Catherine Mouchet: cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Marvin ou la belle éducation

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Anne Fontaine. Met o.a. Finnegan Oldfield, Grégory Gadebois, Vincent Macaigne, Catherine Salée en Catherine Mouchet.

Een jonge homoseksuele acteur in opleiding verwerkt zijn sombere jeugd in een arm, homofoob Frans arbeidersgezin tot een toneelstuk. Een coming of age-verhaal over hoe hij zichzelf een eigen identiteit verschafte, inclusief een nieuwe naam. Hoewel geen boekverfilming, heeft Marvin ou la belle éducation verdacht veel weg van het veelbesproken autobiografische romandebuut Weg met Eddy Bellegueule (2014) van de nu als Édouard Louis bekend staande jonge Franse schrijver. Meeslepend in vooral de jeugd-episoden, maar wat vlak door de vele sprongen tussen heden en verleden.

Mon amie Victoria

2014 | Drama

België​/​​Frankrijk 2014. Drama van Jean-Paul Civeyrac. Met o.a. Guslagie Malanda, Nadia Moussa, Pierre Andrau en Catherine Mouchet.

Scenarist-regisseur Civeyrac bewerkte het verhaal Victoria and the Staveneys uit de bundel The Grandmothers (2003) van Doris Lessing. Een zwart meisje overnacht eens bij een rijk wit gezin, de ervaring blijft haar bezighouden. Jaren later komt Victoria (Malanga) zoon Thomas (Andrau) weer tegen en ze krijgen een affaire waaruit een kind wordt geboren. Vanaf dat moment zijn een zwarte en witte familie op een ingewikkelde manier met elkaar verbonden. Gevoelig drama wordt verteld via het perspectief van vriendin Fanny (Moussa) die maar geen grip lijkt te krijgen op de zwijgzame Victoria.

Le moine

2011 | Thriller

Spanje​/​​Frankrijk 2011. Thriller van Dominik Moll. Met o.a. Vincent Cassel, Geraldine Chaplin, Déborah François, Catherine Mouchet en Joséphine Japy.

Op klassieke griezelroman van de Brit Matthew Gregory Lewis gebaseerde kloosterthriller van de Frans-Duitse regisseur Dominik Moll, is lang niet zo controversieel als het origineel was eind achttiende eeuw. Devote monnik wordt verleid door de duivel, maar 's mans zondeval doet ons weinig. Ook al wordt hij - niet onaardig - gespeeld door Vincent Cassel. Moll kan niet kiezen tussen aanval op het geloof, klassieke griezelfilm en psychologisch portret, en dus wordt het van alles een beetje. En dat is te weinig.

L'arbre et le foret

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Olivier Ducastel en Jacques Martineau. Met o.a. Guy Marchand, Françoise Fabian, Sabrina Seyvecou, Yannick Renier en François Négret.

Op klassieke griezelroman van de Brit Matthew Gregory Lewis gebaseerde kloosterthriller van de Frans-Duitse regisseur Dominik Moll, is lang niet zo controversieel als het origineel was eind achttiende eeuw. Devote monnik wordt verleid door de duivel, maar 's mans zondeval doet ons weinig. Ook al wordt hij - niet onaardig - gespeeld door Vincent Cassel. Moll kan niet kiezen tussen aanval op het geloof, klassieke griezelfilm en psychologisch portret, en dus wordt het van alles een beetje. En dat is te weinig.

Comment va la douleur?

2010 |

Frankrijk 2010. François Marthouret. Met o.a. Bernard Le Coq, Christine Murillo, Catherine Mouchet, Pauline Etienne en Thomas Coumans.

Oudere huurmoordenaar Simon (Le Coq), ernstig ziek, ontmoet Bernard, een jongeman die werkloos is en een beetje vastzit in zijn leven. Simon vraagt Bernard hem te helpen bij de 'laatste klus' die hij nog moet klaren. Ondertussen ontfermen ze zich ook nog over een jonge vrouw en haar baby. Televisiebewerking van een boek van Pascal Garnier heeft een aardige rol van Le Coq, als een oudere cynicus die op de valreep nog iets leuks van zijn leven weet te maken. Met Nederlandse ondertiteling.

Un jour d'été

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Franck Guérin. Met o.a. Baptiste Bertin, Catherine Mouchet, Jean-François Stévenin, Théo Frilet en Brice Hillairet.

De jonge Mickaël sterft nadat een voetbaldoel op zijn hoofd is beland. Natuurlijk is er rouw in het provinciestadje. 'Ouders horen hun kinderen niet te overleven,' mijmert zijn moeder. Er is ook veel onopgehelderd mysterie. Rond zijn beste vriend Sébastien met zijn schijnbaar onvervuld seksueel verlangen. Rond de burgemeester en zijn schijnbaar schuldgevoel. De mooie zonnige beelden en mysterieuze jaloersheden wijzen naar The Talented Mr. Ripley en oa het hoge interpretatiegehalte doet denken aan Twin Peaks. Het knappe van cineast Guérin is dat hij in Un jour d'été geen richting in dwingt, maar wel constant suggereert, wat de spanning erin houdt.

Nature contre nature

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Raphaële Godin, Catherine Mouchet en Jacques Spiesser.

Belgische filmmaker Belvaux (Pour rire!) borduurt voort op zijn groeiende oeuvre van 'comédies humaines' met Nature contre nature, een intrigerend werk over een florerende gemeenschap zonder geld. Psychotherapeut Sébastien (regisseur Belvaux) verhuist naar een dorpje in het departement Creuse. Hij heeft moeite om aansluiting te vinden bij de lokale bevolking. De zon breekt door zodra hij lid wordt van 'Troc'en Creuse', een vereniging die de ruilhandel propageert. Sébastien voegt zich met zijn sessies naar de lokale gebruiken en wordt - met gesloten beurs - een gevierd man. De Vereniging van Psychoanalyse is tegen de werkwijze en zet de aanval in.

Coup de vache

2004 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 2004. Komedie van Lou Jeunet. Met o.a. Catherine Mouchet, Anne Brochet, Gilbert Melki en Cathérine Mouchet.

Belgische filmmaker Belvaux (Pour rire!) borduurt voort op zijn groeiende oeuvre van 'comédies humaines' met Nature contre nature, een intrigerend werk over een florerende gemeenschap zonder geld. Psychotherapeut Sébastien (regisseur Belvaux) verhuist naar een dorpje in het departement Creuse. Hij heeft moeite om aansluiting te vinden bij de lokale bevolking. De zon breekt door zodra hij lid wordt van 'Troc'en Creuse', een vereniging die de ruilhandel propageert. Sébastien voegt zich met zijn sessies naar de lokale gebruiken en wordt - met gesloten beurs - een gevierd man. De Vereniging van Psychoanalyse is tegen de werkwijze en zet de aanval in.

Rue des Plaisirs

2002 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland 2002. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Laetitia Casta, Patrick Timsit, Catherine Mouchet, Isabelle Spade en Vincent Elbaz.

Een vergeefse zoektocht naar de magie van La fille sur le pont. Dat is Lecontes detailrijke herschepping van het Franse bordeelmilieu voordat de wet-Marthe Richard in 1946 een einde maakte aan het tijdperk van de maisons closes. Zo’n herenplezierhuis is het Parijse Palais Oriental, waar tijdens WO II treurige vlinder Marion (een horizontaal acterende Casta met zwartgeverfd haar) droomt van haar prins en een zangcarrière. Manusje-van-alles Petit Louis (een aandoenlijke Timsit) adoreert haar en offert zichzelf op voor haar geluk. Geweldige decors, uitgekiende ‘Scope-cadrages van de regisseur, maar Serge Frydmans scenario is somber op het kille af.

J'ai tué Clémence Acéra

2001 | Mysterie, Komedie, Thriller, Fantasy

Frankrijk​/​​Duitsland 2001. Mysterie van Jean-Luc Gaget. Met o.a. Gérald Laroche, Catherine Mouchet, Sacha Bourdo, Pia Baresch en Samir Guesmi.

Een vergeefse zoektocht naar de magie van La fille sur le pont. Dat is Lecontes detailrijke herschepping van het Franse bordeelmilieu voordat de wet-Marthe Richard in 1946 een einde maakte aan het tijdperk van de maisons closes. Zo’n herenplezierhuis is het Parijse Palais Oriental, waar tijdens WO II treurige vlinder Marion (een horizontaal acterende Casta met zwartgeverfd haar) droomt van haar prins en een zangcarrière. Manusje-van-alles Petit Louis (een aandoenlijke Timsit) adoreert haar en offert zichzelf op voor haar geluk. Geweldige decors, uitgekiende ‘Scope-cadrages van de regisseur, maar Serge Frydmans scenario is somber op het kille af.

HS

2001 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​België 2001. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Dieudonné, Lambert Wilson, François Berléand, Lorànt Deutsch en Jackie Berroyer.

Een vergeefse zoektocht naar de magie van La fille sur le pont. Dat is Lecontes detailrijke herschepping van het Franse bordeelmilieu voordat de wet-Marthe Richard in 1946 een einde maakte aan het tijdperk van de maisons closes. Zo’n herenplezierhuis is het Parijse Palais Oriental, waar tijdens WO II treurige vlinder Marion (een horizontaal acterende Casta met zwartgeverfd haar) droomt van haar prins en een zangcarrière. Manusje-van-alles Petit Louis (een aandoenlijke Timsit) adoreert haar en offert zichzelf op voor haar geluk. Geweldige decors, uitgekiende ‘Scope-cadrages van de regisseur, maar Serge Frydmans scenario is somber op het kille af.

Du côté des filles

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Françoise Decaux-Thomelet. Met o.a. Clémentine Célarié, Sophie Guillemin, Catherine Mouchet, Edith Scob en Michel Vuillermoz.

Een vergeefse zoektocht naar de magie van La fille sur le pont. Dat is Lecontes detailrijke herschepping van het Franse bordeelmilieu voordat de wet-Marthe Richard in 1946 een einde maakte aan het tijdperk van de maisons closes. Zo’n herenplezierhuis is het Parijse Palais Oriental, waar tijdens WO II treurige vlinder Marion (een horizontaal acterende Casta met zwartgeverfd haar) droomt van haar prins en een zangcarrière. Manusje-van-alles Petit Louis (een aandoenlijke Timsit) adoreert haar en offert zichzelf op voor haar geluk. Geweldige decors, uitgekiende ‘Scope-cadrages van de regisseur, maar Serge Frydmans scenario is somber op het kille af.

Les destinées sentimentales

2000 | Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Romantiek van Olivier Assayas. Met o.a. Emmanuelle Béart, Charles Berling, Isabelle Huppert, Olivier Perrier en Dominique Reymond.

De ochtend is een geschikt dagdeel voor het weldadig geacteerde epos Les destinées sentimentales. Aansluitend een lichte lunch. Daarna wellicht nog een keer kijken. Dan is de ochtend voor dertig jaar trage liefde en mild hartenzeer rond een rijkgeboren jongeman en zijn vrijgevochten tweede vrouw. Met een niet onaanzienlijke rol voor de eerste vrouw. Allemaal begin vorige eeuw in lommerrijk Frankrijk en Zwitserland. De middagzit is dan meer een documentaire-aangelegenheid, waarbij de toeschouwer kan opgaan in alle details van de porseleinfabriek van het duo dan wel trio. Boeiend voor de aanhouder.

Ma petite entreprise

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Pierre Jolivet. Met o.a. Vincent Lindon, François Berléand, Roschdy Zem, Zabou Breitman en Albert Dray.

Hoe tover je een herkenbaar kleine-zelfstandigendrama om tot humanistische komedie met hoog gniffelgehalte? Maker van filmorigineeltjes Pierre Jolivet, met broer Marc gepokt en gemazeld in het Parijse café théatre, doet het even voor. Ivan (Lindon) ziet zijn schrijnwerkerij gedeeltelijk in de fik gaan en komt er aldus achter dat zijn verzekeringsagent (Berléand) de boel heeft geflest: er is geen cent. Het zotte en nogal illegale noodplan om onderneming en personeel te redden loopt vervolgens prachtig uit de hand. De dialogen zijn venijnig, de inbraakscènes hilarisch en tussen de levensechte arbeiderspersonages steelt karakterspeler Berléand als sympathieke smiecht de show.

Extension Du Domaine De La Lutte

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Harel. Met o.a. Philippe Harel, José Garcia, Catherine Mouchet, Cécile Reigher en Marie-Charlotte Leclaire.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Simenon des tropiques

1997 |

Frankrijk 1997. Stephen Whittaker, Alain Tasma, Edouard Niermans, Claire Devers en Agusti Villaronga. Met o.a. Donald Sumpter, Joe Shaw, Élodie Navarre, Manuel de Blas en Hélène de Fougerolles.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Jalna

1994 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 1994. Drama van Philippe Monnier. Met o.a. Danielle Darrieux, Serge Dupire, Catherine Mouchet, Jacques Bonnaffé en Victor Garrivier.

Groots opgezette Frans-Canadese serie naar de gelijknamige bestseller van Mazo de La Roche, die in zestien boekdelen de lotgevallen vertelt van een Canadese familie, in de periode 1900- 1945. De roman volgt verschillende generaties, maar scenarioschrijvers Daniel Tonachella en Jean-Pierre Sinami beperkten zich in acht afleveringen tot de wederwaardigheden van de kinderen en kleinkinderen van peetmoeder Darrieux - overigens toch nog een hele krachttoer. Darrieux is tachtig wanneer het verhaal begint. Zij is de levende legende van de Whiteoak- dynastie. Net terug uit Indië vestigde zij zich met haar man in Canada, waar ze in de buurt van het Ontariomeer enorme lappen grond met boerderijen kochten. Ze lieten er Jalna bouwen, een Victoriaans huis van waaruit Darrieux nu dictatoriaal regeert over haar twee ongehuwde zoons Laudenbach en Freyd, die in de eerste aflevering al zestigers zijn, haar andere zoon Millaire en diens tweede echtgenote, en haar kleinkinderen uit Millaires beide huwelijken. Voorts is er buurman Garrivier, een vriend voor het leven. De twee clans hopen door een huwelijk van Garriviers enige zoon, Bonnaffe, met een afstammelinge van de Whiteoaks de alleenheersers van de streek te worden. Dit alles moet leiden tot kleurrijke personages en brandende en verscheurende passie, maar ondanks de enorme produktiekosten, achthonderd uit Engeland gehaalde kostuums en honderden kunstvoorwerpen, is dit geen hoogvlieger. De fijn-humoristische trekjes en de zweem van ironie waarmee de Amerikaanse romancière De La Roche haar personages tekende ontbreekt.

Bonsoir !

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Michel Serrault, Jean-Claude Dreyfus, Marie-Christine Barrault, Jean-Pierre Bisson en Laura Grandt.

Een jaar geleden is Serrault zijn baan als chef-kleermaker in bij een groot atelier in Parijs kwijtgeraakt. Kort daarop heeft zijn vrouw hem verlaten en is hij uit zijn luxueuze appartement gezet. Sindsdien gaat hij op hoogst originele wijze door het leven: elke avond kiest hij in de Franse hoofdstad een gezin uit waardoor hij zich via alle mogelijke omwegen en trucjes laat uitnodigen voor de nacht. Ongewone, satirische komedie met pittige dialogen, knap gebracht door Serrault en zijn tegenspelers. Het is niet allemaal even geloofwaardig maar wel erg amusant... en het kan je op een idee brengen. Mocky toont zich in zijn scenario weer eens van zijn anarchistische kant. Jacques Bacellon en André Ruellan schreven mee aan het scenario naar de roman van Ruellan Les égarements de Mr. René. Voor de fotografie tekende Edmond Richard. Gefilmd in 1992.

Le blanc à lunettes

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Laurent Grévill, Catherine Mouchet, Linsey Baxter, Martin Venner en Bernard Verley.

In Cuba gedraaide tv-film naar de in 1937 verschenen gelijknamige roman van Georges Simenon, waarvoor hij zijn inspiratie vond na een reis naar de toenmalige Belgische Kongo (tegenwoordig Za[KA3]ire). Een `serieuze` roman, geen Maigret- policier. Niermans situeerde het verhaal in 1957, in Donker Afrika met Gr[KA1]evill als Ferdinand Graux, een koffieplanter met een gekleurd liefje Henriette (Mouchet), et all. Na een vakantie in Frankrijk keert Gr[KA1]evill, de blanke-met-het- brilletje, naar zijn goed geordende leven in Afrika terug. Tijdens zijn afwezigheid moest een priv[KA1]e-vliegtuigje een noodlanding maken op zijn plantage. De twee passagiers van het toestelletje, de mooie Lady Makinson (Baxter) en een elegante captain Philips (Venner), hebben hun intrek genomen in het huis van Ferdinand Graux. Hij wordt verliefd op de Engelse Lady maar beseft dat zij uit zijn leven zal verdwijnen als de vliegmachine gerepareerd is. Ferdinands zwarte minnares biedt hem een drankje aan dat de Engelse voorgoed aan hem zal binden... Regisseur Niermans en de scenarist Emmanuel Carrère voegden aan het koloniale liefdesverhaal van Simenon iets toe: een misdaad. Bij Simenon was het fysieke liefdesverhaal koud en afstandelijk. In de tv-film gaat het er hartsochtelijker aan toe, inclusief tropische hitte, koorts en zweet, maar zonder de clichés van naakte lichamen onder een muskietennet.

Si le soleil ne revenait pas

1987 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1987. Komedie van Claude Goretta. Met o.a. Charles Vanel, Philippe Léotard, Catherine Mouchet, Claude Evrard en Jean-Marc Roulot.

In een klein bergdorpje voorspelt een grijsaard (een tovenaar en profeet) dat de zon niet meer terug zal komen en dat het dorpje veroordeeld is tot eeuwige duisternis. De film beschrijft de reacties en het gedrag van iedereen. Van dit bijzondere thema wordt een vaak heldere en een beetje langdradige (op het menselijke gebied) komedie gemaakt. Goretta, opmerkzaam waarnemer van zeden, heeft een onregelmatig maar fijn en gevoelig werk gemaakt. Het secnario van Goretta is naar een roman van Charles Ferdinand Ramuz. Geweldig camerawerk van Bernard Zitzerman en vooral een ontzettende goede Vanel in de hoofdrol, op de leeftijd van 95 jaar!

Thérèse

1986 | Biografie

Frankrijk 1986. Biografie van Alain Cavalier. Met o.a. Catherine Mouchet, Aurore Prieto, Sylvie Habault, Ghislaine Mona en Hélène Alexandridis.

De eerste film van Cavalier sinds 1980 is een reconstructie van het leven van Th[KA1]er[KA2]ese van Lisieux (1873-1897). Op vijftien-jarige leeftijd wilde Th[KA1]er[KA2]ese Martin (Mouchet) net zoals haar zusters toetreden tot de orde der Karmelieten, wat haar geweigerd werd. Pas na tussenkomst van de paus werd zij toegelaten. De realiteit van het kloosterleven werd in velerlei opzichten een onaangename ontnuchtering voor de idealistische jonge vrouw. Zij kreeg tuberculose en stierf daaraan. In 1925 werd zij door Pius XI heilig verklaard. De film was een uiterst moeilijke opgave om zowel de latent masochistisch, lesbische sfeer die in een klooster overheerst als het verlangen naar de naakte gekruisigde man in beelden te beschrijven. Het is geen godslastering geworden omdat niemand zich als vroom voordoet. Thérèse is alert, joviaal en wil als een heilige beschouwd worden. Een film die sterk afsteekt bij het werk van Bresson en andere minimalistische filmers. Een onverwacht succes in de Franse bioscopen en bekroond op het filmfestival van Cannes. Scenario van Louis Becker, Florence Malraux en Camille De Casabianca. Camerawerk van Philippe Rousselot.