Josephine Chaplin: cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Ligeia

1980 | Horror

Frankrijk 1980. Horror van Maurice Ronet. Met o.a. Josephine Chaplin, Georges Claisse, Arielle Dombasle, Arlette Balkis en Albert Michel.

Een man neemt zijn tweede vrouw mee naar het huis waar zijn eerste vrouw is overleden. Deze hield zich bezig met zwarte magie. Haar geest probeert nu bezit te nemen van zijn nieuwe vrouw. Naar een verhaal van E.A. Poe.

Vrhovi Zelengora

1976 | Oorlogsfilm

Joegoslavië 1976. Oorlogsfilm van Zdravko Velimirovi[KA1]c. Met o.a. Sergey Bondarchuk, Velimir-Bata Živojinovi[KA1]c, Josephine Chaplin, Alain Nouri en Veljko Mandi[KA1]c.

Joegoslavische partizanen moeten een bergpas openhouden om hun hoofdmacht gelegenheid te geven te ontsnappen. Het bekende kooksel van heldenmoed en romantiek, opofferingsgezindheid en lafheid, die omslaat in moed. Zeer slechte Duitsers ook. Deze film voegt niets toe aan het genre.

Jack the Ripper - Der Dirnenmörder von London

1976 | Horror, Erotiek, Misdaad

Zwitserland 1976. Horror van Jesús Franco. Met o.a. Klaus Kinski, Josephine Chaplin, Herbert Fux, Francine Custer en Lina Romay.

In deze versie is Jack the Ripper overdag een sociaal bewogen arts, die 's nachts jongedames ontleedt om zijn anatomische kennis te vergroten. De aardige rol van Kinski gaat ten onder in bloedige slachtpartijen en veel blote borsten.

Docteur Françoise Gailland

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Cassel, François Périer, Isabelle Huppert en Suzanne Flon.

Een vrouwelijke ziekenhuisarts (Girardot) heeft tussen werk, gezin, echtgenoot en minnaar voor niemand tijd, tot ze bij zichzelf kanker (als gevolg van roken) constateert en een verbeten strijd tegen haar ziekte aangaat. Hierdoor komt haar gezin tot bezinning. Hoewel gebaseerd op ware gebeurtenissen lijkt de film een al te rooskleurige smartlap die Girardot ruime gelegenheid biedt haar dappere-glimlach-tussen-tranen-door te etaleren. Het scenario is van André G. Brunelin en regisseur Bertucelli naar de roman van Noëlle Loriot. Het camerawerk is van Claude Renoir. Eastmancolor, Mono.

Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Gérard Filipelli, Jean Sarrus, Jean-Guy Fechner, Josephine Chaplin en Daniel Ceccaldi.

Rommelige verfilming van de bekende roman waar de auteurs (eigenlijk meer de Charlots dan de regisseur) een parodie hebben gemaakt op het bekende verhaal van Dumas. Dit alles is niet erg hoogdravend maar zeer amusant voor een kinderlijk publiek omdat Hunebelle zijn vak verstaat, vooral waar het avonturenfilms betreft, terwijl de Charlots goed zijn in verbale grappen.

L' Homme sans visage

1973 | Avonturenfilm, Mysterie

Italië​/​​Frankrijk 1973. Avonturenfilm van Georges Franju. Met o.a. Jacques Champreux, Gayle Hunnicutt, Gert Fröbe, Josephine Chaplin en Ugo Paglai.

Een misdadiger, die vermommingskunstenaar is, heeft een historicus vermoord om achter de bergplaats van de Tempeliersschat te komen. In allerlei gedaantes en met al even geraffineerde handlangers neemt hij het op tegen de neef van de geleerde en een detective. De tweede poging van Franju - na JUDEX - om een film te maken in de stijl van het melodrama van vóór 1920. Het lukt ditmaal minder, omdat de toon aarzelt tussen parodie en hommage - aan Feuillades FANTOMAS - en omdat het gebruik van kleur het eigentijdse Parijs al te realistisch maakt voor de sfeer van de jaren twintig met mysterie en magie.

I racconti di Canterbury

1972 | Komedie, Erotiek, Historische film

Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 1972. Komedie van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Hugh Griffith, Laura Betti, Ninetto Davoli, Pier Paolo Pasolini en Josephine Chaplin.

Zoals met meer werk van agent provocateur Pasolini ontfermden zich de humorloze Italiaanse staatscensoren onmiddellijk over dit tweede deel in het 'drieluik des levens' (de andere delen zijn Il Decameron en Il fiore di mille e una notte). Typisch, want in deze scabreuze avonturen in veertiende-eeuws Engeland, ontleend aan Geoffrey Chaucer, ontbreekt het niet aan humor, van de dronken-wellustelingensoort. Mede door de scenariobewerking, waarin slechts een derde van de oorspronkelijke vertellingen overbleef, blijft het echter een arbitrair gestructureerde lapjesdeken. Wel kroop PPP zelf verdienstelijk in de rol van Chaucer, en zijn decors, fotografie en kostuums ronduit verbazingwekkend.

Escape to the Sun

1972 | Drama

Israël​/​​Verenigd Koninkrijk 1972. Drama van Menahem Golan. Met o.a. Laurence Harvey, Josephine Chaplin, John Ireland, Lila Kedrova en Jack Hawkins.

Als spannend bedoeld verhaal over de nasleep van een mislukte poging van Russische joden om een vliegtuig te kapen; de acteurs hebben hun tijd eraan verknoeid.

L' Odeur des fauves

1971 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1971. Drama van Richard Balducci. Met o.a. Maurice Ronet, Josephine Chaplin, Vittorio De Sica, Raymond Pellegrin en Francis Blanche.

Een alcoholistische journalist werkt voor een schandaalblad en heeft succes met een compromitterende foto van de dochter van een senator die een voorstander is van de rassenscheiding tussen blank en zwart, in de armen van een neger. Terwijl de politicus hem probeert te intimideren, begint hij zijn vroegere integriteit te heroveren. De film roert echter net zo wellustig in de modder als de media die de rolprent aan de kaak tracht te stellen. Veel pittoreske zelfkantfiguren. Ronet heeft alles mee voor een cynische held, maar heeft dat soort rollen veel te vaak gespeeld.

Les Quatre Charlots mousquetaires

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Les Charlots, Karin Petersen, Josephine Chaplin, Catherine Jourdan en Bernard Haller.

Zoveelste versie van Alexandre Dumas` beroemde avonturenroman met als verschil dat niet de Musketiers maar hun vier knechten koningin Anna redden van de intriges van kardinaal Richelieu (een idee dat al eerder in een Italiaanse komedie werd gebruikt). Deze regisseur die twintig jaar eerder een versie naar de letter filmde, tekent nu voor een amechtige parodie die nooit grappig of zelfs onderhoudend wil worden. Leuk doen maar niet leuk zijn maakt het kwartet onuitstaanbaar.