Riccardo Cucciolla

Notre petit ange

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Drama van Andrea Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Chiara Caselli, Jochen Horst, Karin Thaler, Alessia Bruno en Giorgio Biavati.

Le montreur de boxe

Frankrijk 1994. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Richard Bohringer, Karl Makinen, Riccardo Cucciolla, Peter McEnery en Cécile Bois.

Frankrijk rond 1900. Bokspromotor Abel Ginoux (Bohringer) recruteert door een toeval een jonge houthakker om beruchte boksers uit te dagen. De jongeman komt terecht in een knokwereldje wat voor sport moet doorgaan. Wat later de professionele bokssport zal worden, is op dat moment nog een grote janboel, waarvan de invloed veel verder reikte dan de ring. Deze film is het debuut van de jonge Ladoge die duidelijk wat in zijn mars heeft, maar hij weet nog niet goed hoe hij dat het beste in beelden kan vertellen. Bohringer is een grote steun, maar is niet in staat alle hiaten in het scenario van Ladoge en Robin Katz op te vullen. Wel geeft de film een aardig portret van een haast totaal vergeten aspect van het bokswereldje. Fotografie van Etienne Fauduet.

Vento di mare

Italië 1992. Drama van Gianfranco Mingozzi. Met o.a. Gianni Garafalo, Jean Hebert, Ilaria Borelli, Giulia Fossà en Luigi Di Fiore.

Drie-delige Italiaanse mafia-soap met Hebert, die afgestudeerd is als scheepsbouwkundig ingenieur, Filuccio Pepe. Hij hoopt in het Noorden van Itali[KA3]e werk te vinden. Zijn beste vriend Fabrizio De Meglio (Garafalo), playboy en zoon van een chique, maar verarmde familie, denkt er echter niet aan Napels te verlaten. Om zijn speelschulden te kunnen betalen heeft hij geld moeten lenen bij de Camorra, de Napolitaanse onderwereld. Lucietta (Borelli) verschijnt op het toneel: zij heeft jarenlang in Marseille gewoond maar keert naar Napels terug om zich te wreken op de gangster-baas Cocuzza (Mauriello). Ze probeert te infiltreren in de Camorra en krijgt al snel een opdracht, een koerierszending van enkele miljoenen naar Zwitserland te onderscheppen. Het zijn meer de toeristische plaatjes en de vriendschap tussen de twee hoofdrollen, die het hem doen in deze film dan dat er actie is. Er wordt meer over gangsterpraktijken gesproken dan dat de kijker ze te zien krijgt. Scenario van Achille Pisanti en Gianfranco Mingozzi. Camerawerk van Luigi Verga.

Die Ringe des Saturn (1)

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Zwitserland 1992. Michael Kehlmann. Met o.a. Franz Morak, Dagmar Mettler, Alexander Kerst, Graziella Galvani en Wolfgang Stendar.

Na de mislukte putsch in Moskou (1991) besluit de Duitse geheime dienst, agent Morak uit Wenen, die voor de buitenwacht een antiekwinkeltje drijft, te activeren en hem poolshoogte te laten nemen van wat er over is van hun netwerk in Tsjechoslowakije, dat onder leiding stond van Cucciolla, met de schuilnaam uit de titel. Hoewel de deze tweedelige tv-film traditiegetrouw is aan de gebruikelijke spionagefilm, onderscheidt de hedendaagse invalshoek hem van inferieure collega's.

Prigioniera di una vendetta

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Jeannot Szwarc en Vittorio Sindoni. Met o.a. Mireille Darc, Jean Sorel, Giuliano Gemma, Ana Obregón en Remo Girone.

Voortreffelijke politieke thriller, uitstekend gespeeld door een internationale cast. Een co-produktie van topkwaliteit. Laura, een Parijse fotografe (Darc) ontdekt dat haar man niet is omgekomen bij een auto-ongeluk, zoals ze steeds had gedacht. Hij werd vermoord omdat hij een fabriek voor chemische wapens ontdekt had. Ze gaat op zoek naar de mensen die verantwoordelijk zijn voor zijn dood, een speurtocht die haar naar Lissabon, Barcelona en Rome voert. Alleen gewapend met haar camera trekt ze ten strijde tegen een hebzuchtige, machtige, corrupte multinationale organisatie. Ook bekend als MAXIMUM EXPOSURE.

Pizza Colonia

Duitsland​/​​Italië 1991. Komedie van Klaus Emmerich. Met o.a. Mario Adorf, Ilaria Occhini, Riccardo Cucciolla, Willy Millowitsch en Eberhard Feik.

Italiaan Francesco Serboli (Adorf), de trotse bezitter van het Ristorante Francesco in Keulen, heeft problemen met zijn huwelijk, met zijn kinderen, met zijn kleinkinderen en met zijn vriendin Hilde Schmitz (Bliefert). Zijn vrouw Severina (Occhini) is de wanhoop nabij, wanneer zij ontdekt dat haar man haar al vijftien jaar bedriegt. Een peetoom uit Italië komt als een soort peetvader een en ander even regelen. Een drama over een ex- patriate, waarbij eens lekker gelachen kan worden; bovendien een film die een goede verstandhouding tussen Duitsers en Italianen kan bevorderen. Adorf is top. Het scenario is van Bernd Schröder. Het camerawerk is van Theo Birkens.

Vanille fraise

Frankrijk​/​​Italië 1990. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Pierre Arditi, Jacques Perrin, Riccardo Cucciolla, Giuseppe Cederna en Pino Quartullo.

Een rustig en tevreden stelletje, dat een kleine porceleinfabriek beheert, krijgt een gevaarlijke opdracht toevertrouwd, gericht tegen een bende terroristen. Ze moeten een schip - THE MALTESE FALCON (!) - dat geladen is met raketten, laten zinken. Zoals altijd komt G[KA1]erard Oury met een boertige klucht maar hij gaat deze keer de mist in met de bijzaken. Een ongeloofwaardig scenario (van hemzelf en Danièle Thompson) met een mengsel van potsierlijkheid en geweld als een parodie op de stijl van James Bond en vrijzinnige variaties op de eeuwige driehoeksrelatie. Het einde van het liedje is een smakeloze film van weinig niveau. Het is jammer dat er zulke prima acteurs meedoen. Achter de camera stond Luciano Tovoli.

La piovra 5 - Il cuore del problema

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1990. Misdaad van Luigi Perelli. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Patricia Millardet, Remo Girone, Claudine Auger en Ray Lovelock.

Deze serie, een produktie van topkwaliteit, waarin knap geacteerd wordt, pakt de draad van de vorige serie op bij de dood van commissaris Cattani. De vrouwelijke rechter Silvia Conte onderzoekt de mafia als clandestiene multinational en probeert te achterhalen wie opdracht gaf tot de moord op Cattani. De nieuwe held is ex-politieman Davide Licata, gespeeld door Mezzogiorno. Girone speelt een sublieme rol als de krankzinnige kwade genius Tano Carriddi. Het verhaal gaat over het witwassen van zwart geld, heroïne- en wapensmokkel en corruptie in de politiek. Ook bekend als THE OCTOPUS 5 - THE STARTING POINT.

Il segreto dell'uomo solitario

Italië 1990. Romantiek van Ernesto Guida. Met o.a. Giulio Bosetti, Mimsy Farmer, Nada, Didi Perego en Riccardo Cucciolla.

Cristiano, een weduwnaar, woont met zijn kat in een armoedig huisje aan zee. Ghiana, een boerin, wier man in Australië is, komt hem vaak opzoeken met eten, en ze zegt dat ze van hem houdt. Dan verschijnt een andere vrouw, Sara, ten tonele. Ze is getrouwd met een seniele man, die later sterft. Cristiano en Sara willen trouwen, maar zij verlaat hem als ze hoort dat hij een kind heeft van Ghiana. Goed gespeeld, maar de film wordt vervelend bij gebrek aan tempo.

Il coraggio di parlare

Italië 1988. Drama van Leandro Castellani en Leandro Castellari. Met o.a. Gianluca Schiavoni, Riccardo Cucciolla, Lello Arena, Giuliana Calandra en Enzo Cannavale.

Jongeren worden door de mafia gebruikt om drugs te verhandelen. Ze zijn minderjarig en kunnen niet veroordeeld worden. Een goed gemaakte film, met uitstekende acteurs, waarin de situatie in Zuid-Italië aan de kaak wordt gesteld.

Affari di famiglia

Italië 1988. Drama van Marcello Fondato. Met o.a. Florinda Bolkan, Catherine Spaak, Horst Buchholz, Riccardo Cucciolla en Dagmar Lassander.

Twee zusjes, modeontwerpster Lina (Bolkan) en concertpianiste Marisa (Spaak), hebben ruzie over Villa Grifi, hun ouderlijk huis in het centrum van Rome. Lina wil de villa, die nare herinneringen bij haar oproept, verkopen, maar niet aan de Italiaans-Amerikaanse bankier Sullivan (Buchholz), zoals Marisa graag zou zien. Alleen Lina's zaakgelastigde weet waarom Lina Sullivan niet mag. Marisa, die verliefd is op Sullivan, haalt hun moeder naar Rome. Lisa dacht dat haar moeder dood was en verwijt Marisa de waarheid voor haar verborgen te hebben gehouden. Door de aanwezigheid van moeder komen de herinneringen aan de Duitse bezetting weer boven. Sullivan blijkt een duistere rol te spelen. Lina's enige bondgenoot is een Arabier. Aan het spel van de cast ligt het niet.

32 Dicembre

Italië 1988. Drama van Luciano De Crescenzo. Met o.a. Luciano De Crescenzo, Renato Scarpa, Caterina Boratto, Massimo Serato en Enzo Cannavale.

In verschillende episoden worden diverse types uitgebeeld, zoals werklozen, geestelijk gestoorden en verliefde bejaarden, die door de regisseur/schrijver/acteur sarcastisch, filosofisch, goedaardig en ironisch worden neergezet. Goed spel, maar de film lijkt uitsluitend bedoeld voor Italianen.

Una Casa in bilico

Italië 1987. Drama van Antonietta De Lillo en Giorgio Magliulo. Met o.a. Marina Vlady, Riccardo Cucciolla, Luigi Pistilli, Stefania Graziosi en Daniela Igliozzi.

Drie mensen van gevorderde leeftijd leren elkaar bij toeval kennen. Het kost moeite om een relatie tot stand te brengen, maar het geeft hun leven wel nieuwe inspiratie. Confrontatie, solidariteit en verdraagzaamheid zijn de trefwoorden van hun gezamenlijke band. Ze dreigen hun huis te verliezen, een van hen sterft, maar de overige twee blijven onafscheidelijk. De rollen worden geloofwaardig gespeeld, maar het tempo van de film is wat traag.

The Assisi Underground

Verenigde Staten 1985. Oorlogsfilm van Alexander Ramati. Met o.a. Ben Cross, James Mason, Maximilian Schell, Irene Papas en Karlheinz Hackl.

In een kerk in Assisi beschermen de monniken een joodse vluchtelingen, w.o. een wetenschapper die door de nazi's wordt achtervolgd. Respectabele maar trage, langdradige film, waarin vooral het camerawerk van de grote Giuseppe Rotunno de moeite waard is.

Il ragazzo di Ebalus

Italië 1984. Thriller van Giuseppe Sohito. Met o.a. Riccardo Cucciolla, Teresa Ann Savoy, Francesca Fenatti en Saverio Marconi.

Een terrorist wordt op de hielen gezeten door de politie en zijn vroegere collega's. Hij vindt onderdak via een predikant en een jonge lerares. Rauwe en realistische schildering van een in het nauw gedreven man en zijn voorzichtige omgang met zijn redders.

No, il caso é felicemente risolto

Italië 1973. Misdaad van Vittorio Salerno. Met o.a. Riccardo Cucciolla, Enrico Maria Salerno, Jean Vetusto, Antonella Dogan en Sandra Locci.

Een spoorwegemployé ziet hoe een sadistische professor een jong meisje vermoordt bij een meertje even buiten Rome. Hij wil er niet bij betrokken raken en gaat dan ook niet naar de politie. Maar de professor doet aangifte van de moord en beschuldigt de onschuldige spoorwegbeamte, die nu moet zorgen uit handen van de politie te blijven. Alleen een journalist vermoedt dat de professor vals spel speelt. Er wordt goed gespeeld en de film is snel gesneden, maar de regie is maar zo-zo.

Sacco e Vanzetti

Italië 1971. Drama van Giuliano Montaldo. Met o.a. Gian Maria Volonté, Riccardo Cucciola, Cyril Cusack, Rosanna Fratello en Geoffrey Keen.

Italiaanse emigranten Nicola Sacco (Cucciola) en Bartelomeo Vanzetti (Volontè) in Massachusetts die bij de politie bekend staan als anarchisten, worden gearresteerd wegens roofoverval met doodslag en ondanks getuigenverklaringen over hun onschuld en pressie van de publieke opinie, tot de elektrische stoel veroordeeld. Dit geruchtmakend proces uit 1920 blijft in de film actueel. De nog doorwerkende politieke pressie maakte opnamen in Amerika onmogelijk, zodat de affaire gereconstrueerd moest worden met behulp van Britse acteurs. Deze smet op de authenticiteit is overkomelijk, evenals de te veel herhaalde zang van Joan Baez op de geluidsband. Cucciola werd in Cannes geëerd met de prijs als Beste Acteur. Het scenario is van Ottavio Jemma, regisseur Montaldo en Fabrizio Onofri naar een verhaal van Montaldo en Mino Roli. Het camerawerk is van Silvano Ippoliti. Technicolor, Mono.

No il caso e felicemente risolto

Italië 1971. Thriller van Vittorio Salerno. Met o.a. Martine Brochard, Riccardo Cucciolla en Enzo Cerusico.

Italiaanse emigranten Nicola Sacco (Cucciola) en Bartelomeo Vanzetti (Volontè) in Massachusetts die bij de politie bekend staan als anarchisten, worden gearresteerd wegens roofoverval met doodslag en ondanks getuigenverklaringen over hun onschuld en pressie van de publieke opinie, tot de elektrische stoel veroordeeld. Dit geruchtmakend proces uit 1920 blijft in de film actueel. De nog doorwerkende politieke pressie maakte opnamen in Amerika onmogelijk, zodat de affaire gereconstrueerd moest worden met behulp van Britse acteurs. Deze smet op de authenticiteit is overkomelijk, evenals de te veel herhaalde zang van Joan Baez op de geluidsband. Cucciola werd in Cannes geëerd met de prijs als Beste Acteur. Het scenario is van Ottavio Jemma, regisseur Montaldo en Fabrizio Onofri naar een verhaal van Montaldo en Mino Roli. Het camerawerk is van Silvano Ippoliti. Technicolor, Mono.