Eric Rohmer

Les amours d'Astrée et de Céladon

2007 | Romantiek

Frankrijk/Italië/Spanje 2007. Romantiek van Eric Rohmer. Met o.a. Stéphanie Crayencour, Andy Gillet, Cécile Cassel en Véronique Reymond.

Alleen de bejaarde solozeiler Rohmer haalt het in zijn hoofd om een episode uit Honoré d'Urfé's zeventiende-eeuwse romancyclus van vijfduizend pagina's te verfilmen - en dan ook nog coherent en op handzame lengte van 109 minuten. Verfijnd en landerig is het verhaal van herderskoppel Astrée en Céladon die, ten druïden-tijde in vijfde-eeuws Gallië, door een jaloerse derde van elkaar worden gescheiden. Hoewel de dialogen Rohmeriaans speels klinken en de sprookjesbosfotografie van Diane Baratier kwaliteiten heeft, is deze semi-fantastiek een apocrief hoofdstuk in het oeuvre van de regisseur. Opgenomen in de Auvergne en Val de Loire, met mooie nimfen als bonus.

Triple Agent

2004 | Drama, Thriller

Frankrijk/Griekenland/Italië/Rusland/Spanje 2004. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Katerina Didaskalu, Serge Renko, Cyrielle Claire en Grigori Manukov.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog woont een Witrussische legerofficier met zijn Griekse vrouw in Parijs. Het is niet duidelijk of hij een rechtse spion is tegen het communisme, een geheimagent voor de Sovjets of een nazi is. En is zijn vrouw zo onschuldig als ze zelf zegt te zijn? En weet ze dat haar man de driedubbele spion uithangt? Verhaal wordt gelardeerd met veel nieuwsfragmenten uit oude bioscoopjournaals.

L'Anglaise et le duc

2001 | Drama, Historische film

Frankrijk 2001. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Lucy Russell, Jean-Claude Dreyfus, François Marthouret, Marie Rivière en Léonard Cobiant.

Internationaal bejubeld historisch drama gebaseerd op de memoires van Schotse aristocrate Grace Elliott (Russell), een antirevolutionair die tijdens de Franse Revolutie een warme band had met de graaf van Orléans (Dreyfus), de revolutionair gezinde neef van de koning. Grootmeester Rohmer (1920) schetst door haar ogen de blinde terreur die in het kielzog van de opstand door de stad kolkte. Wat de film gedenkwaardig maakt is Rohmers inventieve gebruik van digitale decors. De film oogt als een schilderij waarin de spelers zich vrij kunnen bewegen waardoor Rohmer zijn productie een ongekend modern en tegelijkertijd archaïsch theatraal stempel geeft.

Conte d'automne

1998 | Romantisch drama

Frankrijk 1998. Romantisch drama van Eric Rohmer. Met o.a. Béatrice Romand, Marie Rivière, Alain Libolt, Alexia Portal en Didier Sandre.

In de openingsscène van dit laatste deel in de Contes des quatre saisons zoeft in de Zuid-Franse Drôme de herfstmistral door bomen en struiken. Zonder dat er een woord is gezegd heeft meester Rohmer de sfeer al geschilderd: de vermakelijke vertelling over eenzame wijnboerin Magali (Romand) die door boekhandelaarster-vriendin Isabelle (Rivière) middels heimelijke contactadvertentie aan de man wordt gebracht, kan beginnen. Ook deze Rohmer tintelt weer van de pikante dialogen en fijnzinnige observaties. De plagerig spannende gesprekken tussen Rivière (goddelijk) en Libolt (als de beoogde huwelijkskandidaat) zijn wondertjes van filmkunst zoals alleen Eric Rohmer ze kan brengen.

Conte d'été

1996 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Melvil Poupaud, Amanda Langlet, Aurelia Nolin, Gwenaëlle Simon en Aimé Lefèvre.

De jonge Gaspard arriveert voor een vakantie in Dinard. Daar ontmoet hij Margot en Solene, maar eigenlijk wacht hij op Lena. Gaspards ego groeit zienderogen met al die vrouwelijke aandacht, maar vanzelfsprekend loopt de situatie uit de hand. Na Conte de printemps (1989) en Conte d'hiver (1992), is dit het derde deel uit Rohmers vierluik dat alle seizoenen bestrijkt. Rohmers zomerfilm bestaat grotendeels uit conversaties (veelal op het strand) over verlangens, aantrekkingskracht en gevoelens over het leven in het algemeen. Zou dit gemakkelijk kunnen leiden tot slaapverwekkend geneuzel, onder Rohmers bezielende leiding resulteert dit in vertederende sequenties, gedragen door ontwapenende acteurs.

Les rendez-vous de Paris

1995 | Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Clara Bellar, Antoine Basler, Mathias Mégard, Judith Chancel en Cécile Pares.

Drie bekoorlijke verhaaltjes over ontmoetingen in Parijs. Als een rode draad lopen toeval, liefdesstrategie en de wisselwerking Parijs-verliefde stelletjes er doorheen. Pittig schouwspel der menselijke gedragingen. Rohmer schreef uiteraard zelf het scenario.

L'arbre, le maire et la médiathèque

1993 | Drama, Komedie

Frankrijk 1993. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Fabrice Luchini, Clementine Amouroux en François-Marie Banier.

Met deze film laat Rohmer zien hoe de Franse provincie meedoet met de twintigste eeuw - weliswaar aan het eind ervan; en dat Parijs niet langer het (culturele) middelpunt der aarde is. De ambitieuze socialistische (hoe kan het anders!) burgemeester (Greggory) van een provinciegat wil van een stuk braakliggende grond een sport- en cultureel centrum maken. Daarvoor moet een honderd jaar oude wilg geveld worden tot groot verdriet van leraar Luchini. Hoewel burgervader en frik tegenover elkaar staan, raken zij door de vriendschap van hun dochters verzoend. Deze film steunt op de dialoog; buiten Frankrijk is hij niet al te toegankelijk, maar Rohmer-fans zullen dit voor lief nemen. Scenario van de regisseur en fotografie van Diane Baratier die aan de verwachtingen beantwoordt.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

Conte d'hiver

1992 | Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk 1992. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Charlotte Véry, Frédéric van den Driessche, Michel Voletti, Hervé Furic en Ava Loraschi.

Felicie kan maar niet kiezen tussen haar twee minnaars, de onverstoorbare Max en de intellectuele Loic. Wat haar leven nog gecompliceerder maakt is het feit dat ze eigenlijk hoopt op de hereniging met een geliefde die ze vier jaar eerder door een misverstand uit het oog verloor en van wie ze een kind heeft. De besluiteloze hoofdpersoon zal sommigen op de zenuwen werken, maar het is moeilijk weerstand bieden aan Rohmers immer ontwapenende morele vertellingen. De regisseur (geboren 1920) mag dan op leeftijd zijn, zijn lichtvoetige komedies geven blijk van een vertederend, geduldig inzicht in het getob van jonge mensen met liefde en zeden. Tweede uit het vierluik 'Contes des quatre saisons'.

Le trio en bémol

1990 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1990. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde en Pascal Greggory.

Een stel gaat uit elkaar, zonder drama`s of sc[KA2]enes. Ze blijven vrienden maar worden na een jaar weer minnaars. Rohmer ('Filmer van het dagelijks leven in de moderne wereld', aldus Henri Lefebvre) weeft kleinigheden, vluchtige kanttekeningen, blikken, gebaren en heel wat woorden samen tot een film. Echte intriges ontbreken. Op het eerste gezicht niets vernieuwends, maar in werkelijkheid vallen zijn films bij geen van de bekende genres in te delen. Dit geldt ook voor zijn tv-werk, dat eveneens het tegendeel is van verfilmd theater. Bij hem telt de persoonlijkheid van de acteurs mee, zodat het er altijd op lijkt dat zij zichzelf spelen. Het mysterie van mens en milieu tekent zijn films.

Conte de printemps

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Anne Teyssèdre, Hugues Quester, Florence Darel, Eloïse Bennett en Sophie Robin.

Met deze 'lentevertelling' startte Rohmer zijn 'Contes des quatre saisons', een lichtvoetig vierluik waarin hij - zoals overigens ook in veel van zijn eerdere werk - hedendaagse zeden en normen onderzoekt. Zijn hoofdpersonages zijn bijna zonder uitzondering jonge romantici die langdurig piekeren en lustig filosoferen over de liefde. Dit eerste, komische deel verhaalt van een pianostudente die een filosofiestudente uitnodigt bij haar in te trekken in het appartement dat ze met haar vader deelt. Ze blijkt zo haar bijbedoelingen te hebben: ze wil deze nieuwe vriendin namelijk graag koppelen aan haar vader, aan wiens geliefde ze een hekel heeft.

L'ami de mon amie

1987 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Emmanuelle Chaulet, Eric Viellard, Sophie Renoir, Anne-Laure Meury en François-Eric Gendron.

Zesde episode in de reeks Comédies et Proverbes is een delicieuze Rohmer-delicatesse. In de noordwestelijke Parijse banlieue maakt kersverse bewoonster Blanche (Chaulet) kennis met de extraverte Léa (Renoir, achterkleindochter van de impressionist Auguste). En met Léa's vriendje, van wie ze al snel vlinders in de buik krijgt. Vermakelijke liefdesverwikkelingen, door de grote Franse meester van de discrete observatie lichtvoetig gechroniqueerd. Zonnig als een zomerdag, met co-hoofdrol voor de architectuur en groene omgeving van satellietstad-in-ontwikkeling Cergy-Pontoise. Bijrolletje van Anne-Laure Meury, de schalkse studente in Rohmers parel La femme de l'aviateur.

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Le rayon vert

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Marie Rivière, Amira Chemakhi, Sylvie Richez, María Luisa García en Dominique Rivière.

Deze film maakt deel uit van een nieuwe cyclus van Eric Rohmer: [KL]Comedies et proverbes[KLE]. Zoals altijd is het thema heel simpel en drukt het iets uit over het leven zelf. Een jonge, eenzame en gedeprimeerde vrouw is op zoek naar de grote liefde in haar leven. Verschillende min of meer teleurstellende dan wel opwindende verwikkelingen nemen haar mee naar Biarritz. Juist ten tijde van `de groene gloed`, een zeldzaam diffractieverschijnsel, dat bij erg mooi weer wordt veroorzaakt door de ondergaande zon. Op 66-jarige leeftijd levert Rohmer opnieuw een meesterwerk af. Zoals altijd lijkt de film op het eerste gezicht vluchtig, maar Rohmer weet haarfijn de kleinste nuances in sfeer en gevoel op te roepen terwijl ook het spel uitzonderlijk is. De wereld is hier die van het overgebrachte woord en dat is waarom we te maken hebben met een filmgenre dat niet kan verouderen. Rohmer zette zijn cyclus voort met QUATRE AVENTURES DE REINETTE ET MIRABELLE (1987).

Les nuits de la pleine lune

1984 | Romantisch drama

Frankrijk 1984. Romantisch drama van Eric Rohmer. Met o.a. Tchéky Karyo, Pascale Ogier, Fabrice Luchini, Virginie Thévenet en Christian Vadim.

Louise woont met vriend Rémi samen in de splinternieuwe banlieue Marne-la-Vallée ten oosten van Parijs. Omdat ze de nachtelijke verleidingsavonturen van de stad mist, houdt ze stiekem haar oude appartementje aan voor 'ontsnappingen'. In deel vier van Comédies et Proverbes merkt wispeltuurtje Louise (Ogier, 1958-1984) al snel de gevolgen van de spagaat. Decors en kostuums (allebei van Ogier) plus de synthpopsoundtrack door Elli et Jacno maken deze Rohmer beduidend minder tijdloos dan het merendeel van zijn films. Karyo (Rémi) en Fabrice Luchini (als Octave, Louises ongeliefde begeleider) spelen met verve elkaars tegenpolen.

Pauline à la plage

1983 | Komedie, Romantiek, Familiefilm

Frankrijk 1983. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Amanda Langlet, Arielle Dombasle, Pascal Greggory, Féodor Atkine en Rosette.

Derde film in Rohmers reeks 'Comédies et proverbes' speelt zich af in een Normandisch badplaatsje waar de vijftienjarige Pauline (Langlet) en haar zojuist gescheiden nicht Marion (Dombasle) een korte vakantie doorbrengen. Marion trekt de aandacht van een oude vlam én van een oudere, cynische man. Pauline ontmoet een leuke jongen van haar eigen leeftijd. De wensen en verlangens, de relationele misverstanden en het onophoudelijke gefilosofeer van de personages over de liefde worden in de bekende Rohmer-stijl verbeeld: geestig maar bedaard, teder en bitterzoet.

Le beau mariage

1982 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1982. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Béatrice Romand, André Dussollier, Arielle Dombasle, Féodor Atkine en Thamila Mezbah.

Regisseur Rohmer maakte in de jaren tachtig onder de noemer Comédies et Proverbes een serie van zes lichtvoetige drama's over mensen die hannesen met liefde en leven. Kunstgeschiedenisstudente Sabine besluit na haar romance met Simon dat ze geen getrouwde mannen meer wil. Sterker: ze gaat zelf trouwen. Maar met wie? Haar vriendin Clarisse komt aanzetten met een neef die leuk en ongebonden is. Mooie hoofdrol van Romand, die prima uit de voeten kan met Rohmers visitekaartje: een ogenschijnlijk kabbelend scenario met mooie, verrassende dialogen.

La Femme de l'aviateur

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Philippe Marlaud, Anne-Marie Leury, Mathieu Carrière, Philippe Caroit en Coralie Clément.

Student ziet 's ochtends een man uit het huis van zijn vriendin vertrekken en krijgt van haar geen verklaring los. Die dag ziet hij dezelfde man, met een andere vrouw en hij volgt het paar samen met een avontuurlijk schoolmeisje dat hij toevallig heeft ontmoet. Uiteindelijk blijkt voor alles een simpele verklaring te zijn, maar de jonge held heeft zijn kans bij de scholiere gemist. Eerste deel van een nieuwe serie van Rohmers COMEDIES ET PROVERBES mist het intellectualisme van zijn CONTES MORAUX, maar weet met bedrieglijke simpelheid en lichtheid onderstromen in emoties en absurde toevalligheden in het leven prikkelend uitdrukking te geven.

Justocoeur

1980 | Drama

Canada/Frankrijk 1980. Drama van Mary Stephen. Met o.a. Corinne Lanselle, Michel Voletti, Michel Rocher, Nadia Vasil en Mathieu Carrière.

Een irriterende, praatzieke psychologische film over een bizarre driehoeksverhouding tussen een mooie danseres, haar manager en een homoseksuele artiest die bij hen inwoont. Het vlotte gewauwel wordt bovendien visueel verpakt alsof het een modieuze advertentie in Vogue of Cosmopolitan betreft, wat het geheel er niet bepaald draaglijker op maakt. Eric Rohmer werkte mee aan het scenario en heeft ook een gastoptreden als genodigde op een receptie.

Perceval le Gallois

1978 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1978. Avonturenfilm van Eric Rohmer. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie-Christine Barrault, Marc Eyraud en Clémentine Amouroux.

Perceval is door zijn moeder in de bossen opgevoed zonder enige kennis van de verdere wereld, maar een ontmoeting met vijf ridders zet hem aan zijn diensten aan te bieden aan koning Arthur om ooit óók geridderd te worden. Rohmers trouw aan letter en geest van het heldendicht van Chrétien de Troyes leidde tot in achtjambige verzen geschreven scenario en decors waarin het ontbreken van perspectief in de middeleeuwse schilderkunst werd benaderd. Het resultaat is niet pretentieus gekunsteld, maar geeft de film een verrassende lichtheid en méér magie dan de ridderfilms die enkele jaren later onverwachts in de mode kwamen.

Die Marquise von O.

1976 | Romantiek, Historische film, Komedie, Drama

Duitsland/Frankrijk 1976. Romantiek van Eric Rohmer. Met o.a. Edith Clever, Bruno Ganz, Edda Seippel, Peter Lühr en Otto Sander.

Perceval is door zijn moeder in de bossen opgevoed zonder enige kennis van de verdere wereld, maar een ontmoeting met vijf ridders zet hem aan zijn diensten aan te bieden aan koning Arthur om ooit óók geridderd te worden. Rohmers trouw aan letter en geest van het heldendicht van Chrétien de Troyes leidde tot in achtjambige verzen geschreven scenario en decors waarin het ontbreken van perspectief in de middeleeuwse schilderkunst werd benaderd. Het resultaat is niet pretentieus gekunsteld, maar geeft de film een verrassende lichtheid en méér magie dan de ridderfilms die enkele jaren later onverwachts in de mode kwamen.

L'amour l'après-midi

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk 1972. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Bernard Verley, Zouzou, Françoise Verley, Daniel Ceccaldi en Malvina Penne.

Een jonge zakenman blijft na kantoortijd in Parijs om pas n[KA1]a de spits naar de echtelijke woning te forensen en droomt dan over mogelijke slippertjes. Een vrijgevochten kennis - de geliefde van een vriend die om haar zelfmoord pleegde - komt hem bezoeken en dringt zich steeds meer aan hem op, wat zowel zijn afweer als zijn twijfel wekt. De laatste van Rohmer`s Morele Vertellingen heeft minder intellectualistische personages dan de vorige delen, maar de erotische prikkeling blijft zich vooral in de geest afspelen. Als de verleidster groeit Zouzou van weinig aantrekkelijke onbehouwenheid naar bijna onweerstaanbaarheid. (In een droomscène figureren alle actrices uit Rohmer's eerdere films).

Le genou de Claire

1971 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1971. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Aurore Cornu, Laurence de Monaghan, Michèle Montel en Gérard Falconetti.

Een jonge Franse diplomaat (Brialy) neemt een korte vakantie, voordat hij gaat trouwen met een Zweedse schone, en strijkt neer in het fraaie Annecy, dat aan het gelijknamige meer is gelegen. Hij ontmoet daar een oude vriendin, romanschrijfster Cornu, die twee tienerdochters heeft. Hij begint met ze te flirten, aangemoedigd door Cornu (die het gebeuren wil gebruiken als schrijfstof voor een boek), hoewel hij de oudste eigenlijk niet mag en de jongste (Romand) verliefd op hem wordt. Het hoogtepunt wordt gevormd door Brialy's streling van de knie van Monagham, de oudste dochter. Nummer vijf van Rohmers 'zes morele vertellingen'. Behoort tot de neo-klassieke Franse cinema, maar voor sommigen iets teveel dialoog.

Ma nuit chez Maud

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Françoise Fabian, Marie-Christine Barrault, Antoine Vitez en Marie Becker.

Clermont-Ferrand, pre-Kerstdagen, sneeuwval. Wiskundige en belijdend katholiek met verschuifbare moraal Jean-Louis brengt avond en nacht door bij de gescheiden Maud. Terwijl hij toch zojuist zijn zinnen heeft gezet op de 22-jarige Françoise, voert J-L met zijn slimme gastvrouw filosofische gesprekken over liefde en confessionaliteit. Al stoïcijns ouderwets bij zijn première, dit derde deel uit de Contes Moraux, met als scenariobasis de Gok van Pascal: geloof of atheïsme? Rohmerianen savoureren de verfijnde dialogen, het subtiele verkennings- en verleidingsspel, de theatrale mise-en-scène van de voortreffelijke acteurs. Intellect siert. Prix Méliès 1969.

La collectionneuse

1967 | Drama, Komedie

Frankrijk 1967. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Patrick Bauchau, Haydée Politoff, Daniel Pommereulle, Mijanou Bardot en Seymour Herzberg.

Een intellectuele dandy brengt de vakantie door in een villa van een relatie, in Saint-Tropez, waar behalve een bevriende kunstenaar zich ook een amoreel, jong meisje bevindt, dat een serie een-nachtsminnaars in huis haalt. Hij neemt zich principieel voor, zich niet aan haar collectie te laten toevoegen, maar wordt desondanks toch gecharmeerd. Eerste bioscoopfilm van Rohmer`s zes Contes moraux (na twee korte films), die allemaal hetzelfde verhaal met andere personages en situeringen vertellen. Ondanks de ironische strekking neemt de film de modieuze personages in trend-gevoeligheid en intellectualisme volkomen serieus, waardoor vooral Politoff verrassend en vanzelfsprekend wordt getekend. De fotografie van Nestor Almendros geeft de loomheid van de hete zomer opmerkelijk weer.

Paris vu par...

1965 | Drama, Komedie

Frankrijk 1965. Drama van Jean Douchet, Jean Rouch, Jean-Daniel Pollet, Eric Rohmer en Jean-Luc Godard. Met o.a. Barbara Wilkind, Jean-Pierre Andréani, Nadine Ballot, Barbet Schroeder en Micheline Dax.

Een in zes verschillende wijken gesitueerde episodenfilm waarbij de 16mm-camera de regisseurs ongewone bewegingsvrijheid geeft en het low-budget hen bevrijdt van commerciële restricties. Er zijn sketches van wisselende toon en niveau - vooral Rohmers bijdrage valt tegen - met een uitschieter van Chabrol - ook als acteur - in een ongeremd venijnig beeld van een bourgeois huwelijk en de verrassende wraak van het zoontje. De in een doorlopende camerabeweging opgenomen sketch van Rouch waarin een jonge vrouw geconfronteerd wordt met een zelfmoordenaar is niet slechts een technisch hoogstandje, maar maakt zo de continuïteit van de emotie zichtbaar.

La carrière de Suzanne

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Catherine Sée, Philippe Beuzen, Christian Charrière, Diane Wilkinson en Jean-Claude Biette.

In feite de tweede film van Rohmer in zijn reeks moralistische vertellingen. Hij werd op 16 mm gedraaid en is pover van kwaliteit en geplaagd door een tekort aan geld. Het interessante aan het redelijk onbenullige verhaal is dat men het vanuit verschillende standpunten kan betrachten. Gezien door de ogen van Suzanne (Sée) liet zij zich als naïef meisje versieren door Guillaume (Charrière) die haar vervolgens slecht behandelde, waarop diens vriend Bertrand (Beuzen) met haar gram te maken kreeg. Tenslotte wordt zij gelukkig door het huwelijk met een derde. Door de ogen van Bertrand is het geheel anders: zijn vriend Guillaume is een handige hartendief die Suzanne weet te verlokken maar haar weer net zo hard laat vallen. Als de bewonderende Betrand de zijde kiest van zijn vriend, krijgt hij niet alleen mot met Suzanne maar ook met zijn eigen vriendin Sophie (Wilkinson). Verder is het kwijlerige jongeren-soap uit de jaren 1960 die in de jaren 1990 even zo gemakkelijk vervolgd kon worden. Voor Rohmer-fans verplichte en belangrijke kost. Het scenario voor dit korte werk is van de meester zelf en het camerawerk is van Daniel Lacambre.

La Boulangère de Monceau

1963 | Experimenteel

Frankrijk 1963. Experimenteel van Eric Rohmer. Met o.a. Michèle Girardon, Claudine Soubrier en Barbet Schroeder.

In feite de tweede film van Rohmer in zijn reeks moralistische vertellingen. Hij werd op 16 mm gedraaid en is pover van kwaliteit en geplaagd door een tekort aan geld. Het interessante aan het redelijk onbenullige verhaal is dat men het vanuit verschillende standpunten kan betrachten. Gezien door de ogen van Suzanne (Sée) liet zij zich als naïef meisje versieren door Guillaume (Charrière) die haar vervolgens slecht behandelde, waarop diens vriend Bertrand (Beuzen) met haar gram te maken kreeg. Tenslotte wordt zij gelukkig door het huwelijk met een derde. Door de ogen van Bertrand is het geheel anders: zijn vriend Guillaume is een handige hartendief die Suzanne weet te verlokken maar haar weer net zo hard laat vallen. Als de bewonderende Betrand de zijde kiest van zijn vriend, krijgt hij niet alleen mot met Suzanne maar ook met zijn eigen vriendin Sophie (Wilkinson). Verder is het kwijlerige jongeren-soap uit de jaren 1960 die in de jaren 1990 even zo gemakkelijk vervolgd kon worden. Voor Rohmer-fans verplichte en belangrijke kost. Het scenario voor dit korte werk is van de meester zelf en het camerawerk is van Daniel Lacambre.

Le Signe du lion

1959 | Drama, Komedie

Frankrijk 1959. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jess Hahn, Michèle Girardon, Van Doude, Jean Le Poulain en Paul Bisiglia.

Een succesloze (en mogelijk talentloze) componist wordt uit zijn hotel gezet en vervalt passief tot de status van clochard, waardoor zijn vrienden hem aanvankelijk niet kunnen bereiken met de mededeling dat hij een grote erfenis heeft gekregen. Als hij daar uiteindelijk toch van hoort, laat hij zijn enige medestander in nood zonder bijgedachten in de steek.Dit is een cynisch einde van Rohmers - door Claude Chabrol geproduceerde - debuutfilm, die de omzwervingen van de anti-held gebruikt voor milieuschetsen van de Rive Gauche en van ironisch geportretteerde, alleen verbaal actieve kunstluizen. Conform andere nouvelle vague-films gastrolletjes voor filmcritici en collega-regisseurs, onder meer Jean-Luc Godard.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2007	Les amours d'Astrée et de Céladon
2004	Triple Agent
2001	L'Anglaise et le duc
1998	Conte d'automne
1996	Conte d'été
1995	Les rendez-vous de Paris
1993	L'arbre, le maire et la médiathèque
1992	Conte d'hiver
1990	Le trio en bémol
1990	Conte de printemps
1987	L'ami de mon amie
1986	Quatre aventures de Reinette et Mirabelle
1986	Le rayon vert
1984	Les nuits de la pleine lune
1983	Pauline à la plage
1982	Le beau mariage
1980	La Femme de l'aviateur
1978	Perceval le Gallois
1976	Die Marquise von O.
1972	L'amour l'après-midi
1971	Le genou de Claire
1969	Ma nuit chez Maud
1967	La collectionneuse
1965	Paris vu par...
1963	La carrière de Suzanne
1963	La Boulangère de Monceau
1959	Le Signe du lion

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1993	François Truffaut : Portraits volés
1980	Justocoeur

Scenarist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2007	Les amours d'Astrée et de Céladon
2004	Triple Agent
2001	L'Anglaise et le duc
1998	Conte d'automne
1996	Conte d'été
1995	Les rendez-vous de Paris
1993	L'arbre, le maire et la médiathèque
1992	Conte d'hiver
1990	Conte de printemps
1987	L'ami de mon amie
1986	Quatre aventures de Reinette et Mirabelle
1984	Les nuits de la pleine lune
1983	Pauline à la plage
1982	Le beau mariage
1980	La Femme de l'aviateur
1976	Die Marquise von O.
1971	Le genou de Claire
1969	Ma nuit chez Maud
1965	Paris vu par...
1963	La carrière de Suzanne
1963	La Boulangère de Monceau

op televisie
0 uitzendingen

Reageer

nog geen vpro account?