Claude de Givray: scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

La petite voleuse

1988 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1988. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Didier Bezace, Raoul Billerey, Chantal Banlier en Nathalie Cardone.

François Truffaut bedacht ooit een tweede, vrouwelijke hoofdpersoon voor zijn Les 400 coups, maar liet haar toch maar weg omdat de film dan te vol zou worden. Na zijn dood maakte regisseur Miller als ode aan zijn gestorven makker een film over haar. De zestienjarige Janine Castang (Gainsbourg) is een wilde meid die na schooltijd haar dagen vult met het jatten van kleding en sigaretten. Ze ontmoet een echtpaar dat haar opneemt, maar de relatie loopt spaak. Millers portret van een angry young woman haalt het niet bij Truffaut, maar Gainsbourg speelt wel een heel sterke rol.

Domicile conjugal

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Daniel Ceccaldi, Hiroko Berghauer en Barbara Laage.

In de Antoine Doinel-cyclus - vier speelfilms plus één episode in de portmanteauproductie L'Amour à 20 ans uit 1962 - chroniqueert dit deel het huwelijk-met-hindernissen van onze (anti)held met de lieftallige Christine. Hartsunie of niet, het zwervend oog van de rusteloze Antoine valt ook op de bekoorlijke Japanse Kyoko (Hiroko Berghauer). Léaud groeide mee met de rol die zijn naam in filmhistorisch marmer beitelde, evenals Jade (1948-2006) met de hare. Doinel was deels Truffauts alter ego; de regisseur vroeg zelfs Jade ten huwelijk, maar kwam daar te elfder ure op terug.

Baisers volés

1968 | Drama, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1968. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig, Michael Lonsdale en Harry-Max.

Derde episode uit de Antoine Doinel-cyclus van François Truffaut. Antoine (Léaud) wordt oneervol uit het leger ontslagen en is aan een baantje, maar vooral aan De Liefde toe. Met geen van beide wil het echt lukken, hij verprutst zijn eerste baantje en wordt verliefd op een fascinerende, maar getrouwde vrouw. Gelukkig is er ook nog Christine, 'wier gezicht van binnenuit verlicht lijkt te worden'. Een van de hoogtepunten in Truffauts oeuvre, humoristisch en ironisch, met een ondertoon van melancholie over het verliezen van romantische illusies.