Etienne Périer

Que reste-t-il?

Frankrijk 2000. Etienne Périer. Met o.a. Martine Sarcey, François Marthouret en Danielle Darrieux.

Que reste-t-il ?

België/Frankrijk 1999. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Danielle Darrieux, Edson Sidonie, François Marthouret, Martine Sarcey en Vincent Grass.

De 82-jarige Edith Lorrimer (Darrieux) lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Haar dokter dient haar een nieuw experimenteel geneesmiddel toe en als bij wonder kan ze zich alles uit haar verleden weer herinneren. Op dezelfde ziekenhuisafdeling ligt ook de 16-jarige Gaspard Toussaint (Sidonie). De jongeman groeide op in Haïti, maar zijn jeugdjaren zijn voor hem een zwart gat. Hij kan er zich niets meer van herinneren. Terwijl Edith de overvloed aan herinneringen beperkt wil zien, tracht Gaspard de onvolledige puzzel van zijn eigen verleden aan elkaar te lijmen. Een gevoelig psychologisch drama dat vooral aan sterkte wint door de doorleefde vertolking van La Darrieux, een rasactrice waarop nog veel te weinig beroep gedaan wordt. De jonge Sidonie kan zich echter wel staande houden naast dit monument, wat zeker voor zijn pril talent pleit. De vergelijking van mankementen aan het geheugen van een oude en een jonge persoon is zeker interessant. De strakke regie en de schitterende vertolkingen kunnen de zwakke punten van het scenario opvangen. Fotografie is van Elizabeth Prouvost.

Le dernier fils

1998. Etienne Périer. Met o.a. William Nadylam, Magali Noël en Jean-Pierre Jorris.

De 82-jarige Edith Lorrimer (Darrieux) lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Haar dokter dient haar een nieuw experimenteel geneesmiddel toe en als bij wonder kan ze zich alles uit haar verleden weer herinneren. Op dezelfde ziekenhuisafdeling ligt ook de 16-jarige Gaspard Toussaint (Sidonie). De jongeman groeide op in Haïti, maar zijn jeugdjaren zijn voor hem een zwart gat. Hij kan er zich niets meer van herinneren. Terwijl Edith de overvloed aan herinneringen beperkt wil zien, tracht Gaspard de onvolledige puzzel van zijn eigen verleden aan elkaar te lijmen. Een gevoelig psychologisch drama dat vooral aan sterkte wint door de doorleefde vertolking van La Darrieux, een rasactrice waarop nog veel te weinig beroep gedaan wordt. De jonge Sidonie kan zich echter wel staande houden naast dit monument, wat zeker voor zijn pril talent pleit. De vergelijking van mankementen aan het geheugen van een oude en een jonge persoon is zeker interessant. De strakke regie en de schitterende vertolkingen kunnen de zwakke punten van het scenario opvangen. Fotografie is van Elizabeth Prouvost.

La rumeur

Frankrijk 1997. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Christine Boisson, Roger Mirmont, Alain Payen, Micheline Boudet en François-Régis Marchasson.

Na een ruzie met zijn vrouw Claire (Boisson) verlaat Pierre Noblet op een nacht woedend het echtelijk huis. De volgende ochtend tracht Claire de schijn op te houden, wat in een klein stadje als het hare waar iedereen iedereen kent niet eenvoudig is. Het minste gerucht krijgt hier in een mum van tijd een sneeuwbaleffect. De huishoudster vindt dan ook twee couverts voor het ontbijt en aan de buurvrouw, die Pierre niet naar zijn werk zag gaan, zegt ze dat hij vroeger vertrokken is. Als Pierre dan na twee dagen nog niet terug is wordt de toestand haast onmogelijk. Perier toont ons de machinatie van het opblazen van een gerucht. Het werd een cynische kijk op de voorstadsmentaliteit waarin alle personages met pijnlijke zorg getekend werden. Het onderhoudende scenario van Dominique Fabre geeft de acteurs volop kans om hun typetje tot in het detail op te bouwen. Martial Thury stond achter de camera.

Samson le magnifique

Frankrijk/Duitsland 1995. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Charlotte Rampling, Roger Hanin, Eléonore Hirt, André Valardy en Corinne Touzet.

Zakelijk is de zestig-jarige Hanin een kei, die zich door hard werken een aanzienlijk fortuin heeft weten te verwerven. Op het amoureuze gebied heeft hij minder succes. Behalve enkele oppervlakkige relaties, genoeg om zijn ego te strelen, is hij alleen. Tot hij op een dag toevallig de aantrekkelijke Rampling ontmoet, een meisje van goeden huize, die zich bezighoudt met humanitaire hulpverlening. Zij zal zijn leven grondig veranderen. Een drama dat heel wat thema's vluchtig behandelt, van de macht van het geld, over de confrontaties van sociale klassen tot de triomf van alles overheersende liefde. Vrij letterlijk bewerkt door Bertrand Poirot-Delpech naar het toneelstuk Samson van Henry Bernstein. De film vervalt nogal vaak in het theatrale acteren. Mooi in beeld gebracht door Martial Thury.

Balle Perdue

Frankrijk/Duitsland 1994. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Robin Renucci, Ludmila Mikaël, Hanns Zischler, Gérard Caillaud en Julie-Anne Roth.

Een politie-inspecteur redt een jonge vrouw van een verkeersongeval. Even later maakt zij zich meester van zijn dienstwapen en pleegt zelfmoord. Dit is het begin van een reeks moordzaken die inspecteur Renucci alleen kan oplossen met de dubbelzinnige hulp van een politiecommissaris uit de provincie, Mikaël. Een bevreemdende film noir, met Renucci als een allesbehalve alledaagse politieman. Alle personages worden meegesleept in een intrigerende misdaadcarrousel. Perier bewerkte samen met Dominique Fabre de roman Une fille pleurait van Louis C. Thomas. Indrukwekkend camerawerk van Martial Thury.

Maigret et l'homme du banc

België/Frankrijk/Zwitserland 1993. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Bruno Cremer, Marie Dubois, Andréa Ferréol, Julie Jézéquel en Eric Prat.

In een doodlopend straatje wordt het lijk van een man gevonden, die met een mes is vermoord. Inspecteur Maigret (Cremer), belast met de zaak, probeert de laatste levensjaren van het slachtoffer te reconstrueren en stuit daarbij op de ene verrassing na de andere. De man had zijn vrouw (Dubois), die hem verweet dat hij slechts magazijnbediende was, niet durven vertellen dat hij was ontslagen. Hij bezocht voortdurend zijn ex-collega's en leende enorme bedragen van hen. Terwijl zijn vrouw dacht dat hij aan het werk was, zat hij dagenlang op een bank op de boulevard Saint-Martin te praten met een geheimzinnige, clowneske man. Sterke rolbezetting doet het gelijknamige, in 1953 verschenen boek van Georges Simenon beslist eer aan. Behendige weergave van de typische Simenon-sfeer. Scenario van Jean-Pierre Sinapi.

La vérité en face

Duitsland/Frankrijk 1992. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Danielle Darrieux, Claude Rich, Catherine Rich, Jean-Yves Berteloot en Delphine Rich.

Rich in de rol van legerkapitein Dreyfus. Held van de Frans- Duitse oorlog en door iedereen gerespecteerd tot hij als lid van de generale staf beschuldigd wordt van hoogverraad en naar Duivelseiland verbannen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en broer Mathieu (Volter) trachten zijn onschuld te bewijzen en worden daarbij geholpen door de pers. De ware schuldige, Esterhazy (Arditi), gaat vrijuit. Voor zijn versie van een der grootste schandalen uit de Franse juridische geschiedenis concentreert Boisset zich op de anti-semitische vooroordelen die ten grondslag lagen aan de veroordeling, die gebaseerd was op vervalste bewijzen. Voor hun scenario baseerden Boisset en Jorge Semprun zich op het historisch authentieke boek van Jean-Denis Brédin. Uitstekende prestaties van gerenommeerde karaktersplers. Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux stonden in voor de fotografie. De film bestaat ook in een versie van 110m. Stereo.

Venezia rosso sangue

Frankrijk/Italië 1989. Mysterie van Etienne Périer. Met o.a. Vincent Spano, Wojtek Pszoniak, Isabel Russinova, Andréa Ferréol en Massimo Dapporto.

Het verhaal gaat over Goldoni als potentieel toneelschrijver. Hij vindt een financier voor zijn stuk, maar deze meacenas wordt vermoord door een gemaskerde man die een rode zakdoek bij het lijk achterlaat. Ook volgende financiers vinden op vergelijkbare wijze de dood en de Grootinquisiteur verdenkt de onschuldige auteur, die zelf bijna slachtoffer wordt. Venice is de ster van de film. Heerlijk camerawerk en prachtige kostuums, maar de film als geheel is onbevredigend, als moordmysterie en als romantische komedie. Ook kekend als: VENICE BLOOD RED.

La confusion des sentiments

Frankrijk 1988. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. Michel Piccoli, Pierre Malet en Gila von Weitershausen.

De Franse student Roland neemt zijn studie niet erg serieus en maakt liever plezier in Berlijn. Zijn vader steekt daar een stokje voor. Na enig nadenken kiest Roland voor een alledaags bestaan in een klein universiteitsstadje in de provincie dat hem nogal saai lijkt. De liefde op het eerste gezicht kan echter overal toeslaan. Piccoli is zeer goed als leraar.

La dérapade

Frankrijk/Italië/Duitsland 1986. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. Christophe Malavoy, Corinne Dacla, Roland Blanche en Beth Todd.

Een jonge, veel gevraagde reclameman, die veel van zijn vak houdt, verliest geleidelijk aan ieder realiteitsbesef. Hij lijdt aan een dubbele persoonlijkheid, sluit zich op in een steeds manifester wordend autisme en vervalt in een destructieve waanzin. De van oorsprong Belgische regisseur, Périer, heeft ervoor gekozen dit sombere thema vanuit komische invalshoek te benaderen. Dat was een vergissing: het resultaat is een losjes gemaakte film die niets voorstelt. Vlees noch vis ofwel hoe aan het wezenlijke van een thema voorbij te gaan.

Louisiane

Frankrijk/Canada 1983. Historische film van Philippe de Broca. Met o.a. Margot Kidder, Ian Charleson, Victor Lanoux, Andréa Ferréol en Lloyd Bochner.

Een in Europa studerende Amerikaanse ontdekt bij terugkeer in New Orleans dat het erfgoed van haar ouders waardeloos is en trouwt achtereenvolgens met een rijke plantage-eigenaar en een Parijse aristocraat. Ze maakt met hen de Burgeroorlog en de Parijse revolutie mee, om tenslotte een comfortabel geluk te vinden bij de landopzichter op wie ze de hele tijd al verliefd was. Deze film naar de romancyclus van Maurice Denuzi[KA2]ere lonkt naar het succes van GONE WITH THE WIND, maar kreeg niet meer dan een vakmatige regie van De Broca (die tijdens de opnamen Etienne Perier en Jacques Demy verving). Bovendien heeft Kidder onvoldoende dramatisch temperament voor de centrale rol. De internationale rolbezetting wordt zowel in de Franse als in de Engelse versie gesaboteerd door een slordige nasynchronisatie. (De tv-miniserie duurt twee keer zo lang als de bioscoopversie.) Scenario van Etienne Perier en Dominique Fabre.

Un si joli village

Frankrijk 1979. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Victor Lanoux, Jean Carmet, Valérie Mairesse, Michel Robin en Gérard Jugnot.

Een ondernemer heeft het in een klein dorpje helemaal voor het zeggen. Op een dag verdwijnt zijn vrouw en ook al vermoedt iedereen dat Bertin haar uit de weg heeft geruimd, niemand durft iets te ondernemen. Gealarmeerd door de dorpsroddel komt uiteindelijk rechercheur Carmet een onderzoek instellen, maar hij stoot op een muur van stilte. Het interessante scenario van deze thriller werd sober en verzorgd verfilmd en door met name Lanoux en Carmet boeiend vertolkt, maar lijdt onder wat langdradigheden en een geforceerd slot.

La part du feu

Frankrijk 1978. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Jacques Perrin, Rufus en Roland Bertin.

Michel Piccoli werkte samen met Hitchcock, Godard, Buñuel en Malle en is een van Frankrijks grootste filmsterren. Claudia Cardinale was oorspronkelijk Italië's antwoord op Brigitte Bardot en acteerde onder meer voor Visconti en Fellini. In La part du feu is Piccoli een ambitieuze aannemer die ontdekt dat zijn vrouw (Cardinale) vreemd gaat met zijn assistent (Perrin). Piccoli laat de relatie toe en gebruikt de situatie om de medewerker te manipuleren. Prachtig gespeeld allemaal, maar het scenario is wat onder de maat vergeleken met het niveau van de cast. De camera betrapt Cardinale voortdurend bij het aan- of uitkleden.

La Main à couper

Frankrijk/Italië 1974. Thriller van Etienne Périer. Met o.a. Lea Massari, Michel Bouquet, Bernard Blier, Michel Serrault en Michel Albertini.

De ogenschijnlijke harmonie in een middenstandsgezin wordt verstoord als de jonge minnaar van de moeder vermoord wordt. De verdenking richt zich op de echtgenoot, terwijl de kinderen óók het nodige te verbergen hebben. Deze bekwaam gemaakte en goed gespeelde thriller houdt, als andere films van Périer, de spanning gaande met suggesties die nergens toe leiden en een ontknoping met een dader die met alle motieven niets uitstaande heeft. De traditionele gezinswaarden worden even overhoop gehaald, maar blijven tenslotte overeind. Scenario van Charles Spaak, Perier en Dominique Fabre.

Un meurtre est un meurtre

Frankrijk 1972. Thriller van Etienne Périer. Met o.a. Stéphane Audran, Jean-Claude Brialy, Catherine Spaak, Robert Hossein en Michel Serrault.

Een tirannieke verlamde vrouw komt bij een auto-ongeval om zodat haar echtgenoot een nieuw leven kan beginnen met zijn vriendin. Dan meldt zich een man die zegt de vrouw vermoord te hebben en een beloning voor zijn diensten eist, en de tweelingzus van de overledene komt de weduwnaar ook van moord beschuldigen. Deze bizarre misdaadintrige mist spanning in de verfilming, maar compenseert dat met humor tot aan een uitermate gezochte en teleurstellende ontknoping. De acteurs beleven merkbaar genoegen aan hun rollen.

Zeppelin

Verenigd Koninkrijk 1971. Oorlogsfilm van Etienne Périer. Met o.a. Michael York, Elke Sommer, Peter Carsten, Marius Goring en Anton Diffring.

In 1915 wordt de in Duitsland geboren Britse piloot York naar Friedrichshafen gestuurd om daar meer te weten te komen over een nieuw Duits geheim wapen, de Zeppelin. Het wordt een spannende race tegen de klok. Onderhoudend spionage-melodrama, met heel wat actie en uitstekende speciale effecten. De Belgische cineast Périer laat echter zien dat hij beter raad weet met actiescènes dan met acteurs, want die komen nogal stroef over. De film biedt evenwel voldoende spektakel om tot het einde te blijven boeien. Het scenario van Arthur Rowe en Donald Churchill heeft weinig historische waarde, maar een kniesoor die zich daaraan stoort. Knappe fotografie van Alan Hume en een uitstekende score van Roy Webb.

When Eight Bells Toll

Verenigd Koninkrijk 1971. Avonturenfilm van Etienne Périer. Met o.a. Anthony Hopkins, Robert Morley, Nathalie Delon en Jack Hawkins.

Er zijn enkele goudtransportschepen verdwenen en de geheim agenten Philip Calvert en Roy Hunslett gaan op zoek. Ze ontdekken dat één van de schepen onder een nieuwe vlag en onder een nieuwe naam vaart. Undercover als zeebiologen proberen Calvert en Hunslett de bende op te rollen. Een niet zo goed gelukte verfilming naar de gelijknamige bestseller van Alistair MacLean.

The Day the Hot Line Got Hot

Verenigde Staten 1969. Etienne Périer. Met o.a. Charles Boyer, George Chakiris, Dominique Fabre en Gerard Tichy.

Lege poging tot actualiteit met geheimagenten die de hot-line tussen Washington en Moskou proberen te verstoren en een internationale crisis veroorzaken.

El Rublo de dos caras

Frankrijk/Spanje 1968. Etienne Périer. Met o.a. Charles Boyer, Robert Taylor, George Chakiris en Marie Dubois.

Een internationale terroristische organisatie wil de spanning tussen de Verenigde Staten en de Sovjet Unie opvoeren. Een vulgaire modefilm met oud-idolen van de Amerikaanse cinema in de hoofdrollen.

Des garçons et des filles

Frankrijk/België 1968. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. Marc Porel, Jean-Christophe Maucorps, François Duval, Roger Van Hool en Nicole Garcia.

De makers van het scenario (Perier en Dominique Fabre) hebben tien 'gevallen' van de overgang van de adolescentie naar de volwassen leeftijd gekozen, en ze gesitueerd in een soort van leef- en werkgemeenschap. Later gaan deze jongeren uit elkaar, wanneer ze inzien, dat men het leven niet in een groep doorbrengt. Een boeiende, realistisch aandoende zedenstudie. De acteurs speelden dan ook in grote lijnen zichzelf en werden daarin zeer vrij gelaten. Jammer van de effen regie, zoals altijd bij deze van oorsprong Belgische cineast, die zowel in Frankrijk als in de V.S. verbleef, en gedurende zijn carrière zowel opvallend goede als opvallend slechte films maakte.

Des Garçons et des filles

België/Frankrijk 1967. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Ludmila Mikaël, Nicole Garcia, Martine Kelly, Roger Van Hool en François Leccia.

Groep jongeren huurt oud hotel waarin ze met onderlinge taakverdeling gaan wonen. Temperamentverschillen in liefdesintriges zorgen voor steeds meer conflicten. Film wilde veelbelovende jonge acteurs lanceren en slaagde daarin, scenario en regie blijven echter erg oppervlakkig en nogal clichématig.

Dis-moi qui tuer

Frankrijk 1965. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. Michèle Morgan, Paul Hubschmid, Fiona Lewis, Darío Moreno en Jean Yanne.

Voortvluchtige misdadiger duikt onder in een verlaten hotel waar zich in de kelder groep jongeren heeft geïnstalleerd. Hij krijgt lucht van een schat op bodem van Middellandse Zee, maar niet alleen de jongeren willen die te pakken zien te krijgen, ook excentrieke vrouw die hem van Parijs naar Cote d'Azur is gevolgd. In de loop van haar carrière bleek Morgan mogelijkheden als comédienne te bezitten, waarvan weinig gebruik werd gemaakt. Toch al tamelijk flauw scenario over bestolen dieven biedt haar echter rol waarin ze in ander al te dol uiterste vervalt en vermoeiend aanstellerig is.

Lo spadaccino di Siena

Frankrijk/Italië 1962. Avonturenfilm van Etienne Périer. Met o.a. Stewart Granger, Sylva Koscina, Christine Kaufmann, Riccardo Garrone en Marina Berti.

De britse avonturier Thomas Stanwood (Granger) wordt door de Spaanse gouverneur Don Carlos (Garrone) in dienst genomen als lijfwacht voor diens verloofde Orietta Arconti (Koscina) en ontdekt geleidelijk dat zijn werkgever een verraderlijke uitbuiter is. Hij sluit zich aan bij de rebellen en merkt dat die worden aangevoerd door de verloofde op wie hij moest passen. De kwaliteiten van de fotografie en de aankleding compenseren onvoldoende de afgezaagdheid van het scenario. Granger is nogal amechtig als stoere held in schermavonturen. Het scenario is van Michael Kanin, Fay Kanin, Alec Coppel, Sandro Continenza en Dominique Fabre, die een verhaal van Anthony Marshall bewerkten. De fotografie is van Tonino Delli Colli. Gedraaid in CinemaScope.

La congiura dei dieci

Frankrijk/Italië 1962. Drama van Baccio Bandini en Etienne Périer. Met o.a. Christine Kaufmann, Sylva Koscina en Stewart Granger.

De Engelse avonturier Thomas Stanwood is populair bij vrouwen en, om zijn degen, beducht bij mannen. Als hij in dienst treedt van de Spaanse gezant in Siena wordt hij als lijfwacht van de knappe contesse Orietta ingezet. Maar al snel zweert hij de Spaanse tirannie af.

Bridge to the Sun

Verenigde Staten/Frankrijk 1961. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Carroll Baker, James Shigeta en James Yagi.

Redelijk verhaal over een meisje, Baker, die de Japanse diplomaat Shigeta trouwt en naar Japan verhuist bij het uitbreken van WO II.

Murder At 45 R.p.m.

1960. Etienne Périer. Met o.a. Michel Auclair, Jean Servais en Danielle Darrieux.

Redelijk verhaal over een meisje, Baker, die de Japanse diplomaat Shigeta trouwt en naar Japan verhuist bij het uitbreken van WO II.

Meurtre en 45 tours

Frankrijk 1959. Thriller van Etienne Périer. Met o.a. Danielle Darrieux, Michel Auclair, Jean Servais, Henri Guisol en Raymond Gérôme.

Een zangeres is getrouwd met een ziekelijk jaloerse componist en heeft een verhouding met haar pianist. De dood van de componist zaait tweespalt en verdenking tussen de geliefden. Dit ingenieuze verhaal (naar een roman van Boileau en Narcejac) kreeg een sterke vertolking, maar de regie is nogal traag en nadrukkelijk.

Bobosse

Frankrijk 1958. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. François Périer, Micheline Presle, Elizsabeth Manet, Jacques Jouanneau en Armanda Navarre.

Een acteur die een stuk speelt over een man die het vertrek van zijn echtgenote filosofisch incasseert, wordt privé met dezelfde situatie geconfronteerd, bedrinkt zich en wil het toneel niet meer op. In de kleedkamer vertelt zijn teruggekeerde vrouw hem een doorzichtige leugen die hij al te graag wil geloven. Deze filmversie voegt aan het spitse toneelstuk van André Roussin niets eigens toe, maar registreert de briljante rol van Périer die er in het theater ook succes mee had. Acteur en debuterende regisseur zijn geen familie.

Que reste-t-il...

. Etienne Périer. Met o.a. François Marthouret, Edson Sidonie en Danielle Darrieux.

Een acteur die een stuk speelt over een man die het vertrek van zijn echtgenote filosofisch incasseert, wordt privé met dezelfde situatie geconfronteerd, bedrinkt zich en wil het toneel niet meer op. In de kleedkamer vertelt zijn teruggekeerde vrouw hem een doorzichtige leugen die hij al te graag wil geloven. Deze filmversie voegt aan het spitse toneelstuk van André Roussin niets eigens toe, maar registreert de briljante rol van Périer die er in het theater ook succes mee had. Acteur en debuterende regisseur zijn geen familie.