Angelo Infanti

Ama il tuo nemico

Italië 2000. Drama van Damiano Damiani. Met o.a. Mario Adorf, Andrea Di Stefano, Romina Mondello, Massimo Ranieri en Cecilia Dazzi.

The Bible: David

Duitsland​/​​Verenigde Staten​/​​Italië 1997. Drama van Robert Markowitz. Met o.a. Nathaniel Parker, Sheryl Lee, Jonathan Pryce, Leonard Nimoy en Edward Hall.

In Israël heerst verdeeldheid, waardoor de overheersing door de Filistijnen voortduurt. Wat het land nodig heeft is een sterke leider die de krachten kan bundelen. Profeet Samuel wijst de eenvoudige boer Saul aan als de eerste koning van Israël. Maar in zijn strijd tegen de overheersers raakt Saul in vertwijfeling. Samuel is genoodzaakt om op zoek te gaan naar een nieuwe koning. God leidt hem naar de jonge schaaphoeder David. David is de enige die het durft op te nemen tegen Goliath. Met zijn slinger doodt hij de reus en de schaaphoeder wordt binnengehaald als grote held

Femme de passions

Frankrijk 1995. Drama van Bob Swaim. Met o.a. Brigitte Fossey, Hanns Zischler, Angelo Infanti, Mapi Golan en Claudia Gerini.

Nadat haar huwelijk op de klippen is gelopen besluit chirurge Gabrielle (Fossey) zich toe te leggen op humanitaire hulp. Zo hoopt ze tevens om een oude studievriendin terug te vinden die verdween tijdens de burgeroorlog in Cambodja. Haar eerste missie brengt haar naar een Rode Kruiskamp aan de grens van Tha[KA3]iland, waar vluchtelingen van de Rode Khmers hun toevlucht zochten. Hier wordt ze ontvangen door Peter (Zischler) die de leiding heeft over het kamp. Tot haar verbazing worden de vluchtelingen nog steeds niet met rust gelaten. Aangrijpend drama van een jonge vrouw die terecht komt in een draaikolk van politiek geweld waardoor al haar dromen dooreengeschud worden. Fossey is schitterend in haar rol. Dominique Lancelot baseerde haar scenario op de autobiografische roman Chienne de vie je t'aime van Monique Brossard-Legrand en Carole de Carolis. Een warme hulde aan de internationale ziekenverzorgers. Formaat 16/9.

La vengeance d'une blonde

Frankrijk 1994. Komedie van Jeannot Szwarc. Met o.a. Christian Clavier, Marie-Anne Chazel, Clémentine Célarié, Thierry Lhermitte en Annie Cordy.

Verslaggever bij regionale tv-zender wordt tot zijn stomme verbazing nieuwslezer bij belangrijke commerciële omroep. De promotie heeft grote gevolgen voor zijn gezin, dat hij genadeloos begint te verwaarlozen. Totdat zijn liefhebbende echtgenote even genadeloos terugslaat. Sarcastische kijk op het tv-wereldje van oudgediende Jeannot Szwarc, die dat wereldje van binnen en buiten kent (Szwarc regisseerde tientallen afleveringen van oa Ally McBeal, CSI, JAG, etc.). De film is grappig bedoeld, maar slaat de plank veel te vaak mis, en is bovendien te oppervlakkig om als satire op televisie en roem te kunnen boeien.

La scorta

Italië 1993. Misdaad van Ricky Tognazzi. Met o.a. Claudio Amendola, Enrico Lo Verso, Carlo Cecchi, Ricky Memphis en Tony Sperandeo.

Een film vol opwinding en spanning, waarin zeer goed wordt gespeeld. Het verhaal gaat over de dagelijkse beslommeringen van agenten. Ze moeten bescherming geven aan een rechter (Cecchi) die door de maffia wordt bedreigd. Deze jonge carabieri leven voortdurend onder grote spanning. Ze moeten bedacht zijn op ieder gevaar als zijn de magistraat begeleiden. De rechter strijdt tegen alles en iedereen: de maffia, corrupte politici, zijn eigen collega's en het kantoor van de openbare aanklager, dat hem bij zijn onderzoek probeert te hinderen en te boycotten. Slechts vier jonge, toegewijde politiemannen staan aan zijn kant. Deze rollen worden gespeeld door Amendola, Lo Verso, Memphis en Sperandeo. De film werd opgenomen in Trapani op Sicilië. Het scenario is van Graziano Diana en Simona Izzo. Het camerawerk is van Alessio Gelsini.

Liberate mio figlio

Frankrijk​/​​Italië 1992. Drama van Roberto Malenotti. Met o.a. Marthe Keller, Jean-Luc Bideau, Laura Marinoni, Howard Ross en Enrico Lo Verso.

Een op 18 januari 1988 gekidnapte tiener werd 743 dagen gevangen gehouden in de bergen van Aspromonte, in het Zuiditaliaanse Calabrië. De moeder probeerde van alles om haar zoon vrij te krijgen. Ze ketende zich uiteindelijk, uit wanhoop en als aanklacht tegen de machteloze regering, vast op een plein in een stadje in Calabrië, naast een bord met het opschrift 'Bevrijd mijn zoon'. Zo daagde zij de krachteloze arm der wet uit, evenals de bevolking van Calabrië, die de haar opgelegde zwijgplicht niet durft te breken. Een realistische film waarin prachtig wordt gespeeld. Alleen de namen van de betrokkenen zijn veranderd. De beste aflevering uit een serie van vijf, overigens enigszins sentimentele reeks tv-films met kinderen in het middelpunt. Naar een waargebeurd verhaal, waarbij Cesare Casella uit Pavia het slachtoffer was. Het scenario is van Malenotti, Salvo Pon de Leon en Chicci Canovai.

Prigioniera di una vendetta

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Jeannot Szwarc en Vittorio Sindoni. Met o.a. Mireille Darc, Jean Sorel, Giuliano Gemma, Ana Obregón en Remo Girone.

Voortreffelijke politieke thriller, uitstekend gespeeld door een internationale cast. Een co-produktie van topkwaliteit. Laura, een Parijse fotografe (Darc) ontdekt dat haar man niet is omgekomen bij een auto-ongeluk, zoals ze steeds had gedacht. Hij werd vermoord omdat hij een fabriek voor chemische wapens ontdekt had. Ze gaat op zoek naar de mensen die verantwoordelijk zijn voor zijn dood, een speurtocht die haar naar Lissabon, Barcelona en Rome voert. Alleen gewapend met haar camera trekt ze ten strijde tegen een hebzuchtige, machtige, corrupte multinationale organisatie. Ook bekend als MAXIMUM EXPOSURE.

Money

Frankrijk​/​​Italië​/​​Canada 1991. Thriller van Steven Hilliard Stern. Met o.a. Eric Stoltz, Maryam d'Abo, Bruno Cremer, Christopher Plummer en F. Murray Abraham.

Frank Cimballi (Stoltz), een rijke 21-jarige erfgenaam, verbrast zijn fortuin in een rap tempo. Zijn voogd Will Scarlet (Abraham), belooft alle schulden te vereffenen op voorwaarde dat Frank voor onbepaalde tijd Frankrijk verlaat. Aangekomen in Kenya ontvangt hij een anonieme brief, waarin staat dat het geld dat hij erfde slechts een klein deel is van het immense fortuin dat zijn vader hem naliet. Woedend beslist Frank een machtige financi[KA3]ele instelling op te richten, zodat hij de dieven [KA1]e[KA1]en voor [KA1]e[KA1]en mores kan leren. Hij krijgt de hulp van priv[KA1]edetective Marc Lavater (Cremer). Naïeve avonturenfilm die zich afspeelt in geldkringen. Er wordt darom met miljoenen gesmeten alsof het niks is. Het scenario van Gordon Robach, Larry Peterson en Jacques Lefebvre naar de dikke pulproman van Paul-Loup Sulitzer, brengt ons eerst van Parijs en Kenya naar Hong Kong, om dan via Zwitserland, New York en Londen op de Caraïbische eilanden te belanden. Het camerawerk is van Franco di Giacomo en oogt als een toeristische folder. Misschien om die reden toch niet helemaal te beschouwen als tijdverlies.

La mort a dit peut-être

Frankrijk 1990. Thriller van Alain Bonnot. Met o.a. Jean-Claude Dauphin, Leslie Malton, Angelo Infanti, Marie-José Nat en Virginie Ledieu.

`Hallo, ik ga zelfmoord plegen!` roept een onbekende vrouw door de telefoon tegen Herv[KA1]e Laube (Dauphin) die onmiddellijk naar haar toe snelt, niet wetende dat hij in een merkwaardig raderwerk, een combinatie van eigenaardigheden en zonderlinge gebeurtenissen, terecht zal komen, terwijl hij ook de grote passie leert kennen! Het scenario is niet erg samenhangend, maar deze tv-maker weet een beklemmende sfeer te creëeren die grenst aan het onirisme en het surrealisme. Eindelijk een origineel geschreven detective die voor de tv werd gemaakt! Ondanks zijn grote gebrek aan verhaalkracht.

Gorille chez les Mandingues

Frankrijk 1990. Misdaad van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Karim Allaoui, François Perrier, Angelo Infanti, Fabio Testi en Renato Mori.

Een bewerking van de roman van Antoine Dominique, bedenker van de figuur Gorille die ditmaal in Afrika onderzoek doet in verband met de op z'n zachtst gezegd eigenaardige zaken die zich binnen de Mandingues-stam afspelen. Actie, verwarring en een exotisch cachet, knap gedoseerd door een kenner en voorzien van de aanpak van een stripverhaal.

Une Epine dans mon coeur

Frankrijk​/​​Italië 1987. Drama van Alberto Lattuada. Met o.a. Anthony Delon, Sophie Duez, Gastone Moschin, Antonella Lualdi en Leornardo Treviglio.

Bewerking van de roman van Piero Chiara. Een trouwe maar zware, fantasieloze bewerking waar geen vonkje inspiratie aan te pas kwam. De gecompliceerde en gestoorde personages komen nauwelijks geloofwaardig over en hetzelfde geldt voor de lompe en te nadrukkelijke satire op de hypocrisie van een verstarde provinciale samenleving. Met andere woorden, een thema waar Lattuada bezeten van is maar dat ouderwets is, net als zijn regie, gekenmerkt door een perverse erotiek. Het resultaat is dat deze laatste films blijk geven van een moeilijk te volgen fantasie (de regisseur is geboren in 1914...) en teveel lijken op karikaturen van de Lattuada in zijn belangrijke periode 1950-1970.

Sotto zero

Italië 1987. Komedie van Gianluigi Polidoro. Met o.a. Jerry Calà, Angelo Infanti, Antonella Interlenghi en Annie Papa.

Het verhaal over Luigi, een arbeider die zijn werk en vrouw ondraaglijk vindt en zich op de been houdt met tranquillizers. Hij praat alleen over geld en droomt van een fast food- restaurant. Op een dag verlaat hij Italië om onder vreselijke omstandigheden in Noorwegen op een boorplatform te gaan werken, zonder vrouwen, ijskoud en met als enige troost een hoog salaris. Hij sluit vriendschap met Antonio en diens vrouw en keert later terug naar Italië. Zwak script en spel.

L'inchiesta

Italië 1987. Historische film van Damiano Damiani. Met o.a. Harvey Keitel, Keith Carradine, Phyllis Logan, Lina Sastri en Angelo Infanti.

Carradine speelt de Romeinse magistraat Lucius Taurus die door keizer Tiberius naar Palestina wordt gestuurd om de verdwijning van het lichaam van Jezus te onderzoeken. Gouverneur Pilatus van Jeruzalem vertrouwt hem niet en tracht het onderzoek te dwarsbomen; het onderzoek loopt op niets uit en aan het slot ondergaat de magistraat een tragisch lot. Een interessant verhaal maar het spel en de dialogen zijn zwak en de film is wat saai. Scenario van Damiano Damiani en Vittorio Bonicelli. Camerawerk van Franco di Giacomo. Engelse titel: THE INVESTIGATION.

Vediamoci chiaro

Italië 1984. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Johnny Dorelli, Eleonora Giorgi, Janet Agren, Angelo Infanti en Giacomo Furia.

Een bestuurder van een particulier tv-station denkt dat het nieuwe programma 'Vediamoci chiaro' alle financiële problemen van het station zal oplossen. Hij krijgt echter een auto- ongeluk, wordt blind en de leiding over het station gaat naar zijn vriend. Liefde maakt blind, en inderdaad wordt de band tussen de blinde en een vroegere tv-medewerkster alleen maar sterker. De acteerprestaties zijn wisselend van kwaliteit en het verhaal zakt halverwege in, alsof ook de regisseur plotseling het zicht is verloren.

Storia di piera

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1983. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Isabelle Huppert, Hanna Schygulla, Tanya Lopert en Angelo Infanti.

Eugenia (Schygulla), de vrouw van professor Lorenzo (Mastroianni), etaleert naar de maatstaven van de Italiaanse provincie in de jaren 1950 een uitdagende seksuele vrijheidsbeleving. Wanneer ze dat niet doet, verblijft ze steeds in psychiatrische inrichtingen. Ze betrekt haar twaalf-jarige dochter Piera (Gr[KA3]uhn) in haar affaires; deze pleegt als een volwassen actrice (Huppert) incest met haar demente vader en troost haar moeder in de kliniek. Door de opmerkelijke rol van Schygulla als de moeder raakt de vraag of zij een positieve of funeste invloed op haar dochter heeft (actrice Pierra degli Esposito wier autobiografie het startpunt was) op de achtergrond. Het slotbeeld van de twee naakte vrouwen aan het strand is Ferreri's handelsmerk, meer dan dat het in dramatisch opzicht iets verduidelijkt of oplost. Het scenario is van regisseur Ferreri, Piera Degli Esposti en Dacia Maraini naar het verhaal van deze laatste twee en bovengenoemde autobiografie. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri. Eastmancolor, Mono.

Borotalco

Italië 1983. Komedie van Carlo Verdone. Met o.a. Carlo Verdone, Eleonora Giorgi, Enrico Papa en Angelo Infanti.

Sergio, gespeeld door Verdone, werkt als vertegenwoordiger voor een uitgeversmaatschappij, maar blijft de laatste in de verkoopcijfers. In een wanhopige poging om uit zijn hachelijke positie te komen, roept hij de hulp in van een fascinerende vrouwelijke klant, die echter alleen oog heeft voor zijn collega. Een komedie waarin niet veel te lachen valt, met onbekwaam spel onder de slechte leiding van Verdone als regisseur.

In viaggio con papa

Italië 1982. Komedie van Alberto Sordi. Met o.a. Edy Angelillo, Alberto Sordi, Carlo Verdone, Ugo Bologna en Giuliana Calandra.

De naieve zoon van een zakenman duikt onverwachts in zijn ouderlijk huis op en ontdekt geshockeerd dat zowel zijn moeder als zijn vader een buitenechtelijke verhouding heeft. Hij wordt door papa - tijdens zijn vakantie met diens jonge ma[KA4]itresse - wat meer mans gemaakt. De confrontatie tussen de komieken-filmmakers van twee generaties komt overtuigend over door de uiterlijke gelijkenis tussen Sordi en Verdone (die meeschreef aan het scenario). Tegenover de karikaturale maar vermakelijke onnozelheid van de zoon zijn Sordi's zelfgenoegzaamheid en dubbele moraal voor zijn doen nogal ingetogen, maar des te effectiever. Onderhoudend vermaak, al steunt de humor voor de export wat al te zeer op gepeperde dialoog- en dialectgrappen.

Attila - Il flagello del dio

Italië 1982. Avonturenfilm van Castellano en Pipolo. Met o.a. Diego Abatantuonco, Rita Rusic, Mario Pedone, Francesco Salvi en Mauro Dei Francesco.

Vulgaire pulpfilm, die uitsluitend geschikt is voor een onvolwassen publiek en gaat over een woeste horde Hunnen die slaags raken met de autochtone (vroeg middeleeuwse) romeinse bevolking. Avontuur en komedie zijn op een verontrustende wijze gedegradeerd naar de onderste divisie.

Bianco, rosso e verdone

Italië 1980. Komedie van Carlo Verdone. Met o.a. Carlo Verdone, Elena Fabrizi, Irina Sampetir, Milena Vukotic en Angelo Infanti.

Verkiezingen noodzaken drie Italianen (allen gespeeld door Verdone) om zich per auto naar hun geboorteplaats te begeven: een praatzieke Turijner die zijn vrouw tureluurs maakt, een Siciliaanse gastarbeider uit M[KA3]unchen, en een Romeins moederskindje met een tirannieke en humeurige oma. Zelfde formule als Verdones debuut UN SACCO BELLO. Hij laat weer zijn typeringskunsten zien (met als hoogtepunt de kinderlijke Romein). Hij heeft als filmer aan routine gewonnen, èn aan budget dankzij de produktie van Sergio Leone.

Piedone d'Egitto

Italië 1979. Komedie van Steno. Met o.a. Bud Spencer, Robert Loggia, Baldwyn Dakile, Cinzia Monceale en Vincenzo Cannavale.

Commissaris Rizzo moet de ontvoering oplossen van de dochter van een Amerikaanse oliemagnaat en van een geleerde die een nieuw middel heeft ontdekt om oliebronnen te vinden. Samen met zijn uit PIEDONE L'AFRICANO overgehouden zwarte protégé en zijn onhandige adjudant volgt hij het spoor naar Egypte. Deze matte film geeft Spencer de kans om zijn overbekende krachtpatserijen te demonstreren, maar de karikaturaal neergezette Arabische personages, die van hem klop krijgen, geven deze actieklucht een onbedoeld racistisch tintje. Steno heet in werkelijkheid Stefano Vanzina. Ook bekend als FLATFOOT ON THE NILE.

Dolce belva

Italië 1979. Actiefilm van Bruno Fontana. Met o.a. Laura Gemser, Angelo Infanti, Gabrielle Tinti, Salvatore Lago en Giovanni Brusatori.

Een groep commando's jaagt op een beruchte misdadiger. De hulp, die zij van de mooie Laura krijgen, resulteert slechts in nòg meer geweld. Beter bekend als THE DIRTY SEVEN.

The Rip-Off

Italië 1977. Actiefilm van Antonio Margheriti. Met o.a. Lee Van Cleef, Karen Black, Edward Albert, Lionel Stander en Robert Alda.

Een ex-brandkastkraker wordt door de zoon van zijn vroegere partner overgehaald nog eenmaal een kraak te zetten. Een curieuze mengeling van slechte en goede acteerprestaties in een degelijke maar routineuze actiefilm met een verrassende ontknoping. Het scenario is van Simon O'Neill, Mark Princi en Paul Costello. Het camerawerk is van Sergio D'Offizi. Anthony Dawson regisseert hier als Antonio Margheriti.

Poliziotto Sprint

Italië 1977. Misdaad van Stelvio Massi. Met o.a. Maurizio Merli, Giancarlo Sbragia, Lili Carati, Angelo Infanti en Orazia Orlando.

Een routine-actiefilm waarin een vage, slecht uitgewerkte policier-intrige als alibi dient voor een hele reeks auto-achtervolgingen, vakkundig georganiseerd door Remy Julienne en zijn stuntmannen. Wie op elkaar inrijdende en exploderende auto's het absolute einde vindt, krijgt hier waar voor z'n geld. Wie er ook een scenario in wil herkennen, moet elders terecht.

Il corsaro nero

Italië 1976. Sergio Sollima. Met o.a. Kabir Bedi, Carole André, Mel Ferrer, Angelo Infanti en Jackie Basehart.

Een routine-actiefilm waarin een vage, slecht uitgewerkte policier-intrige als alibi dient voor een hele reeks auto-achtervolgingen, vakkundig georganiseerd door Remy Julienne en zijn stuntmannen. Wie op elkaar inrijdende en exploderende auto's het absolute einde vindt, krijgt hier waar voor z'n geld. Wie er ook een scenario in wil herkennen, moet elders terecht.

Il Corsaro nero

Italië 1976. Avonturenfilm van Sergio Sollima. Met o.a. Kabir Bedi, Mel Ferrer, Carole André, Angelo Infanti en Tony Renis.

Een Spaanse aristocraat trekt als piraat ten strijde tegen de despotische Hollandse gouverneur van het eiland Macaraibo en wordt verliefd op de dochter van zijn opponent. Deze re[KA3]unie van de SANDOKAN-regisseur en -ster is van een teleurstellende middelmaat, omdat Bedi slechts decoratief `Valentino` speelt i.p.v. als dynamische held en de verdere spelers er ook hun gemak van nemen. Uitzondering is de pop-zanger Renis. Tegen de (te) veelvuldig vertoonde Colombiaanse kustlandschappen vallen de slachtoffers bij bosjes, maar het aan de overbekende formule toegevoegde element van telepathie werkt alleen komisch en verwarrend.

Emanuelle Nera

Italië 1976. Erotiek van Adalberto Albertini. Met o.a. Laura Gemser, Karin Schubert, Angelo Infanti, Isabelle Marchall en Venantino Venantini.

Nog voordat de mooie, zwarte Emanuelle (Gemser) een reeks erotische avonturen beleeft in een naar seks hongerend Nairobi, wordt zij op de heenreis in de trein door het voltallige Amerikaanse hockeyteam verkracht. Dat begint goed. Deze zwarte variant op de succesrijke EMMANUELLE-serie (met Sylvia Kristel in de hoofdrol) toont in een hoog tempo pittige lesbische en masturbatie-scènes, die er niet om liegen. Volledig gecensureerde versies hebben de duur van een Woody Woodpecker- filmpje. Laura Gemser was destijds een Utrechtse studente, die een verbazingwekkend aantal soortgelijke werkjes op haar naam wist te brengen. Albertini regisseerde als Albert Thomas. Ook bekend als BLACK EMANUELLE.

The Count of Monte Cristo

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1975. Avonturenfilm van David Greene en David Green. Met o.a. Richard Chamberlain, Tony Curtis, Trevor Howard, Donald Pleasence en Taryn Power.

De zoveelste verfilming van Alexandre Dumas' klassieker, met ditmaal Chamberlain als Edmond Dantes, die als slachtoffer van een door militair Curtis, bankier Pleasance en procureur Jourdan gesmeed complot zonder vorm van proces de gevangenis indraait. Na veertien jaar weet hij met de hulp van medegevangene priester Howard te ontsnappen. Howard heeft hem verteld over een fabelachtige schat, en als de Graaf van Monte Cristo neemt hij wraak op zijn belagers. Vlot verteld avonturenverhaal, met knap spel van de hoofdrolspelers. De film brengt geen nieuwe elementen in het verhaal, maar het scenario van Sidney Carrou is een trouwe weerspiegeling van de roman en bevat geen zwakke momenten. Anthony Dawson als Jourdans misdadige vader is haast onherkenbaar. Schitterend in beeld gebracht door Aldo Tonti.

Il Soldato di ventura

Italië​/​​Frankrijk 1975. Avonturenfilm van Pasquale Festa Campanile en Pasquale Festa-Cama. Met o.a. Bud Spencer, Enzo Cannavale, Jacques Dufilho, Andréa Ferréol en Angelo Infanti.

Een Italiaans dorpje wordt in de 16e eeuw belegerd door de Fransen, zodat de bevolking en het Spaanse garnizoen uitgehongerd dreigen te worden. De aanvoerder van een groep huurlingen stelt de Spanjaarden een uitbraakpoging voor. Deze komisch- avontuurlijke, nieuwe versie van de film van vóór WO II, ETTORE FIERAMOSCA, geeft de goedmoedige kolos Spencer de kans om zijn krachtpatserij te tonen in een minder kinderlijke film dan we van hem gewend zijn. De willekeurige, losse verhaaltrant en het verdwijnen en verschijnen van de personages wekken de indruk dat de film drastisch werd ingekort.

Ab morgen sind wir reich und ehrlich

Oostenrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Komedie van Franz Antel. Met o.a. Carroll Baker, Arthur Kennedy, Curd Jürgens, Christine Kaufmann en Vittorio Caprioli.

Een Hollywood-ster haalt een groep gangsters-in-ruste over om een film te produceren met haar in de hoofdrol. Om dit te financieren wordt een Amerikaanse senator en presidentskandidaat met zijn maffia-verleden gechanteerd. Het aardige gegeven kreeg onvoldoende scenario-uitwerking, maar wordt vooral gesaboteerd door de slappe regie die geen vat heeft op de curieuze, internationale rolbezetting. Antel regisseerde als François Legrand. Het scenario is van Sauro Scovolini en Willy Pribil. Het camerawerk is van Guglielmo Mancori. Ook bekend als DIE MAFIA LÄßT GRŸßEN.

Piedone lo sbirro

Italië​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Steno. Met o.a. Bud Spencer, Adalberto Maria Merli, Juliette Mayniel, Raymond Pellegrin en Angelo Infanti.

Een Napolitaanse politie-inspecteur komt een heroïne- handel op het spoor en ontdekt een verbinding van de Marseillaanse onderwereld met de plaatselijke notabelen, maar moet daarbij óók opboksen tegen een jonge commissaris die zich strikt aan de regels wil houden. Succesvolle politiefilm plaatst de humeurige maar goedhartige kolos Spencer als politie- representant van het proletariaat tegenover de bureaucratie en bourgeoisie die in grove karikaturen worden neergezet. Vervolgavonturen brachten de held op exotische locaties, waardoor de sociale satire verloren ging. Steno is het pseudoniem van Stefano Vanzina. Ook bekend als FLATFOOT en THE KNOCK OUT COP.

The Valachi Papers

Italië​/​​Frankrijk 1972. Misdaad van Terence Young. Met o.a. Charles Bronson, Lino Ventura, Jill Ireland, Walter Chiari en Amedeo Nazzari.

Een gevangen genomen lid van de maffia wordt vrijgelaten in ruil voor informatie en zal door een getuigenis voor de senaatscommissie de peetvader in gevaar brengen, die een half miljoen dollar op zijn hoofd zet. Repercussies in zijn priv[KA1]e-leven leidden tot een zelfmoordpoging, maar de FBI dwingt hem tot overleven om de organisatie te lijf te kunnen gaan. Deze door het succes van THE GODFATHER ge[KA3]inspireerde verfilming van de documentaire roman van Peter Maas (bewerkt door Stephen Geller) kreeg een zeer zwakke regie met onechte Italiaanse folklore en bloedige wraakacties, waarbinnen de acteurs hun rollen zeer melodramatisch aandikken, met uitzondering van Ventura als Vito Genovese.

Questa specie d'amore

Italië 1972. Drama van Alberto Bevilacqua. Met o.a. Ugo Tognazzi, Jean Seberg, Ewa Aulin, Fernando Rey en Angelo Infanti.

De zoon van een idealist die slachtoffer werd van het fascistische regime ziet zelf af van ieder engagement en trouwt met een rijke aristocrate, maar komt niet van zijn verleden los en gaat naar zijn vader in Parma in een vergeefse poging om de banden te verbreken. De regisseur verfilmde zijn eigen roman en komt zeker in de gekunstelde dialoog en het commentaar niet van het papier los, terwijl heden en verleden niet echt geïntegreerd worden. Het populisme blijft een oppervlakkig soort folklore en mist de overtuigingskracht van het bourgeois-milieu. Prachtig spel van Tognazzi als zoon én vader in verschillende leeftijdsstadia.

Les Hommes

Frankrijk​/​​Italië 1972. Misdaad van Daniel Vigne. Met o.a. Henry Silva, Michel Constantin, Marcel Bozzuffi, Nicole Calfan en Angelo Infanti.

Een Corsicaanse gangster wordt door een Marseillaans syndicaat met een Amerikaan aan het hoofd, gebruikt zolang hij nuttig voor ze is, maar daarna weggewerkt door hem een moord in de schoenen te schuiven waarvoor hij de gevangenis in gaat. Zijn latere wraak zet de politie op het spoor waardoor het hele syndicaat in gevaar komt. Deze voorspelbare wraakfilm met de in dat genre gespecialiseerde acteurs kreeg van de debuterende regisseur noch naar inhoud noch naar vorm iets verrassends mee.

Io non vedo, tu non parli, lui non sente

Italië 1972. Komedie van Mario Camerini. Met o.a. Alighiero Noghese, Enrico Montesano, Gastone Moschin, Francesca Romana Coluzzi en Janet Agren.

Een aantal echtparen op huwelijksreis in Venetië raakt betrokken bij een moord op een oude, rijke gravin. Hoewel ze onschuldig zijn, hebben ze ieder voor zich zoveel te verbergen dat ze zich tegenover de politie uiterst verdacht gedragen. Deze herhaling van Camerini's eigen CRIMEN, met andere locaties en proletarischer personages, mist de satire en de verrassing van het origineel, terwijl de vermoeide regie de volkskomieken met ongeremde uitbundigheid hun gang laat gaan.

Violentata sulla sabbia

Italië 1971. Erotiek van Renzo Cerrato. Met o.a. Carole Andrè, Angelo Infanti, Kiki Caron, Marisa Solinas en Luigi Barbini.

Twee jonge vrouwen, Vanina en Juliette, gaan op vakantie op Sardinië. Ze willen niets dan rust, vooral Vanina, die achtervolgd wordt door herinneringen aan een afschuwelijke gebeurtenis in haar jeugd, toen haar moeder werd verkracht en vermoord door inbrekers. Zij en Juliette huren een vissershut op een afgelegen strand. Vanina is ervan overtuigd dat haar eerste seksuele ervaring met geweld gepaard zal gaan en op een dag gebeurt er iets op een verlaten strand... Vervelend.

Le Juge

Frankrijk​/​​Italië 1970. Misdaad van Jean Girault. Met o.a. Robert Hossein, Pierre Perret, Silvia Monti, Angelo Infanti en Xavier Gélin.

Black Bird (Hossein) helpt een konvooi van zijn goudvracht af en laat zich op zijn beurt door de nicht van de beroemde rechter Roy Bean van zijn buit beroven. Hij voelt zich nog niet verslagen, met als gevolg een reeks voorvallen die rechtstreeks uit de Lucky Luke-albums afkomstig lijken. Hossein is alomtegenwoordig in de film, en hij is een dermate onuitstaanbare, schunnige, slonzige en afzichtelijk alcoholist, dat hijzelf totaal ongeloofwaardig en de film een mislukte karikatuur wordt.

La Rupture

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1970. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Stéphanie Audran, Jean-Pierre Cassel, Michel Bouquet, Jean-Claude Drouot en Michel Duchaussoy.

Een onvolwassen, aan drugsverslaafde rijkeluiszoon staat in zijn roes zijn zoontje naar het leven, waarna zijn vrouw zich met haar kind in een familiepension installeert en scheiding aanvraagt. Haar schoonvader houdt haar verantwoordelijk voor de verloedering van zijn zoon en wil de voogdij over zijn kleinkind, zodat hij een schoftige detective opdracht geeft om haar in discrediet te brengen. Dit melodramatisch en hoogst ingewikkeld verhaal vormt de aanleiding voor een eerbetoon aan de morele moed van Audran als de jonge moeder, waarbij de andere acteurs in vaak bizarre scènes op verrassende en geslaagde wijze rollen tegen - hun - type in, hebben gekregen.

La Peau de torpédo

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van Jean Delannoy. Met o.a. Stéphane Audran, Lilli Palmer, Klaus Kinski, Frédéric de Pasquale en Michel Constantin.

De vrouw van een antiquair weet niet dat haar man in werkelijkheid een spion is en ziet daardoor zijn onderduiken met een vrouwelijke collega aan voor overspel. Ze doodt beiden, waardoor ze zowel de politie als de spionage-organisatie achter zich aankrijgt, maar uiteindelijk gaat ze toch vrijuit. De film is te spanningsloos en fragmentarisch voor een thriller en te oppervlakkig in het particuliere drama. Palmer als spionagehoofd en Kinski als killer geven sterke en verontrustende accenten in dit matig onderhoudend spionage-avontuur.

Le Dieci meraviglie dell'amore

Duitsland​/​​Italië 1969. Erotiek van Sergio Bergonzelli. Met o.a. Brigitte Skay, Bernhard de Vries, Angelo Infanti, Isa Sala en Hanssi Linder.

Groep medische studenten richt een commune op en werkt gezamenlijk aan een scriptie over seksualiteit. Na voltooiing van onderzoek en enquêtes besluiten ze zich toch weer op te splitsen in paren. Quasi-wetenschappelijk onderzoek door middel van getruceerde straat-interviews en vette karikaturen krijgt cliché-commentaren in de stijl van een geavanceerd damesblad. Privé-intriges van het zestal zijn dom, burgerlijk en vol flauwe grappen, wat meer over de mufheid van de makers zegt dan over de generatie die ze zogenaamd portretteren. Wie zich afvraagt waarom provo De Vries zijn Italiaanse filmloopbaan niet heeft doorgezet, vindt hier het antwoord.

Gungala, la pantera nuda

Italië 1968. Avonturenfilm van Ruggero Deodato. Met o.a. Kitty Swan, Micaela Pignatelli, Angelo Infanti, Tiffany Anderson en Jeff Tangen.

De hoofdrolspeelster is een (allerminst naakt) pantermeisje, dat in de oerwouden van Oeganda betrokken raakt bij de strijd om een diamantmijn. Ontstellend naïeve nonsens in een zeldzaam incompetent gemaakt jungle-avontuur. Deodato regisseerde onder de naam Roger Rockfeller, maar ook dat mocht niet baten.

Ballata per un pistolero

Duitsland​/​​Italië 1967. Western van Alfio Caltabiano. Met o.a. Anthony Ghidra, Angelo Infanti, Mario Novelli, Alfio Caltabiano en Dante Maggio.

Weinig opwindende spaghetti-western waarin het thema 'wraak' weer centraal staat.

Le Belle famiglie

Italië​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Ugo Gregoretti. Met o.a. Susy Andersen, Tony Anthony, Adolfo Celi, Susanna Clemm en Annie Girardot.

Een vierluik. Een dienstbare Siciliaanse is uitgehuwelijkt aan een afstotelijke rijkaard, maar zij fantaseert zich een droomprins. Zijn verhouding met een aantrekkelijke Duitse wekt jaloezie op en gekonkel bij vrienden van een Italiaan. De echtgenote van een overspannen zakenman verzorgt hem liefdevol en verlaat hem zodra hij hersteld is. Een vrouw probeert haar onverschillige echtgenoot jaloers te maken met hun huisknecht. Deze niet al te diep doorprikkende satire moet het hebben van de schilderachtige typeringen door de topbezetting.