Stoyan Aleksiev: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Une femme à abattre

2008 | Drama, Historische film

Frankrijk 2008. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Mélanie Doutey, Nino Kirtadze, Pawel Delag en Stoyan Aleksiev.

Nadat collega Anna Politkovskaja is vermoord reist journalist-banneling Andrei (Delag) van Parijs naar Moskou voor de begrafenis en om uit te vissen wie er achter de misdaad zit. Dagenlang hoort zijn Franse vriendin Claire (Doutey) niets en gaat hem achterna. Het wordt geen plezierreisje. Regisseur Langlois, die in 1988 debuteerde met het opmerkelijk gestileerde drama Jaune revolver, windt er geen doekjes om: onder tsaar Poetin zijn er in Rusland meer politieke en maffiamoorden dan ooit, tiert corruptie welig en wordt de kritische pers langzaam monddood gemaakt. Une femme à abattre spiegelt de post-communistische realiteit van een doodzieke natie.

Soraya

2003 | Biografie, Historische film, Drama

Italië​/​​Duitsland 2003. Biografie van Lodovico Gasparini en Lodovico Gasperini. Met o.a. Anna Valle, Erol Sander, Mathilda May, Anja Kruse en Marco Vivio.

Nadat de Engelsen en de Sovjets Iran hadden bezet in 1941 uit angst voor collaboratie met nazi-Duitsland trad de sjah af en volgde zijn zoon Mohammed Reza Pahlevi (Sander) hem op. Reza ging nog even door als playboy zolang de geallieerden de lakens in het land uitdeelden. Nadat de Russen zich in 1946 als laatsten hadden teruggetrokken begon de sjah met een pro-westers beleid en moest hij nog even met hulp van zijn westelijke beschermers een opstand van zijn premier afslaan. Het werd tijd voor deze begeerde vrijgezel om te trouwen en voor nakomelingen te zorgen. De zuster (May) van de sjah woonde in Berlijn, waar zij Soraya Bakhtiari (Valle), die een Perzische vader en een Duitse moeder had, in 1949 uitnodigde voor een ontvangst, en de boodschap overbracht dat de sjah haar wilde ontmoeten. De in Keulen geboren Soraya wilde toneelspeelster worden en ging aarzelend en pas na hevig aandringen van haar vader naar Iran. Het was liefde op het eerste gezicht tussen haar en de sjah, maar helaas had Soraya een broze gezondheid. Ze werd ernstig ziek, maar trouwde de sjah in 1950 toen ze enigszins hersteld was en het gewaad van zestien kilo kon dragen. Hun geluk zou echter van korte duur zijn, omdat bleek dat Soraya geen kinderen kon krijgen. De sjah liet zich van haar scheiden, Soraya ging in Parijs wonen, kreeg een vorstelijke alimentatie, zette haar eerste schreden op de planken en ging voor de camera staan. Hoewel ze een oogverblindende verschijning was, kwam het niet tot een carrière als actrice. Ze ontmoet de Italiaanse regisseur Franco Indovina, en beleeft een romance met hem, maar helaas sterft hij in een vliegtuigongeluk, vlak voordat zij zouden gaan trouwen. Ze leidde geen onplezierig leven, maar ze ging om met de verkeerde mensen, die tot de steenrijken behoorden. In 2001 stierf ze in Parijs. Hoofdrol Valle is niet slecht, wordt gesteund door adequate bijrollen, maar over de echte Soraya kom je door het gedramatiseerde en sentimentele scenario van Jacqueline Feather en David Seidler naar een idee van Umberto Marino tamelijk weinig te weten. De definitieve biopic moet nog gemaakt worden. Het camerawerk is van Fabio Zamarion. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.

Papa Giovanni - Ioannes XXIII

2002 | Biografie, Drama

Italië 2002. Biografie van Giorgio Capitani. Met o.a. Edward Asner, Michael Mendl, Claude Rich, Sydne Rome en Roberto Accornero.

Nadat de Engelsen en de Sovjets Iran hadden bezet in 1941 uit angst voor collaboratie met nazi-Duitsland trad de sjah af en volgde zijn zoon Mohammed Reza Pahlevi (Sander) hem op. Reza ging nog even door als playboy zolang de geallieerden de lakens in het land uitdeelden. Nadat de Russen zich in 1946 als laatsten hadden teruggetrokken begon de sjah met een pro-westers beleid en moest hij nog even met hulp van zijn westelijke beschermers een opstand van zijn premier afslaan. Het werd tijd voor deze begeerde vrijgezel om te trouwen en voor nakomelingen te zorgen. De zuster (May) van de sjah woonde in Berlijn, waar zij Soraya Bakhtiari (Valle), die een Perzische vader en een Duitse moeder had, in 1949 uitnodigde voor een ontvangst, en de boodschap overbracht dat de sjah haar wilde ontmoeten. De in Keulen geboren Soraya wilde toneelspeelster worden en ging aarzelend en pas na hevig aandringen van haar vader naar Iran. Het was liefde op het eerste gezicht tussen haar en de sjah, maar helaas had Soraya een broze gezondheid. Ze werd ernstig ziek, maar trouwde de sjah in 1950 toen ze enigszins hersteld was en het gewaad van zestien kilo kon dragen. Hun geluk zou echter van korte duur zijn, omdat bleek dat Soraya geen kinderen kon krijgen. De sjah liet zich van haar scheiden, Soraya ging in Parijs wonen, kreeg een vorstelijke alimentatie, zette haar eerste schreden op de planken en ging voor de camera staan. Hoewel ze een oogverblindende verschijning was, kwam het niet tot een carrière als actrice. Ze ontmoet de Italiaanse regisseur Franco Indovina, en beleeft een romance met hem, maar helaas sterft hij in een vliegtuigongeluk, vlak voordat zij zouden gaan trouwen. Ze leidde geen onplezierig leven, maar ze ging om met de verkeerde mensen, die tot de steenrijken behoorden. In 2001 stierf ze in Parijs. Hoofdrol Valle is niet slecht, wordt gesteund door adequate bijrollen, maar over de echte Soraya kom je door het gedramatiseerde en sentimentele scenario van Jacqueline Feather en David Seidler naar een idee van Umberto Marino tamelijk weinig te weten. De definitieve biopic moet nog gemaakt worden. Het camerawerk is van Fabio Zamarion. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.