar anders over. Deze achtervolgingskomedie heeft spectaculaire scènes en exotische locaties, maar is weinig ideaal bezet met het ster-trio waarbij vooral Piccoli de grenzen van de schmiere geregeld overschrijdt. Scenario van Jean-Loup Dabadie naar een roman van Robert Beylen La Route au Soleil.

Dernier domicile connu

1970 | Thriller, Film noir, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1970. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Lino Ventura, Marlène Jobert, Michel Constantin, Paul Crauchet en Alain Mottet.

Het filmkunststuk van Corsicaanse ex-zware jongen José Giovanni (1923-2004). Marceau Léonetti, gelittekend man en gedeclasseerd rechercheur, moet met Proust-lezend sproetengroentje Jeanne Dumas binnen vier dagen de kroongetuige in een gangsterproces opsporen. In deze gelaagde noirballade, van gepeperde ouverture tot droevige finale genadeloos waarachtig, zijn loutering en liefde slechts fantomen dolend door een grauw Parijs in decenniumtransitie. Bij het weergaloze samenspel van Ventura en Jobert verklanken François de Roubaix' melancholieke melodieën dat wat onverwoord blijft. Naar The Last Known Address (1965) van Joseph Harrington.

Martin soldat

1968 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1968. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Robert Hirsch, Véronique Vendell, Walter Rilla, Reinhard Kolldehoff en Marlène Jobert.

Een acteur die voor een rol een Duits uniform aan heeft wordt in 1944 gevangen en komt in contact met een generaal die een komplot tegen Hitler voorbereidt en hem als tussenpersoon met de geallieerden wil. De film steunt meer op het transformatie- vermogen van acteur Hirsch dan op het scenario waarbinnen de misverstanden en verwarringen erg voorspelbaar blijven.

L'astragale

1968 | Romantiek, Drama, Biografie

Frankrijk​/​​Duitsland 1968. Romantiek van Guy Casaril. Met o.a. Marlène Jobert, Horst Buchholz, Georges Géret, Magali Noël en Jürgen Draeger.

De autobiografische roman van Albertine Sarrazin over een jonge vrouw die na de gevangenis een nieuw leven probeert op te bouwen met een ex-inbreker. De film werd door de regie en het scenario een onwaarschijnlijke smartlap. Het intense spel van Jobert in de hoofdrol zorgt voor de enige authenticiteit.

Faut pas prendre les enfants du Bon Dieu pour des canards sauvages

1968 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1968. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Marlène Jobert, Françoise Rosay, Bernard Blier, Paul Frankeur en André Pousse.

Michel Audiard (vader van Un prophète-regisseur Jacques) werkte als scenarist mee aan meer dan honderd Franse films - veelal genreproducties die beter in de smaak vielen bij het publiek dan bij de critici. Hij regisseerde slechts een handvol van zijn eigen scripts, met deze misdaadkomedie als debuut. Het verhaal, over een op geld beluste jongedame die een aantal gangsterbendes tegen elkaar uitspeelt, heeft weinig om het lijf, net als hoofdrolspeelster Jobert in veel scènes. Tikje oubollig intussen, maar de dialogen zijn spitsvondig en Jobert charmeert als sexy volwassen Pippi Langkous.

Alexandre le bienheureux

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Philippe Noiret, Françoise Brion, Marlène Jobert, Paul Le Person en Jean Carmet.

Tien jaar heeft hij hard gewerkt op de boerderij, gekoeioneerd door zijn ijzige echtgenote. Na haar dood doet Alexandre het radicaal anders: hij stapt in bed en komt er niet meer uit. En is ingelukkig. Zijn veelzijdige hondje zorgt voor de rest. Philippe Noiret heeft in deze luchtige komedie van scenarist-regisseur Robert een hartveroverende rol als de goedmoedige luiaard die zijn dorpsgenoten met jaloersmakend nietsdoen de gordijnen in jaagt. Robert wisselt slimme dialogen en lichte satire af met romantische beelden van het Franse platteland.

Le voleur

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1967. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Geneviève Bujold, Marie Dubois, Françoise Fabian en Julien Guiomar.

In flashback vertelde laat-negentiende-eeuwse odyssee van Parijse weesjongen Georges Randal, die het leven voorwaar niet cadeau krijgt. Verzot op zijn nichtje Charlotte, uitgehuwelijkt door de oom die tevens Georges' erfenis heeft verduisterd, bekwaamt hij zich in de vrije disciplines inbraak en diefstal. Wat klinkt als een pure schelmenroman heeft een duistere ondertoon die niet iedereen zal bekoren: expliciete woede over de aartsvileine bovenlaag met haar valse decorum. Charismakanon Bébel verleent Randal de benodigde tragische dimensie. Fantastische fotografie van Henri Decaë, dito decors van Jacques Saulnier.

Masculin-féminin

1965 | Drama, Experimenteel

Zweden​/​​Frankrijk 1965. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Chantal Goya, Marlène Jobert, Brigitte Bardot en Françoise Hardy.

'Een film van Jean-Luc Godard die verschillende feiten nauwkeurig beschrijft, betreffende jeugdigheid en sekse, in het Frankrijk van nu.' Zo luidde de advertentie voor Godards film over het Parijs van 1966. Godard liet een uitgetikt draaiboek achterwege en volstond met wat notities en een handjevol gedreven acteurs. Zoals Jean-Pierre Léaud als Paul, de 21-jarige idealist, geflankeerd door zijn geliefde Madeleine (Chantal Goya). Samen met een huisgenoot ontmoet het trio allerhande personages in opmerkelijke omstandigheden. Al doende schetst Godard een gracieus en complex beeld van zijn toen.