Patrick Jouané: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Nuit docile

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Gilles Jacob. Met o.a. Patrick Jouané, Claire Nebout, Pascal Kelaf, Philippe Dumont en Françoise Arnoul.

Een schilder heeft besloten zijn vrouw te verlaten; hij dwaalt een nacht lang door Parijs. Hij twijfelt er niet aan dat het om zijn laatste wandeling gaat. Hij heeft verschillende ontmoetingen, de laatste is met een jonge vrouw, een prostituée die hem zal meeslepen in de dood. Een zeer poëtische, dromerige en angstaanjagende film, waarin de kijker geheel opgaat, met een vernuftig gebruik van kleur en zwart-wit. Dit verwarrende werk is afkomstig van een filmcriticus en talrijke vrienden van hem hebben er kleine rollen in, onder wie Pierre Etaix. Een 'schrikwekkende vriendelijkheid' die heel wat doeltreffender is dan de stortvloed aan bloedkleurstof die de commerciële produkties verspreiden.

Le Jardin qui bascule

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Delphine Seyrig, Patrick Jouané, Sami Frey, Anouk Ferjac en Guy Bedos.

Een jonge [KL]killer[KLE] krijgt de opdracht om een rijke vrouw te vermoorden en weet zich met zijn vriend aan haar en haar kring van kennissen en aanbidders op te dringen. Hij wordt verliefd op haar en vergeet zijn contract, maar als zij hem na enige dagen de bons geeft, doodt hij haar toch en vervolgens zichzelf. Deze nieuwe variant van Gilles op de (homo-erotische) romantische mythologie van de destructieve en zelfdestructieve jongeling en de al wat verlepte femme fatale wordt geholpen door de loyale inzet van de acteurs - een gratis gastrol van Moreau als zingende bistrohoudster - maar krijgt nergens echte overtuigingskracht of vitaliteit, omdat iedereen in de elegante camerabewegingen alleen contrasterend decoratief blijft.

Absences repétées

1972 | Drama

Frankrijk 1972. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Patrick Penn, Nathalie Delon, Danièle Delorme, Yves Robert en Patrick Jouané.

Overgevoelige jongeman isoleert zich van werk, vrouw en ouders om als drug-verslaafde de dood af te wachten. Zijn omgeving geeft de strijd op of wordt depressief. Romantische fascinatie met zelfvernietiging van schrijver-regisseur wordt niet door toeschouwer gedeeld die alleen interesse kan opbrengen in mensen rond hoofdpersoon. Mooie moederrol van Delorme.