Michel Feder

Parents à mi-temps : Chassés croisés

Frankrijk 1999. Komedie van Caroline Huppert. Met o.a. Robin Renucci, Charlotte de Turckheim, François-Eric Gendron, Alicia Alonso en Léopoldine Serre.

Les mômes

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Charles Aznavour, Marie-Joséphine Crenn, Anissa Stili, Pascale Robert en Philippe Faure.

Belle époque

Frankrijk​/​​Hongarije​/​​Spanje​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​België​/​​Canada 1995. Drama van Gavin Millar. Met o.a. André Dussollier, Kristin Scott Thomas, Benno Fürmann, Isabelle Carré en Yves Jacques.

Parijs rond 1900. Uitvinder/zakenman Dussollier redt, op de trein, Scott-Thomas die door haar geesteszieke man met de dood bedreigd wordt. Hij wordt op haar verliefd maar zij weigert haar zieke man te verlaten. Fürmann, een anarchist, krijgt de opdracht Dussollier te vermoorden. Zijn aanslag mislukt echter en Dussollier vraagt de jongeman voor hem te werken. Enkele maanden later stelt Dussollier zijn nieuwe uitvinding voor: een roltrap, ontworpen door Fürmann, naar een idee van hemzelf. Deze laatste ontmoet Carré, het nichtje van een kunsthandelaar. Nadat hij haar zijn liefde bekend heeft verdwijnt het meisje. De echtgenoot van Scott-Thomas sterft in het hospitaal in een brand die hijzelf veroorzaakt heeft. De weduwe wil echter niet onmiddellijk een nieuwe relatie beginnen. Fürmann verneemt dat de aandeelhouders Dussollier uit de zaak willen zetten en hij raadt hem aan naar Oostende te gaan voor een conferentie. Hier ontmoet hij Carré en vraagt haar ten huwelijk. Ze accepteert. Hiermee drijft hij een wig tussen zichzelf en zowel Scott-Thomas als Fürmann. Romantische avonturen in de hogere klasse begin twintigste eeuw. De tijdssfeer werd uitstekend gerecreëerd en de overvloedige cast werd met zorg geselecteerd. Een 'Euro-pudding' van grote klasse gemaakt naar een nooit verwezenlijkt scenario dat François Truffaut begin jaren 1980, kort voor zijn dood, schreef samen met Jean Gruault. De verbindende teksten worden gesproken door Jeanne Moreau. Prachtige fotografie van William Lubtchansky. Uitgezonden in drie delen. Formaat 16/9. Stereo.

Julie Lescaut : Police des viols

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

De verkrachter-met-het-zwarte-masker slaat voor de vierde maal toe. Deze keer is het slachtoffer een collega van Julie Lescaut (Genest). De vrouwelijke commissaris bijt zich in het onderzoek vast, hoewel haar baas Leturc (Amstutz) haar de zaak wil ontnemen omdat ze er emotioneel teveel bij betrokken zou zijn. De keuze valt op een jonge inspectrice, Isabelle (Denicourt), een arrogante jonge vrouw die flater na flater slaat. Tussen haar en Lescaut botert het helemaal niet. Verder ondekt Lescaut dat zij een spion van de IGPN is die door Pergaud (Babilee) gestuurd is om een oogje in het zeil te houden op de mannelijke leden van het corps. Doordeweekse politiefilm met wat spanning, maar met een voorspelbaar plot, geschreven door Alexis Lecaye. Zoals steeds heeft Lescaut het moeilijk om zichzelf te blijven naast haar mannelijke collega's. Fotografie van Charlie Gaëta.

The Phantom of the Opera

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk​/​​Italië 1990. Horror van Tony Richardson. Met o.a. Burt Lancaster, Charles Dance, Teri Polo, Ian Richardson en Adam Storke.

De zesde, wat overbodige, remake van de klassieker van Gaston Leroux, met Dance als een romantisch spook, dat er alles voor over heeft om zangeres Ferreol, echtgenote van de nieuwe directeur van de Parijse opera, te saboteren ten gunste van de mooie Polo die over een goddelijke stem beschikt. Lancaster is de ex-directeur die een uitstekende band had met het spook en Storke is de jonge graaf die verliefd is op Polo. Uiterst protserig in beeld gebrachte Europese co-productie die echter weinig spanning brengt. Bovendien wordt het gezicht van het spook nooit getoond. Acteerprestaties zijn aan de tamme kant. Arthur Kopit baseerde zijn scenario op zijn eigen toneelbewerking van de roman. Steve Yaconelli zorgde voor schitterende plaatjes. De zangstemmen zijn voortreffelijk ingedubd door gerenommeerde operasterren: Michèle LaGrange, Gerard Garino en Helia T'hezan met doeltreffende muzikale arrangementen van John Addison. Er bestaat ook een tv-versie van 180m.