Bénédicte Loyen

Mais qui a tué Pamela Rose?

2003 | Komedie

Frankrijk 2003. Komedie van Eric Lartigau. Met o.a. Kad Merad, Olivier Baroux en Bénédicte Loyen.

Mais qui a tué Pamela Rose? is een parodie op Twin Peaks' Who Killed Laura Palmer? En op Bullitt en The Silence of the Lambs en talloze andere Amerikaanse klassiekers in het misdaad- en film noir-genre. De hoofdact is komisch duo Kad & Olivier, gearriveerde Franse lolbroeken die twee stuntelende FBI'ers neerzetten die de moord op de titelprostituee onderzoeken. Dat doen de heren vanuit een Renault Fuego, zogenaamd in de Verenigde Staten, maar de hele film is opzichtig zichtbaar geschoten in Frankrijk. Een uniek staaltje komedie met een onwaarschijnlijk hoge grapdichtheid.

J'ai faim !!!

2001 | Romantiek

Frankrijk 2001. Romantiek van Florence Quentin. Met o.a. Catherine Jacob, Michèle Laroque, Garance Clavel, Isabelle Chandelier en Alessandra Martines.

Mais qui a tué Pamela Rose? is een parodie op Twin Peaks' Who Killed Laura Palmer? En op Bullitt en The Silence of the Lambs en talloze andere Amerikaanse klassiekers in het misdaad- en film noir-genre. De hoofdact is komisch duo Kad & Olivier, gearriveerde Franse lolbroeken die twee stuntelende FBI'ers neerzetten die de moord op de titelprostituee onderzoeken. Dat doen de heren vanuit een Renault Fuego, zogenaamd in de Verenigde Staten, maar de hele film is opzichtig zichtbaar geschoten in Frankrijk. Een uniek staaltje komedie met een onwaarschijnlijk hoge grapdichtheid.

Les rendez-vous de Paris

1995 | Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Clara Bellar, Antoine Basler, Mathias Mégard, Judith Chancel en Cécile Pares.

Drie bekoorlijke verhaaltjes over ontmoetingen in Parijs. Als een rode draad lopen toeval, liefdesstrategie en de wisselwerking Parijs-verliefde stelletjes er doorheen. Pittig schouwspel der menselijke gedragingen. Rohmer schreef uiteraard zelf het scenario.

Hey Stranger

1994 | Drama

België/Duitsland/Frankrijk 1994. Drama van Peter Woditsch. Met o.a. Vincent Rouche, Bénédicte Loyen, Hanna Schygulla, Guy Tréjan en Jacques Seiler.

Mime-kunstenaar Orf (Rouche) in Praag voelt zich zo vrij als een vogeltje als het communisme gereduceerd is tot een boze droom uit het rijk van Kafka. Zijn vriendin Sarka (Loyen) die fotografe is, wil het voorbije en het aardse nog eens vastleggen op de gevoelige laag. Als Orf het landhuis van een rijke oom erft, raakt hij verwikkeld in de alledaagse realiteit van het gesjoemel met kunst tussen Oost en West. In het huis bevindt zich een schat aan erotische kunst, gestolen en verworven in de loop der tijden van de nazi`s en het Rode Leger. Het wordt bewaakt door een voormalige bediende (Hickey). Deze wordt vermoord en de schilderijen verdwijnen. Orf vindt een en ander in Brussel terug, maar merkt dat ook anderen jacht op de kostbaarheden maken. Dan wordt Orf van moord beschuldigd. Met de hulp van een tweetal musicerende dames, Tania (Schygulla) en Gabriel (Van Kessel), slaagt Orf erin de schilderijen opnieuw naar Praag te smokkelen. Verdienstelijk, zij het vaak wat te poëtisch en dromerig regiedebuut van de in Duitsland geboren, in Brussel werkende Woditsch, die zijn bewondering voor Fassbinder niet onder stoelen of banken kan steken. Hij schreef met Sophie Simon het scenario, waarvoor zij in 1993 een prijs kregen. Fotografie van Elfi Mikesch, die dankbaar gebruik maakte van het romantische kader van Praag. Dolby.

Gaspard et Robinson

1990 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Tony Gatlif. Met o.a. Gérard Darmon, Vincent Lindon, Suzanne Flon, Bénédicte Loyen en Charlotte Girault.

Twee onafscheidelijke vrienden, Gaspard (Darmon) en Robinson (Lindon), knappen een strandhuis op om er een caf[KA1]e van te maken. Ondanks een moeilijke jeugd heeft de een, Robinson, een zonnig karakter, en doet al het mogelijke om zijn vriend Gaspard, die depressief is na het vertrek van zijn vrouw, er moreel weer bovenop te helpen. Op een dag ontmoeten zij een verwaarloosd omaatje (Flon), nemen haar met zich mee naar huis en adopteren haar vervolgens. Een heel eenvoudig thema, voorzien van een aanpak waarin de rake typeringen, waardoor deze cineast (een trotse zigeuner!) zich kenmerkt, niet ontbreken. Hij weet zijn altijd min of meer marginale, maar boeiende en sympathieke (RUE DU DEPART) karakters op een warme en menselijke wijze neer te zetten. Het onbeduidende scenario (Gatlif en Marie- Th[KA1]er[KA2]ese Rudel) brengt enkele langdradige momenten met zich mee, maar het voortreffelijke spel van de drie hoofdpersonen (een film met weinig personages en met weinig geld gemaakt) compenseert dit zeker weer. Vooral Flon, als een net zo ongewone grootmoeder als LA VIEILLE DAME INDIGNE van René Allio, valt op. Dominique Chapuis deed de fotografie.

Les vagabonds de la Bastille

1989 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Jacques Pomonti. Met o.a. Matthieu Roze, Julie-Anne Rault, Bénédicte Loyen, Vincent de Bouard en Jean-Pierre Sentier.

Thomas, Manon en Barthélemy zitten zonder werk en geld. Zij zijn vanuit de provincie naar het explosieve Parijs van 1789 gekomen. Ze slapen in de niet bepaald warme ruïnes van de Bastille en sluiten zich aan bij de patriotten. Louter en alleen een voorwendsel om een kleurrijk tijdsbeeld te schetsen, met velerlij personages en de beschikking over een aardige hoeveelheid geld. Toch een vermakelijke en redelijke film, zoals al die films die ter gelegenheid van het tweede eeuwfeest van de Revolutie zijn gemaakt.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2003	Mais qui a tué Pamela Rose?
2001	J'ai faim !!!
1995	Les rendez-vous de Paris
1994	Hey Stranger
1990	Gaspard et Robinson
1989	Les vagabonds de la Bastille

name

email