Claude Miller: regie, cast en scenario.
Er zijn 23 films gevonden.

Thérèse Desqueyroux

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Claude Miller. Met o.a. Audrey Tautou, Gilles Lellouche, Anaïs Demoustier, Catherine Arditi en Isabelle Sadoyan.

De in 2012 overleden Franse filmmaker Claude Miller wilde een chronologische versie van François Mauriacs beroemde roman Thérèse Desqueyroux uit 1927 maken, omdat 'de flashbackstructuur iets voor televisiefilms op zaterdagavond is'. Het verhaal over een rijke vrouw die zit opgesloten in een totaal geregeld huwelijk kon ook prima lineair verteld worden, vond hij. Maar helaas: in Millers verbeelding van de geschiedenis krijgen we nauwelijks inzicht in de getormenteerde gedachtewereld van de hoofdpersoon. Ongeïnspireerd en kostbaar lopendebandwerk.

Un secret

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Claude Miller. Met o.a. Cécile de France, Patrick Bruel, Ludivine Sagnier, Julie Depardieu en Mathieu Amalric.

Drama van Claude Miller over de geheimen van Frans-joodse familie.

La petite Lili

2003 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 2003. Drama van Claude Miller. Met o.a. Nicole Garcia, Jean-Pierre Marielle, Bernard Giraudeau, Ludivine Sagnier en Robinson Stévenin.

La petite Lili is losjes gebaseerd op Tsjechovs toneelstuk 'De Meeuw' en is bedoeld als een commentaar op de filmcultuur in Frankrijk en de wereld. De film speelt zich af in een Frans vakantiehuis waar zich een gezelschap van regisseurs, acteurs en actrices heeft verzameld. Er is seks, er is liefde, er is jaloezie en natuurlijk - het betreft hier tenslotte een Franse Film - veel gefilosofeer. De bij het draaien 22-jarige Robinson Stévenin, die overigens al op zijn negende op de planken stond, speelt een prettige rol als filmmaker in spe.

Betty Fisher et autres histoires

2001 | Thriller, Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​Canada 2001. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Nicole Garcia, Mathilde Seigner, Luck Mervil en Edouard Baer.

Millers fascinatie met de - al dan niet traumatische - kinderjaren staat weer centraal in Betty Fisher et autres histoires, een indringend werk dat de nadruk legt op het psychologische geweld tussen drie vrouwen. Ogenschijnlijk zachtaardige moeder Margot (Garcia) ontvoert het zoontje van een Parijse serveerster (Seigner) om dochter Betty (Kiberlain) over de dood van haar zoontje heen te helpen. Miller sleurt de kijker diep in de gevoelswereld van de complexe personages. Magistraal acteerwerk van het trio met sterke bijrollen van oa Stéphane Freiss, Luck Mervil en Edouard Baer. Gebaseerd op de roman 'The tree of hands' van Ruth Rendell.

La chambre des magiciennes

2000 | Komedie, Drama

Frankrijk 2000. Komedie van Claude Miller. Met o.a. Anne Brochet, Mathilde Seigner, Annie Noël, Yves Jacques en Edouard Baer.

Een studente, geplaagd door migraine, laat zich opnemen in een neurologische kliniek, waar ze een kamer deelt met twee medepatiënten. Regisseur Miller, wiens La classe de neige een week geleden werd uitgezonden, maakte dit televisiedrama met behulp van twee digitale camera's, die het geheel een documentaire indruk geven. Naar een hoofdstuk uit het boek 'Les yeux bandés' van Siri Hustvedt, die met echtgenoot Paul Auster het verhaal schreef voor het recente The center of the world. (RdL/VPRO Gids)

La classe de neige

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Claude Miller. Met o.a. Clément van den Bergh, Lokman Nalcakan, François Roy, Yves Verhoeven en Emmanuelle Bercot.

De tienjarige Nicolas, geplaagd door nachtmerries en angstaanvallen, wordt door zijn overbezorgde, veeleisende en ietwat zonderlinge vader naar het skikamp van zijn nieuwe school gebracht. Slechts met moeite handhaaft Nicolas zich binnen de groep, maar zijn hersenspinsels nemen de overhand. Meesterregisseur Miller (1942-2012) vertaalde de sluipende, diffuse gruwel in de roman van coscenarist Emmanuel Carrère subliem naar cinema. Voor Guillaume Schiffmans camera krijgt de spookachtig belichte sneeuwenclave claustrofobische, irreële kwaliteiten. Ook de acteursregie in deze verontrustende film hors catégorie is eenvoudigweg briljant.

Ventura dit... Lino

1997 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1997. Documentaire van Clelia Ventura en Babeth Si Ramdane. Met o.a. Claude Pinoteau, Norbert Saada, Claude Sautet, Edouard Molinaro en Georges Lautner.

De tienjarige Nicolas, geplaagd door nachtmerries en angstaanvallen, wordt door zijn overbezorgde, veeleisende en ietwat zonderlinge vader naar het skikamp van zijn nieuwe school gebracht. Slechts met moeite handhaaft Nicolas zich binnen de groep, maar zijn hersenspinsels nemen de overhand. Meesterregisseur Miller (1942-2012) vertaalde de sluipende, diffuse gruwel in de roman van coscenarist Emmanuel Carrère subliem naar cinema. Voor Guillaume Schiffmans camera krijgt de spookachtig belichte sneeuwenclave claustrofobische, irreële kwaliteiten. Ook de acteursregie in deze verontrustende film hors catégorie is eenvoudigweg briljant.

Lumière et compagnie

1995 | Documentaire

Duitsland​/​​Spanje​/​​Noorwegen​/​​Frankrijk 1995. Documentaire van Sarah Moon. Met o.a. Gabriël Axel, Theodoros Angelopoulos, Vicente Aranda, Merzak Allouache en John Boorman.

Op initiatief van Philippe Poulet werden veertig internationale regisseurs uitgenodigd door het Filmmuseum van Lyon om een stukje film te draaien met de originele cinématographe van de gebroeders Lumière, onder het talentrijke oog van kunstenares Sarah Moon. De regels die ze moeten volgen: het filmpje mag maximum tweeënvijftig seconden duren, mag geen synchroon geluid hebben en moet uit ten hoogste drie scènes bestaan. Ondertussen worden hen vragen gesteld als 'Waarom filmt u?', 'Houdt de filmkunst op te bestaan?' en 'Waarom wilt u filmen met de camera van Lumière?'. Als tegenpool worden actualiteitsbeelden van het jaar getoond, zonder geluid en in zwart-wit. Een film waaraan het grote publiek weinig heeft, maar die in wezen veertig verschillende theorieën geeft over de zevende kunst, even uiteenlopend als de talenten die erbij betrokken werden. Een curiosum dat voor cinefielen en filmstudenten een hele wereld opent. Roger Ikhief en Timothy Miller moesten alles monteren en de historische ontmoetingen werden vastgelegd met een gewone 35mm-camera door Philippe Poulet en Didier Ferry. De film ging in wereldpremière op 27 december 1995, de dag dat de cinematografie honderd jaar werd.

Les enfants de lumière

1995 |

Frankrijk 1995. Claude Miller, Alain Corneau en Oliver Barrot.

Op initiatief van Philippe Poulet werden veertig internationale regisseurs uitgenodigd door het Filmmuseum van Lyon om een stukje film te draaien met de originele cinématographe van de gebroeders Lumière, onder het talentrijke oog van kunstenares Sarah Moon. De regels die ze moeten volgen: het filmpje mag maximum tweeënvijftig seconden duren, mag geen synchroon geluid hebben en moet uit ten hoogste drie scènes bestaan. Ondertussen worden hen vragen gesteld als 'Waarom filmt u?', 'Houdt de filmkunst op te bestaan?' en 'Waarom wilt u filmen met de camera van Lumière?'. Als tegenpool worden actualiteitsbeelden van het jaar getoond, zonder geluid en in zwart-wit. Een film waaraan het grote publiek weinig heeft, maar die in wezen veertig verschillende theorieën geeft over de zevende kunst, even uiteenlopend als de talenten die erbij betrokken werden. Een curiosum dat voor cinefielen en filmstudenten een hele wereld opent. Roger Ikhief en Timothy Miller moesten alles monteren en de historische ontmoetingen werden vastgelegd met een gewone 35mm-camera door Philippe Poulet en Didier Ferry. De film ging in wereldpremière op 27 december 1995, de dag dat de cinematografie honderd jaar werd.

Le sourire

1994 | Drama, Erotiek, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Claude Miller. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Richard Bohringer, Emmanuelle Seigner, Chantal Banlier en Nadia Barentin.

De zestig-jarige neuropsychiater Pierre-Fran[KA10]cois Le Clainche (Marielle) krijgt van zijn arts een waarschuwing: een tweede hartaanval ligt op de loer en zal ongetwijfeld fataal zijn. Dit nieuws deprimeert hem, maar in plaats van luisteren naar de raad het rustig aan te doen, valt hij voor de glimlach van Odile (Seigner), een amper 25-jarige bron van levenslust. Is zijn liefde voor haar zijn redding of wordt het zijn dood? Overbodige en ongeloofwaardige love-story over twee mensen die totaal niet bij elkaar passen. De film mist de gevoeligheid die de vroegere werken van Miller kenmerken, hoewel hij ook deze keer zelf het scenario schreef. Guillaume Schiffman hanteerde de camera. Dolby Stereo.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

The Accompanist

1992 |

1992. Claude Miller. Met o.a. Samuel Labarthe, Romaine Bohringer, Yelena Safonova en Richard Bohringer.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

L'accompagnatrice

1992 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1992. Drama van Claude Miller. Met o.a. Romane Bohringer, Richard Bohringer, Elena Safonova, Claude Rich en Samuel Labarthe.

Miller heeft de gebeurtenissen in de roman van Nina Berberova verplaatst naar het bezette Parijs van 1942. Centraal staat de aantrekkingskracht die een mooie, jonge zangeres op een adolescente uit een bescheiden milieu uitoefent. Als talentvol pianiste wordt zij de begeleidster van eerstgenoemde. Hoewel Miller laat merken niet wezenlijk geraakt te zijn door het onderwerp, herkent de kijker zijn muziek en vakmanschap, als het gaat om het vastleggen van een blik, een traan of een gebaar, niet onder woorden te brengen gevoelens en de ingehouden confrontaties tussen de personages. De uitstekende acteursregie dwingt bewondering af. Een opmerkzame vertolking van Richard Bohringer en Safonova. Romane Bohringer is een ware ontdekking. Scenario van Miller en Luc Beraud. Camerawerk van Yves Angelo.

La petite voleuse

1988 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1988. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Didier Bezace, Raoul Billerey, Chantal Banlier en Nathalie Cardone.

François Truffaut bedacht ooit een tweede, vrouwelijke hoofdpersoon voor zijn Les 400 coups, maar liet haar toch maar weg omdat de film dan te vol zou worden. Na zijn dood maakte regisseur Miller als ode aan zijn gestorven makker een film over haar. De zestienjarige Janine Castang (Gainsbourg) is een wilde meid die na schooltijd haar dagen vult met het jatten van kleding en sigaretten. Ze ontmoet een echtpaar dat haar opneemt, maar de relatie loopt spaak. Millers portret van een angry young woman haalt het niet bij Truffaut, maar Gainsbourg speelt wel een heel sterke rol.

Vent de panique

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Bernard Giraudeau, Caroline Cellier, Olivia Brunaux, Jean-Pierre Kalfon en Robert Manuel.

De losbollige achttien-jarige Brunaux wil erg graag weg van thuis en antwoordt op een advertentie, waarin men een au pair zoekt aan de Rivi[KA2]era. Het stel (Giraudeau-Cellier) dat de advertentie heeft geplaatst, zoekt wel jongedames, echter niet voor de huishouding, maar voor dubieuze nachtgelegenheden. Als ze de lieftallige Brunaux zien, bedenken ze zich, maar deze wil beslist niet meer terug naar huis. Ze blijft, en ze raken op elkaar gesteld. Een dolle ménage à trois is het gevolg. Redelijke klucht met twee bekende gezichten van het kleine scherm, die razend populair waren door hun uiterste domme, infantiele situatie-komedie Zoup et Zoupette. Het scenario is van Luc Béraud, Claude Miller en regisseur Stora. Achter de camera stond Robert Alazraki.

L'effrontée

1985 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1985. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Clothilde Baudon, Julie Glenn, Jean-Claude Brialy en Bernadette Lafont.

Charlotte Gainsbourg was slechts dertien jaar oud toen regisseur Claude Miller zijn vrienden Serge Gainsbourg en Jane Birkin ('Je t'aime... moi non plus') vroeg of hun dochter de hoofdrol wilde spelen in zijn - naar later bleek - wonderschone opgroeifilm L'effrontée. Pa en ma gingen gelukkig akkoord en zo kon het gebeuren dat de ontwapenend timide tiener een jaar later in tranen en verscholen achter haar karakteristieke lokken de César voor meest veelbelovende actrice in ontvangst mocht nemen. Een betoverende combinatie van vorm en inhoud.

Mortelle randonnée

1983 | Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Michel Serrault, Isabelle Adjani, Guy Marchand, Stéphane Audran en Macha Méril.

L'Oeil, zoals privé-detective Beauvoir (Serrault) door collega's wordt genoemd, schaduwt een seriemoordenares in wie hij zijn eigen dochter herkent, of meent te herkennen. Eigenlijk zou hij haar moeten arresteren, maar in feite beschermt hij haar. Is die criminele dame (Adjani) echt zijn dochter, de kleine Catherine die hij alleen van een klassenfoto kent. Na een 'mortelle randonnée', een dodelijke zwerftocht die voert van Brussel naar Baden-Baden, van Monte Carlo naar Rome, en van Biarritz naar Bobigny, komt de akelige waarheid aan het licht. Een briljante bewerking van Eye of the beholder van Marc Behm door Michel Audiard. In deze bewerking wordt de actie van twintig tot anderhalf jaar gecomprimeerd en het verhaal wint daarmee aan helderheid.

Garde à vue

1981 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1981. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Lino Ventura, Michel Serrault, Romy Schneider, Guy Marchand en Elsa Lunghini.

In een Noord-Frans kuststadje wordt op een gure Oudejaarsavond maître Martinaud (Serrault) op het politiebureau ontboden. De notaris, gehuwd met een sfinks (Schneider), heeft het lijk van een jong meisje gevonden. Tijdens het verhoor promoveert inspecteur Gallien (Ventura) zijn getuige tot hoofdverdachte: een intens psychoschaakspel tussen antipoden ontbrandt. Op de set was het spanningsveld tussen de hoofdrolspelers voelbaar en de gecultiveerde Miller botste met volkse dialoogschrijver Michel Audiard. Desondanks werd de door Bruno Nuytten passend 'noir' gefotografeerde huis clos naar John Wainwrights 'Brainwash' een met vier Césars bekroond meesterstukje. Briljante decorvondst: de treurige plastic mini-kerstboom met bontgekleurde knipperlampjes.

La tortue sur le dos

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Jean-François Stévenin, Bernadette Lafont, Virginie Thévenet, Véronique Silver en Marion Game.

De titelgevende schildpad op z'n rug is de 35-jarige schrijver Paul Neveu, kampend met writer's block, zelftwijfel en huwelijksimpasse. Op de vlucht voor de blanco bladzijde en hunkerend naar afleiding - liefst iets met jongere vrouwen - raakt hij op drift. Zeer jaren-zeventig Truffaut-esk, deze laaggebudgetteerde debuutregie op coscenario van Claude Miller (hier tevens acteur). Stévenin, uitstekend als klungelend dwaallicht in premature midlifecrisis, vertolkt de rol die oorspronkelijk was bedoeld voor Jean-Louis Trintignant. Lafont sprankelt als de echtgenote die het schrijversgeneuzel zat is. Deels opgenomen in Bérauds toenmalige appartement.

Dites-lui que je l'aime

1977 | Thriller, Romantiek

Frankrijk 1977. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Gérard Depardieu, Miou-Miou, Jacques Denis, Dominique Laffin en Claude Piéplu.

Een eenzame fabrieksarbeider blijft geobsedeerd door zijn inmiddels getrouwde jeugdliefde en moeder van een kind. Hij schrijft haar en belt haar nog regelmatig. De jonge buurvrouw in zijn pension is in stilte verliefd op hem en wordt het slachtoffer van zijn opgekropte frustraties. De film offert thriller-elementen van Patricia Highsmith's Sweet Sickness aan romantische bezetenheid en maakt die treffend waar, tot aan het ontsporende einde. Opmerkelijke, tegendraadse rollen van Depardieu en Miou-Miou. Het scenario is van Miller en Luc Béraud. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

La meilleure façon de marcher

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Claude Miller. Met o.a. Patrick Dewaere, Patrick Bouchitey, Christine Pascal, Claude Piéplu en Marc Chapiteau.

Elegante debuutfilm van Claude Miller, de Nouvelle Vague-cineast die op vier april 2012 op zeventigjarige leeftijd overleed. In zijn 'De beste manier om te lopen' verkent de voormalig assistent van François Truffaut mannelijke seksualiteit aan de hand van twee begeleiders van een zomerkamp voor jongens. Bouchitey speelt de aanvankelijke timide figuur, Dewaere (1947-1982) is de doorsnee macho die de hartstocht van Bouchitey omhelst en tegelijkertijd veracht. Miller vertelt een sterk verhaal maar weet vanwege gebrek aan verdieping van de personages en hardhandige regie niet echt te boeien.

Camille ou la comédie catastrophique

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Claude Miller. Met o.a. Juliet Berto, Philippe Léotard, Marc Chapiteau, Michel Delahaye en Francis Girod.

Tijdens WOI moeten twee soldaten, L[KA1]eotard en Chapiteau, een niet nader bepaalde post bemannen. Als uit het niets duikt op een dag een beeld van een meid op, Camille (Berto). Deze nodigt hen uit om volgende zondag bij haar ouders te komen eten. Daar maken ze kennis met een kompleet krankzinnig gezin, waarvan ze niet blijken los te komen. Een absurd-surrealistische komedie waarin geen logica terug te vinden is. Een kruising tussen Bunuel en de vroege Polanski, met een huiveringwekkend sadistisch einde. De acteurs benaderen hun rollen op de gekste manier, maar het werkt. Na deze korte film was Miller duidelijk rijp voor zijn eerste langspeler. Hij schreef zelf het scenario en Pierre William Glenn tekende voor de mooie fotografie.

L'enfant sauvage

1969 | Biografie, Familiefilm, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1969. Biografie van François Truffaut. Met o.a. Françoise Seigner, Pierre Fabre, Claude Miller, Annie Miller en Paul Ville.

In 1778 wordt in een bos een verwilderde vondeling gevangen genomen die dierlijke geluiden en bewegingen maakt. In een doofstommen-instituut is hij een curiositeitsattractie tot een jonge arts de taak op zich neemt hem met veel geduld en moeite te onderwijzen. Truffaut speelt zelf met een overtuigende soberheid Dr. Itard op wiens rapporten de film is geïnspireerd, en hij maakt als regisseur een ontroerend en indringend essay over de noodzaak tot pedagogische begeleiding en liefde. Nestor Almendros' zwart/wit-fotografie is schitterend.