Justin Whalin

Dungeons & Dragons

Tsjechië​/​​Verenigde Staten​/​​Tsjechoslowakije 2000. Actiefilm van Courtney Solomon. Met o.a. Justin Whalin, Marlon Wayans, Zoe McLellan, Thora Birch en Bruce Payne.

Miracle at Midnight

Verenigde Staten 1998. Oorlogsfilm van Ken Cameron. Met o.a. Sam Waterston, Mia Farrow, Justin Whalin, Nicola Mycroft en Benedick Blythe.

Susie Q

Verenigde Staten 1996. Familiefilm van John Grant Weil. Met o.a. Justin Whalin, Amy Jo Johnson, Shelley Long, Andrea Libman en Ernie Prentice.

Susie Q

Verenigde Staten 1996. Komedie van John Blizek. Met o.a. Shelley Long, Amy Jo Johnson en Justin Whalin.

White Wolves II: Legend Of The Wild

Verenigde Staten 1995. Avonturenfilm van Terence H. Winkless. Met o.a. Elizabeth Berkley, Ele Keats, Jeremy London, Corin Nemec, Ernie Reyes en Jr..

Best amusant, zo'n verhaal over een groepje stadse jongelui dat de bush bush intrekt om... het maakt niet uit wat te doen, als ze er maar wijzer en volwassener van worden. Natuurlijk is zo'n trektocht ook spannend, en als je er beetje oog voor hebt of krijgt, ziet de natuur er onvermijdelijk prachtig uit. Het verhaal begint in dit geval met een kanotocht over (tamelijk) wild water. Crystal (Berkley) gaat alleen maar mee voor een goed rapportcijfer. Het doel van de reis: het in kaart brengen van een bedreigde wolvensoort in de Cascade Mountains zal haar worst wezen. Daar moet de rest van de groep - 'losers' in haar ogen - zich maar mee bezighouden. Het vervolg White wolves III kwam drie jaar later uit, met als ondertitel: Cry of the white wolf.

La leggenda del lupo bianco

1995. Terence H. Winkless. Met o.a. Justin Whalin, Corin Nemec en Elizabeth Berkley.

Best amusant, zo'n verhaal over een groepje stadse jongelui dat de bush bush intrekt om... het maakt niet uit wat te doen, als ze er maar wijzer en volwassener van worden. Natuurlijk is zo'n trektocht ook spannend, en als je er beetje oog voor hebt of krijgt, ziet de natuur er onvermijdelijk prachtig uit. Het verhaal begint in dit geval met een kanotocht over (tamelijk) wild water. Crystal (Berkley) gaat alleen maar mee voor een goed rapportcijfer. Het doel van de reis: het in kaart brengen van een bedreigde wolvensoort in de Cascade Mountains zal haar worst wezen. Daar moet de rest van de groep - 'losers' in haar ogen - zich maar mee bezighouden. Het vervolg White wolves III kwam drie jaar later uit, met als ondertitel: Cry of the white wolf.

Serial Mom

Verenigde Staten 1994. Komedie van John Waters. Met o.a. Kathleen Turner, Sam Waterston, Ricki Lake, Matthew Lillard en Scott Morgan.

Witte schoenen dragen kan dodelijk zijn. Althans, in de nabijheid van de ultra-perfecte huisvrouw Beverly Sutphin (Turner in een leuke rol). Haar leven is helemaal in orde en dat wil ze graag zo houden. Mensen die hun afval verkeerd scheiden bijvoorbeeld... enfin. Pope of trash John Waters, bekend van vulgaire komedies als Pink Flamingos en Hairspray, maakt een grimmige satire over het leven in de dikwijls beschimpte Amerikaanse suburbs en over de grote interesse van media voor seriemoordenaars die zulke leuke, gewone mensen leken te zijn. Bijrollen zijn er voor vaste Waters-acteurs Ricki Lake en Mink Stole.

Murder Of Innocence

Verenigde Staten 1993. Thriller van Tom McLoughlin. Met o.a. Valerie Bertinelli, Stephen Caffrey, Millie Perkins, Graham Beckel en Jerry Hardin.

De bevallige Bertinelli is opgegroeid in een uiterst beschermde omgeving en kreeg van haar ouders steeds alles wat haar hartje begeerde. Ze ontmoet Caffrey op wie ze verliefd wordt. Ze trouwen, maar dan ontwikkelt de jonge vrouw een krankzinnigheid die geleidelijk aan voor iedereen die haar omringt, een nachtmerrie wordt. Naar een ware gebeurtenis over een verwend wicht dat in de greep komt van een moorddadige paranoïa. Die evolutie zou een krachtig drama hebben kunnen opleveren - zeker met een uitstekende actrice, maar dat is Bertinelli beslist niet. Gevolg: je krijgt een oppervlakkige prent voorgeschoteld die ongeloofwaardig is en die niet boeit. Philip Rosenberg baseerde zijn scenario op een boek van Joel Kaplan, George Papajohn en Eric Zorn. Erg Freudiaans maar zonder pointe. In beeld gebracht door Shelly Johnson.

Perfect Harmony

Verenigde Staten 1991. Familiefilm van Will Mackenzie. Met o.a. Peter Scolari, Darren McGavin, Catherine Mary Stewart, Moses Gunn en Cleavon Little.

De Blanton Boys Academy is een chique internaat in South Carolina, beroemd om zijn jongenskoor. Op een dag duikt er een zwart jongetje op rond de blanke school. Het is Landy, de kleinzoon van Zeke Allen die bij de school werkt. Landy blijkt een goede blueszanger te zijn en dat wekt de interesse van Taylor Bradshaw, de sterzinger van het koor. Door hun gemeenschappelijke liefde voor muziek worden de jongens vrienden en dat vormt de aanleiding voor een groot rassenconflict.

Child's Play 3

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Horror van Jack Bender. Met o.a. Justin Whalin, Perrey Reeves, Jeremy Sylvers, Travis Fine en Dean Jacobson.

Na drie delen is de moorddadige, roodharige pop Chucky uitgegroeid tot een cultverschijning in het horrorgenre. In dit derde deel wordt het jongetje Andy (Whalin) dat acht jaar geleden met Chucky een duivels cadeau kreeg, nog steeds niet met rust gelaten. Andy is nu zestien en leerling aan een militaire academie en dat leidt tot wat pathetisch aandoende TAPS- toestanden. De speciale poppeneffecten zijn goed, maar splatter-liefhebbers komen slechts sporadisch aan hun trekken. Het scenario is van Don Mancini, die zich uiteraard op zijn eerdere personages baseerde.

Susie Q

Verenigde Staten 1989. Komedie van John Blizek. Met o.a. Garwin Sanford, Andrea Libman, Shelley Long, Amy Jo Johnson en Justin Whalin.

Na drie delen is de moorddadige, roodharige pop Chucky uitgegroeid tot een cultverschijning in het horrorgenre. In dit derde deel wordt het jongetje Andy (Whalin) dat acht jaar geleden met Chucky een duivels cadeau kreeg, nog steeds niet met rust gelaten. Andy is nu zestien en leerling aan een militaire academie en dat leidt tot wat pathetisch aandoende TAPS- toestanden. De speciale poppeneffecten zijn goed, maar splatter-liefhebbers komen slechts sporadisch aan hun trekken. Het scenario is van Don Mancini, die zich uiteraard op zijn eerdere personages baseerde.