Roberto Gianviti (-2001): scenario.
Er zijn 4 films gevonden.

Sette note in nero

1977 | Thriller, Horror

Italië 1977. Thriller van Lucio Fulci. Met o.a. Jennifer O'Neill, Gabriele Ferzetti, Marc Porel, Gianni Garko en Evelyn Stewart.

Het horloge van Jennifer O'Neills personage Virginia speelt ieder uur een onheilspellende melodietje van Zeven Zwarte Noten, vandaar de titel. Hoe dat bijdraagt aan de beklemmende afloop van de film laat zich raden in dit horrormysterie van cult-cineast in de Dario Argento-school Lucio Fulci. Dertiger Virginia blijkt helderziend en haar visioenen onthullen een skelet in de muur van de villa van manlief. Terwijl ze de zaak onderzoekt met haar (schoon)familie openbaren de visioenen haar eigen aanstaande doodsstrijd. Summum van de spannende horrorfilms van Italiaanse bodem uit de jaren zeventig.

Zanna bianca

1973 | Familiefilm, Avonturenfilm, Actiefilm

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1973. Familiefilm van Lucio Fulci. Met o.a. Franco Nero, Virna Lisi, Fernando Rey, John Steiner en Raymond Harmstorf.

Een zieke Indianenjongen die samen met een wolfshond is opgegroeid wordt naar een goudzoekersnederzetting gebracht, die beheerst wordt door een corrupte en wrede avonturier tegen wie de gemeenschap niets durft te beginnen. De film heeft met de roman [KL]White Fang[KLE] van Jack London alleen de titel gemeen en is een kleurrijk avontuur vol onwaarschijnlijkheden, ook in de internationale rolbezetting (Lisi als zwaar geschminkte missiezuster). De film lijkt zich op een publiek van kinderen te richten, maar aangezette harde en wrede scènes maken hem daarvoor weinig geschikt. Het scenario is van Peter Welbeck. Het camerawerk is van Enrico Menczer en Pablo Ripoli. Ook bekend als WHITE FANG en CROC-BLANC.

Non si sevizia un paperino

1972 | Horror, Thriller

Italië 1972. Horror van Lucio Fulci. Met o.a. Florinda Bolkan, Tomas Milian, Barbara Bouchet, Irene Papas en George Wilson.

Het Zuiditaliaanse bergdorp Accendurra wordt geteisterd door een reeks moorden op kleine jongetjes. Niet de plaatselijke `heks` blijkt de dader te zijn, maar een priester, die wil voorkomen dat de slachtoffertjes zondig zullen opgroeien. Tot het eind toe is de plot tamelijk onduidelijk, maar de film is sfeervol gefotografeerd en stukken beter dan alle zombiefilms die Fulci later zou maken (hoewel een duidelijke voorliefde voor bloederige details ook hier al aanwezig is). Ook bekend als DON'T TORTURE A DUCKLING.

Le streghe

1967 | Komedie, Experimenteel, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1967. Komedie van Luchino Visconti, Mauro Bolognini, Pier Paolo Pasolini, Franco Rossi en Vittorio De Sica. Met o.a. Silvana Mangano, Clint Eastwood, Annie Girardot, Francisco Rabal en Massimo Girotti.

Rode draden in deze intrigerende, zij het erg wisselvallige collectie korte films van Italiaanse regisseurs zijn producent Dino De Laurentiis, zijn vrouw Silvana Mangano, die in alle vijf episodes een rol speelt, en het thema 'heksen'. Geen van de regisseurs lijkt écht z'n best te hebben gedaan, maar elke bijdrage bevat wel een goede vondst of fijne, meestal absurdistische toon. Hoogtepunten zijn de surrealistische bijdrage van Pasolini en de onkarakteristieke rol van Eastwood in Una serata come le altre van De Sica. Eastwood kreeg er van De Laurentiis een Ferrari voor.
Het vijfluik bestaat uit:
1. La strega bruciata viva (The Witch Burned Alive) van Luchino Visconti.
2. Senso civico (Civic Sense) van Mauro Bolognini.
3. La terra vista dalla Luna (The Earth As Seen From The Moon) van Pier Paolo Pasolini.
4. La siciliana (The Girl From Sicily) van Franco Rossi.
5. Una serata come le altre (A Night Like Any Other) van Vittorio De Sica.