Antoine Duhamel: cast en muziek.
Er zijn 54 films gevonden.

Laissez-Passer

2002 | Oorlogsfilm

Spanje​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2002. Oorlogsfilm van Bertrand Tavernier. Met o.a. Jacques Gamblin, Denis Podalydès, Christian Berkel, Marie Gillain en Charlotte Kady.

Film over het dagelijks leven van filmmakers in het door Duitsland bezette Parijs tijdens de tweede wereldoorlog. Mensen vragen zich af of het in het hol van leeuw mogelijk is om op dezelfde voet verder te gaan. Men zit immers toch al in het hol, maar willen de filmmakers wel onder de Duitsers werken? Op verschillende niveaus worden belangrijke kwesties aan de kaak gesteld.

Ceux d'en face

2001 | Experimenteel

Frankrijk 2001. Experimenteel van Jean-Daniel Pollet. Met o.a. Michael Lonsdale en Valentine Vidal.

Film over het dagelijks leven van filmmakers in het door Duitsland bezette Parijs tijdens de tweede wereldoorlog. Mensen vragen zich af of het in het hol van leeuw mogelijk is om op dezelfde voet verder te gaan. Men zit immers toch al in het hol, maar willen de filmmakers wel onder de Duitsers werken? Op verschillende niveaus worden belangrijke kwesties aan de kaak gesteld.

L'affaire Marcorelle

2000 | Drama, Fantasy, Thriller

Frankrijk 2000. Drama van Serge Le Péron. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Irène Jacob, Mathieu Amalric, Hélène Surgère en Dominique Reymond.

Ongeluk komt graag in gezelschap, ontdekt magistraat François Marcorelle, generatie '68, gehuwd en neurotisch aangelegd. De charmante Poolse die hij zojuist heeft ontmoet, blijkt een gehaaide prostituee. In een handgemeen met een man die misschien haar vader is, legt de laatste het loodje. Of waren het toch weer nachtmerries? Ondertussen heeft een jonge advocaat Marcorelle in het vizier, want ontmaskering van een smetteloos gerechtsdienaar betekent een carrièrespurt. Amusante Hitchcockiaanse genrepotpourri van ex-Cahiers du Cinéma-redacteur Le Péron, met fraaie Léaud-pechvogelrol en nogal wat cinefiele knipoogjes.

Le plus beau pays du monde

1999 | Komedie, Oorlogsfilm

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Claude Brasseur, Marianne Denicourt, Jean-Claude Adelin, Jacques Bonnaffé en Didier Bezace.

Ongeluk komt graag in gezelschap, ontdekt magistraat François Marcorelle, generatie '68, gehuwd en neurotisch aangelegd. De charmante Poolse die hij zojuist heeft ontmoet, blijkt een gehaaide prostituee. In een handgemeen met een man die misschien haar vader is, legt de laatste het loodje. Of waren het toch weer nachtmerries? Ondertussen heeft een jonge advocaat Marcorelle in het vizier, want ontmaskering van een smetteloos gerechtsdienaar betekent een carrièrespurt. Amusante Hitchcockiaanse genrepotpourri van ex-Cahiers du Cinéma-redacteur Le Péron, met fraaie Léaud-pechvogelrol en nogal wat cinefiele knipoogjes.

La niña de tus ojos

1998 | Drama

Spanje 1998. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Penélope Cruz, Antonio Resines, Jorge Sanz, Karel Dobry en Loles León.

In 1938 wordt een groepje filmmakers uit Franco's Spanje naar nazi-Duitsland gehaald om een vrolijke musical op te nemen - of eigenlijk twee: een Spaanse en een Duitse versie tegelijk. De operatie wordt geleid door propagandaminister Goebbels, die zijn oog laat vallen op de mooie hoofdrolspeelster Macarena (Cruz). De filmploeg gaat aanvankelijk met naïef enthousiasme aan de slag, maar beseft al snel dat het klimaat in Duitsland minstens zo verstikkend is als de dictatuur thuis. Vermakelijk, tamelijk lichtvoetig drama is gebaseerd op ware gebeurtenissen, die plaatsvonden tijdens het filmen van de films Carmen, la de triana en Andalusische Nächte.

La buena vida

1997 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1997. Drama van David Trueba. Met o.a. Fernando Ramallo, Isabel Otero, Luis Cuenca, Joel Joan en Vicky Peña.

Tristan (Ramallo) is net veertien geworden. Hij zit op de Franse school in Madrid, speelt piano en dweept met Voltaire. Om in diens voetsporen te treden is hij begonnen aan zijn autobiografie, want hij is ervan overtuigd dat hij een begenadigd schrijver zal worden. Hij sluit zich op in zijn kamer en werkt onophoudelijk op een oude schrijfmachine, zeer tot ongenoegen van zijn vader die zijn brood verdient met de verkoop van computers en geruisloze laserprinters. Zijn knappe lerares Frans Isabel (Otero) stimuleert zijn schrijversambities. In zijn autobiografie mist hij echter nog een hoofdstuk: een zwoele liefdesnacht in de armen van een vrouw. Dan komen zijn ouders om bij een verkeersongeluk. Tristan gaat bij zijn grootvader wonen, maar droomt steeds van twee vrouwen: Isabel en Arena (Rosa), de werkster die er alles voor over heeft om op de tv te komen. Beide vrouwen beschouwen hem nog als een kind. Dan is er Lucia (Jimenez), zijn nichtje, maar die vraagt hem of haar vriendje bij hem mag logeren... Sympathieke, soms wat sentimentele film over de traumatische weg van een puber naar de volwassenheid. De stijl doet denken aan de Antoine Doinel-films van de in 1984 overleden Fran[KA10]cois Truffaut (wat nog benadrukt wordt door de medewerking van cameraman William Lubtchansky en componist Antoine Duhamel, beiden Truffaut-mensen), maar heeft Trueba in zijn filmdebuut zijn eigen persoonlijkheid doorgedrukt. Het verhaal over de zoete pijn van het volwassen worden is met lichte humor en verteerbare ernst verteld naar een scenario van regisseur Trueba zelve. Zijn broer Fernando (van o.a. BELLE ÉPOQUE en TOO MUCH) was producent. Dolby Stereo.

Ridicule

1996 | Historische film, Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Historische film van Patrice Leconte. Met o.a. Charles Berling, Jean Rochefort, Fanny Ardant, Judith Godrèche en Urbain Cancelier.

Frankrijk 1780. De landjonker Grégoire Ponceludon de Malavoy (Berling) reist naar het Versailles van koning Louis XVI (Cancelier) om te pleiten voor de drooglegging van de moerassen in de buurt van Lyon. Hij vindt als provinciaaltje echter geen enkel begrip voor de arme boeren uit zijn streek. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en krijgt hulp van een oude dokter (Rochefort) en een weduwe (Ardant). Leuke kijk op de intriges en corruptie aan het hof van Louis XVI, kort voor de Franse Revolutie. Winnaar van vier Césars en de BAFTA voor beste niet-Engelstalige film.

Musiques de films : Joseph Kosma

1996 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1996. Documentaire van Serge Le Péron. Met o.a. Antoine Duhamel, Marcel Carné, Bruno Brévant, Germaine Montero en Alexandre Trauner.

Frankrijk 1780. De landjonker Grégoire Ponceludon de Malavoy (Berling) reist naar het Versailles van koning Louis XVI (Cancelier) om te pleiten voor de drooglegging van de moerassen in de buurt van Lyon. Hij vindt als provinciaaltje echter geen enkel begrip voor de arme boeren uit zijn streek. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en krijgt hulp van een oude dokter (Rochefort) en een weduwe (Ardant). Leuke kijk op de intriges en corruptie aan het hof van Louis XVI, kort voor de Franse Revolutie. Winnaar van vier Césars en de BAFTA voor beste niet-Engelstalige film.

Malena es un nombre de tango

1996 | Drama

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Duitsland 1996. Drama van Gerardo Herrero. Met o.a. Ariadna Gil, Marta Belaustegui, Carlos López, Jesus Ryman en Luis Fernando Alvés.

Verfilming van de internationaal gelauwerde roman uit 1994 van Almudena Grandes. De rebelse Malena weet al op jonge leeftijd dat zij nooit zal lijken op haar in alle opzichten 'perfecte', conformistische zuster. Later ontdekt zij dat een oude vloek die ook andere familieleden heeft getroffen, iets te maken heeft met haar onaangepastheid. Vurig pleidooi voor individuele vrijheid en levensmoed met een mooie titelrol van Gil. (RdL/VPRO Gids)

Belmonte

1996 | Drama, Biografie

Frankrijk​/​​Spanje 1996. Drama van Juan Sebastian Bollain. Met o.a. Achero Manas, Jésus Bonilla, Monica Molina, Luis Miguel Calvo en Lautaro Murua.

Verfilming van de internationaal gelauwerde roman uit 1994 van Almudena Grandes. De rebelse Malena weet al op jonge leeftijd dat zij nooit zal lijken op haar in alle opzichten 'perfecte', conformistische zuster. Later ontdekt zij dat een oude vloek die ook andere familieleden heeft getroffen, iets te maken heeft met haar onaangepastheid. Vurig pleidooi voor individuele vrijheid en levensmoed met een mooie titelrol van Gil. (RdL/VPRO Gids)

Lise ou l'affabulatrice

1994 | Komedie, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Florence Darel, Danièle Lebrun, Gisèle Casadesus, Eric Dufay en Sophie Artur.

Wenen 1938. Lise (Darel) is achttien jaar en heeft joodse grootouders. Kort voor de Anschluss gaat ze naar Parijs, waar ze werk vindt als verkoopster in een kledingzaak. Om zich te beschermen tegen toenaderingspogingen van mannen uit haar omgeving verzint ze een fictieve minnaar, een luchtmachtkapitein. Wat begint als een leugentje om bestwil, heeft weldra een verregaande invloed op haar leven. Een lieve, sympathieke, sentimentele dramatische komedie met een schitterende rol van Darel, die moeiteloos de hele film domineert. Mooie decors, fraaie kleding en een sterke sfeer. Het scenario is van regisseur Bluwal en Béatrice Rubinstein naar haar autobiografie. Het camerawerk is van Jean Monsigny. 16/9.

Jules Ferry

1993 | Drama, Biografie

Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Thierry Fortineau, Philippine Leroy-Beaulieu, Patrick Zimmerman, Elvire Audray en Juliette Brac.

Het geromantiseerde levensverhaal van Jules Ferry (gespeeld door Fortineau), die in 1832 geboren werd en stierf in 1893. Hij was advocaat en journalist maar verwierf vooral internationale bekendheid als staatsman in de functie van premier en minister van onderwijs. Hij ijverde voor de vrijheid van de burgers en het recht op onderwijs voor iedereen, ook voor meisjes. Hij was verantwoordelijk voor het invoeren van persvrijheid, vakbonds vrijheid en een wet op de echtscheiding. De film doet een beeld herleven van een woelige periode in de moderne Franse geschiedenis via het portret van een ongewoon man. Het scenario en de dialogen, geschreven door Jean-Michel Gaillard, zijn gebaseerd op historische documenten en betrouwbare bronnen. Vooral belangrijk voor politiek ingewijde kijkers. Gefotografeerd door Roland Dantigny.

Cherche famille désespérement

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Françoise Christophe, Philippe Leroy, Alexis Tomassian, Bernard Crombey en Catherine Wilkening.

Edward (Leroy-Beaulieu) is een rijk man. Maar, zoals het spreekwoord zegt, geld maakt niet gelukkig. En hij is bijzonder ongelukkig want hij heeft zijn zoon en enige erfgenaam verloren. Maar dan merkt hij de straatjongen Milan (Thomassian) op en die doet hem aan zijn zoon denken. Het vervolg laat zich raden. Een film die zonder schroom op de traanspieren werkt, maar die verder weinig bestaansredenen heeft. Het goedkope sentiment stroomt van het scherm en wie van dit soort gemakkelijke ontroering houdt zal ongetwijfeld een hoogdag beleven. Andere kijkers hebben ongetwijfeld iets beter te doen. Het scenario is van de hand van Jacques Labib, Claude Fouchier en Martin Brossollet. Fotografie van Mario Barroso.

Belle epoque

1993 | Komedie, Romantiek, Drama, Erotiek, Experimenteel

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1993. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Jorge Sanz, Fernando Fernán-Gómez, Ariadna Gil, Penélope Cruz en Miriam Díaz Aroca.

In de lente van 1931 staat Spanje voor een dilemma: de troon van koning Alfonso XIII wankelt, de republiek wenkt. Fernando (Sanz), een deserteur op de vlucht, zoekt en vindt onderdak op het platteland. Hij komt terecht op een grote boerderij van de oude schilder Manolo (Fernán-Gómez), een rebellerende non-conformist met vier knappe dochters, die erg vrijzinnig zijn opgevoed. Fernando wordt het welwillende slachtoffer van hun toenaderingspogingen. Daaraan komt een einde, maar voordat het zover is, kan men lustig meegenieten van scherpzinnige dialogen, vleugjes sociale kritiek en zwoele momenten. Het camerawerk, de decors en de kostuums vormen een lust voor het oog en Fernán-Gómez, al vijftig jaar actief in de Spaanse film, is een pracht van een patriarch. Bij de Academy Awards van 1994 bekroond met de Oscar voor de beste niet-Engelstalige film.

L'instit : Les chiens et les loups

1992 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Komedie van François Luciani. Met o.a. Gérard Klein, Roger Souza, Jean-Louis Tribes, Fred Personne en Pascale Vignal.

Onderwijzer Victor Novak (Klein) moet in een klein dorpje in de Haute-Provence een vermoorde collega vervangen. Victor arriveert in een gesloten, haast vijandige gemeenschap, waar aannemer Manu Fontana (Tribes), bijgenaamd Le Parisien, vrijwel openlijk wordt beschuldigd van de moord. Bij gebrek aan bewijs kan niets worden ondernomen tegen deze buitenstaander, want hij is niet uit het dorp, maar ook niet uit Parijs. Hij wordt echter van alle kanten tegengewerkt (o.a. door de bakker en de caf[KA1]ehouder). Ook zijn aangenomen zoon wordt slachtoffer van de geruchten: hij mag niet meer op school komen. Victor besluit zich ermee te bemoeien. Dit scenario (van Luciani en Didier Cohen) is beter dan dat van de meeste andere films uit de serie: het is wel sentimenteel, maar niet overdreven huilerig. Klein levert dan ook een aantrekkelijkere prestatie. De prachtige omgeving werd schitterend in beeld gebracht door Mario Barroso. Gefilmd op Super 16.

L'affût

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Tchéky Karyo, Dominique Blanc, Patrick Bouchitey, Jean-Pierre Sentier en Michel Robin.

Na tien jaar lang tevergeefs het geluk gezocht te hebben, keert Blanc, samen met haar zoontje, terug naar haar geboortestreek. Daar wil ze samen met haar broers, die achterbleven, de fazantenkwekerij verder exploiteren. Haar vroegere minnaar Bouchitey, die inmiddels is gescheiden, wil Blanc terugwinnen, maar zij heeft Karyo ontmoet, de nieuwe leraar, die eveneens getekend is door een tragisch verleden. Hij wil een vogelreservaat oprichten in de moerassen, een project dat de woede oproept van de jagers uit het dorp. Ecologisch drama dat de strijd verhaalt tussen idealisme en tradities. Goede bedoelingen maken echter nog geen boeiende film, zeker niet wanneer de moraal er met de paplepel ingegoten wordt. Bellon schreef het belerende scenario samen met Rémi Waterhouse, Michel Fessler en Benjamin Legrand. Mooie plaatjes geschoten door Pierre-William Glenn, de ware ster van deze film.

Daddy Nostalgie

1990 | Drama, Experimenteel, Komedie

Frankrijk 1990. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Dirk Bogarde, Jane Birkin, Odette Laure, Emmanuelle Bataille en Charlotte Kady.

Er gebeurt eigenlijks niets bijzonders. Daddy Bogarde, slachtoffer van een zware hartaanval, ziet zijn dagen geteld. Alleen zijn dochter Birkin weet dit. Zij stelt alles in het werk om de resterende tijd samen door te brengen. Dit gebeurt in een sfeer van onderlinge verstandhouding, herinneringen, lachbuien, (verboden) bezoeken aan de nabij gelegen bar, etc. Tegelijkertijd trekken - paradoxaal genoeg - de banden weer aan tussen moeder Laure en haar dochter. Een film met drie personages die hevig ontroert, omdat het allemaal zo raak en waar is. Waarschijnlijk speelde zich een wonder af, toen een grootse Britse filmacteur, een grootse Franse actrice, en een grootse Franse regisseur tot samenwerking besloten. Scenario van Colo Tavernier-O'Hagan. Denis Lenoir stond achter de camera.

Le Rose et le Blanc

1980 | Avonturenfilm, Fantasy, Mysterie

Frankrijk 1980. Avonturenfilm van Robert Pansard-Besson. Met o.a. Raymond Pellegrin, Bulle Ogier, Michael Lonsdale, Yves Alfonso en Vittorio Caprioli.

Deze film hoort thuis bij dat zeldzame rijtje films dat net zo origineel en onmogelijk om na te vertellen is als ZAZIE DANS LE METRO, waarmee hij verschillende punten van overeenkomst vertoont. Denk ook aan L`ANNEE DERNIERE A MARIENBAD of HISTOIRE DU MANUSCRIT TROUVE A SARAGOSSE. Ditmaal speelt het in Parijs. Een moza[KA3]iekvormige allegorie in een dromerig-po[KA3]etisch- komische stijl met talloze knipogen en imitaties (van HOTEL DU NORD tot LES PARAPLUIES DE CHERBOURG), die ondanks enkele langdradige momenten eé[KA1]n van de beste in zijn soort is.

La mort en direct

1980 | Sciencefiction, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1980. Sciencefiction van Bertrand Tavernier. Met o.a. Romy Schneider, Harvey Keitel, Max von Sydow, Harry Dean Stanton en Vadim Glowna.

Katherine (Schneider) is ongeneeslijk ziek en heeft nog maar twee maanden te leven. Ze wordt benaderd door Roddy (Keitel), een cameraman die de camera heeft laten inbouwen in een van zijn ogen. Roddy werkt voor Death Watch, een reality-tv-programma over stervende mensen, onder het motto 'Death is the new pornography'. Maar Roddy wordt verliefd op Katherine. Fascinerend sf-drama van Tavernier, die er in 2012 over zei: 'Toen ik hem maakte was dit sf. Maar helaas, alles wat we aan de kaak stelden in de film is nu onderdeel van ons leven.'

Mais où est donc ornicar

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Geraldine Chaplin, Brigitte Fossey, Jean-François Stévenin, Didier Flamand en Anna Prucnal.

Twee vrouwen hebben met succes een positie veroverd in verondersteld mannelijke beroepen: een als auto-monteur, een als expert sociale communicatie. Noch voor henzelf noch voor zijn omgeving zijn de gevolgen in hun vak en hun privéleven altijd even makkelijk te hanteren. De film is geen pamflet voor of tegen het feminisme, maar laat genuanceerd met gevoel en humor verschillende facetten zien.

Le mors aux dents

1979 | Misdaad

Frankrijk 1979. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Dutronc, Michel Piccoli, Michel Galabru, Nicole Garcia en Charles Gérard.

Een oplichter heeft in het verleden goede zaken gedaan door politieke corruptie, maar probeert nu zijn slag te slaan met het wedden op paarden. Voor het geld om trainers en jockeys om te kopen chanteert hij zijn vroegere opdrachtgevers. Deze interessante misdaadfilm haalt te veel vormen van omkoping overhoop om echt doeltreffend te zijn. Wedden op paarden heeft in Frankrijk overigens een vergelijkbaar belang als de voetbaltoto in ons land. Sterke rollen van de uitgelezen bezetting houden de film boeiend boven de inhoudelijke vraagtekens uit.

Felicité

1979 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1979. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Christine Pascal, Chil Bouscuille, Dominique Laffin, Monique Chaumette en Paul Crauchett.

Een meisje haalt haar broer van het station af, maar heeft die avond met haar vriend afgesproken. Haar jaloezie over diens vroegere verkering die ze toevallig ontmoeten, laat haar alleen door de nacht zwerven onder het opnieuw beleven van haar jeugdervaringen, frustraties en angsten. Ondertussen heeft de broer op haar kamer zelfmoord gepleegd. Deze hoogst persoonlijke debuutfilm van een begaafde jonge actrice dwingt enerzijds respect af door het cineastisch talent en de volledige eerlijkheid, maar geeft de toeschouwer anderzijds het gênante gevoel op de stoel van haar psychiater te zijn geplaatst.

Retour à la bien-aimée

1978 | Actiefilm, Thriller

Frankrijk 1978. Actiefilm van Jean-François Adam. Met o.a. Isabelle Huppert, Jacques Dutronc, Bruno Ganz, Christian Rist en Jean-François Adam.

Een man probeert zijn ex-vrouw, zoontje en het huis waarin hij opgroeide terug te veroveren door de nieuwe echtgenoot een moord in de schoenen te schuiven en vervolgens zijn morele steun aan te bieden. Dit geraffineerde thriller-scenario kreeg een tegendraadse stilering die van een bijna rituele ingetogenheid naar opera-achtige lyriek groeit. Regisseur Adam (die zelf de politie-inspecteur speelt) maakte drie films over een geobsedeerde, maar gedoemde terugkeer naar het verleden waarvan dit de beste is. Na voltooiing pleegde hij zelfmoord. Scenario van de regisseur, Georges Perec en Jean-Claude Carriere. Camerawerk van Pierre Lhomme.

La tortue sur le dos

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Jean-François Stévenin, Bernadette Lafont, Virginie Thévenet, Véronique Silver en Marion Game.

De titelgevende schildpad op z'n rug is de 35-jarige schrijver Paul Neveu, kampend met writer's block, zelftwijfel en huwelijksimpasse. Op de vlucht voor de blanco bladzijde en hunkerend naar afleiding - liefst iets met jongere vrouwen - raakt hij op drift. Zeer jaren-zeventig Truffaut-esk, deze laaggebudgetteerde debuutregie op coscenario van Claude Miller (hier tevens acteur). Stévenin, uitstekend als klungelend dwaallicht in premature midlifecrisis, vertolkt de rol die oorspronkelijk was bedoeld voor Jean-Louis Trintignant. Lafont sprankelt als de echtgenote die het schrijversgeneuzel zat is. Deels opgenomen in Bérauds toenmalige appartement.

La Chanson de Roland

1978 | Historische film, Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Historische film van Frank Cassenti. Met o.a. Klaus Kinski, Dominique Sanda, Alain Cuny, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Pelgrims in de zevende eeuw worden op hun barre tocht begeleid door een groep komedianten, die voor hen het heldendicht van Roland opvoeren, dat veel parallellen vertoont met hun eigen ervaringen; directe identificatie hiermee zou echter inzicht in en verzet tegen hun onderdrukking kunnen verhinderen. Visueel imponerende film stelt net als L`AFFICHE ROUGE de (on- )mogelijkheid van representatie van de historie betrekkelijk. Jammer genoeg maakt de lastige herkenbaarheid van tegenover elkaar geplaatste periodes de contrastwerking soms ondoorzichtig. Niettemin vaak meeslepende film die ideologie niet tot droge didactiek maakt. Het scenario is van regisseur Cassenti, Michèle A. Mercier en Thierry Joly. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

La Question

1977 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Denis, Nicole Garcia, Jean-Pierre Sentier, Christian Rist en Françoise Thuriès.

Een sympathisant van het F.L.N. in Algerije wordt door parachutisten gearresteerd en gemarteld. Een medestander overleeft de martelingen niet. Hij weet in de gevangenis stiekem een boek over zijn ervaringen te schrijven en door zijn advocaat te laten publiceren. Er zal een onderzoek worden ingesteld, als hij wegens staatsgevaarlijkheid wordt veroordeeld. Hij weet vanuit het gevangenishospitaal te ontsnappen. Deze indringende debuutfilm op basis van ervaringen van Henri Alleg wordt door niet-steracteurs met grote inzet gespeeld en krijgt door de sobere presentatie van martelscènes een extra-uitwerking die ondanks de concentratie op één geval verderreikende werking suggereert.

Que la fête commence...

1975 | Drama, Historische film

Frankrijk 1975. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jean-Pierre Marielle, Christine Pascal en Marina Vlady.

De hoofdrol die Noiret speelt als Philippe d'Orléans is een van zijn beste ooit, en dat wil echt wat zeggen. Noiret maakt de innerlijke tegenstrijdigheden en de machteloosheid van de beroemde Franse regent invoelbaar. De periode na de dood van Louis XIV, waarin D'Orléans regent was van de jonge Louis XV, is relatief duister in de Franse geschiedschrijving. De immer vindingrijke scenarist-regisseur Tavernier visualiseerde de tijd echter prachtig. Het is 1719. D'Orléans worstelt met een goddeloze priester (Rochefort), een opstandige markies (Marielle) en met zijn sympathie voor het plebs. Que la fête commence... won vier Césars.

Dakota

1974 | Avonturenfilm, Drama

Nederland 1974. Avonturenfilm van Wim Verstappen. Met o.a. Kees Brusse, Monique van de Ven, Willeke van Ammelrooy, Dora van der Groen en Diana Dobbelman.

Het is een wonder dat na het weglopen van cameraman Jan de Bont, met hoofdrolspeelster Van de Ven halverwege de opnamen op Curaçao, Dakota nog zo'n aardige, sfeervolle film is geworden met de oude DC-3 als fraaiste filmster. Brusse neemt om te kunnen blijven vliegen allerlei vrachtjes aan en vliegt zelfs van Curaçao naar Ameland.

Frank en Eva

1973 | Drama

Nederland 1973. Drama van Pim de la Parra. Met o.a. Willeke van Ammelrooy, Hugo Metsers, Lex Goudsmit, Sylvia Kristel en Helmert Woudenberg.

Een alleraardigst huwelijksdramaatje met veel sekscènes en leuk spel van Willeke, maar daarmee is het wel bekeken.

VD

1972 | Drama

Nederland 1972. Drama van Wim Verstappen. Met o.a. Kees Brusse, Andrea Domburg, Guus Oster, Ank van der Moer en Hugo Metsers.

Een van Verstappens leukste films, die als het ware schalks vooruitliep op latere tv-series als 'Dallas' en 'Dynasty'. Een familiedrama dus, tegen de achtergrond van de chemische industrie die floreert dank zij met name de groeiende populariteit van 'de pil'. Verstappen leeft zich spottend uit op de oer-Nederlandse burgerlijkheid en vooral de daar welig tierende schijnheiligheid.

Un condé

1970 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1970. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Michel Bouquet, Michel Constantin, Anne Carrère en Jean-Claude Bercq.

Na de moord op een jonge collega wil de tot dan toe vreedzame politie-inspecteur Favenin (Bouquet) hem met alle middelen wreken. Hij gooit zijn principes overboord en omarmt het motto: 'een gezond lichaam produceert wel afval, maar ruimt dat op'. Dus rommelt hij met bewijsmateriaal en intimideert hij getuigen om achter de identiteit van de schuldige te komen. Harde en effectief gemaakte actiefilm kreeg in Frankrijk censuurproblemen, omdat het geschetste beeld van de politie veel te negatief werd geacht. Een indringende, zeker voor die tijd behoorlijk akelige film.

M... comme Mathieu

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Jean-François Adam. Met o.a. Sami Frey, Brigitte Fossey, Bulle Ogier, Roland Dubillard en Laurent Douieb.

Een man komt na een depressie uit een psychiatrische inrichting en betrekt een flat, zonder vrouw en kind. In zijn verbeelding is er een nieuwe geliefde, die niemand anders is dan zijn echtgenote in de beginperiode van hun liefde. Zijn vrouw gaat mee met zijn fantasie[KA3]en, maar slaagt er niet in zijn isolement te doorbreken. Deze opmerkelijke persoonlijke debuutfilm van een toneelregisseur (die na nog twee films zelfmoord zou plegen) toont een vervreemding van de werkelijkheid zonder de realiteit uit de film te bannen of aan te tasten. De acteurs geven de broze rollen overtuigingskracht, vooral Fossey (ex-mevrouw Adam).

L'acrobate

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Jean-Daniel Pollet. Met o.a. Claude Melki, Guy Marchand, Marion Game, Laurence Bru en Micheline Dax.

Een underdog, werkzaam als badmeester in een sauna, beleeft onverwachte triomfen als hij als tango-danser aan een ballroom- competitie gaat deelnemen. Hij wint het Europees kampioenschap, maar verspeelt de liefde van zijn partner. Deze ongebruikelijke komedie zal niet naar iedere smaak zijn. Melki vertoont een opvallende gelijkenis met Buster Keaton, ook in zijn spel. Scenario van regisseur Pollet. Camerawerk van Alain Levent en Christian Garnier.

Domicile conjugal

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Daniel Ceccaldi, Hiroko Berghauer en Barbara Laage.

In de Antoine Doinel-cyclus - vier speelfilms plus één episode in de portmanteauproductie L'Amour à 20 ans uit 1962 - chroniqueert dit deel het huwelijk-met-hindernissen van onze (anti)held met de lieftallige Christine. Hartsunie of niet, het zwervend oog van de rusteloze Antoine valt ook op de bekoorlijke Japanse Kyoko (Hiroko Berghauer). Léaud groeide mee met de rol die zijn naam in filmhistorisch marmer beitelde, evenals Jade (1948-2006) met de hare. Doinel was deels Truffauts alter ego; de regisseur vroeg zelfs Jade ten huwelijk, maar kwam daar te elfder ure op terug.

La sirène du Mississipi

1969 | Romantisch drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1969. Romantisch drama van François Truffaut. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Paul Belmondo, Nelly Borgeaud, Martine Ferrière en Marcel Berbert.

De Franse meester lijkt met deze verfilming van de romantische thriller Waltz into darkness van William Irish vooral een ode te willen brengen aan Hitchcock. Belmondo speelt een eenzame zakenman op een Afrikaans eiland, die een postorderbruid bestelt. Bij aankomst windt de dame in kwestie (Deneuve) hem meteen om haar vinger, maar is ze wel te vertrouwen? Destijds een relatieve flop voor Truffaut, misschien omdat het allemaal wat afstandelijk en oppervlakkig blijft, maar de sfeer is lekker broeierig en de acteurs zijn très cool. In 2001 verscheen de lachwekkende remake Original Sin met Antonio Banderas en Angelina Jolie.

De blanke slavin

1969 | Drama, Misdaad

Nederland 1969. Drama van René Daalder. Met o.a. Henny Alma, Günther Ungeheuer, Marlene Rahn, Andrea Domburg en Loudi Nijhoff.

Een als verhaal niet serieus te nemen melodrama over een Duitser die in Nederland poogt argeloze meisjes in exotisch ongeluk te storten. Als vorm-grap is deze film aanvankelijk zwaar ondergewaardeerd en vijf jaar later ineens fors overschat. Daalder had zich kunnen ontwikkelen tot een Nederlandse Fassbinder, indien Fassbinder meer gevoel voor humor had gehad.

Le franciscain de Bourges

1968 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1968. Biografie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Hardy Krüger, Jean-Pierre Dorat, Gérard Berner, Jean Desailly en Suzanne Flon.

Een franciscaner monnik die als verpleger in het Duitse leger is ingelijfd, verzorgt met grote toewijding de slachtoffers van Gestapo-martelingen, waardoor hij voortdurend zijn eigen leven in de waagschaal stelt. Het Franse ziekenhuis wil hem ook na de bevrijding behouden, maar hij verkiest de religieuze orde. Hoewel de film gebaseerd is op herinneringen van een door de franciscaan verzorgde verzetsman, mist de rolprent authenticiteit waardoor de uitvoerige martelscènes als ongezonde sensatie overkomen. Krüger maakt het simpele godsvertrouwen van zijn titelrol waar, maar de film laat hem in de steek. Scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost naar de roman van Marc Toledano.

Le Corps de Diane

1968 | Drama

Frankrijk​/​​Tsjechoslowakije 1968. Drama van Jean-Louis Richard. Met o.a. Jeanne Moreau, Charles Denner, Elizabeth Wiener, Joëlle Latour en Henri-Jacques Huet.

Architect leert in Praag theaterdecoratrice kennen op wie hij verliefd wordt. Na hun huwelijk ontwikkelt hij ziekelijke jaloezie waarvoor zij ook wel aanleiding geeft. Moreau - geregisseerd door ex-echtgenoot - en Denner doen hun best, maar rollen en scenario zijn erg zwak geschreven.

Baisers volés

1968 | Drama, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1968. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig, Michael Lonsdale en Harry-Max.

Derde episode uit de Antoine Doinel-cyclus van François Truffaut. Antoine (Léaud) wordt oneervol uit het leger ontslagen en is aan een baantje, maar vooral aan De Liefde toe. Met geen van beide wil het echt lukken, hij verprutst zijn eerste baantje en wordt verliefd op een fascinerende, maar getrouwde vrouw. Gelukkig is er ook nog Christine, 'wier gezicht van binnenuit verlicht lijkt te worden'. Een van de hoogtepunten in Truffauts oeuvre, humoristisch en ironisch, met een ondertoon van melancholie over het verliezen van romantische illusies.

Week-end

1967 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mireille Darc, Jean Yanne, Jean-Pierre Kalfon, Valérie Lagrange en Jean-Pierre Léaud.

Een jaar voordat mei '68 de kussens van De Gaulle hardhandig opschudde, nam enfant terrible Godard zijn voorschot op de tweede Franse revolutie. Stedelingen Corinne (Darc) en Roland (Yanne) worden op een rit richting platteland geconfronteerd met monsterfiles, chaos, moord en hun catastrofehuwelijk. 'Drôle de jeu/C'est la vie' ('Eigenaardig spel/Zo is het leven') dichtte Jean-Luc in '67 strijdbaar over het onderwerp 'cinema'. Week-end is niets anders dan zijn in anarchistische beelden vervatte schotschrift tegen bourgeois mores, de zieke consumptiemaatschappij en filmconventies.

Un homme à abattre

1967 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Spanje 1967. Drama van Philippe Condroyer. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, André Oumansky, Valérie Lagrange, Luis Prendez en Luis Prados.

Barcelona, jaren zestig. Raphaël en Georges hebben ene Schmidt getraceerd, geobserveerd en gefilmd; een ex-nazi op de dodenlijst van hun chef Julius. Maar ís deze Schmidt wel de man die Julius' marteltrauma en dode broer op z'n geweten heeft? Vilein laat Condroyer (1927-2017) in zijn dialoogarme thriller over een vergeldingscommando in de spookschaduw van het verleden de kijker in het ongewisse. De eenzaten, vervreemdende sfeer en cinematografie herinneren aan het beste werk van Melville en Costa-Gavras. Trintignant is subliem enigmatisch als Raphaël, Valérie Lagrange speelt de vrouw op wie hij zijn bespiedend oog laat vallen.

The Sailor from Gibraltar

1967 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1967. Drama van Tony Richardson. Met o.a. Jeanne Moreau, Ian Bannen, Vanessa Redgrave, Zia Mohyeddin en Hugh Griffith.

Onwaardige bewerking van Marguerite Duras` roman. Moreau (die zelfs een liedje moet kwelen) speelt de mythische nymphomane die de zeeën doorkruist op zoek naar de hereniging met haar droomzeeman. De rolbezetting is interessant, maar Richardsons in de hand gehouden camera en andere technieken uit de jaren zestig hebben de film zeer gedateerd.

Red, White And Zero

1967 | Drama, Komedie

Verenigd Koninkrijk 1967. Drama van Peter Brook, Lindsay Anderson en Tony Richardson. Met o.a. Zero Mostel, Julia Foster, Frank Thornton, Patricia Healey en Arthur Lowe.

Drie Britse cineasten, Brook, Anderson en Richardson, kregen van de producent totale artistieke vrijheid om een korte film te verwezenlijken. Dat leverde drie pareltjes van zuivere experimentele filmtaal en -techniek op. THE RIDE OF THE VALKYRE van Brook gaat over de beroemde operazanger Mostel, die in Londen arriveert voor een optreden in Covent-Garden. Op weg naar de opera wordt hij overal met vertraging geconfronteerd. Hij moet zich omkleden in de taxi en loopt door de straten in het kostuum van Wodan, zonder dat hij opvalt. Hij komt net op tijd om het slotakkoord te zingen, samen met zijn invaller. Een aaneenschakeling van zuivere kolder, wat we niet gewend zijn van Brook, die ook het scenario schreef. In THE WHITE BUS van Anderson, trekt Healey in een impuls per trein naar een noordelijk stadje, waar ze terecht komt in een gezelschap dat per bus de stad bezoekt. Een poëtisch, nostalgisch portret van de eenzaamheid, geschreven door Shelagh Delaney, naar haar eigen verhaal. Hopkins is te zien in een klein rolletje. Fotografie van Miroslav Ondricek en gemonteerd door Kevin Brownlow. Zangeres Redgrave staat centraal in Richardsons RED AND BLUE. Terwijl ze haar liedjes zingt, laat ze haar verbeelding de vrije loop en denkt ze aan de verschillende mannen in haar leven: acrobaat York, trompettist Sylvester, gitarist Raymond en miljonair Fairbanks. In zijn scenario vertelt Richardson het verhaal van een vrouw, geliefd door miljoenen, die zelf echter smacht naar liefde. De liedjes worden door Redgrave zelf gezongen, ze werden gecomponeerd door Cyrus Bassiak en van Engelse teksten voorzien door Julian More. Drie korte films met als centrale thema de onmogelijkheid van de mens om nog met iemand contact te krijgen. Het produkt van drie individualisten, die elkaar meesterlijk aanvullen.

Roger la Honte

1966 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1966. Drama van Riccardo Freda. Met o.a. Georges Géret, Irene Papas, Jean-Pierre Marielle, Anne Vernon en Marie-France Boyer.

Roger Laroque is door een lening van getrouwde ex-geliefde gered van een financiële ondergang en wil haar niet compromitteren als daardoor de verdenking van diefstal op hem valt. Ontsnapt uit de gevangenis maakt hij fortuin in Amerika en keert na vijftien jaar terug om alsnog de schuldige te zoeken. Dit beroemd melodrama kreeg een verfilming en vertolking in gepaste stijl, zonder een opzettelijke knipoog. Het resultaat is zowel boeiend als vermakelijk.

La voleuse

1966 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1966. Drama van Jean Chapot. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Hans-Christian Blech, Sonia Schwarz en Mario Huth.

Na twee jaar huwelijk biecht Julia aan wederhelft Werner op dat ze op haar negentiende een baby ter adoptie heeft afgestaan. Wanneer ze het nu zevenjarige jongetje, liefdevol opgenomen door het Poolse arbeidersechtpaar Kostrowicz, terugziet, wil ze hem koste wat kost terug. Intens drama van Chapot (1930-1998), met dialogen van Marguerite Duras, toont hoe wetgeving en emotie volstrekt incompatibel kunnen zijn. Schneider en Piccoli vlammen hier gezamenlijk al zoals ze later zouden doen in Claude Sautets meesterstukken Les choses de la vie en Max et les ferrailleurs.

La Longue marche

1966 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1966. Drama van Alexandre Astruc. Met o.a. Maurice Ronet, Robert Hossein, Jean-Louis Trintignant, Jean-Paul Kalfon en Paul Frankeur.

Machtsconflicten en de verdenking van een mogelijke verrader beïnvloeden de uitputtend lange voettocht van een Franse verzetsgroep die in het voorjaar van 1944 naar een nieuw onderduikverblijf moet. Astrucs vooropgezette ideeën over vormgeving - met zeer lange en meesterlijke camera-instellingen - saboteren in alle simpelheid het sterk scenario waardoor het resultaat overwegend gekunsteld is en de overtuigingskracht alleen van de acteurs komt.

Cinq gars pour Singapour

1966 | Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1966. Actiefilm van Bernard T. Michel. Met o.a. Sean Flynn, Marika Green, Terry Downes, Marc Michel en Denis Berry.

Een CIA-agent moet met vier getrainde krachtpatsers de geheimzinnige verdwijning van de bemanning van een Amerikaanse oorlogsbodem in Singapore zien op te lossen. Deze vlotte avonturenfilm met dynamische jonge acteurs op kleurrijke locaties houdt de aandacht vast, al valt er aan het scenario - naar een roman van Jean Bruce - werkelijk geen touw vast te knopen.

Pierrot le fou

1965 | Drama, Misdaad, Experimenteel, Film noir

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Anna Karina, Dirk Sanders, Raymond Devos en Graziella Galvani.

Een schrijver verlaat zijn echtgenote en zijn geregelde bestaan voor een oude vlam die hem meesleurt in een warnet van intriges en moord, waarbij ondertussen ook hun wederzijdse liefde wordt opgebruikt. Een persoonlijke afrekening van Godard met de mislukking van het huwelijk met Karina werd in de vorm van een road movie volgestopt met politieke, absurde en cinefiele incidenten waardoor de film voortdurend verrassend blijft, hoewel de tragische dimensie over de teloorgang van emoties de overhand blijft houden. Hoogtepunt en conclusie van de eerste periode in het werk van Godard, zijn eerste in kleur.

Tintin et les oranges bleues

1964 | Familiefilm, Avonturenfilm, Actiefilm

Frankrijk​/​​Spanje 1964. Familiefilm van Philippe Condroyer. Met o.a. Jean-Pierre Talbot, Jean Bouise, Jenny Orléans, Felix Fernandez en Max Elloy.

Professor Zonnebloem ontvangt van een Spaanse collega een blauwe sinaasappel die zelfs op zand kan groeien. De vrucht verdwijnt en Zonnebloem gaat met Kuifje en kapitein Haddock naar Valencia waar hij zelf ook ontvoerd wordt. Deze tweede film naar de strip van Hergé blijft dichter bij het origineel en is met meer zorg gemaakt. Alleen is Kuifjevertolker Talbot sinds deel I zo gegroeid dat hij boven alle andere acteurs uitsteekt.

Le Voleur de Tibidabo

1964 | Avonturenfilm, Misdaad, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1964. Avonturenfilm van Maurice Ronet. Met o.a. Maurice Ronet, Anna Karina, Pepe Nieto, Enrique Herreros en Luis Ciges.

Een Franse ijsboer in Barcelona verbergt een bevriende inbreker en laadt daarbij de verdenking van eigen schuld op zich, waardoor hij de politie en de op de poet beluste dieven achter zich aan krijgt en door zijn jeugdige klantjes als 'koning van de onderwereld' wordt gezien. Dit regiedebuut van acteur Ronet geeft het achtervolgingsavontuur de tegendraadse toon van een poëtische tragikomedie met een onevenwichtig, maar innemend resultaat. Hij is echter zelf niet de meest aangewezen vertolker van de rol van goedmoedige en wereldvreemde dromer.

Le Grain de sable

1964 | Drama, Misdaad

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1964. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Lilli Palmer, Pierre Brasseur, Laurent Terzieff, Sylva Koscina en Paul Hubschmid.

Een magnaat is uit de weg geruimd door degene die hem hoopt op te volgen. Er zijn nog twee kandidaten, zodat tussen één vrouw en twee mannen een strijd vol intriges ontstaat om de successierechten. Regisseur Kast heeft in films twee duidelijke interesses: beredeneerde strategie in de erotiek en architectuur. Beide probeert hij ook tot uitdrukking te brengen in een commerciëel opgezette misdaadfilm met een internationale bezetting. Opnamen in Portugal en een spel van aantrekken en afstoten leveren boeiende momenten op, maar de thriller gaat in langgerektheid verloren. Koscina is niet geschikt voor die rol en het bederft al haar scènes, Palmer is waar mogelijk subliem.

La chance et l'amour

1964 | Komedie, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Bertrand Tavernier, Eric Schlumberger, Charles Bitsch en Claude Berri. Met o.a. Michel Auclair, Bernard Blier, Iran Eory, Bob Morel en Gérard Tichy.

Een episodenfilm, waarmee een kwartet van jonge regisseurs hun bioscoopdebuut maakte. I (Tavernier): Een killer is door zijn opdrachtgever met vals geld betaald, maar wreekt zich tijdens het pokeren. II (Schlumberger): Een jong stel lijkt halfbroer en halfzuster te zijn, maar niet alleen de vader, maar [KA1]o[KA1]ok de moeder heeft destijds een slippertje gemaakt. III (Bitsch): Een journalist wint onder pseudoniem de loterij van zijn eigen krant, maar kan de prijs niet incasseren zonder zich bloot te geven. IV (Berri): Smoesjes van soldaten over hun nalatigheid komen uit, maar het Duitse leger dient zich aan vóór de disciplinaire straf. Het kort bestek geeft de debutanten niet veel kans om hun talent te etaleren - zeker niet als schrijvers - maar het spel van Blier en Piccoli tillen de episodes van Tavernier en Bitsch boven de beperkingen uit.

Belphégor

1964 | Drama

Frankrijk 1964. Drama van Claude Barma. Met o.a. Juliette Gréco, René Dary, Christine Delaroche en Francois Chaumette.

Het begin van de film-zwanezang van Gréco, de gewezen muze van Saint-Germain-des-Prés. Gedraaid na Darryl Z. Zanuck's pogingen een Hollywood-ster van haar te maken. In deze tv-serie in dertien korte afleveringen, speelt zij een mooie en geheimzinnige jonge vrouw die de aandacht opeist van een nachtwaker die in het Louvre geesten en spoken ontmoet. Een cult- serie van de Franse tv. Zo rond 1965 huiverde en griezelde men nog bij dit soort toestanden. Nu is het lachen en gieren geblazen en blijft het scenario van Jacques Armand nauwelijks meer overeind.

Le Chevalier de Maison-Rouge

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van Claude Barma. Met o.a. Michel Le Royer, Jean Desailly, Anne Doat, Annie Ducaux en Dominique Paturel.

Revolutionair wordt door de getrouwde vrouw op wie hij verliefd is, bedrogen om de ontsnapping van Marie-Antoinette te kunnen organiseren. Herhaalde mislukking van het complot doet haar op de guillotine eindigen, waarbij de held uit liefde zich naast haar voegt. Eerste door de Franse tv geproduceerde serie - naar Dumas - viel als bioscoopfilm in twee delen door de mand als weinig spectaculair en dynamisch, hoewel snellere montage ook voor come-back op de beeldbuis een voordeel is. Naast goed acteren van Comédie Française-spelers steekt Le Royer als de romantische held uitermate kleurloos af.