Valentine Monnier: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Monster shark

1986 | Horror, Actiefilm

Italië​/​​Frankrijk 1986. Horror van Lamberto Bava. Met o.a. Michael Sopkiw, Gianni Garko, Valentine Monnier, William Berger en Dagmar Lassander.

Een slechte film over een nepperig ogend monster dat een kruising is tussen een haai en een octopus. De Amerikaanse acteur Sopkiw jaagt samen met een stel geleerden op een monster buiten de kust van Florida en ze ontdekken een 15 miljoen jaar oude voorouder van de haai, twaalf meter lang en met een gezonde eetlust. Wat nog erger is, de cellen van het schepsel kunnen zichzelf reproduceren, wat betekent dat als het niet wordt vernietigd, de oceaan binnen de kortste keren vol monsters zal zitten.

Shark - Rosso Nell'Oceano

1984 | Horror

Italië​/​​Frankrijk 1984. Horror van John Old, Jr. en John Old Jr.. Met o.a. William Berger, Iris Peynado, Michael Sopkiw, Valentine Monnier en Dagmar Lassander.

Een slechte film met een absurd verhaal en slechte speciale effecten. De film speelt in de Caraïbische Oceaan, waar een bloeddorstig monster uit zee opkomt en paniek zaait. Een groep geleerden, die het schepsel bestudeert, ontdekt dat het uit een laboratorium afkomstig is. De titel is misleidend, want het monster is geen haai, maar lijkt eerder op een octopus of meer nog op rubber speelgoed uit Hong Kong. Regisseur Lamberto Bava gebruikt de naam Old, jr. om niet in verlegenheid te komen. Ook bekend als DEVOURING WAVES.

Apocalypse dans l'Océan rouge

1984 | Mysterie

Italië​/​​Frankrijk 1984. Mysterie van John Old Jr.. Met o.a. Valentine Monnier, John Garko, William Berger en Michael Sopkiw.

Een coproduktie onder Italiaans-Franse vlag met Angelsaksische acteurs en een verder nergens thuis te brengen regisseur, die zich afspeelt aan de westkust van de V.S. (althans, dat moet zo lijken) en plotseling op televisie is te zien is, vijf jaar nadat hij werd gemaakt en zonder ooit in de bioscoop te zijn geweest. Een weinig smakelijke geschiedenis over lijken en een geheimzinnige zee. Een film waarom weinig te lachen valt. Niet geheel en al waardeloos vanwege enkele speciale effecten.

2019 Dopo la caduta di New York

1983 | Sciencefiction, Avonturenfilm, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1983. Sciencefiction van Martin Dolman. Met o.a. Michael Sopkiw, Anna Kanakis, Roman Geer, Edmund Purdom en George Eastman.

De handeling voltrekt zich in het jaar 2019, wanneer de wereld in een anarchie is veranderd, na een catastrofale kernoorlog. Vrouwen zijn schaars, en geweld is er in overvloed. Deze film is een kloon van de fameuze MAD MAX-trilogie. Een krijgsheld wordt ontvoerd en naar Alaska gebracht, waar zich een basis van de rebellen bevindt. De leider wijst de held aan om een jongedame te redden, de enige kans om het menselijk ras voort te zetten, dat anders onherroepelijk zal uitsterven. Hij moet haar, en nog een paar aangename zaken die er nog zijn, meenemen naar een andere planeet. Slecht spel maar veel actie. Scenario van de regisseur, Julian Berry en Gabriel Rossini. De regisseur Sergio Martino staat vermeld als Martin Dolman.

Elle voit des nains partout

1981 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1981. Komedie van Jean-Claude Sussfeld. Met o.a. Philippe Bruneau, Marilyne Canto, Christian Clavier, Agnès Daems en Roland Giraud.

Een veelbelovend debuut naar een succesvol toneelstuk, dat nauwelijks terug te herkennen is. Opvallende buitenopnamen, mooie decors, aardig tempo, veel vindingrijkheid en de juiste toon. Een onmogelijk verhaal, komisch verteld. In een kasteel bevinden zich zowel Roodkapje als Sneeuwwitje, de koningen van Frankrijk en Engeland, Tarzan en vele anderen. Het klassieke sprookje uit onze jeugd moet het ontgelden. Een van de weinige goede Franse komedies van de laatste tien jaar.

Le bar du téléphone

1980 | Misdaad

Frankrijk 1980. Misdaad van Claude Barrois. Met o.a. Daniel Duval, François Périer, Raymond Pellegrin, Georges Wilson en Julien Guiomar.

Een voor eigen rekening en risiko werkende gangster verdenkt zijn collega's van verraad en zoekt een concrete aanleiding voor een wraakoefening. Hij vindt die in weddenschap op getruceerde boksmatch. Hij sluit zich aan bij een groep jonge criminelen, maar hun onervarenheid leidt tot een tragedie. Regisseur Barrois probeert met het scenario, de keuze van personages, de acteurs en de locaties in de voetsporen van Melville te treden - met Duval als nieuwe SAMOURAI. Het resultaat is weliswaar spannend, maar zonder enige oorspronkelijkheid op de sociale situering van de jonge misdadigers na. Ze zijn afkomstig uit de arbeidersklasse en hebben geen opleiding genoten, waardoor ze geen uitzicht hebben op een goede toekomst. Aan hun onvrede weten geen andere vorm te geven dan onbezonnen agressie. Scenario van Claude Néron.