Riton Liebman

On appelle ça... le printemps

Frankrijk 2000. Komedie van Hervé Le Roux. Met o.a. Marilyne Canto, Maryse Cupaiolo, Marie Matherton, Bernard Ballet en Pierre Berriau.

Peut-être

Frankrijk 1998. Sciencefiction van Cédric Klapisch. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Romain Duris, Géraldine Pailhas, Julie Depardieu en Emmanuelle Devos.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Navarro : Le parfum du danger

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Le pantalon

België​/​​Frankrijk 1997. Oorlogsfilm van Yves Boisset. Met o.a. Wadeck Stanczak, Philippe Volter, Bernard-Pierre Donnadieu, Jean-Paul Comart en Marie Verdi.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Vous êtes folle Imogène

Frankrijk 1991. Misdaad van Paul Vecchiali. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Dora Doll en Hugues Quester.

Een van de avonturen van de vrouwelijke detective Imog[KA2]ene (Lavanant) met een scenario van Christian Biegalski en Eric Kristy, in een vrije bewerking naar het werk van Charles Exbrayat, waarin zij zich in een onderzeeboot bevindt die door het water van de...Seine vaart! Zoals altijd in deze serie wint de komedie het van het politiedrama. De regisseur kon het talent waarvan hij in ROSA LA ROSE, FILLE PUBLIQUE en andere films blijk gaf niet benutten, want hij moest zich richten naar een even produktieve als middelmatige romanschrijver. Toch amuseert de kijker zich evengoed wel, mede dankzij het aangename en geestige spel.

Toujours seul

Frankrijk 1991. Komedie van Gérard Mordillat. Met o.a. Annie Girardot, Marius Colucci, Yan Epstein, Claude Evrard en Julie Jezequel.

Sommigen dachten dat het succes van LA VIE EST UN FLEUVE TRANQUILLE (Etienne Chatillez, 1988) Mordillat slapeloze nachten zou bezorgen. Die mensen zijn dan wel tamelijk snel een serie komische, meedogenloze en verfrissende satires, zoals BILLY ZE KICK vergeten! Deze keer gaat zijn film uit van een bizar gegeven: bij Chevillard zijn ze met zijn twaalven en op een avond wordt er aangebeld en dient nummer dertien zich aan! Aangezien dertien een ongeluksgetal is moet er iemand vertrekken, maar niemand weet wie. Een variatie op de stoelendans met absurde situaties en met typische personages met even typische tronies! Als een echte remedie tegen waanwijsheid is deze zedenstudie bedoeld voor de `gemiddelde Fransman` en dat proeft u! De regisseur is even gemeen als Bu[KA6]nuel en we treffen dan ook niet voor niets de onvergelijkelijke Jezequel in deze film aan. Je zou kunnen denken dat Girardot alle andere acteurs wegspeelt, maar dat is echt niet zo en ze past prima in deze galerij der imbecielen (zo, dat is eruit). Zeer stichtend.

La malédiction d'Imogène

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Marie-Christine Adam en Andrzej Jagora.

Uiteraard naar Exbrayat, die het personage van de vrouwelijke gelegenheidsdetective Imogène in het leven riep. Ze is in deze film de erfgename van een afgelegen Bretons kasteel op een klif, waar al decennia lang geheimzinnige moorden plaatsvinden. Zij ontdekt dat het natuurlijk om komplotten gaat. Deze serie voor grote kinderen heeft als bijzondere eigenschappen, dat hij wordt verfilmd door echte onbenullen, ook al zijn ze technisch wel goed, en dat hij het vooral moet hebben van de pikante schoonheid van Lavanant als Imogène.

Imogène: La malediction d'Imogène

Frankrijk 1991. Thierry Chabert. Met o.a. Riton Liebman, Jean Benguigui en Dominique Lavanant.

Uiteraard naar Exbrayat, die het personage van de vrouwelijke gelegenheidsdetective Imogène in het leven riep. Ze is in deze film de erfgename van een afgelegen Bretons kasteel op een klif, waar al decennia lang geheimzinnige moorden plaatsvinden. Zij ontdekt dat het natuurlijk om komplotten gaat. Deze serie voor grote kinderen heeft als bijzondere eigenschappen, dat hij wordt verfilmd door echte onbenullen, ook al zijn ze technisch wel goed, en dat hij het vooral moet hebben van de pikante schoonheid van Lavanant als Imogène.

Imogène inaugure les chrysanthèmes

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Pierre Maguelon en Eric Prat.

Zoals steeds weer krijgt speciale agente Imog[KA2]ene Le Dantec (Lavanant) haar opdracht op de meest ingenieus bedachte manier en ook ditmaal wordt ze weer afgeluisterd door enkele ongure elementen. Van Kolonel Bourelon (Alane) krijgt ze haar instructies: ze moet Bob Flambard (Guérin) opzoeken, een ex- officier van de Franse Geheime Dienst, die het vijandelijk kamp verkozen heeft. Hij is echter bereid enkele bijzonder belangrijke documenten te bezorgen, maar het is van het grootste belang dat hun ontmoeting geheim gehouden wordt. Het spreekt vanzelf dat Imogène met open ogen in de hinderlaag loopt. Na het lezen van deze korte aanloop van de film is het niet meer nodig om dit onding verder te bekijken. Hoe langer deze idiote reeks loopt hoe minder de kwaliteit. Het infantiele van het hele project is ergerlijk om aan te zien. Om in een grote bocht omheen te lopen. Wat moet doorgaan voor een scenario werd op papier gezet door Olivier Douyère. Achter de camera stond Jean Monsigny.

Imogène dégaine

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Speciale agente Imog[KA2]ene (Lavanant) wordt aangesteld als lijfwacht van de prins van Baharastrah (Carcos), wiens vader vermoord werd door de sadistische terrorist Lulu le Balafr[KA1]e (Touratier). Deze laatste wil zijn werk nu voltooien door ook de prins te likwideren. Maar dan heeft hij buiten Imogène gerekend. Wie dacht dat deze idiote spionage-serie haar dieptepunt al lang bereikt had, heeft ongetwijfeld deze aflevering nog niet gezien. Domme agenten moeten het opnemen tegen nog dommere moordenaars. Lavanant wist ongetwijfeld niet dat ze zo slecht kon acteren als in deze episode en de andere acteurs doen hun best om haar de loef af te steken. Tijdverspilling, zelfs voor een commerciële zender. Het scenario werd cliché per cliché aan elkaar genaaid door Daniel Goldenberg. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jean Monsigny. Het meest huiveringwekkende is het besef dat de reeks hierna nog werd verdergezet.

Imogène contre-espionne

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Paul Vecchiali. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Françoise Thuries.

In een ultrageheime Franse dienst waar nieuwe wapens ontwikkeld worden, Top Secret Interarmes, werden enkele moorden gepleegd, terwijl enkele mensen tevens spoorloos verdwenen. Bovendien werden de plannen gestolen van nieuwe wapens. Imog[KA2]ene (Lavanant) krijgt van haar overste de opdracht in deze dienst te infiltreren als spionne om zo de zaak te onderzoeken. Ze merken niet dat een bizar personage, dat een beetje van hen verwijderd staat, hun gesprek volgt met een gevoelige microfoon. Als kolonel komt Imogène aan het hoofd van deze belangrijke dienst. Een voorspelbaar komisch spionage- avontuur met een humor die op het peil staat van een derderangs stripverhaal voor kinderen van rond de vijf jaar. Lavanant overacteert op genante manier en de haar omringende acteurs trachten duidelijk om ter slechtst te spelen. Waardeloze rommel waaraan de kijker zich enkel kan ergeren. Een laagtepunt in deze al niet bepaald hoog scorende reeks. Geschreven door Daniel Goldenberg. Fotografie van Georges Strouve.

Imogène : 3615 Bise Marine

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Imog[KA2]ene (Lavanant) stormt het gemeentehuis binnen om het huwelijk te verhinderen van agent Trouillet (Benguigui), op wie zij verliefd is, met een roodharige schone. Razend loopt de bruid buiten en een seconde later vinden ze haar terug met een dolk in de borst. Dit alles blijkt opgezet spel te zijn geweest om een maniak te klissen die via het computernetwerk roodharige Bretoense meisjes opzoekt om hen vervolgens te vermoorden. Imog[KA2]ene beantwoordt helemaal aan het patroon van de slachtoffers, dus stelt de Directeur (Maguelon) voor dat ze als lokaas dient. Imog[KA2]ene neemt dit aan op voorwaarde dat zij het onderzoek mag leiden. Tot verbazing van elke kijker is dit een aflevering van deze reeks die iets beter is dan de anderen. Op een bepaald moment wordt er zelfs geacteerd en is er iets van spanning te bespeuren. Zelfs Benguigui als de eeuwige Trouillet is een beetje minder onuitstaanbaar en dom. Niet dat we met hoogstaand filmwerk te maken hebben, maar het is een aflevering die kan bekeken worden. Mich[KA2]ele Letellier schreef het scenario. Fotografie is van Roland Dantigny. Soms wordt deze aflevering aangekondigd als IMOGENE 3615 BIGORNEAU (Bise Marine).

Les fiançailles d'Imogène

Frankrijk 1990. Komedie van Sylvain Madigan. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Ginette Garçin, Benoît Régent en Riton Liebman.

Een bewerking van één van de talloze romans van Exbrayat, verschenen bij de Librairie des Champs-Elysées, die zich in een dorpje in Bretagne afspeelt. Zoals steeds de mengeling van mysterie en humor, die deze produktieve schrijver van soms goede en soms slechte boeken eigen is. Naar een knappe bewerking van Alexis Lecaye en met min of meer geslaagde dialogen. Ontspannend.

Imogène et la veuve blanche

Frankrijk 1990. Misdaad van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Bernard Haller en Pierre Gérard.

Naar de roman van Exbrayat, die een expert is in het schrijven van politieverhalen die men niet serieus kan nemen. Een nieuw avontuur van Imogène, die deze keer op zoek is naar een verdwenen 'humanitaire wereldreiziger'. Deze film is vooral onderhoudend dank zij Lavanant in de rol van Imogène. Bewerking van Christian Biegalski en Eric Kristy.

La petite allumeuse

Frankrijk 1987. Komedie van Danièle Dubroux. Met o.a. Roland Giraud, Pierre Arditi, Tanya Lopert, Alice Papierski en David Léotard.

Jean-Louis is 37 jaar, leraar en directeur van het kamp waar Camille, veertien jaar, haar vakantie doorbrengt. Hij laat zich door haar verleiden. Hij wordt zo de rivaal van Samuel, een van zijn voormalige leerlingen. De vader van Camille moet tussenbeide komen. (Het zijn niet meer dan kinderen...). Van dit modieuze en makkelijke thema heeft Dubroux een oppervlakkig werkje gemaakt omdat het scenario niet voldoende is uitgebuit. Een slaperige, volkomen tamme tragi-komedie, hoewel de acteurs nog hun best doen.

Si t'as besoin de rien...fais-moi signe

Frankrijk 1986. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Manuel Gélin, Riton Liebman, Elisabeth Sender, Henri Garcin en François Perrot.

Charles, een regisseur die (niet helemaal onbegrijpelijk) geen producenten kan vinden, breekt in bij een bank om zijn film te kunnen maken. Hij ontvangt hiervoor de Gouden Leeuw van Veneti[KA3]e (sic!). Hij verdient veel geld terwijl zijn vriendin Sylvie tot vedette wordt gebombardeerd en de bank heimelijk alles krijgt teruggestort. Dit zeldzaam smakeloze scenario wordt ondersteund door een regie van hetzelfde kaliber: lomp, onbeholpen, zonder enige eigenheid en met uitgekauwde grappen en niet te vergeten een opmerkelijke alledaagsheid. Ook is deze produktie een gemene, ondeugende, goedkope en hatelijke satire op het filmwereldje. Zonder twijfel troost de regisseur zich zo met het feit dat hij een mislukkeling in het vak is. Nooit ging het spreekwoord zo vader (René Clair) zo zoon zo slecht op!

Kamikaze

Frankrijk 1986. Misdaad van Didier Grousset. Met o.a. Michel Galabru, Richard Bohringer, Dominique Lavanant, Riton Liebman en Kim Massee.

Een buitengewoon begaafde geleerde, ontslagen en aangewezen op een uitkering, wordt een dusdanige mensenhater dat hij een wapen uitvindt waarmee hij via zijn tv-toestel mensen kan doden die live op televisie verschijnen. Hij wordt uiteindelijk ontmaskerd door een politiecommissaris en neergeschoten 'vanwege staatsredenen'. Het interessante scenario wordt tekort gedaan door een onevenwichtige, te intellectuele en te abstracte regie van Grousset, wiens debuut dit is. Niettemin enkele sterke scènes en Galabru acteert goed.

On ne meurt que deux fois

Frankrijk 1985. Misdaad van Jacques Deray. Met o.a. Michel Serrault, Charlotte Rampling, Xavier Deluc, Elisabeth Depardieu en Gérard Darmon.

Deze bewerking is Robin Cooks boek totaal niet trouw, en is tot het uiterste vereenvoudigd ten behoeve van het grote publiek, zodat alle personages verbasterd zijn. Had de regisseur een origineel scenario gebruikt dan was de kritiek minder negatief geweest. De handeling gaat over inspecteur Serrault, die een moord onderzoekt waarbij Rampling betrokken is. Hij wordt verliefd op haar en als hij ontdekt dat zij in bed ligt met haar broer Deluc, onbrandt er een strijd tussen de twee mannen, waarop Rampling haar broer doodt. Scenario van de regisseur en Michel Audiard. Camerawerk van Jean Penzer.

Blessure

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Gérard. Met o.a. Florent Pagny, Patricia Millardet, Boris Bergman, Riton Liebman en Rosette.

Na een aantal weinig ambitueuze komische films regisseert Gérard een politiefilm. Het gaat om achtervolgingen, moorden, vechtpartijen, drugstransport, anonieme grote bazen, schofterige huurmisdadigers, enz. De film heeft echter nog iets origineels: de dialogen zijn vrij geïmproviseerd door de acteurs wat een zekere levendigheid en spontaniteit geeft. Er is nog hoop.

La tête dans le sac

Frankrijk 1984. Gérard Lauzier. Met o.a. Guy Marchand, Marisa Berenson, Fanny Bastien, Patrick Bruel en Agnès Garreau.

De dynamische, gezonde vijftigjarige zakenman Romain, is tot nog toe succesvol geweest maar gaat door een hel waarin cynische en berekenende vrouwen, een homoseksueel en een boef een rol spelen. Wanneer hij schoon schip maakt, raakt hij verzeild in het net van een avonturierster die op het goede tijdstip wacht. Lauziers eigen stripverhaal, dus sarcastisch, wreed en spannend, maar even haatdragend als menslievend jegens vrouwen. Geforceerd en pathetisch. De intrige is wat meer solide en dat zal wel het resultaat zijn van de medewerking van Molinaro, de co-bewerker en een vakman.

L'addition

Frankrijk 1984. Drama van Denis Amar. Met o.a. Richard Berry, Richard Bohringer, Victoria Abril, Farid Chopel en Fabrice Eberhard.

Deze film geeft een sombere beschrijving van het keiharde leven achter de tralies, waar een jonge toneelspeler, Berry, per ongeluk is terechtgekomen. In zijn verstandhouding met bewaarder Bohringer die hem haat en hem vals beschuldigt, blijken zowel fascinatie als afkeer te overheersen. Een jonge kleptomane, Abril, geeft hem steun en liefde; anders zou hij waarschijnlijk geheel ten onder gaan in deze wereld van geweld. Gehard en niet geheel onveranderd door het leven in de gevangenis wacht Berry op het onvermijdelijke moment dat hij de bewaker zal moeten trotseren. Uiteindelijk lukt het hem te ontsnappen. Een interessante maar tegelijk onuitstaanbare film. Prima rol van Bohringer, die je na een tijdje echt gaat haten. Scenario van Denis Amar, Jean-Pierre Bastid en Jean Curtelin.

L' Eté prochain

Frankrijk 1984. Komedie van Nadine Trintignant. Met o.a. Philippe Noiret, Claudia Cardinale, Jean-Louis Trintignant, Fanny Ardant en Marie Trintignant.

Analyse van gevoelens en emotionele en psychologische geschillen tussen enkele echtparen die verblijven in een chalet in de zuidelijke Franse Alpen. De film straalt een huiselijke sfeer uit en is typisch een familiefilm. Het draait om een deftig gezelschap waarbij niemand naar enige fianciële zorgen heeft. Een traditionele film die geheel naar het beeld van het werk van Nadine Trintignant is gemaakt, dat wil zeggen elegant, schitterend verzorgd...en volkomen nutteloos.

Imogène: Les finançailles d'Imogène

. Sylvain Madigan. Met o.a. Riton Liebman, Jean Benguigui en Dominique Lavanant.

Analyse van gevoelens en emotionele en psychologische geschillen tussen enkele echtparen die verblijven in een chalet in de zuidelijke Franse Alpen. De film straalt een huiselijke sfeer uit en is typisch een familiefilm. Het draait om een deftig gezelschap waarbij niemand naar enige fianciële zorgen heeft. Een traditionele film die geheel naar het beeld van het werk van Nadine Trintignant is gemaakt, dat wil zeggen elegant, schitterend verzorgd...en volkomen nutteloos.

Imogène: Imogène et la veuve blanche

. Thierry Chabert. Met o.a. Riton Liebman, Jean Benguigui en Dominique Lavanant.

Analyse van gevoelens en emotionele en psychologische geschillen tussen enkele echtparen die verblijven in een chalet in de zuidelijke Franse Alpen. De film straalt een huiselijke sfeer uit en is typisch een familiefilm. Het draait om een deftig gezelschap waarbij niemand naar enige fianciële zorgen heeft. Een traditionele film die geheel naar het beeld van het werk van Nadine Trintignant is gemaakt, dat wil zeggen elegant, schitterend verzorgd...en volkomen nutteloos.

Imogène 3615 bigorneau

Frankrijk. Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Riton Liebman, Jean Benguigui en Dominique Lavanant.

Analyse van gevoelens en emotionele en psychologische geschillen tussen enkele echtparen die verblijven in een chalet in de zuidelijke Franse Alpen. De film straalt een huiselijke sfeer uit en is typisch een familiefilm. Het draait om een deftig gezelschap waarbij niemand naar enige fianciële zorgen heeft. Een traditionele film die geheel naar het beeld van het werk van Nadine Trintignant is gemaakt, dat wil zeggen elegant, schitterend verzorgd...en volkomen nutteloos.