Martine de Clermont-Tonnerre: productie.
Er zijn 8 films gevonden.

Sans rancune!

2009 | Drama

België​/​​Frankrijk 2009. Drama van Yves Hanchar. Met o.a. Thierry Lhermitte, Milan Mauger, Marianne Basler en Benoît Cauden.

Zonder direct het verhaal van zijn familie te dramatiseren heeft scenarist-regisseur Hanchar nogal wat elementen uit zijn leven verwerkt in deze luchtige film met een scheutje serieus. Op een Waals internaat in 1955 denkt de zeventienjarige aspirant schrijver Laurent (Mauger) in de onconventionele inspirator-leraar Vapeur (Lhermitte) zijn vader te herkennen. De laatste is als piloot tijdens WO II verdwenen. Wat volgt is half opgroeidrama, half ontmaskeringsintrige met veel ruimte voor de komische noot. Die kun je aan veteraan-van-de-grinnik Lhermitte wel overlaten en zo levert Sans rancune! per saldo zeven kwartier pretentieloos vermaak op.

Le pont des Arts

2004 | Drama, Muziek

Frankrijk 2004. Drama van Eugène Green. Met o.a. Adrien Michaux, Natacha Régnier, Alexis Loret, Denis Podalydès en Olivier Gourmet.

De brug der kunsten, hier de Parijse Pont des Arts, verbindt het leven met de dood en vice versa. Ziedaar het thema van deze barok-muzikale, filosofisch-literaire mozaïekvertelling over twee weinig gelukkige koppels in de jaren zeventig. Om hen heen cirkelen markante nevenfiguren, waaronder een tiranniek-perfectionistische dirigent (Denis Podalydès) en een valse theatermaker (Olivier Gourmet). Deze talige, het intellect uitdagende en elegant gefotografeerde luchtspiegeling vol verwijzingen naar Europese kunst en cultuur herinnert soms aan de slimme toverlantaarncinema van Raoul Ruiz.

Le soleil assassiné

2003 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​Algerije​/​​Tunesië​/​​België 2003. Biografie van Abdelkrim Bahloul. Met o.a. Charles Berling, Mehdi Dehbi en Ouassini Embarek.

Op 30 augustus 1973 werd de Algerijnse radiopresentator en dichter Jean Sénac (1926-1973) vermoord in Algiers. Na de Algerijnse onafhankelijkheid in 1962 zette het regime een fel nationalistische koers in die niet strookte met het culturele gedachtegoed van de katholieke, homoseksuele, francofiele maatschappijcriticus Sénac. In Le soleil assassiné (Sénac signeerde zijn werk met een zonnetje) verhaalt regisseur/scenarist Abdelkrim Bahloul over het bewogen leven van de man die dankzij zijn radioprogramma Poésie sur tous les fronts uitgroeide tot een idool voor de jeugd en een paria voor de machthebbers. Bahloul maakte een geëngageerd portret van een zoekende natie die uit onmacht terugvalt op geweld en onderdrukking.

Filantropica

2002 | Komedie

Roemenië​/​​Frankrijk 2002. Komedie van Nae Caranfil. Met o.a. Mircea Diaconu, Gheorghe Dinica, Mara Nicolescu, Viorica Voda en Florin Calinescu.

Roemenië's prominente filmmaker Caranfil (Asphalt Tango) opent zijn Filantropica sarcastisch als een onverkwikkelijk post-communistisch sprookje: 'Er was eens een stad waarvan de inwoners ofwel prinsen ofwel bedelaars waren. Tussen deze werelden vond je slechts zwerfhonden. Die vormden de middenklasse.' In het moderne Boekarest van Caranfil draait alles om geld en heeft tot overmaat van ramp de mafia het meeste daarvan in handen. In diezelfde stad woont de fictieve leraar met schrijf-aspiraties Ovidiu. Om aan de eisen van zijn nieuwe vlam te voldoen, gaat hij op zoek naar geld en vindt de Filantropica organisatie, die hem in een bedelaarszwendel doet belanden waarvan hij de omvang niet overziet. Of je moet lachen of huilen, daar kom je vaak niet achter, maar dat lijkt met zigeunermuziek van cembalospeler Mihalache op de achtergrond nu juist de essentie van Roemenië. Volgens veel Roemenen is het de beste Roemeense film ooit. Een onvoorwaardelijk compliment is dat niet, want een Roemeense filmindustrie bestaat nog nauwelijks. De goede nationale en internationale ontvangst van Filantropica deed wel deuren opengaan voor meer Roemeense films, zoals Occident.

Sans plomp

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Muriel Tédori. Met o.a. Emma de Caunes, Alexis Loret, Éric Caravaca, Miki Manojlovic en Elvis Costello.

Roemenië's prominente filmmaker Caranfil (Asphalt Tango) opent zijn Filantropica sarcastisch als een onverkwikkelijk post-communistisch sprookje: 'Er was eens een stad waarvan de inwoners ofwel prinsen ofwel bedelaars waren. Tussen deze werelden vond je slechts zwerfhonden. Die vormden de middenklasse.' In het moderne Boekarest van Caranfil draait alles om geld en heeft tot overmaat van ramp de mafia het meeste daarvan in handen. In diezelfde stad woont de fictieve leraar met schrijf-aspiraties Ovidiu. Om aan de eisen van zijn nieuwe vlam te voldoen, gaat hij op zoek naar geld en vindt de Filantropica organisatie, die hem in een bedelaarszwendel doet belanden waarvan hij de omvang niet overziet. Of je moet lachen of huilen, daar kom je vaak niet achter, maar dat lijkt met zigeunermuziek van cembalospeler Mihalache op de achtergrond nu juist de essentie van Roemenië. Volgens veel Roemenen is het de beste Roemeense film ooit. Een onvoorwaardelijk compliment is dat niet, want een Roemeense filmindustrie bestaat nog nauwelijks. De goede nationale en internationale ontvangst van Filantropica deed wel deuren opengaan voor meer Roemeense films, zoals Occident.

Comédie de l'innocence

2000 | Komedie, Thriller, Horror, Fantasy

Frankrijk 2000. Komedie van Raoul Ruiz. Met o.a. Isabelle Huppert, Jeanne Balibar, Charles Berling, Edith Scob en Nils Hugon.

Roemenië's prominente filmmaker Caranfil (Asphalt Tango) opent zijn Filantropica sarcastisch als een onverkwikkelijk post-communistisch sprookje: 'Er was eens een stad waarvan de inwoners ofwel prinsen ofwel bedelaars waren. Tussen deze werelden vond je slechts zwerfhonden. Die vormden de middenklasse.' In het moderne Boekarest van Caranfil draait alles om geld en heeft tot overmaat van ramp de mafia het meeste daarvan in handen. In diezelfde stad woont de fictieve leraar met schrijf-aspiraties Ovidiu. Om aan de eisen van zijn nieuwe vlam te voldoen, gaat hij op zoek naar geld en vindt de Filantropica organisatie, die hem in een bedelaarszwendel doet belanden waarvan hij de omvang niet overziet. Of je moet lachen of huilen, daar kom je vaak niet achter, maar dat lijkt met zigeunermuziek van cembalospeler Mihalache op de achtergrond nu juist de essentie van Roemenië. Volgens veel Roemenen is het de beste Roemeense film ooit. Een onvoorwaardelijk compliment is dat niet, want een Roemeense filmindustrie bestaat nog nauwelijks. De goede nationale en internationale ontvangst van Filantropica deed wel deuren opengaan voor meer Roemeense films, zoals Occident.

Du bleu jusqu'en Amérique

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Sarah Lévy. Met o.a. Samuel Jouy, Marion Cotillard, Albert Dupontel, Claude Perron en Zabou Breitman.

Na een duikongeluk ontwaakt Camille (Jouy) verlamd in een ziekenhuisbed. Vanaf dat ogenblik moet hij zich handhaven op de wrakkenafdeling van het enorme hospitaal, waar de onorthodoxe arts Helpos (Dupontel) en zijn ploeg middels allerhande therapieën trachten om kapotte levens tenminste enigszins te repareren. De vaak hopeloze patiënten maken echter hun eigen wetten. Na veel korte films en tv-scenario's debuteert Lévy verlaat met deze bioscoopfilmregie waarin frustratie, woede en treurnis de sfeer bepalen. Lichtpuntje in alle misère is de romance tussen Camille en ex-comateuze Solange (Cotillard).

Central do Brasil

1998 | Drama

Brazilië​/​​Frankrijk 1998. Drama van Walter Salles. Met o.a. Fernanda Montenegro, Vinícius de Oliveira, Marília Pêra, Soia Lira en Othon Bastos.

In zijn openingsbeelden schildert voormalig documentairemaker Salles effectief de ieder-voor-zich wereld waarin zijn verhaal zich afspeelt: rond een trein die zojuist het station van Rio de Janeiro is binnen gekomen ontstaat een adembenemende chaos. In het station schrijft Dora (Montenegro) brieven in opdracht van analfabeten. Maar ze posten doet ze niet. Op een dag wordt ze geconfronteerd met het harde bestaan van de 9-jarige Josué (De Oliveira), die juist zijn moeder heeft verloren en op zoek wil naar zijn vader. Mooi spel van zowel de Braziliaanse tv-vedette Montenegro, die werd genomineerd voor een Oscar, als de jonge, ontwapenende De Oliveira.