Marie Kremer

À la dérive

Frankrijk 2017. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Bastien Bouillon, Marie Kremer, Foëd Amara, Antoine Duléry en Frédéric Pierrot.

Un ciel radieux

Frankrijk 2017. Drama van Nicolas Boukhrief. Met o.a. Léo Legrand, Dimitri Storoge, Armande Boulanger, Marie Kremer en Isabelle Renauld.

Op een avond, doodmoe van zijn werk en naderend ontslag, rijdt Vincent (Storoge) de jongere motorrijder Léo (Legrand) ondersteboven. Wanneer Vincent uit zijn coma ontwaakt, blijkt hij te zijn doodverklaard, maar de gedaante van Léo te hebben aangenomen. Boukhrief, een van de weinige genre-auteurs van de Franse cinema, tracht binnen het telefilmkeurslijf de prachtige manga Een stralende hemel van grootmeester Jirô Taniguchi (1947-2017) naar het Europees-audiovisuele te vertalen. Dat lukt niet helemaal; Taniguchi's shintoïstische, onvervreemdbaar Japanse contemplatiemomenten zijn eenvoudigweg niet overdraagbaar.

Louise Wimmer

Frankrijk 2011. Drama van Cyril Mennegun. Met o.a. Corinne Masiero, Jérôme Kircher, Anne Benoît, Marie Kremer en Jean-Marc Roulot.

Ongekunstelde karakterstudie van een trotse vrouw die klem zit in crisistijd. 'Huilen heeft geen zin,' zegt Louise (Masiero), die noodgedwongen in haar Volvo 850 stationwagen woont. Via haar dagelijkse routines komen we beetje bij beetje meer over haar te weten. Het uitgekiende speelfilmdebuut van documentairemaker Cyril Mennegun maakt emoties tastbaar in bedrieglijk terloopse, soms schilderachtige scènes. Zoals het zwarte metaal van de Volvo zijn omgeving weerkaatst, zo wordt Louise opgeroepen vooral haar representabiliteit in stand te houden.

Soeur Sourire

België​/​​Frankrijk 2009. Drama van Stijn Coninx. Met o.a. Cécile de France, Jan Decleir, Sandrine Blancke, Christelle Cornil en Chris Lomme.

Biopic over Jeannine Deckers, een Belgische non die in 1963 een wereldhit had met het vrolijke deuntje 'Dominique': 'Dominique, nique, nique (...) Il ne parle que du bon Dieu'. Haar door de platenmaatschappij bedachte artiestennaam was Soeur Sourire, maar in werkelijkheid stond ze niet bepaald bekend om haar glimlach. Coninx' film is aan de rooskleurige kant, maar geeft ook ruimte aan de treurige feiten. Hoofdrolspeelster Cécile De France deinst niet terug voor Deckers' lelijke kanten, en maakt haar tot een interessante antiheldin. Toch blijft Soeur Sourire iets te veel aan de oppervlakte.

Ravages

Frankrijk 2007. Drama van Christophe Lamotte. Met o.a. Iris Vincent, Marie Kremer, Laurie Lefret en Hafsia Herzi.

Biopic over Jeannine Deckers, een Belgische non die in 1963 een wereldhit had met het vrolijke deuntje 'Dominique': 'Dominique, nique, nique (...) Il ne parle que du bon Dieu'. Haar door de platenmaatschappij bedachte artiestennaam was Soeur Sourire, maar in werkelijkheid stond ze niet bepaald bekend om haar glimlach. Coninx' film is aan de rooskleurige kant, maar geeft ook ruimte aan de treurige feiten. Hoofdrolspeelster Cécile De France deinst niet terug voor Deckers' lelijke kanten, en maakt haar tot een interessante antiheldin. Toch blijft Soeur Sourire iets te veel aan de oppervlakte.

Mon fils à moi

Frankrijk​/​​België 2006. Drama van Martial Fougeron. Met o.a. Nathalie Baye, Victor Sévaux, Olivier Gourmet, Marie Kremer en Emmanuelle Riva.

Sterk, bij vlagen ijzingwekkend regiedebuut dat danst op de scheermeslijn tussen onderkoelde psychothriller en drama over het disfunctionele gezin. Julien, fijngevoelige adolescent, wordt meer en meer door zijn overbeschermende moeder (Baye) afgeschermd van de wereld terwijl vader de andere kant op kijkt. Film begint met het omineuze beeld van een ambulance voor het huis waar zich duidelijk een tragedie heeft afgespeeld en volgt dan het spoor terug. Baye laat haar personage op sublieme wijze labieler, killer en angstaanjagender worden naarmate de aktes vorderen.

Saint-Jacques... La Mecque

Frankrijk 2005. Drama van Coline Serreau. Met o.a. Muriel Robin, Artus de Penguern, Jean-Pierre Darroussin, Pascal Légitimus en Marie Bunel.

Twee broers en een zus die elkaar liever kwijt dan rijk zijn moeten van Puy-en-Velay naar Santiago de Compostella wandelen om de erfenis van wijlen hun moeder te toucheren. In deze sympathieke road movie-te-voet verwerkte de scenarist/regisseur van Trois hommes et un couffin weer een aantal van haar vaste thema's (vrouwenemancipatie, multicultiverbroedering). Behalve snedige dialogen en inventieve droomscènes verlenen de warme beelden van Jean-François Robin de koddige pelgrimage een meerwaarde. Darroussin munt uit in zijn klaplopersrol.

J'ai toujours voulu être une sainte

België​/​​Luxemburg 2003. Drama van Geneviève Mersch. Met o.a. Marie Kremer, Thierry Lefevre, Jeanine Godinas, Barbara Roland en Márcia Breia.

De zeventienjarige Norah leeft volgens haar persoonlijke visie: Alle gebeurtenissen op de wereld zijn door een onzichtbaar netwerk met elkaar verbonden. Daarom denkt Norah dat ze voor iedere misstap een goede daad tegenover moet stellen. Het kinderlijk bedachte wereldbeeld begint te wankelen als Norah op een dag oog in oog met haar verdwenen moeder staat.