Jeanne Aubert: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Un Mondo nuovo

1965 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Castelnuovo, Christine Delaroche, Pierre Brasseur, Françoise Brion en Isa Miranda.

Een Italiaanse fotograaf, die voor zijn inkomen afhankelijk is van zijn succes bij welgestelde oudere vrouwen, maakt een Parijse kunststudente zwanger. Hij haalt haar over tot abortus, maar ze bedenkt zich, terwijl hij intussen ook last van zijn geweten heeft gekregen. Een moralistische visie van een oudere generatie op een immorele jeugd. De Sica heft geen hoge toon van verontwaardiging aan, maar etaleert een wat trieste verwondering, die deze zedenschets niet authentieker maakt. De film is wel sympathiek, inclusief het geforceerde happy-end.

Sénéchal le magnifique

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Fernandel, Nadia Gray, Jeanne Aubert, Georges Chamarat en Madeleine Barbulée.

Een acteur van weinig succesvol tourneegezelschap ontdekt bij toeval dat provincialen hem in zijn theaterkostuum een identiteit toedichten waar hij meer profijt van kan hebben dan van zijn optreden in de schouwburg. De verrassingen van het scenario zijn na de eerste twee vermommingen op, zodat Fernandel zich overmatig moet inspannen om de film vermakelijk te houden. Regie en tegenspel bieden hem weinig steun.

L' Amour est en jeu

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Robert Lamoureux, Annie Girardot, Yves Noël, Jacques Jouanneau en Pierre Doris.

Na tien jaar huwelijk heeft vrouw definitief genoeg van de grillige boh[KA1]emien-allure van haar man en vraagt scheiding aan. Hun zoontje weigert zich echter bij die situatie neer te leggen. Verrassing destijds was dat film het onderwerp als komedie aanpakte en niet als smartlap. Ironie van scenario (van ex-actrice Odette Joyeux) is zeker in zijdelingse grappen nu nauwelijks nog oorspronkelijk, maar behoudt frisheid dank zij hoofdrollen waarbij de ijdelheid van de charmeur van Lamoureux hier heel functioneel is. Kleine Yves Noël onderscheidt zich met een spontane natuurlijkheid van de meeste filmkinderen.