Didier Kaminka: regie, cast en scenario.
Er zijn 19 films gevonden.

Ma femme me quitte

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Michel Boujenah, Miou-Miou, Thierry Lhermitte, Line Renaud en Daniel Russo.

Un privé au soleil: Compliments de l'auteur

1991 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1991. Misdaad van Jacques Fontanier. Met o.a. Pierre Aknine, Sylvie Orcier, Didier Kaminka, Jean-Pierre Darroussin en Saïd Amadis.

Van de serie uit de titel, waarvan het enige gemeenschappelijke element is dat zij ge[KA3]inspireerd is door de personages van de populaire Franse detectiveschrijver Jean Mazarin. Een schutter probeert Frankie (Aknine) te vermoorden wanneer deze terugkeert van de luchthaven van Nice. Tijdens het onderzoek dat volgt ontdekt laatstgenoemde dat niet hij, maar een beroemde uitgeefster uit Nice het eigenlijke doelwit was. Wie heeft de aanslag gepleegd en waarom? Hoewel de filmversie niets nieuws te bieden heeft, weet de schrijver de spanning er in te houden en geeft hij van een groot voorstellingsvermogen en veel vindingrijkheid blijk wanneer hij zijn uiterst klassieke thema's vernieuwt en er heel wat zwarte of sarcastische humor doorheen mengt. Bevredigend acteerwerk.

Les Grenadines

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Patrick Jamain. Met o.a. Elizabeth Vitali, Didier Kaminka, Jean-Marie Richiez en Eric Leblanc.

Geen intrige, maar een film die gebaseerd is op het zeer hedendaagse thema van de dolende en falende mens, waarmee je natuurlijk heel wat kanten uit kunt, zoals blijkt uit PIERROT LE FOU van Jean-Luc Godard (1965), een Frans model voor dit genre. Hiermee houdt de vergelijking echter op. De fanatiek onafhankelijke avonturierster Jode (Vitali) is altijd op weg, liftend, en ze leeft van diefstalletjes. Ze ontmoet een al wat oudere man, Nicolo (Kaminka), met wie ze een los-vaste relatie begint. De regisseur weet hoe hij natuurlijke decors moet gebruiken en hoe hij zijn personages moet leiden, maar het geheel maakt toch een warrige en willekeurige indruk.

La Totale

1991 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1991. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Eddy Mitchell, Miou-Miou en Thierry Lhermitte.

Geen intrige, maar een film die gebaseerd is op het zeer hedendaagse thema van de dolende en falende mens, waarmee je natuurlijk heel wat kanten uit kunt, zoals blijkt uit PIERROT LE FOU van Jean-Luc Godard (1965), een Frans model voor dit genre. Hiermee houdt de vergelijking echter op. De fanatiek onafhankelijke avonturierster Jode (Vitali) is altijd op weg, liftend, en ze leeft van diefstalletjes. Ze ontmoet een al wat oudere man, Nicolo (Kaminka), met wie ze een los-vaste relatie begint. De regisseur weet hoe hij natuurlijke decors moet gebruiken en hoe hij zijn personages moet leiden, maar het geheel maakt toch een warrige en willekeurige indruk.

A quoi tu penses-tu ?

1991 | Komedie, Drama

Frankrijk 1991. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Richard Anconina, Isabelle Pasco, Martin Lamothe, Assumpta Serna en Alesia Bethel.

Schrijver Anconina heeft het verkeerde beroep gekozen: hij zit zonder inspiratie. Het gebrek eraan is eigenlijk niets nieuws, want hij zit ook opgezadeld met de ex (Serna) van zijn boezemvriend Lamotte, die hij vijf jaar ervoor van hem afpakte. Nu is hij smoorverliefd op diens vrouw Pasco. Als hij voor zijn computerscherm zit, ziet hij haar en beleeft de wildste fantasieën met haar. In werkelijkheid durft hij niets te zeggen totdat Lamotte naar een congres in Florida moet en hij zijn kans schoon ziet haar het hof te maken. Niet bijster origineel, maar Anconina doet zijn best. Voor wie het volhoudt. Scenario van de regisseur en plaatjes van Claude Agostini.

Promotion canapé

1990 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1990. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Grace De Capitani, Margot Abascal, Thierry Lhermitte, Michel Sardou en Patrick Chesnais.

Deze klucht geeft een uiterst grievend beeld van de (Franse) post en doet geloven dat het elders niet anders is. Dit volledig overtrokken, seksistische portret, waar carri[KA2]ere maken via de rustbank gaat, is evenwel goed voor af en toe een fikse brok leedvermaak. De post is een hele grote werkgever en de cynische makers hebben vast gedacht dat voldoende PTT-ers dom genoeg zouden zijn om zich aan deze banale karikatuur te spiegelen, waardoor de film rendabel zou zijn. Boertig spel, dito regie en scenario (van Didier Kaminka naar een idee van kolder-koning van de lach Claude Zidi - hoe kon het anders!) en alledaagse plaatjes van Claude Agostini.

Les cigognes n'en font qu'à leur tête

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Marlène Jobert, Patrick Chesnais, Virginie Demians, Claude Rich en Roland Giraud.

Een echtpaar kan geen kinderen krijgen. Hun verzoek om een kind te mogen adopteren wordt afgewezen. Waarom blijft onduidelijk. Ze komen in contact met een jonge zwangere vrouw die geen kind wil, maar ook geen abortus. Dan begint de komedie van de (schijn)zwangerschap van de vrouw. Kaminka, slaagt erin de kijker te vermaken met enkele leuke grappen, maar het geheel hangt als los zand aan elkaar.

Tant qu'il y aura des femmes

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Roland Giraud, Fanny Cottençon, Marianne Basler, Fionna Gélin en Martin Lamotte.

Scenario-schrijver Sam bedenkt verhalen die uiteindelijk minder gecompliceerd blijken dan zijn echte leven. Hij is namelijk verplicht om een verhouding te onderhouden met drie vrouwen tegelijk. Zoals men kan begrijpen voelt hij zich gemanipuleerd. Rond dit weinig bijzondere boulevardthema zou een begaafd regisseur (Michel Deville bijvoorbeeld) een sprankelende komedie kunnen maken. Maar dit vreselijke stuk is zonder enig belang. Het scenario is van regisseur Kaminka. Voor de fotografie tekende Eduardo Serra.

Les rois du gag

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Michel Serrault, Gérard Jugnot, Thierry Lhermitte, Macha Méril en Mathilda May.

Ondanks zijn succes als tv-komiek, is Ga[KA1]etan (Serrault) niet erg gelukkig met zijn reputatie van populaire kluchtspeler, dat in tegenstelling tot zijn collega's. Hij doet dan ook zaken met een zogenaamd 'intellectuele' en pretentieuze cineast die bovendien middelmatig is. Het gevolg is een algehele mislukking en het scheelt weinig of Gaétan pleegt zelfmoord, maar hij wordt gered door zijn vroegere collega's en besluit weer als komiek te gaan werken. Zidi leek veelbelovend met LES RIPOUX maar hier vervalt hij weer in zijn gewoonlijke moeilijk verteerbare hansworsterijen. Verre van het niveau van Monty Python! Scenario van regisseur Zidi, Michel Fabre en Didier Kaminka. Camerawerk van Jean-Jacques Tarbes.

Les ripoux

1984 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1984. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Philippe Noiret, Thierry Lhermitte, Régine, Grace De Capitani en Claude Brosset.

Typisch zo'n komedie waar de Fransen mee weglopen, die ze overladen met prijzen (maar liefst drie Césars) maar die in het buitenland koel wordt ontvangen. Terwijl het verhaal van de door de wol geverfde politieinspecteur die een groentje op z'n dak krijgt, best leuk is. Oude rot René (Noiret) licht jonge idealist François (Lhermitte) beentje, maar krijgt zijn trekken thuis. François maakt rare sprongen, wordt pardoes rijk, en blijkt zelfs gewetenloos te zijn. Misschien moet je Frans zijn om er chocola van te maken, maar geinig is het zeker.

Le garde du corps

1983 | Komedie, Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Komedie van François Leterrier en Francois Leterrier. Met o.a. Jane Birkin, Sami Frey, Gérard Jugnot, Nicole Jamet en Didier Kaminka.

Een employ[KA1]e op een huwelijksbureau wordt verliefd op een journaliste, die echter een aantrekkelijke weduwnaar verkiest boven hem. Hij ontdekt dat de eerdere vrouwen van zijn rivaal op verdachte wijze omkwamen met nalating van forse levensverzekeringen, en volgt zijn aangebedene op haar huwelijksreis naar Marokko om haar te beschermen. De thriller- komedie heeft een aardig scenario (Didier Kaminka en de regisseur), maar is met onvoldoende flair geregisseerd, terwijl Birkin en Jugnot de zoveelste varianten op overbekende typeringen brengen. Onderhoudend, maar nauwelijks verrassend, op Frey's rol als charmeur-killer na.

T'empêches tout le monde de dormir!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Daniel Auteuil, Catherine Alric, Anne Jousset, Philippe Khorsand en Tanya Lopert.

Een aartsluie profiteur heeft woning noch inkomen. Hij is niet tevreden met het feit dat hij alleen maar mag logeren bij een aantrekkelijke jongedame; uiteindelijk laat zij hem in haar bed om van het gezeur af te zijn. Ook bij haar huisgenote weet hij medelijden te wekken, wat met de komst van andere bezoekers tot steeds grotere complicaties leidt. Striptekenaar Lauzier maakt zijn regiedebuut met deze verfilming van een eigen toneelstuk, dat zich eigenlijk alleen door satirisch bekeken quasi-nonformisme onderscheidt van gemiddelde boulevardkluchten. Er wordt met de nodige verve (door Auteuil méér dan nodig) geacteerd, maar de vormgeving is weinig inventief en de enkele originele grappen staan los van de context.

Les sous-doués en vacances

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Hubert Deschamps, Daniel Auteuil, Guy Marchand, Grace de Capitani en Didier Kaminka.

Een succeszanger schakelt zijn rivaal in de liefde uit door te laten geloven dat hij homoseksueel is. Deze volgt hem met zijn vrienden naar Saint-Tropez waar de zanger met een meisje op vakantie is en zit hem op alle mogelijke manieren dwars. De onverwachte komst van een tweelingzuster zorgt voor een dubbel happy-end. Dit vervolg op een platte succesklucht put zogenaamde humor uit vooroordelen tegen vrouwen, homo's en kleurlingen en uit standaardgrappen die door de acteurs al even machinaal worden uitgevoerd. Scenario van regisseur Zidi, Didier Kaminka en Michel Fabre. In beeld gebracht door Paul Bonis.

Banzaï

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Coluche, Didier Kaminka, François Perrot, Jean-Marie Proslier en Marthe Villalonga.

De vierde dijenkletser van het duo Coluche/Zidi; een melige film, waarmee het soms toch vreselijk lachen geblazen is. Coluche is een wat onnozele bediende bij een verzekeringsmaatschappij met een grote hekel aan reizen, terwijl zijn vriendin stewardess is. Zijn superieur stuurt hem - om hem te pesten - naar allerlei exotische oorden in de wereld, waar hij de meest idiote avonturen beleeft en waar hij er altijd in slaagt de boel enorm op stelten te zetten. Gemaakt pikant, maar verplichte kost voor Coluche- fanaten. Acteur Kaminka schreef met regisseur Zidi het scenario. Het camerawerk is van Jean-Jaques Tarbes.

Banzai

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Valérie Mairesse, François Perrot, Didier Kaminka en Coluche.

De vierde dijenkletser van het duo Coluche/Zidi; een melige film, waarmee het soms toch vreselijk lachen geblazen is. Coluche is een wat onnozele bediende bij een verzekeringsmaatschappij met een grote hekel aan reizen, terwijl zijn vriendin stewardess is. Zijn superieur stuurt hem - om hem te pesten - naar allerlei exotische oorden in de wereld, waar hij de meest idiote avonturen beleeft en waar hij er altijd in slaagt de boel enorm op stelten te zetten. Gemaakt pikant, maar verplichte kost voor Coluche- fanaten. Acteur Kaminka schreef met regisseur Zidi het scenario. Het camerawerk is van Jean-Jaques Tarbes.

Un jour de fête

1975 | Musical, Drama

Frankrijk 1975. Musical van Pierre Sisser en Elie Chouraqui. Met o.a. Michel Fugain, Nathalie Baye, Charles Gérard, Didier Kaminka en Michel Beaune.

Een vage geschiedenis over een groep jongeren uit de Parijse banlieue (Chanteloup Les Vignes), die het mikpunt van de haat van een caféhouder vormt. Ze organiseren een gratis kermis, waarop de burgemeester van de gemeente scherp wordt veroordeeld, terwijl de caféhouder een van de jongens van de groep doodt. Pseudo maatschappelijk thema en pseudo volks, en je krijgt de indruk dat men café-chantant à la 'Big Bazar' heeft willen maken. Een nogal slechte regie. En dan wortd er beweerd dat deze film is een komische musical zou zijn. Niet helemaal waardeloos vanwege enkele overtuigende acteurs, en een Baye die overigens helemaal niet thuishoort in deze warboel.

Trop, c'est trop!

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Georges Beller, Didier Kaminka, Pierre Richard, Jean Carmet en Darry Cowl.

Vier personen (drie jongens, één meisje) worden op dezelfde dag in dezelfde plaats geboren. De jongens willen het meisje opvrijen, maar hun droom wordt pas werkelijkheid in het hiernamaals. Onsamenhangend, cynisch, soms vulgair, maar grappig.

Nada

1973 | Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1973. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Fabio Testi, Mariangela Melato, Lou Castel, Michel Duchaussoy en Maurice Garrel.

Een groep anarchisten van uiteenlopende ideologie ontvoert de Amerikaanse ambassadeur, maar is daarbij gefilmd door de Inlichtingendienst. De afgelegen boerderij waar ze op het losgeld wachten wordt aangevallen door de gendarmerie die ze -in opdracht van het ministerie - geen mogelijkheid tot overgave laat, zodat de overheid hen als levensgevaarlijk en bloeddorstig zal kunnen afschilderen. Deze virtuoos gemaakte en knap gespeelde politieke thriller heeft als strekking dat onbezonnen revolutionaire acties de repressieve krachten alleen maar versterken en mobiliseren, wat Chabrol bij de première niet in dank werd afgenomen, maar waar de ontwikkelingen sindsdien hem gelijk in hebben gegeven. Scenario van regisseur Chabrol en Jean- Patrick Manchette. Camerawerk van Jean Rabier.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.