Pierre Gérard

On appelle ça... le printemps

Frankrijk 2000. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Marilyne Canto, Maryse Cupaiolo, Marie Matherton, Bernard Ballet en Pierre Berriau.

Don Juan

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Duitsland 1998. Romantiek van Jacques Weber. Met o.a. Jacques Weber, Michel Boujenah, Emmanuelle Béart, Penélope Cruz en Ariadna Gil.

Maigret et l'affaire Saint-Fiacre

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Bruno Cremer, Anne Bellec, Jacques Spiesser, Pierre Gérard en Claude Winter.

Maigret (Cremer) wordt bij de gravin van Saint-Fiacre (Winter) geroepen omdat zij in een anonieme brief met de dood werd bedreigd. Zo gaat Maigret met zijn vrouw (Bellec) naar het kasteel bij het dorp, waar hij zijn jeugd doorbracht. Het wordt geen zaak als een andere. Alle betrokkenen zijn immers oude bekenden van Maigret, die door jeugdherinneringen wordt overmand. Hij heeft moeite er het hoofd bij te houden en de aangekondigde moord vindt dan ook 'gewoon' plaats. Madame Maigret bemoeit zich deze keer met het onderzoek. Naar de gelijknamige, in 1932 verschenen roman van Georges Simenon, en al eerder verfilmd met Jean Gabin als Maigret (1959) en ook onder de titel Maigret on Home Ground (1992) met Michael Gambon als Maigret. Deze (derde) verfilming houdt het midden tussen de vorige twee: Cremer is geen Gabin, maar authentieker dan de Brit Gambon. Het scenario is van de regisseur en Alexandre De La Patellière.

Grand bonheur

Frankrijk 1993. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Charlotte Léo, Pierre Gérard, Pierre Berriau, Christine Vouilloz en Lucas Belvaux.

De vrolijke wederwaardigheden aan de hand van een aantal portretjes van zeven studenten aan de Parijse film- en tv- academie, hun liefdes, kameraadschappelijkheden en een eindrevue vlak voor de grote vakantie. Zo is er de romantische Caroline (L[KA1]eo) die haar bed nooit met dezelfde vent deelt; en verder de zachtaardige Judith (Canto) die op oudere mannen valt, Paul (Berriau) de eeuwige dromer en filmer, Charly (Richard), een blondje dat een ex-vriendinnetje van een kameraad bang maakt, de ironische Philippe (G[KA1]erard) en het stel Luc (Belvaux) en Nanou (Vouilloz), would-be scenarioschrijvers. Als ze zich niet in hun stamcafé bevinden, brengen ze de tijd door in de bioscoop of ze maken de buurt onveilig. Het debuut van Le Roux, die zijn eigen scenario schreef, mag zeker geslaagd genoemd worden al is het laatste uur teveel van het goede. In het jaar 2000 bracht de Frans-Duitse cultuurzender ARTE een opnieuw gemonteerde versie op de tv van 87m, die we van harte aanbevelen. De film is vooral geschikt voor cinefielen, theater-en filmstudenten en een ieder die een warm gevoel kan opbrengen voor het grote witte doek of de kleine huisbioscoop. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Imogène et la veuve blanche

Frankrijk 1990. Misdaad van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Bernard Haller en Pierre Gérard.

Naar de roman van Exbrayat, die een expert is in het schrijven van politieverhalen die men niet serieus kan nemen. Een nieuw avontuur van Imogène, die deze keer op zoek is naar een verdwenen 'humanitaire wereldreiziger'. Deze film is vooral onderhoudend dank zij Lavanant in de rol van Imogène. Bewerking van Christian Biegalski en Eric Kristy.

Libertés, Libertés

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Jean-Dominique de La Rochefoucauld. Met o.a. Sophie de La Rochefoucauld, Pierre Gérard, Aurélien Recoing, Didier Sandre en André Wilms.

Een verhaal over een liefde die op religieuze gronden en vanwege het bestaan van sociale verschillen niet geaccepteerd wordt in een klein stadje in het oosten van Frankrijk. Natuurlijk werd deze film gemaakt ter ere van de tweehonderdste verjaardag van de Franse Revolutie! Hij is echter nogal banaal en conventioneel en als hij al bedoeld is als familiefilm, dan moet het toch om een rare familie gaan! Hoewel zí[KA1]j een prachtige naam heeft is het produkt tamelijk bleekjes: Sandre redt zich aardig uit de brand, maar de genoemde Sophie zou een ander vak moeten kiezen.

Les Jupons de la révolution - Théroigne de Méricourt - L'amazone rouge

Frankrijk 1989. Biografie van Miguel Courtois. Met o.a. Olivia Brunaux, Hervé Hiolle, Thierry Rhodes, Pierre Gérard en Serge Magiani.

Een even plichtmatige als langdradige biografie van deze beroemde en bejubelde anarchiste van aristocratische afkomst. Het is alweer de zoveelste keer dat zij in het kader van 200 jaar Franse Revolutie de aandacht krijgt. Bruneaux in haar rol als Théroigne de Méricourt die droomt van een literaire carrière, maar haar ontbreken de benodigde middelen. Na een mislukte liefdesaffaire met een Engelsman, waarvan ze ontdekt had dat het een zwakkeling is, moet ze haar weg banen via de hofkringen als courtisane. Die weg is zwaar en vernederend, maar ze put moed uit de revolutie. Al deze herdenkings- en jubileumfilms zijn uiteindelijk van voorbijgaande aard. Ze illustreren slechts een tijdperk, inplaats van een grondige beschrijving. Naar het boek van Jacqueline Dauxois Les jupons de la révolution.

Le Fantôme de la Villette

Frankrijk 1988. Fantasy van Nicole M. André en Roger Pigaut. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Caroline Silhol, Marc Adjadj en Jacques Frantz.

De zoon van commissaris Belmont ziet hoe een jonge vrouw wordt vermoord in een park, maar als zijn moeder op de plaats van het misdrijf aankomt, zijn zowel het lijk als de moordenaar onvindbaar. Een bijzonder onderzoek begint. De film is niet geniaal, maar vakkundig gemaakt.