Susanna Javicoli: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

L'ultimo bacio

2001 | Komedie, Romantiek, Drama

Italië 2001. Komedie van Gabriele Muccino. Met o.a. Stefano Accorsi, Giovanna Mezzogiorno, Stefania Sandrelli, Marco Cocci en Pierfrancesco Favino.

Komisch drama biedt veel goeds: jonge gepassioneerde acteurs, intrigerende montage en een verhaal over relaties. Het thema is de vraag in hoeverre een relatie vrijheid in de weg staat. Carlo (Accorsi) is achter in de twintig als zijn vriendin Giulia (Mezzogiorno) aankondigt zwanger te zijn. Voor de hele familie is dit feestelijk nieuws, maar Carlo is bang voor de verantwoordelijkheid en de beperkingen die vaderschap veroorzaken. Carlo's omgeving kent soortgelijke problemen. Adriano (Pasotti) bijv. is net vader, maar vindt dat zijn vrouw (Impacciatore) niet meer de oude is. Jammer dat scenarist en regisseur Muccino niet altijd onder de clichés van de relatiethematiek uit komt.

La storia di Chiara

1995 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Andrea Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Barbara De Rossi, Robert Atzorn, Davia Dannenberg, Elisa Giani en Veronica Lazar.

Chiara Basile (De Rossi) en Marco (Dalric) zijn een gelukkig stel. Zij merkt te laat dat haar man doodziek is. Voordat zij iets kan doen, pleegt hij zelfmoord. Chiara is als psychologe verbonden aan een telefonische hulpdienst voor kinderen. Toen Marco nog leefde hadden zij een pleegdochtertje - Sara (Giani), maar nu moet Chiara zich door toedoen van haar verbitterde schoonmoeder Teresa Zambiasi (Lazar) voor de rechtbank verantwoorden om de voogdij te mogen behouden. Zij leert Rainer Fischer (Atzorn) kennen, die buitenlands correspondent in Rome is. Rainer heeft een zestien-jarige zwangere dochter, Marta (Dannenberg), die door Chiara wordt begeleid. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt de winkel van de goudsmid waar Marta is ondergebracht, overvallen door haar ex-vriendje en belandt zij in de gevangenis. Maar in dit Italiaans-Duits tranendal dat in feite het vervolg is van de vier-delige miniserie SIEG DER LIEBE uit 1992, geldt natuurlijk: eind goed, al goed. Wordt meestal in twee delen uitgezonden en is geschikt voor alle leeftijden. Het scenario is van Mimmo Rafele. Het camerawerk is van Roberto Forza.

Amico mio : Una profonda ferita

1994 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1994. Drama van Paolo Poeti. Met o.a. Katharina Böhm, Massimo Dapporto, Salvatore Marino, Billie Zöckler en Paolo Maria Scalondro.

Dokter Angela Mancinelli (B[KA3]ohm) is met een dikke buik teruggekeerd naar de kliniek. Dokter Magri (Dapporto) hoopt haar voor zich te kunnen winnen, maar haar standpunt is onwrikbaar: ze wil trouwen met Filippo (Pagliai), de vader haar kind. Ondertussen hebben ze natuurlijk ook het nodige te stellen met een aantal pati[KA3]entjes, want ze werken immers in een ziekenhuis. Het hoogtepunt van deze aflevering wordt geleverd door het vaste zorgenkindje Spillo (Pantaleo). De jonge wees kan eindelijk als genezen ontslagen worden, maar hij is zo aan de kliniek gehecht dat hij alles in het werk stelt er te mogen blijven. Wie nog steeds hoopt op een verrassing of iets nieuws, komt met deze zesde aflevering wederom bedrogen uit. Lekkere soap, maar wie een heel klein beetje kritisch is, vindt er niets aan. Deze keer waren Massimo De Rita, Maurizio Cohen en Paolo Poeti verantwoordelijk voor het scenario, gebaseerd op de roman van Enzo Martinelli. Emilio Loffredo stond trouw achter de camera.

Pronto soccorso 2

1992 |

Duitsland​/​​Italië 1992. Francesco Massaro. Met o.a. Ferruccio Amendola, Barbara De Rossi, Claudio Amendola, Paola Pitagora en Carola Stagnaro.

Ziekenhuisfilm in vier afleveringen over de dagelijkse gang van zaken op de afdeling Eerste Hulp en de mensen (artsen, verplegend personeel en pati[KA3]enten) die erbij betrokken zijn. Hoofdrol speelt het hoofd van het medische team Dr. Aiace (Ferruccio Amendola). Hij ontmoet zijn vroegere studiegenote Paola (Pitagora), moeder van een aan drugs verslaafde jongen. Ze worden verliefd op elkaar, net als Dr. Augusto (Claudio Amendola) en Anja (Seidel). Toch gaat het meer om de moed en de toewijding van de medische staf dan om de liefde, al is de praktijk in Italiaanse ziekenhuizen vaak anders.

Non più di uno

1990 | Drama

Italië 1990. Drama van Berto Pelosso. Met o.a. Renato Pozzetto, Maddalena Crippa, Giulia Fossà, Cinzia Leone en Giorgio del Bene.

De eerste speelfilm van Pelosso die faam geniet als maker van documentaires en als scenarioschrijver. De film gaat over psychologische en sentimentele verwarrende gevoelens van een bourgeois reisagent Piero van middelbare leeftijd en zijn al vijf jaar bij hem inwonende vriendin Roberta, die ontdekt dat ze zwanger is. Piero heeft een tweetal volwassen kinderen uit een eerder huwelijk. Roberta weet niet of ze de baby nu wel wil hebben maar ze wil ook geen abortus.De voormalige echtgenote is bovendien furieus omdat haar ex-man het houdt met een jongere vrouw. Een goede film.

Blu Cobalto

1985 | Komedie, Drama

Italië 1985. Komedie van Gianfranco Fiore Donati. Met o.a. Anna Bonaiuto, Enrico Ghezzi, Enea Cesari, Flavio Bonacci en Susanna Javicoli.

Gianfranco Donati's eerste hoofdfilm ziet er veelbelovend uit, hoewel het te grote aantal technische snufjes, zoals opnamen van bovenaf, overdreven montage en overvloedige vooruit- en terugblikken de neiging hebben om de aandacht van het publiek af te leiden van het verhaal. Dat verhaal gaat over neurotici op de kankerafdeling van een ziekenhuis, hoewel hoofdzakelijk relaties en reacties van personen belicht worden en niet de ziekte en de dood.

Porci con le ali

1977 | Drama, Erotiek

Italië 1977. Drama van Paolo Pietrangeli. Met o.a. Christina Mancinelli, Franco Bianchi, Lou Castel, Anna Nogara en Susanna Javicoli.

Twee militante studenten ontmoeten elkaar op een politieke bijeenkomst, waar een documentaire over een eerdere demonstratie wordt vertoond, en worden verliefd op elkaar. Hun relatie wordt een wederzijdse verkenning van seksualiteit in diverse vormen, van communistische idealen en maatschappij-utopieën. De film, naar de autobiografische roman 'Rocco & Antonia' die na een censuurverbod een best-seller werd, was in Italië het onderwerp van polemieken in uiteenlopende politieke kampen, maar de onhandigheid waarmee hij gemaakt is rechtvaardigt die controverses nauwelijks. De oeverloze dialoogscènes zijn inhoudelijk misschien belangwekkend, maar weinig filmisch. De seksscènes zijn fantasieloos verfilmd en daardoor anti-erotisch. Mancinelli is de mooie dochter van Elsa Martinelli.