Éric Caravaca (1966): cast en scenario.
Er zijn 27 films gevonden.

Tout s'est bien passé

2021 | Drama

Frankrijk 2021. Drama van François Ozon. Met o.a. Sophie Marceau, André Dussollier, Géraldine Pailhas, Charlotte Rampling en Éric Caravaca.

Na een beroerte eindigt tachtigplusser André (Dussollier) in het ziekenhuis, een schaduw van de vilein-levenslustige man die hij ooit was. Dat is geen leven, vindt André, en dus vraagt hij dochter Emmanuelle (Marceau) of zij kan helpen hem daar een eind aan te maken. Maar die wil daar absoluut niet aan meewerken. Prettig directe, onsentimentele film over euthanasie van de Franse veelfilmer Ozon (8 Femmes, Frantz, Grâce à Dieu), met fijne hoofdrollen van Marceau en Dussollier. Wel net iets te luchtig verteld om diepe indruk te maken.

Grâce à Dieu

2018 | Drama

Frankrijk​/​​België 2018. Drama van François Ozon. Met o.a. Melvil Poupaud, Denis Ménochet, Swann Arlaud, Éric Caravaca en François Marthouret.

Slachtoffer van misbruik door Franse priester ontdekt dertig jaar later dat de priester nog steeds met kinderen werkt. Hij gaat verhaal halen bij de aartsbisschop van Lyon, die alles in het werk stelt om de zaak onder het tapijt te vegen. Opvallend sobere en directe film van Ozon, die normaal graag provoceert maar zich in dit waargebeurde verhaal strikt aan de feiten houdt. Dat gaat nogal eens ten koste van de dramatische spanning (de ruim twee uur durende film sleept af en toe), maar nooit ten koste van de kracht van het vertelde. Inspirerend en onthutsend tegelijk.

L'amant d'un jour

2017 |

Frankrijk 2017. Philippe Garrel. Met o.a. Esther Garrel, Louise Chevillotte, Éric Caravaca en Michel Charrel.

Wanneer haar vriend het heeft uitgemaakt, klopt Jeanne (Garrel) bij haar vader Gilles (Caravaca) aan. Daar ontdekt ze dat die een relatie heeft met een vrouw van haar leeftijd: Ariane (Chevilotte) is ook 23 jaar. Dat geeft gedoe natuurlijk, maar de twee vrouwen groeien naar elkaar toe. Dat geeft weer nieuw gedoe. Gracieus in zwart-wit gefilmd drama over een complexe driehoek met freudiaanse trekken, reflecteert op liefde en lust, vrijheid en aanhankelijkheid. Veteraan Garrel (J’entends plus la guitare) regisseert zijn dochter Esther, zus van acteur Louis Garrel die als regisseur ondermeer l’Innocent maakte.

Préjudice

2015 | Drama

België​/​​Frankrijk​/​​Nederland​/​​Luxemburg 2015. Drama van Antoine Cuypers. Met o.a. Thomas Blanchard, Ariane Labed, Nathalie Baye, Julien Baumgartner en Éric Caravaca.

Wat is er toch aan de hand met de 32-jarige, thuiswonende Cédric, die de geladen sfeer tijdens een feestelijk familiedinertje tot ontploffing brengt? De spanningen lopen langzaam maar zeker op in dit psychologisch familiedrama met licht absurdistische ondertoon en krachtige cast dat filmische verwantschap vertoont met Vinterbergs Festen en Lanthimos' The Lobster. Sterk, schrijnend debuut van de Brusselse regisseur Antoine Cuypers dat ook valt op te vatten als pleidooi voor maatschappelijke onaangepastheid en het recht 'anders' te zijn.

Neuf jours en hiver

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Alain Tasma. Met o.a. Robinson Stévenin, Catherine Hiegel en Patrick Mille.

Op jonge leeftijd liet hij zijn plattelandsbestaan achter zich, waarmee ook het contact met zijn oudere broer Cyril (Mille) verwaterde. Nu keert schrijver Aurélien (Stévenin), halverwege de dertig, voor de verkoop van het familiehuis in Bretagne terug naar de plaats van zijn jeugd. Zijn verblijf duurt langer dan gepland. Aardig televisiedrama rond universele thema's is gedrenkt in winterse grauwheid, en heeft in de hoofdrol de zoon van acteur Jean-François Stévenin. Naar de roman van Arnaud Cathrine, die ook meeschreef aan het scenario.

Lui au printemps, elle en hiver

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Catherine Klein. Met o.a. Ludmila Mikaël, Éric Caravaca, Magali Woch en Jean-Yves Chatelais.

Eindvijftiger Jeanne (Mikaël) is gescheiden en werkt in een farmaceutisch laboratorium. Dan komt ze onverwacht in haar prepensioen terecht. En ontmoet ze Pascal (Caravaca). Hij is een stuk jonger en leeft van een uitkering, op zijn boot. De ex-man van Jeanne en ook haar kinderen blijken allerlei gedachten te hebben over hoe ze haar leven zou moeten leiden. Aardig drama over een lente-herfst romance heeft een leuke rol van Mikaël als de vrouw die worstelt met haar eigen keuzes maken. Eerste lange speelfilm van actrice-regisseur Klein.

L'annonce

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Julie Lopes-Curval. Met o.a. Alice Taglioni, Éric Caravaca, Emilien Mathey, Cédric Appietto en Claude Perron.

Noord-Franse Annette, moeder van zoontje Éric, ontmoet via een contactadvertentie veehouder Paul uit de Auvergne. Hartje winter trekt ze met Éric bij Paul in, op de boerderij waar hij woont met zijn zus en oom. Wat Paul niet weet: Annette is gevlucht voordat haar ex, een agressieve alcoholist, vrijkomt. Tussen holderdebolderbegin en haastje-repje-slotakte is deze televisiefilm toch weer fijn onthaaste acteurscinema van Lopes-Curval (Bord de mer, Mères et filles). Taglioni maakt van haar personage, soms geluidloos in zichzelf pratend, een complexe karaktercompositie. De sneeuwlandfotografie van Céline Bozon is desolaatheidspoëzie.

Un illustre inconnu

2014 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​België 2014. Drama van Matthieu Delaporte. Met o.a. Marie-Josée Croze, Éric Caravaca, Diego Le Martret, Siobhan Finneran en Philippe Duclos.

Vijf sterren. Omdat dit drama grote existentiële thema's van talloze hoeken aansnijdt en tegelijkertijd uitblinkt in eenvoud. En in vaart en spanningsopbouw. Acteur Mathieu Kassovitz (de hinderlijke ex in Amélie) excelleert als een nietszeggende veertiger die buiten kantooruren andere personen imiteert. Hij doet dat compleet met zelfgemaakte maskers en schijnbaar zonder snode motieven. Maar zijn sluimerende persoonlijkheid explodeert naar de voorgrond als hij in vermomming door een jongetje wordt herkend als verloren vader. Unieke duiding van de innerlijke wereld van een dolende eenling.

24 jours

2014 | Drama, Thriller

Frankrijk 2014. Drama van Alexandre Arcady. Met o.a. Zabou Breitman, Pascal Elbé, Sylvie Testud, Jacques Gamblin en Éric Caravaca.

Coscenarist en regisseur Arcady reconstrueert in dit sobere drama de ontvoering van een jonge joodse man, die Frankrijk in 2006 in de greep hield. Wanneer Parijse elektronicaverkoper Ilan (Shahidi) wordt gekidnapt door 'de Barbaren' die ervan uitgaan dat Joden nu eenmaal geld hebben, breekt een vreselijke tijd aan voor zijn machteloze familie; moeder Ruth Halimi, gespeeld door Breitman, schreef er later een boek over. De politie weet zich niet goed raad met de situatie. Spannende film is emotioneel soms iets te dik aangezet, maar heeft een uitstekende cast.

Poulet aux prunes

2011 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​België 2011. Drama van Vincent Paronnaud en Marjane Satrapi. Met o.a. Mathieu Amalric, Edouard Baer, Maria de Medeiros, Golshifteh Farahani en Éric Caravaca.

De opvolger van animatiefilm Persepolis - van het schrijvers- en regieduo Satrapi en Paronnaud - is deze liefdevolle mix van live action en animatie. Wederom gebaseerd op een graphic novel van Satrapi, ditmaal over een violist in het Teheran van de jaren vijftig (Amalric) die weigert verder te leven als zijn vrouw zijn geliefde viool kapot slaat. Gaandeweg leren we zowel de keuze van de violist als de actie van de vrouw beter begrijpen. Kleurrijk, humoristisch en veel levenslustiger dan het onderwerp doet vermoeden.

Ici-bas

2012 |

Frankrijk 2012. Jean-Pierre Denis. Met o.a. Céline Sallette, Éric Caravaca, François Loriquet, Maud Rayer en Adeline D'Hermy.

Op het einde van de bezetting in 1943 is zuster Luce, een toegewijde non, verpleegkundige in het ziekenhuis in Perigueux. Ze ontmoet de kapelaan Martial. Hij is in zijn geloof diep geschokt en ligt met zijn leven overhoop. Zuster Luce die haar liefde voor Christus als haar ideaal ziet, begint echter steeds meer passionele gevoelens voor hem te koesteren.

Le chant des sirènes

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Laurent Herbiet. Met o.a. Cyril Descours, Sabrina Ouazani en Éric Caravaca.

Een jonge knul, zonder naam, zonder ouders, jeugdzorgkind, laat Picardië achter zich om in Parijs zijn geluk als zanger te beproeven. Daar ontmoet hij Samia, een meisje dat iedere meter van haar vrijheid moet veroveren op de Noord-Afrikaanse cultuur waarin ze is geboren. Hun prille relatie komt onder druk te staan wanneer de naïeve aspirant artiest tussen hooligans verzeild raakt. Zoveelste sociaal-realistisch drama over twintigers met zware rugzakjes weet succesvol te deprimeren. Nogal raadselachtige onderwerpkeuze voor Herbiet, die beduidend interessantere scenario's schreef met en voor onder anderen Alain Resnais.

Qui a envie d'être aimé?

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Anne Giafferi. Met o.a. Éric Caravaca, Arly Jover, Valérie Bonneton en Philippe Duquesne.

Veertiger Antoine (Caravaca) heeft zijn leven prima voor elkaar: een gevierde carrière als jurist, een gelukkig huwelijk, een mooi gezin. Maar als hij op een dag naar een catechisatieklas voor volwassenen gaat, verandert er iets. Zijn spirituele zoektocht heeft vooral gevolgen voor de relaties met zijn naasten, onder wie zijn zus (Bonneton) en vader (Bideau). Aardig drama met prima acteurs is het speelfilmdebuut van televisieregisseuse Giafferi, die het boek van haar echtgenoot Thierry Bizot verfilmde, dat in het Nederlands werd vertaald als De onbekende gelovige.

La petite chambre

2010 | Drama

Zwitserland​/​​Luxemburg 2010. Drama van Stéphanie Chuat en Véronique Reymond. Met o.a. Michel Bouquet, Florence Loiret Caille, Éric Caravaca, Fabienne Barraud en Valérie Bodson.

Acteur Michel Bouquet (1925) kwam speciaal voor dit drama uit retraite, vanwege het fijngevoelige scenario van duo Chuat en Reymond. Zonder al te veel tekst, maar met een scala aan kleine gebaren, zet Bouquet een oude man zonder levenslust neer. Getalenteerd actrice Caille trok zich op aan zijn genie, en speelt diens getraumatiseerde privé-verpleegster die door de omgang met de grijsaard zelf opkrabbelt. Een emotioneel meesterstuk, zonder bombast, over de weg naar en langs de dood. Geschoten aan de oevers van Lausanne in Zwitserland.

Affaire de famille

2008 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 2008. Komedie van Claus Drexel. Met o.a. André Dussollier, Miou-Miou, Éric Caravaca en Hande Kodja.

Latente spanningen drijven boven in het gezin Guignebont te Grenoble wanneer op het bureau van voetbalverdwaasde vader Jean plotsklaps een met bankbiljetten gevulde sporttas ligt. Van wie is dat vast niet kosjere ‘cadeau’ en waarom ligt het daar, vraagt niet alleen chocoladeverslaafde echtgenote en souvenirwinkelhoudster Laure zich af. En wat doet die pistoolpatronenhouder in de keukenvuilnisemmer? In deze zwartgerande misdaadkomedie, die de raadselzaak vanuit drie verschillende perspectieven belicht, spelen Dussollier en Miou-Miou getweeën droogjes tegen de farce aan. Steun krijgen ze van Caravaca, als politie-inspecteur met achternaam Vivant (‘Levend’).

Les ambitieux

2006 | Komedie

Frankrijk 2006. Komedie van Catherine Corsini. Met o.a. Karin Viard, Éric Caravaca en Jacques Weber.

Julien, timide aspirant romancier uit de provincie, dorst naar publicatie. Judith, professioneel en privé gehaaide uitgeefster in Parijs, ziet een verzetje. Hun ontmoeting zorgt voor wederzijds besnuffelen en, nadat Julien het verhaal van Judiths activistische vader ontdekt, voor gedonder. In deze aangenaam lichtvoetige komedie met kartelrandjes bewegen de scrupuleniveaus der hoofdpersonages zich gaandeweg in tegenovergestelde richting. Het geeft Viard en Caravaca vrijbrieven voor subtiel spel met karakterontwikkeling, en regisseur Corsini ruimte voor malicieuze observaties over de ambitiemens en het literaire wereldje.

La raison du plus faible

2006 | Misdaad, Drama, Thriller

België​/​​Frankrijk 2006. Misdaad van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Éric Caravaca, Claude Semal, Patrick Descamps en Natacha Régnier.

De Waalse acteur Belvaux vervolgt zijn pad als scenarist-regisseur met een verhaal dat ergens tussen sociaalrealistisch drama, misdaadfilm en zwarte komedie in zit. In een Luikse kroeg leggen Robert, rolstoelrijder Jean-Pierre en Patrick graag samen een kaartje: het 'klein respijt' in hun deprimerende werklozenbestaan. Dan krijgt Robert het onzalige idee om de fabriek te beroven waar hij is ontslagen en haalt ex-bajesklant Pirmet over als handlanger. Meer een verkapte aanklacht tegen de wrakkige Wallonië-overheid dan overtuigend overvalverhikel. Niettemin kijkwaardig dankzij de acteurs in het inmiddels bekende Dardenniaanse faillissementsdecor.

Inguélézi

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Marie Payen, Éric Caravaca, Françoise Lebrun en Mar Sodupe.

Na zijn innemende filmhuishit Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran, waarin Omar Sharif een oude Turk speelt die bevriend raakt met een Franse tiener, verfilmde Dupeyron zijn eigen roman Inguélézi, weer over een multiculturele vriendschap. Jonge weduwe Geneviève (Payen) stuit in haar kofferbak op Kader (Caravaca), een gevluchte Koerd die Engeland probeert te bereiken. Uit medelijden besluit ze hem te brengen. Zo begint een onconventionele roadmovie met twee personages die elkaar niet verstaan, maar zich herkennen in elkaars verdriet. Subtiel gedaan, al maken het trage tempo, bibberige camerawerk en de lange stiltes Inguélézi moeilijker uit te zitten dan Monsieur Ibrahim.

Son frère

2003 | Drama

Frankrijk 2003. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Bruno Todeschini, Éric Caravaca, Maurice Garrel, Antoinette Moya en Nathalie Boutefeu.

Cineast Chéreau was de hijgstemmen en opgeheven vingers om zijn seksueel expliciete Intimacy zat, en boog zich in Zilveren Beer-winnaar Son frère over twee broers, om te onderstrepen dat zijn thema niet seks maar relaties is. Lichamelijkheid gaat Chéreau opnieuw niet uit de weg. Thomas (Todeschini) heeft een ernstige bloedziekte en ondergaat allerlei onaangename onderzoeken en behandelingen. Thomas intensiveert het contact met zijn broer Luc (Caravaca) en naarmate de ziekte vordert snijden beide mannen hun andere relaties af. Chéreau toont ziekte als iets waarin een mens geen keuze heeft, als iets puur biologisch. En in feite ziet hij relaties vanuit datzelfde standpunt.

Cette femme-là

2003 | Drama, Thriller, Mysterie

Frankrijk 2003. Drama van Guillaume Nicloux. Met o.a. Josiane Balasko, Éric Caravaca, Ange Rodot en Thierry Lhermitte.

Beklemmende psychologische thriller over een 50-jarige vrouwelijke politierechercheur (Balasko) die dagelijks wordt gekweld door het verlies van haar zoon vier jaar eerder. De vondst van een opgehangen vrouw in het bos verandert haar leven in een nachtmerrie. Filmmaker en scenarioschrijver Nicloux maakte kundig gebruik van de beproefde griezeltechniek om realiteit en waan in elkaar te laten overlopen zonder dat de personages of de kijkers weet hebben van de scheidslijn. Cinematograaf Pierre-William Glenn (A Dry White Season) produceerde passend schimmige beelden en actrice Balasko - donker gekleed, sluik zwart haar - rijgt het geheel meesterlijk aan elkaar met geladen acteerwerk.

La chambre des officiers

2001 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 2001. Oorlogsfilm van François Dupeyron. Met o.a. Éric Caravaca, Sabine Azéma, André Dussollier, Géraldine Pailhas en Denis Podalydès.

Parijs, augustus 1914. In de officiersvleugel van het militaire Val-de-Grâce-hospitaal zijn spiegels taboe, een sinistere voorzorgsmaatregel. Onder de eerste oorlogsverminkten is Adrien (Caravaca), wiens gezicht gedeeltelijk door shrapnel is weggereten. Vier kruipjaren van pijn, moeizame gelaatsreconstructie en suïcidale gedachten volgen. Voortreffelijk herschept acteursregisseur bij uitstek Dupeyron de stille hel uit Marc Dugains humanistische roman. Azéma sprankelt als Adriens verpleegster, voor zijn vertolking van de ogenschijnlijk laconieke gezichtschirurg ontving Dussollier een César. Ook Tetsuo Nagata kreeg een beeldje voor zijn bijna serene CinemaScope-fotografie in oker en sepia, die de ravages van la Grande Guerre akelig dichtbij brengt.

Sans plomp

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Muriel Tédori. Met o.a. Emma de Caunes, Alexis Loret, Éric Caravaca, Miki Manojlovic en Elvis Costello.

Parijs, augustus 1914. In de officiersvleugel van het militaire Val-de-Grâce-hospitaal zijn spiegels taboe, een sinistere voorzorgsmaatregel. Onder de eerste oorlogsverminkten is Adrien (Caravaca), wiens gezicht gedeeltelijk door shrapnel is weggereten. Vier kruipjaren van pijn, moeizame gelaatsreconstructie en suïcidale gedachten volgen. Voortreffelijk herschept acteursregisseur bij uitstek Dupeyron de stille hel uit Marc Dugains humanistische roman. Azéma sprankelt als Adriens verpleegster, voor zijn vertolking van de ogenschijnlijk laconieke gezichtschirurg ontving Dussollier een César. Ook Tetsuo Nagata kreeg een beeldje voor zijn bijna serene CinemaScope-fotografie in oker en sepia, die de ravages van la Grande Guerre akelig dichtbij brengt.

La parenthèse enchantée

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Michel Spinosa. Met o.a. Clotilde Courau, Vincent Elbaz, Géraldine Pailhas, Karin Viard en Roschdy Zem.

Parijs, augustus 1914. In de officiersvleugel van het militaire Val-de-Grâce-hospitaal zijn spiegels taboe, een sinistere voorzorgsmaatregel. Onder de eerste oorlogsverminkten is Adrien (Caravaca), wiens gezicht gedeeltelijk door shrapnel is weggereten. Vier kruipjaren van pijn, moeizame gelaatsreconstructie en suïcidale gedachten volgen. Voortreffelijk herschept acteursregisseur bij uitstek Dupeyron de stille hel uit Marc Dugains humanistische roman. Azéma sprankelt als Adriens verpleegster, voor zijn vertolking van de ogenschijnlijk laconieke gezichtschirurg ontving Dussollier een César. Ook Tetsuo Nagata kreeg een beeldje voor zijn bijna serene CinemaScope-fotografie in oker en sepia, die de ravages van la Grande Guerre akelig dichtbij brengt.

La vie ne me fait pas peur

1999 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1999. Drama van Noémie Lvovsky. Met o.a. Magali Woch, Ingrid Molinier, Jean-Marie Parmentier, Camille Rousselet en Valeria Bruni Tedeschi.

Parijs, augustus 1914. In de officiersvleugel van het militaire Val-de-Grâce-hospitaal zijn spiegels taboe, een sinistere voorzorgsmaatregel. Onder de eerste oorlogsverminkten is Adrien (Caravaca), wiens gezicht gedeeltelijk door shrapnel is weggereten. Vier kruipjaren van pijn, moeizame gelaatsreconstructie en suïcidale gedachten volgen. Voortreffelijk herschept acteursregisseur bij uitstek Dupeyron de stille hel uit Marc Dugains humanistische roman. Azéma sprankelt als Adriens verpleegster, voor zijn vertolking van de ogenschijnlijk laconieke gezichtschirurg ontving Dussollier een César. Ook Tetsuo Nagata kreeg een beeldje voor zijn bijna serene CinemaScope-fotografie in oker en sepia, die de ravages van la Grande Guerre akelig dichtbij brengt.

C'est quoi la vie?

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Éric Caravaca, Jacques Dufilho, Jean-Pierre Darroussin, Isabelle Renauld en Michelle Goddet.

Tja, wat is het leven eigenlijk? Dat vraagt de twintiger Nicolas zich af, die zich niet goed raad weet met zijn bestaan. Ondertussen werkt hij mee op het boerenbedrijf van zijn vader. Wanneer dat op de fles gaat, wordt het tijd dat Nicolas een aantal beslissingen neemt. De vraag uit de titel beantwoorden kan hij aan het eind natuurlijk nog niet, maar hij is wel iets wijzer. Fraai gefotografeerd (door de Japanse cameraman Tetsuo Nagata) coming of age-verhaal leverde Caravaca een César op voor zijn hoofdrol.

La voie est libre

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Stéphane Clavier. Met o.a. François Cluzet, Philippine Leroy-Beaulieu, Emma de Caunes, Éric Caravaca en Jean-Paul Muel.

Tja, wat is het leven eigenlijk? Dat vraagt de twintiger Nicolas zich af, die zich niet goed raad weet met zijn bestaan. Ondertussen werkt hij mee op het boerenbedrijf van zijn vader. Wanneer dat op de fles gaat, wordt het tijd dat Nicolas een aantal beslissingen neemt. De vraag uit de titel beantwoorden kan hij aan het eind natuurlijk nog niet, maar hij is wel iets wijzer. Fraai gefotografeerd (door de Japanse cameraman Tetsuo Nagata) coming of age-verhaal leverde Caravaca een César op voor zijn hoofdrol.

Un samedi sur la terre

1996 | Mysterie

Frankrijk 1996. Mysterie van Diane Bertrand. Met o.a. Elsa Zylberstein, Éric Caravaca, Kent, Johan Leysen en Dominique Pinon.

Tja, wat is het leven eigenlijk? Dat vraagt de twintiger Nicolas zich af, die zich niet goed raad weet met zijn bestaan. Ondertussen werkt hij mee op het boerenbedrijf van zijn vader. Wanneer dat op de fles gaat, wordt het tijd dat Nicolas een aantal beslissingen neemt. De vraag uit de titel beantwoorden kan hij aan het eind natuurlijk nog niet, maar hij is wel iets wijzer. Fraai gefotografeerd (door de Japanse cameraman Tetsuo Nagata) coming of age-verhaal leverde Caravaca een César op voor zijn hoofdrol.