Stephen Hall: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Xena: Warrior Princess

1995 | Fantasy, Actiefilm, Horror, Avonturenfilm

Verenigde Staten 1995. Fantasy van Doug Lefler. Met o.a. Lucy Lawless, Renée O'Connor, Jay Laga'aia, Darien Takle en Linda Jones.

De mooie donkerharige, schaarsgeklede Xena (Lawless) met blauwe ogen en hoge jukbeenderen dook voor het eerst op aan de zijde van de krachtpatser in de serie [KL]Hercules: The Legendary Journeys[KLE]. Ze was een oerslecht meisje, dat echter onder Hercules` invloed over een goede imborst bleek te beschikken. Nu heeft ze haar eigen serie gekregen, en wat voor [KA1]e[KA1]en! Ze hield het zes jaar lang vol met 134 afleveringen. Geen slechte prestatie. Ze trekt door het land, zet recht wat fout is, verdedigt de zwakken tegen de sterken en in de eerste aflevering verlost ze een dorp van de belegering van een krijgsheer (Laga`aia) met wie ze nog een appeltje had te schillen. Dat gaat niet zomaar, want ook haar eigen dorp komt onder druk te staan. Gefilmd op locatie in Nieuw Zeeland (dit leidde ongetwijfeld tot de inspiratie om er grote fantasy films - JJR Tolkien - op te nemen). Regisseur Lefler zorgt ervoor dat de kijker zich geen moment verveelt door de niet aflatende actie, behoorlijke speciale effecten en heel fatsoenlijk spel van de lokale rolverdeling. Hoewel het verhaal voorspelbaar is en de dialogen bijna banaal zijn, valt er best te grinniken en voel je mee met de soepele, sterke heldin, die niet alleen weelderig en sexy, maar ook heel sportief is en die heel behendig omgaat met een groot zwaard. De personage van Xena werd bedacht door John Schulian en Rob Tapert, die een der uitvoerende producenten was en ook een aantal afleveringen regisseerde. Dit duo had haarfijn in de gaten dat girl-power zou scoren. De muziek van Joseph LoDuca werd bekroond met een Emmy Award voor de aflevering The Rheingold. Het scenario voor deze episode is van R.J. Stewart, die mede-uitvoerend producent was. Het camerawerk is van Donald Duncan. Dolby.

Absent without Leave

1992 | Drama, Oorlogsfilm

Nieuw-Zeeland​/​​Verenigde Staten 1992. Drama van John Laing. Met o.a. Craig McLachlan, Katrina Hobbs, Judie Douglass, Tony Barry en Ken Blackburn.

Nieuw-Zeeland, 1942. De troepen maken zich gereed om te strijden tegen het Japanse leger. McLachlan hoort dat zijn echtgenote Hobbs een miskraam heeft gehad. Bovendien is ze niet gelukkig bij zijn tante waar ze onderdak kreeg. De dag voordat hij met zijn eenheid naar het front moet, deserteert hij. Samen met zijn vrouw gaat hij naar Auckland waar haar vader woont. McLachlan wordt herkend en gearresteerd. Hij krijgt zestig dagen strafkamp. Teder liefdesverhaal in oorlogstijd. Voor hem gaat liefde boven alles, maar dat is niet de opvatting van het leger. Zijn emotionele dilemma brengt hem dan ook in moeilijkheden. Goed gespeeld door beide hoofdrolspelers. Het voorspelbare en niet bijster originele scenario is van James Edwards en Graeme Tetley. Nostalgische fotografie van Allen Guilford.

Which Way Home

1991 | Oorlogsfilm, Actiefilm

Australië​/​​Verenigde Staten 1991. Oorlogsfilm van Carl Schultz. Met o.a. Cybill Shepherd, John Waters, Peta Toppana, John Ewart en Ruben Santiago-Hudson.

Shepherd als Amerikaanse verpleegster, werkzaam in een vluchtelingenkamp van Cambodja in 1979, tracht zeven jonge weeskinderen met de hulp van Waters, als Australisch charterboot- kapitein, het land uit te smokkelen. Hetzelfde verhaaltje werd al eens eerder, anders en beter, verteld in THE PIED PIPER (1942). Scenario van Michael Laurence.

GBH

1991 | Thriller

Verenigd Koninkrijk 1991. Thriller van Robert Young. Met o.a. Robert Lindsay, Michael Palin, Julie Walters, Lindsay Duncan en Michael Angelis.

Een machtig links politicus en een gematigde leraar komen met elkaar in conflict, waardoor een ingewikkelde samenzwering aan het licht komt. Buitengewoon goed politiek drama van Alan Bleasdale, afwisselend komisch en tragisch, maar steeds met de vinger aan de Engelse nationale pols. Het spel van Robert Lindsay is eenvoudig verbijsterend. Boeiend van begin tot eind. Al is dat einde dan wat teleurstellend, als onbegrijpelijkerwijs het liberalisme nog even van stal wordt gehaald. Dit neemt niet weg dat we hier te maken hebben met een meesterwerk voor tv.