Georges Vaultier: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Le fantôme du Moulin-Rouge

1924 | Fantasy, Horror, Romantiek

Frankrijk 1924. Fantasy van René Clair. Met o.a. Sandra Milowanoff, Madelaine Rodrigue, Georges Vaultier, Albert Préjean en Paul Ollivier.

Afgevaardigde Vaultier is tot over zijn oren verliefd op Milowanoff, maar zij wijst hem af. Ten einde raad wendt hij zich tot een spiritist (Ollivier) in Moulin-Rouge, die zijn lichaam en geest scheidt, zodat hij zijn geliefde ongemerkt kan gadeslaan en bespeurt dat haar vader het slachtoffer is chantage, waarvoor zij zich diep schaamt. Hij zorgt als fantoom dat alles in het reine komt, keert terug naar in zijn lichaam en kan met haar trouwen. Bordkartonnen decors en primitieve speciale effecten; Claire, wiens ware naam René Chomette is, zou zes jaar later pas echt naam maken met zijn sociale, satirische komedies toen het geluidsfilm zijn intrede deed. De duur van de film is afhankelijk van de snelheid waarmee hij - met de hand - door de operateur afgedraaid werd.

L'enfant-roi

1923 | Drama, Historische film

Frankrijk 1923. Drama van Jean Kemm. Met o.a. Andrée Lionel, Marguerite Madys, Georgette Sorelle, G. De Baere en Valentine Lugand.

Deze film vormt het hoogtepunt in de carri[KA2]ere van Jean Kemm (1874-1939) en was een groot succes. De geromantiseerde levensbeschrijving van de zoon van Lodewijk de zestiende - wiens doodsoorzaak nimmer helemaal werd opgehelderd - waarin een zeer waarheidsgetrouw sfeerbeeld van destijds wordt opgeroepen. Schitterend camerawerk, althans bij de buitenopnamen en de personages komen het merendeel van de tijd geloofwaardig over. Vandaag de dag nog steeds interessant vanwege met name het scenario, bedacht door Pierre Gilles. De lengte is gelijk aan die van de film, toen hij net uitkwam, volgens de kranten tenminste, want de bewaarde kopieën zijn allemaal incompleet.

Koenigsmark

1923 | Drama

Frankrijk 1923. Drama van Léonce Perret. Met o.a. Huguette Duflos, Marcya Capri, Clara Tambour, Renée Sylvaire en Jaque Catelain.

Eerste filmbewerking van de roman van Pierre Beno[KA4]it (1918). Deze vakkundige verfilming doet het vooral goed vanwege de voortreffelijke decors. De acteurs zijn niet al te slecht. Het werk van deze bekwame regisseur, die vooral in de tijd van de stomme film actief was (hij stierf in 1935), heeft zonder al te veel schade de tand des tijds doorstaan. Het betreft hier waarschijnlijk een onvoltooide versie.