Nanni Loy: regie en cast.
Er zijn 27 films gevonden.

Pacco, doppio pacco e contropaccotto

1993 | Komedie

Italië 1993. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Alessandro Haber, Leo Gullotta, Enzo Cannavale, Marina Confalone en Angela Luce.

Deze film speelt in Napels en bestaat uit tien verschillende verhalen over de kunst zijn of haar leven zo te schikken, dat je een baan kunt vinden ondanks afwijzingen en vriendjespolitiek, de confrontatie met de bureaucratie, en de strijd om het dagelijkse bestaan en de hoge kosten van de medische dienstverlening. Het gaat over verschillende manieren van zwendel en bedrog die er zoal zijn. Sommige sketches zijn uitstekend en zitten vol sarcasme, anderen zijn wat platvloerser en droeviger. Het acteerwerk is in orde, hoewel de cast zich hier en daar wat overdreven aanstelt. Het algehele resultaat is matig.

A che punto e la notte

1993 | Thriller, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1993. Thriller van Nanni Loy. Met o.a. Marcello Mastroianni, Angela Finocchiaro, Marie Laforêt, Emmanuelle Riva en Max von Sydow.

Een priester sterft bij de explosie van een kaars in Turijn. Commissaris Mastroianni moet onderzoeken wie baat had bij de dood van deze radicale priester. Velen hadden een motief, want heel wat mensen hadden redenen te over om de man te vrezen. Een aanslag van de maffia kan echter ook niet uitgesloten worden, zeker niet wanneer wat later een politieman vermoord wordt. In zijn doodstrijd kon hij nog het woord TOPOS op het windscherm van de auto schrijven. Wat is de betekenis van dat woord en zijn beide moorden met elkaar verbonden? Redelijk goed uitgewerkte thriller die zich zowel in de maffiawereld als in religieuze kringen beweegt. Mits een serieuze inkorting had het zelfs een uitstekende politiefilm kunnen worden. Loy, Franco Marotta en Laura Toscano baseerden hun scenario op een boek van het duo Fruttero/Lucentini, in Duitsland verschenen als Wie weit ist der Nacht. Fotografie van Claudio Cirillo. Wordt vertoond in twee delen.

Scugnizzi

1989 | Drama, Muziek

Italië 1989. Drama van Nanni Loy. Met o.a. Leo Gullotta, Aldo Giuffrè, Pino Caruso, Claudia Muzil en Piero Pepe.

Originele, musical-achtige film over straatkinderen in Napels. Een acteur wordt gestrikt om een musical in te studeren in een tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen. Hij doet het alleen voor het geld, maar hij raakt gecharmeerd van de kinderen die zoveel talent hebben en zo weinig kans dat te laten zien. Ellende van het straatleven wordt handig vermengd met de voorbereidingen voor de show, en dat is de verdienste van deze film: er is een onderhoudende vorm gevonden om sociale wantoestanden te laten zien.

Gioco di società

1989 | Misdaad, Drama

Italië 1989. Misdaad van Nanni Loy. Met o.a. Mario Adorf, Alessandro Haber en Pamela Prati.

Interessante dubbele moordintrige die zich in de hogere kringen afspeelt. In een luxueus huis op Sicilië ondergaat de relatie van een echtpaar uit de bourgeoisie een ernstige crisis. De gespannen sfeer creëert de mogelijkheid dat de man zijn vrouw wil vermoorden en omgekeerd. De betrokkenheid van een andere man, die als een dubbele moordenaar kan optreden, maakt de zaak er niet eenvoudiger op. Prima acteerwerk en goede technische prestaties.

Amici miei, atto tre

1985 | Komedie

Italië 1985. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Ugo Tognazzi, Gastone Moschin, Adolfo Celi, Renzo Montagnani en Bernard Blier.

Deze derde film uit een serie over een groep vrienden op leeftijd handelt over hun belachelijke grollen in een bejaardenhuis in Villa Serena, die door de bejaarde kwajongens bijna in een puinhoop wordt herschapen. Een komedie met goede acteurs, die echter flauwe grappen uithalen. Een film die zo bespottelijk is dat hij je het schaamrood op de kaken brengt.

Where's Picone?

1984 |

1984. Nanni Loy. Met o.a. Clelia Rondinelli, Lina Sastri, Aldo Giuffrè en Giancarlo Giannini.

Deze derde film uit een serie over een groep vrienden op leeftijd handelt over hun belachelijke grollen in een bejaardenhuis in Villa Serena, die door de bejaarde kwajongens bijna in een puinhoop wordt herschapen. Een komedie met goede acteurs, die echter flauwe grappen uithalen. Een film die zo bespottelijk is dat hij je het schaamrood op de kaken brengt.

Mi manda Picone

1984 | Misdaad, Drama

Italië 1984. Misdaad van Nanni Loy. Met o.a. Giancarlo Giannini, Carlo Croccolo, Lina Sastri en Aldo Giuffrè.

Een man gaat op zoek naar de echtgenoot van de vrouw van wie hij houdt, zonder zich te realiseren dat haar echtgenoot lid is van de misdaadorganisatie Camorra. Blijkbaar weet de vrouw niet dat haar man de prostitutiewereld in Napels leidt; ze neemt aan dat hij in de metaalindustrie werkt. De man ontdekt dat de echtgenoot van de vrouw vermoord is en in de verwarring wil de Camorra dat hij de prositutiewereld overneemt, in de veronderstelling dat hij bij de bende hoort. Een verwarrende film met slechte dialogen. Ook bekend als PICONE SENT ME.

Testa o croce

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Nino Manfredi, Renato Pozzetto, Mara Venier, Ida Di Benedetto en Paolo Stoppa.

Een film met twee verhalen. Het eerste gaat over een priester die door een ongeval tijdens een treinreis zijn geheugen verliest en later een meisje ontmoet op wie hij verliefd wordt. De tweede verhaallijn volgt een stoere arbeider die zijn zoon ervan verdenkt homofiel te zijn. Goed spel en veel humor.

Cafe Express

1981 |

1981. Nanni Loy. Met o.a. Luigi Basagaluppi, Vittorio Mezzogiorno, Adolfo Celi en Nino Manfredi.

Een film met twee verhalen. Het eerste gaat over een priester die door een ongeval tijdens een treinreis zijn geheugen verliest en later een meisje ontmoet op wie hij verliefd wordt. De tweede verhaallijn volgt een stoere arbeider die zijn zoon ervan verdenkt homofiel te zijn. Goed spel en veel humor.

Caffè express

1979 | Komedie

Italië 1979. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Nino Manfredi, Vittorio Caprioli, Adolfo Celi, Vittorio Mezzogiorno en Giovanni Pizzopo.

Een man verdient clandestien zijn brood als koffieverkoper in de trein en weet behendig uit het gezicht van controleurs te blijven en door diensten aan passagiers extra-fooien te vangen. Treinpolitie en dieven zitten tijdens een nachtelijke reis achter hem aan, maar de bureaucratie is er in twijfel over, welk reglement hij overtreden heeft. Door Manfredi zelf geschreven scenario is bijna een one man-show. De regisseur levert opmerkelijke prestatie met vrijwel volledig in de trein gesitueerde handeling en maakt de beslotenheid werkzamer en overtuigender dan in de meeste andere treinfilms. De passagiers zorgen voor rake satirische sketches.

Signore e signori, buonanotte

1976 |

Italië 1976. Luigi Comencini, Nanni Loy, Luigi Magni, Mario Monicelli en Ettore Scola. Met o.a. Senta Berger, Adolfo Celi, Andréa Ferréol, Vittorio Gassman en Monica Guerritore.

Een presentator van tv-actualiteiten rebelleert tegen de censuur, hypocrisie en gladde aanpak van het nieuws en gooit in één dag alles om, met handhaving van de vaste en bekende items die de Italiaanse realiteit nu in een ongenadig daglicht laat zien. Deze collectieve aanval van belangeloos meewerkende filmprominenten resulteert in een ongebreidelde satire die buiten Italië minder effectief is omdat een aantal herkenningspunten ontbreekt. De anti-religieuze, anti- militaristische, anti-welvaartsstaatshumor in kortere en langere sketches mist zijn anarchistische werking niet, terwijl de op de hak genomen, gladgestreken keurigheid van omroepers en presentatoren ook buiten Italië aanspreekt. De sterbezetting werpt zich met aanstekelijk animo in het strijdperk.

Quelle strane occasioni

1976 | Erotiek

Italië 1976. Erotiek van Nanni Loy, Luigi Magni en Luigi Comencini. Met o.a. Paolo Villagio, Valeria Moriconi, Nino Manfredi, Olga Karlatos en Alberto Sordi.

Een drieluik. Een gastarbeider in Amsterdam treedt met zijn vrouw in seksshow op en wordt vervangen door Turk. Man heeft een avontuurtje met de dochter van de minnaar van zijn vrouw. Een priester zit vierentwintig uur lang in een geblokkeerde lift met een aantrekkelijke jongedame. Minder pikanterie dan een ongenadig beeld van dubbele moraal, geacteerd door specialisten in het genre. De derde episode (van Comencini) is in alle opzichten een juweeltje.

Basta che non si sappia in giro

1976 | Erotiek

Italië 1976. Erotiek van Luigi Comencini. Met o.a. Nanni Loy, Luigi Magni, Nino Manfredi, Monica Vitti en Johnny Dorelli.

Leuke sekssatire met drie verschillende verhalen van drie regisseurs. Het eerste verhaal, LA MACCHINA DELL'AMORE, gaat over een typiste die een pornoscript moet uittikken. In deel twee, IL SUPERIORE, protesteren gevangenen tegen het gebrek aan vrouwen. In L'EQUIVOCO ziet een manager een verkoopstertje aan voor een hoer. Er wordt met plezier geacteerd en de regisseurs hebben alle drie iets bijzonders weten te maken van hun episode.

Detenuto in attesa di giudizio

1972 |

Italië 1972. Nanni Loy. Met o.a. Alberto Sordi, Elga Andersen, Lino Banfi, Giuseppe Anatrelli en Tano Cimarosa.

Italiaan die in Zwitserland een klein bouwbedrijf heeft, wordt bij het bezoek aan zijn geboorteland gearresteerd en van de ene gevangenis naar de andere verplaatst, omdat het proces steeds verdaagd wordt. Hij belandt zelfs ontoerekeningsvatbaar verklaard in een psychiatrische inrichting, vóórdat hij eindelijk voorkomt en wordt vrijgesproken. Ondertussen is zijn Zwitserse onderneming failliet gegaan. Kafkaïaanse satire op juridisch bureaucratisch labyrint krijgt tragi-komische overtuigingskracht door afwisselend dienstvaardig en radeloos acteren van Sordi.

Laisse aller... c'est une valse

1971 | Komedie, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.

Soldato

1970 | Oorlogsfilm

Tsjechië​/​​Italië 1970. Oorlogsfilm van Nanni Loy. Met o.a. Peter Falk, Martin Landau en Jason Robards.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.

Rosolino Paternò, soldato

1970 | Oorlogsfilm, Komedie

Italië​/​​Joegoslavië 1970. Oorlogsfilm van Nanni Loy. Met o.a. Nino Manfredi, Jason Robards, Martin Landau, Peter Falk en Scott Hylands.

In Sicilië is tijdens de zomer van 1943 de Siciliaan Rosolino Paternò de gids van de Amerikaanse militaire bevelhebber in de strijd tegen Fort Xifonio. Het wordt één grote ramp, tegelijk treurig en komisch, in deze heerlijke komedie met een vreemde bezetting. Scenario van Age en Scarpelli.

Fantasia chez les ploucs

1970 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Lino Ventura, Mireille Darc, Jean Yanne, Jacques Dufilho en Nanni Loy.

Bij clandestiene drankstoker duiken een bookmaker met eigenwijs zoontje, een godsdienstwaanzinnige, een juwelendief met zijn vriendin en een gangsterbende op. De verwikkelingen en slachtoffers stapelen zich op. Burleske misdaadkomedie - naar roman van Charles Williams - kreeg rumoerige vormgeving in hoog tempo, waaraan de acteurs zich met aanstekelijk plezier overgeven.

Il Padre di famiglia

1967 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1967. Drama van Nanni Loy. Met o.a. Nino Manfredi, Leslie Caron, Claudine Auger, Ugo Tognazzi en Mario Carotenuto.

Twee architectuurstudenten worden na de oorlog verliefd op elkaar en trouwen, hoewel zijn idealisme botst met haar pragmatisme. Doordat ze een reeks niet geplande kinderen krijgen moet zij haar carri[KA2]ere opgeven, terwijl hij door een confrontatie met bouwspeculaties steeds meer van zijn uitgangspunten vervreemdt. Hij verwijt zijn gezin z[KA1]i[KA1]jn mislukking; haar pogingen om hem te steunen en te stimuleren resulteren in een zenuwinstorting. Zeker voor het Italiaans patriarchaatsbesef is dit een zinnige en kritische tragikomedie, vooral dankzij het acteren van Manfredi en - heel verrassend - Caron. Een treffend bijrolletje van Tognazzi (als de oude huisvriend) die de tijdens de opnamen overleden Totò verving.

Made in Italy

1965 |

Italië 1965. Nanni Loy. Met o.a. Walter Chiari, Aldo Fabrizi, Sylva Koscina, Virna Lisi en Anna Magnani.

Italianen die als gastarbeiders naar Zweden onderweg zijn, wisselen herinneringen uit aan typerende aspecten van het vaderland die worden verbeeld in een groot aantal satirische, korte sketches met mikpunten variërend van bureaucratie en dubbele moraal tot kerk en verkeerschaos. Niet alle onderdelen van het door Ettore Scola geschreven scenario zijn even sterk, maar het hoge tempo en de uitgebreide sterbezetting weten de aandacht geamuseerd vast te houden. Hoogtepunt is Magnani die met een groot gezin vergeefs probeert een drukke straat over te steken.

Les Partisans Attaquent A L'aube

1963 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1963. Oorlogsfilm van Nanni Loy.

Italianen die als gastarbeiders naar Zweden onderweg zijn, wisselen herinneringen uit aan typerende aspecten van het vaderland die worden verbeeld in een groot aantal satirische, korte sketches met mikpunten variërend van bureaucratie en dubbele moraal tot kerk en verkeerschaos. Niet alle onderdelen van het door Ettore Scola geschreven scenario zijn even sterk, maar het hoge tempo en de uitgebreide sterbezetting weten de aandacht geamuseerd vast te houden. Hoogtepunt is Magnani die met een groot gezin vergeefs probeert een drukke straat over te steken.

Quattro Giornate Di Napoli

1962 | Oorlogsfilm

Italië 1962. Oorlogsfilm van Nanni Loy.

Italianen die als gastarbeiders naar Zweden onderweg zijn, wisselen herinneringen uit aan typerende aspecten van het vaderland die worden verbeeld in een groot aantal satirische, korte sketches met mikpunten variërend van bureaucratie en dubbele moraal tot kerk en verkeerschaos. Niet alle onderdelen van het door Ettore Scola geschreven scenario zijn even sterk, maar het hoge tempo en de uitgebreide sterbezetting weten de aandacht geamuseerd vast te houden. Hoogtepunt is Magnani die met een groot gezin vergeefs probeert een drukke straat over te steken.

Le Quattro giornate di Napoli

1962 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1962. Drama van Nanni Loy. Met o.a. Charles Belmont, Regina Bianchi, Aldo Giuffrè, Pupella Maggio en Lea Massari.

Terwijl de Amerikaanse legers optrekken komt de uitgehongerde bevolking van Napels in 1943 in opstand tegen de Duitse bezetters die onvoorbereid en in de minderheid zich na vier dagen moeten terugtrekken. Overtuigende reconstructie van gebeurtenissen in bijna documentaire stijl.

Un Giorno da leoni

1961 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1961. Drama van Nanni Loy. Met o.a. Renato Salvatori, Tomas Milian, Nino Castelnuovo, Romolo Valli en Anna-Maria Ferrero.

Groepje jonge Romeinen voegt zich in 1943 bij de partizanen en krijgt opdracht om een viaduct op te blazen. Het lukt, hoewel de nazi's de geallieerden verantwoordelijk stellen en de burgerbevolking de verzetsgroep van passiviteit beschuldigt. Boeiende historische reconstructie met gebruik van documentair archiefmateriaal maakt van de personages geen bovenmenselijke helden, maar tekent ze in hun beperkingen en zwaktes en toch in staat tot heroïsche prestaties. Rake karakteriseringen in het scenario krijgen navenante vertolking.

Audace colpo dei soliti ignoti

1959 | Komedie, Misdaad

Italië 1959. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Vittorio Gassman, Renato Salvatori, Claudia Cardinale, Nino Manfredi en Vicky Ludovici.

Vervolg op I SOLITI IGNOTI. De onhandige inbrekers slagen er ditmaal wel in een kraak te zetten, maar hun gestuntel gaat nu over waar ze de poet moeten laten. Minder verrassend dan het eerste deel en Totò en Mastroianni worden node gemist.

Il marito

1958 | Komedie

Italië 1958. Komedie van Nanni Loy en Gianni Puccini. Met o.a. Alberto Sordi, Aurora Bautista, Carlo Ninchi en Luigi Tosi.

Een redelijk goede komedie met goed spel. Bouwondernemer Alberto (Sordi) staat er financieel slecht voor, zelfs tijdens de economische bloei in Italië in de jaren 1950-1960. Zijn financiële problemen kunnen opgelost worden door een rijke weduwe, maar zijn jaloerse en zeurende vrouw verpest alles. Zijn bemoeizuchtige schoonmoeder zorgt ervoor dat hij zijn huwelijk redt. Sordi op zijn best vooral in de scènes waarin hij in zichzelf praat, en waarop hij zich op zijn manier onweerstaanbaar uitdrukt. Er bestaat ook een met behulp van de computer ingekleurde versie, die op de tv wordt vertoond.

Parola di ladro

1956 | Misdaad, Romantiek

Italië 1956. Misdaad van Nanni Loy. Met o.a. Gabriele Ferzetti, Abbe Lane, Nadia Gray, Memmo Carotenuto en Andrea Checchi.

Het verhaal speelt zich af rond 1900, wanneer een dief met de hulp van zijn lieftallige medeplichtige een juwelier ernstig probeert op te lichten. De film zit vol ironie en is tamelijk sentimenteel, maar Loy heeft de zaak behendig geregisseerd. De cast is goed, hoewel er een beetje plichtmatig geacteerd wordt.