Marcia McBroom: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

New York Nights

1983 | Erotiek

Verenigde Staten 1983. Erotiek van Simon Nuchtern. Met o.a. Corrine Alphen, George Ayer, Bobbi Burns, Peter Matthey en Missy O'Shea.

Een langdradige (en dan bijna twee uur!) en buitengewoon vervelende softporno-versie van nog maar eens LA RONDE. Alle sketches vloeien in elkaar over; om dát voor elkaar te krijgen heeft regisseur Nuchtern al zijn concentratie nodig. Aan stijl, vertolking, fotografie wordt niet de minste aandacht besteed en zelden was een seksfilm zo totaal onopwindend als deze. Geproduceerd door Romano Vanderbes van het even onfrisse, maar tenminste onderhoudende THIS IS AMERICA I & II.

The Legend of Nigger Charley

1972 | Western

Verenigde Staten 1972. Western van Martin Goldman. Met o.a. Fred Williamson, D'Urville Martin, Don Pedro Colley, Gertrude Jeanette en Marcia McBroom.

Een routinewestern die aardig gewelddadig is over een slaaf uit Virginia die ontvlucht nadat hij een verraderlijke opzichter heeft gedood. Lloyd Price zingt de titelmuziek. Vervolg: THE SOUL OF NIGGER CHARLEY.

Beyond the Valley of the Dolls

1970 | Muziek, Erotiek

Verenigde Staten 1970. Muziek van Russ Meyer. Met o.a. Dolly Read, Cynthia Meyers, Marcia McBroom, Michael Blodgett en Edy Williams.

Drie mooie jonge dames vormen een rockband. Ze besluiten, op aandringen van hun manager, een kans te wagen in Hollywood. Dank zij de relaties van de tante van een van hen, staan ze weldra in het middelpunt van de belangstelling. Op weg naar de roem, maken ze kennis met een aantal zonderlinge personages en het trio wordt meegesleept in een draaikolk van drank- en drugmisbruik, partnerruil, seksuele buitensporigheden, sadisme en masochisme. Schitterende cynische parodie op het leven in Hollywood van `tietenkoning` Meyer. De grove humor zal niet bij iedereen in de smaak vallen en de sekssc[KA2]enes zijn zeer expliciet, zeker voor een film geproduceerd door een grote maatschappij (samen met THE SEVEN MINUTES was dit de enige film die Meyer ooit voor een 'major' draaide). Het scenario van Roger Ebert heeft niets te maken met de succesroman van Jacqueline Susann of met de daarop gebaseerde film. De slotsequensie is gewoonweg verbluffend. In beeld gebracht door Fred J. Koenekamp. Door twee vooraanstaande Amerikaanse critici gekozen als één van de tien beste films die in de V.S. in de periode 1968-'78 zijn gemaakt. Gedraaid in Panavision.