J.E. Freeman

Tremors 4: The Legend Begins

Verenigde Staten 2004. Sciencefiction van S.S. Wilson. Met o.a. Michael Gross, Sara Botsford, Billy Drago, Brent Roam en August Schellenberg.

Dream With the Fishes

Verenigde Staten 1997. Komedie van Finn Taylor. Met o.a. David Arquette, Brad Hunt, Kathryn Erbe, Cathy Moriarty en Patrick McGaw.

Alien: Resurrection

Verenigde Staten 1997. Sciencefiction van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Gary Dourdan, Michael Wincott, Kim Flowers, Dan Hedaya en J.E. Freeman.

Na de virtuoze actiespecialisten Ridley Scott, James Cameron en David Fincher mocht de creatieve Fransman Jeunet (Delicatessen) aan de gang met het beroemde Alien-concept. Jeunet en cameraman Darius Khondji (Se7en) hadden wat betreft de vormgeving de Alien-sfeer goed begrepen met koude gangen, robots, monsters en louter kunstlicht, maar met het gekunstelde script van Joss Whedon konden zij noch de cast uit de voeten. Weaver is 200 jaar na Alien 3 terug als Ellen Ripley en opnieuw zijn de broedende superwezens met zuurbloed de vijand. In een poging de aandacht te behouden heeft Ripley nu wat Alien-DNA en vinden gevechten onderwater plaats.

Copycat

Verenigde Staten 1995. Thriller van Jon Amiel. Met o.a. Sigourney Weaver, Dermot Mulroney, Holly Hunter, William McNamara en J.E. Freeman.

Een copycat is een na-aper. In de film Copycat wordt San Francisco geteisterd door iemand die met dodelijke precisie het werk van beruchte seriemoordenaars na-aapt. Detective M.J. - Holly Hunter met haar heerlijk slepende zuidelijke tongval - schakelt de hulp in van Helen (Weaver), een expert die getraumatiseerd thuis zit na een aanvaring met een moordzuchtige psychoot. De na-aapmoordenaar is blij met de erkenning en probeert de dames te integreren in zijn werk. De lat lag hoog na The Silence of the Lambs (1991) en Se7en (1995). Copycat slaagde glorieus dankzij het sublieme samenspel van Hunter en Weaver.

There Goes My Baby

Verenigde Staten 1994. Komedie van Floyd Mutrux. Met o.a. Dermot Mulroney, Ricky Schroder, Kelli Williams, Noah Wyle en Jill Schoelen.

Watts 1965. Voor de laatstejaars leerlingen van Westwood-High zit de studie er op. Het is hun laatste dag en het volgende jaar gaan ze allemaal andere richtingen uit. Die nacht loopt alles uit de hand. Erg onderhoudend vertelde mengeling van THE LAST PICTURE SHOW en AMERICAN GRAFFITI, maar in een minder luchtige stijl.

Casualties of Love: The long Island Lolita

Verenigde Staten 1993. Drama van John Herzfeld. Met o.a. J.E. Freeman, Phyllis Lyons, Alyssa Milano, Lawrence Tierney en Jack Scalia.

Watts 1965. Voor de laatstejaars leerlingen van Westwood-High zit de studie er op. Het is hun laatste dag en het volgende jaar gaan ze allemaal andere richtingen uit. Die nacht loopt alles uit de hand. Erg onderhoudend vertelde mengeling van THE LAST PICTURE SHOW en AMERICAN GRAFFITI, maar in een minder luchtige stijl.

Casualties of Love: The 'Long Island Lolita' story

Verenigde Staten 1993. Drama van John Herzfeld. Met o.a. Alyssa Milano, Jack Scalia, Phyllis Lyons, Leo Rossi en Lawrence Tierney.

De gebeurtenissen en daaropvolgende rechtszaak rond de zeventien-jarige Fisher (Milano), die door twee keer zo oude uitdeuker Buttafuoco (Scalia) uitgebaat zou zijn als prostituéetje. Zij heeft zijn vrouw - uit blinde jaloezie - midden in het gezicht geschoten en permanent verminkt, wat lange tijd het Amerikaanse publiek heeft bezig gehouden met sensationele verhalen in de boulevardpers. Er kwamen vrijwel gelijktijdig drie tv-films uit en deze prent geniet de twijfelachtige eer van de gedeelde tweede plaats met BEYOND CONTROL: THE AMY FISHER STORY en werd vijf dagen ervoor de loef afgestoken door AMY FISHER: MY STORY. Deze versie profiteert van het feit dat Buttafuoco zijn medewerking aan deze film heeft gegeven, terwijl Amy zelf meewerkte aan MY STORY. Amy Fisher werd veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf met de kans er na vijf jaar uit te komen. Waarschijnlijk is het publiek dit illustere stel dan al ruimschoots vergeten, en blijft deze film die op waar gebeurde feiten is gebaseerd, pure tv-pulp. Het scenario werd vlot in elkaar gepend door regisseur Herzfeld en Karl Walter Lindenlaub was cameraman van dienst.

Till Death Do Us Part

Verenigde Staten 1992. Misdaad van Yves Simoneau. Met o.a. Treat Williams, Arliss Howard, Rebecca Jenkins, J.E. Freeman en Pruitt Taylor Vince.

Ex-assistent van de openbare aanklager in L.A. Bugliosi (Howard) onderzoekt de ontijdige dood van Jenkins' echtgenoot. Alles lijkt zonder spoor, terwijl de kijkers weten dat politieman Williams die een oogje heeft op Jenkins, het gedaan heeft. Deze wil zich nu ontdoen van zijn vrouw Davidtz, maar zij is hem te slim af. Als Bugliosi een ander geval onderzoekt, waarbij hij meent dat Jenkins betrokken is, achterhaalt hij toevallig de waarheid. Hoewel het af en toe behoorlijk spannend is, komt de figuur van smeris Williams niet echt tot leven. Philip Rosenberg schreef het scenario naar het boek van van Vincent Bugliosi en Ken Hurwitz. Paul Onorato stond achter de camera. Ook bekend als MARRIED FOR MURDER.

Patriot Games

Verenigde Staten 1992. Thriller van Phillip Noyce. Met o.a. Harrison Ford, Anne Archer, Patrick Bergin, Sean Bean en Thora Birch.

De hightech politieke thriller-avonturen van het Tom Clancy-personage Jack Ryan werden na The Hunt for Red October vervolgd in Patriot Games. CIA-agent Ryan (Ford) maakt vijanden bij de IRA als hij een ontvoering verijdelt in Londen, waar hij op vakantie is met vrouw (Archer) en kind (Birch). Terrorist Sean Miller (een lekker kwaadaardige Bean) gaat achter het gezin van Ryan aan om de dood van zijn broer te wreken. Dat laat Ryan niet op zich zitten. Het personage Jack Ryan kwam terug in Clear and Present Danger (1994) en in Jack Ryan: Shadow Recruit (2014).

Memphis

Verenigde Staten 1992. Thriller van Yves Simoneau. Met o.a. Cybill Shepherd, John Laughlin, J.E. Freeman, Moses Gunn en Vanessa Bell Calloway.

Midden jaren 1950-60 kidnappen drie blanken het zes-jarig kleinzoontje van een zwarte bankier in het racistische Memphis. Ze eisen een losgeld van 60.000 dollar in de wetenschap dat de mensen met een donkere huidskleur toch niet geholpen worden door de politie. De twee mannelijke ontvoerders stellen zich bikkelhard op, maar hun vrouwelijke partner, Shepherd, raakt gehecht aan het kind, wiens opa stappen onderneemt om via de zwarte onderwereld zijn kleinzoon zelf terug te vinden. Onrealistische ontvoeringszaak, die geen ogenblik kan overtuigen. De personages zijn eendimensionaal en onaantrekkelijk. Shepherd vertolkte niet alleen de hoofdrol, maar was ook co-producent. Bovendien werkte ze mee aan het scenario, samen met Larry McMurtry en Susan Rhinehart, die zich lieten inspireerden door de roman September, September van Shelby Foote. Camerawerk van Ellot Davis.

The Doctor

Verenigde Staten 1991. Drama van Randa Haines. Met o.a. William Hurt, Christine Lahti, Elizabeth Perkins, Mandy Patinkin en Adam Arkin.

Rond het thema 'Hoe gedragen geneesheren zich als patiënten?' krijgt Hurt een voorproefje van zijn eigen geneeskunde. Melodramatisch en vooral te pruimen door kijkers die houden van hartoperaties. Tranen gewaarborgd wanneer het stilstaand hart opnieuw begint te slaan. Robert Caswell schreef het scenario naar de roman van Ed Rosenbaum M.D. A Taste of my own medicine. John Seale deed het camerawerk.

Miller's Crossing

Verenigde Staten 1990. Misdaad van Joel Coen en Ethan Coen. Met o.a. Gabriel Byrne, Marcia Gay Harden, Albert Finney, John Turturro en Jon Polito.

In hun derde film zetten de gebroeders Coen stevig hun handtekening van visuele flair, die ze zouden voortzetten in films als Fargo en The Big Lebowski. In deze film noir krijgt gangster Leo (Finney) het verzoek om scharrelaar (Turturro) te elimineren, maar dat is de broer van de vrouw (Harden) op wie hij verliefd is. Zij heeft ondertussen al iets met Leo's rechterhand (Byrne). De Coens worstelden bij deze bewerking van een boek van Dashiell Hammett met 'writer's block', en schreven toen maar een film over een schrijver met writer's block: Barton Fink.

Hard Traveling

Verenigde Staten 1985. Drama van Dan Bessie. Met o.a. J.E. Freeman, Ellen Geer, Barry Corbin, James Gammon en Jim Haynie.

Soms ontroerend maar tenslotte toch teleurstellend drama over een aardige, nette maar onopgevoede en kansarme kerel (Freeman) die bij weduwe Greer liefde en houvast vindt, maar die een moord begaat als hij geen steun voor haar kan zijn. Te veel flashbacks en te weinig geïnspireerd. Naar het boek Bread and a Stone van Alvah Bessie, vader van de regisseur.