Michel Lévine: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Vingt-quatre heures de perm'

1940 | Komedie

Frankrijk 1940. Komedie van Maurice Cloche. Met o.a. Blanchette Brunoy, Mona Goya, Georges Rigaud, Julien Carette en Jean Brochard.

Twee vrienden, samen gemobiliseerd en werkloos, sturen hun foto's aan twee jonge arbeidsters en dit leidt tot verschillende sentimentele verwikkelingen met, natuurlijk een gelukkige ontknoping. Een 'grappige' soldatenfilm, maar behoorlijk vulgair. Gedraaid tijdens 'de oorlogsgekte', maar deze film is niet eerder dan in 1945 op het witte doek verschenen: dat is het enige excuus! Enkele acteurs proberen nog de film boven het platte niveau uit te tillen. Met Meurisse debuterend in een klein rolletje.

Forfaiture

1937 | Drama

Frankrijk 1937. Drama van Marcel L'Herbier. Met o.a. Sessue Hayakawa, Lise Delamare, Victor Francen, Louis Jouvet en Lucas Gridoux.

De vrouw van een Franse ingenieur in Mongoli[KA3]e heeft speelschulden. Ze leent geld van een prins die haar tot zijn ma[KA4]itresse wil maken. Ze weigert, waarna de gekrenkte prins het werk van haar echtgenoot saboteert. Hij wordt bij een nieuwe confrontatie door de vrouw gedood. De beroemde zwijgende film van Cecil B. de Mille THE CHEAT stond vooral bij Franse pers in hoog aanzien en werd toen de Aziatische romantiek weer in de mode was, opnieuw verfilmd. Het drakerige verhaal blijft toch het aanzien waard door autoriteit van Hayakawa (in zelfde rol als destijds) en opmerkelijke fotografie van Eugen Schüfftan.

Tovaritch

1935 | Komedie

Frankrijk 1935. Komedie van Victor Trivas. Met o.a. André Lefaur, Irène de Zilahy, Marguerite Deval, Pierre Renoir en Winna Winfried.

Twee voor de revolutie gevluchte Russische aristocraten komen volkomen berooid in Parijs aan, dat wil zeggen dat ze een door de tsaar aan hen toevertrouwde grote geldsom op de bank hebben staan die ze niet willen aanspreken. Ze vinden werk als butler en kamermeisje in een gezin van parvenu's en leren in dat dienstverband de Sovjet-gezant van Buitenlandse Zaken kennen. Deze satirische boulevardkomedie van Jacques Deval zou nog jaren repertoire houden en kreeg een picturaal sfeervolle verfilming, hoewel de oorspronkelijke toneelbezetting wel erg zwaar acteert. In Hollywood opnieuw gefilmd in 1937 en in de jaren zestig bewerkt tot Broadway-musical.

La fin du monde

1930 | Sciencefiction

Frankrijk 1930. Sciencefiction van Abel Gance. Met o.a. Colette Darfeuil, Sylvie Grenade, Wanda Vangen, Jeanne Brindeau en Abel Gance.

Jean Novalic (Abel Gance) heeft zichzelf uitgeroepen tot een soort profeet die de aarde van de verdoemenis wil redden. Zijn broer Martial (Francen) is astronoom, een nuchtere man die zich aan de feiten houdt. Martial ziet dat een komeet op de aarde afkoerst en berekent dat hij binnen tien dagen tegen onze planeet zal opbotsen en verwacht dat de aarde uiteen zal spatten. Regisseur Gance schetst een beeld van het gedrag van de mensen als zij weten dat zij nog maar tien dagen te leven hebben. Het is een cynisch beeld, dat wellicht het best ge[KA3]illustreerd wordt door de effectenbeurzen, die tot op het laatste moment openblijven en mensen die op het allerlaatste ogenblik een fortuin bijeen hopen te vergaren. In de finale scheert de komeet langs de aarde en raakt hem slechts lichtjes. De decors zijn naar huidige maatstaven superna[KA3]ief, terwijl het verhaal vaart mist. Indertijd werd er een versie met geluid maar zonder dialogen gemonteerd van Gance en Andr[KA1]e Lang door Eug[KA2]ene Deslaw en was er een ingedubde Spaanse-, Duitse- en Engelse versie. Het scenario is van Camille Flammarion en het camerawerk was in handen van Jules Kr[KA3]uger, Nicolas Roudakoff, Forster en Roger Hubert. In de V.S. circuleerde vanaf 1934 een versie, waarvan het oorspronkelijke verhaal was teruggesneden tot 55 minuten, voorafgegaan door 48 minuten proloog omdat men er `politiek` anders dacht. De meeste versies die men tegenwoordig nog tegenkomt (in Frankrijk) zijn tien miuten korter dan de oorspronkelijke film.