John Morris

The Lady in Question

Verenigde Staten 1999. Mysterie van Joyce Chopra. Met o.a. Gene Wilder, Michael Cumpsty, Bruce Davies, Brian Marler en Peter Snider.

Murder in a Small Town

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1999. Mysterie van Joyce Chopra. Met o.a. Gene Wilder, Mike Starr, Cherry Jones, Frances Conroy en Terry O'Quinn.

Only Love

Verenigde Staten 1998. Romantiek van John Erman. Met o.a. Marisa Tomei, Rob Morrow, Mathilda May, Jeroen Krabbé en Paul Freeman.

Silvia Dalessandro besluit om zich als vrijwillig arts aan te melden bij een internationale medische organisatie. Ze hoopt uitgezonden te worden naar een Afrikaans oorlogsgebied, maar haar rijke vader probeert daar op allerlei manieren een stokje voor te steken. Nog voor haar vertrek ontmoet ze Matthew Hiller en er ontstaat een romance. Matthew is eveneens arts en ze worden beide uitgezonden naar Gambia. Wanneer ze een paar dagen verlof nemen en een uitstapje naar de hoofdstad van Gambia maken, lopen ze in een hinderlaag en de gevolgen zijn dramatisch

Ellen Foster

Verenigde Staten 1997. Drama van John Erman. Met o.a. Jena Malone, Julie Harris, Ted Levine, Glynnis O'Connor en Debra Monk.

Silvia Dalessandro besluit om zich als vrijwillig arts aan te melden bij een internationale medische organisatie. Ze hoopt uitgezonden te worden naar een Afrikaans oorlogsgebied, maar haar rijke vader probeert daar op allerlei manieren een stokje voor te steken. Nog voor haar vertrek ontmoet ze Matthew Hiller en er ontstaat een romance. Matthew is eveneens arts en ze worden beide uitgezonden naar Gambia. Wanneer ze een paar dagen verlof nemen en een uitstapje naar de hoofdstad van Gambia maken, lopen ze in een hinderlaag en de gevolgen zijn dramatisch

The Last to Go

Verenigde Staten 1991. Drama van John Erman. Met o.a. Tyne Daly, Terry O'Quinn, Annabeth Gish, Tim Ransom en Julianne Moore.

In 1962 trouwt Daly met neurochirurg O'Quinn. Ze nemen hun intrek in een landhuis in Connecticut. Er komen drie kinderen. Terwijl die opgroeien, vervreemden Daly en O'Quinn van elkaar. O'Quinn wordt verliefd op een jong verpleegstertje, terwijl Daly een relatie fantaseert met de gespierde blonde tuinman. Na de scheiding en het vertrek van de kinderen gaat ze door een diep dal van eenzaamheid en depressie, maar ze weigert het grote lege huis te verlaten. De geschiedenis van een huwelijk met al zijn hoogte- en dieptepunten. Het scenario van William Hanley, naar een roman van Rand Richard Cooper is een opeenstapeling van clichés en wordt alleen van de totale vernietiging gered door de schitterende prestatie van Daly, die nogmaals bewijst een uitstekende actrice te zijn. Fotografie van Tony Imi.

Our Sons

Verenigde Staten 1991. Drama van John Erman. Met o.a. Julie Andrews, Ann-Margret, Hugh Grant, Zeljko Ivanek en Tony Roberts.

Twee moeders van middelbare leeftijd, wier zonen een homostel vormen, ontmoeten elkaar voor het eerst als een van de jongelui AIDS blijken te hebben. De ene moeder is Ann-Margret als die in een bar werkt, sinds lang vervreemd van haar zoon, en de andere is de welgestelde Andrews (haar tv-debuut!). De film weet niet goed waar de nadruk op te leggen: op de twee moeders of op de twee jongelui. Scenario van William Hanley. Camerawerk van Tony Imi.

Life Stinks

Verenigde Staten 1991. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Mel Brooks, Susan Sarandon, Lesley Ann Warren, Jeffrey Tambor en Stuart Pankin.

Een patserige geldwolf (Brooks) is puissant rijk geworden in het onroerendgoed. Hij gaat een weddenschap aan om te bewijzen dat hij als clochard zonder een rooie cent dertig dagen kan overleven. Brooks (en de kijkers) ervaren hoe het er in de achterbuurten van L.A. aan toe zou gaan. De film bevat de gebruikelijke gevarieerde schotel met Brooks-grappen, maar is mislukt als satire. Op zijn zachtst gezegd is dit een goedbedoelde rolprent met de boodschap om iets voor thuislozen te gaan doen. Sarandon is niet geloofwaardig als dakloze. Brooks schreef met Rudy Deluca en Steve Haberman het scenario. Het camerawerk is van Steven Poster.

Carolina Skeletons

Verenigde Staten 1991. Drama van John Erman. Met o.a. Bruce Dern, Melissa Leo, Paul Roebling, Bill Cobbs en Henderson Forsythe.

Geslaagde bewerking van de bekroonde, gelijknamige roman van David Stout door Tracy Keenan Wynn. Het gaat over een Vietnam- veteraan die de naam van zijn broer zuivert, ooit dertig jaar ervoor op de elektrische stoel gezet wegens de moord op twee blanke meisjes. Gossett, Jr. houdt de aandacht vast onder de kundige regie van Erman. Camerawerk van Toni Imi.

The Last Best Year

Verenigde Staten 1990. Drama van John Erman. Met o.a. Mary Tyler Moore, Bernadette Peters, Brian Bedford, Dorothy McGuire en Kate Reid.

Jane Murray (Peters) hoort van haar arts dat ze ongeneeslijk ziek is. Haar wereld stort in elkaar. Geholpen door psychiater Wendy Haller (Moore) tracht ze de haar resterende tijd toch nog zo zinvol mogelijk door te brengen. Zo besluit ze terug te keren naar haar geboortedorp om haar zoon op te zoeken, die ze al jaren niet meer heeft gezien. Huilerige soap, van het type waarop Moore in die tijd een abonnement leek te hebben. Het is allemaal goed bedoeld en goed gemaakt, maar ook al zo dikwijls in beeld gebracht, dat er niets onverwachts gebeurt. De vriendschap tussen de wanhopige Jane en de eenzame Wendy wordt zo mierzoet verteld, dat haast alle emotie verloren gaat. David W. Rintels bedacht het en Frank Tidy zette het op film. Alleen voor de liefhebber. Ook bekend als THE LAST BEST YEAR OF MY LIFE.

Stella

Verenigde Staten 1990. Drama van John Erman. Met o.a. Bette Midler, John Goodman, Trini Alvarado, Stephen Collins en Marsha Mason.

Het vrijpostige dienstmeisje Midler gaat een relatie aan met de jonge dokter Collins. Wanneer ze zwanger raakt, laat hij het afweten. Ze besluit het dochtertje alleen op te voeden. Het meisje (Alvarado) houdt echter contact met haar vader en wanneer ze zeventien is, introduceert hij haar in zijn wereld. Zij kan niet meer kiezen tussen het gewone, openhartige leven met haar hardwerkende moeder en deze nieuwe, rijke omgeving waarin ze zich wel thuisvoelt. Onbeschaamd melig melodrama, dat op alle niveaus mislukt is. Slecht gespeeld, overgechargeerd, een verhaal dat meer gaten dan kaas vertoont en dat op het einde helemaal de diepte ingaat. Een ongelooflijke draak die ongenietbaar is. Robert Gretchell bewerkte de roman van Olive Higgins Prouty, die heel wat beter gediend was met de King Vidor-versie uit 1937. Slordig gefilmd door Billy Williams.

Second Sight

Verenigde Staten 1989. Horror van Joel Zwick. Met o.a. John Larroquette, Bronson Pinchot, Bess Armstrong, Stuart Pankin en John Schuck.

Een fragmentarische film, die handig probeert in te haken op de belangstelling voor [KL]channelling[KLE] over een detective- bureautje dat gebruik maakt ven een medium. Het buitengemeen slechte script is afkomstig van Tom Schulman (DEAD POETS SOCIETY) en Patricia Resnick (9 TO 5). Het gebrek aan regie leverde volslagen ongedisciplineerd spel op, de produktiewaarden zijn laag en de muziek is waardeloos.

Favorite Son

Verenigde Staten 1988. Thriller van Jeff Bleckner. Met o.a. Harry Hamlin, Linda Kozlowski, Robert Loggia, Lance Guest en Kenneth McMillan.

Knappe blonde stoot Kozlowski lijkt als secretaresse van domme maar charismatische senator Hamlin via allerlei intriges met Nicaraguaanse opstandelingen op weg om heel Washington D.C., de CIA, de FBI en de Amerikaanse Geheime Diensten naar haar hand te zetten, maar gelukkig is er Loggia als bijna op rust gesteld maar koppig FBI-agent, die net op tijd orde op zaken stelt. Te lange, maar bij momenten wel interessante tv-film naar het gelijknamige boek van Steve Sohmer, die zelf het scenario schreef. Op deze (vierdelige) mini-serie zijn de latere pilotfilm en tv-serie MANCUSO FBI gebaseerd. Camerawerk van Bradford May.

The Little Match Girl

Verenigde Staten 1987. Familiefilm van Michael Lindsay Hogg en Michael Lindsay-Hogg. Met o.a. Keshia Knight Pulliam, William Daniels, John Rhys-Davies, Jim Metzler en William Youmans.

Een zwakke, mierzoete bewerking van het 19e-eeuwse sprookje van Hans Christian Andersen over een dakloos kind, dat het hart steelt van een rijke familie. Geschreven door Mary Edith Burrell om van het kind van Cosby een ster te maken. Al eerder gefilmd in 1928 door Jean Renoir en Jean Tedesco. Camerawerk van Kenneth MacMillan.

Spaceballs

Verenigde Staten 1987. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Mel Brooks, John Candy, Rick Moranis, Bill Pullman en Daphne Zuniga.

Het uit Star Wars afkomstige personage Jabba the Hutt is in Spaceballs vervangen door Pizza the Hutt. Voor wie dat leuk vindt heeft deze parodie van Mel Brooks veel meer te bieden, bijvoorbeeld een door seks geobsedeerde, in een zwart pak en helm gestoken slechterik genaamd Dark Helmet (Moranis), John Candy in een hondenpak als de halfhond, halfmens Barf (I'm my own best friend) en Brooks zelf als de gerimpelde groene Yoghurt. Anderen kunnen deze film beter laten lopen.

Ironweed

Verenigde Staten 1987. Drama van Hector Babenco. Met o.a. Jack Nicholson, Meryl Streep, Carroll Baker, Michael O'Keefe en Diane Venora.

Albany, New York tijdens de depressie in 1938. Nicholson verliet zijn gezin, nadat hij per ongeluk de dood veroorzaakte van hun jongste zoontje. 22 jaar lang zwierf hij rond en nu komt hij terug in zijn stad waar hij ooit zijn thuis had en trekt nu op met de zieke, aan lager wal geraakte zangeres Streep en de simpele Waits. Een bezoek aan zijn vrouw Baker wordt een fiasco. Zij wil hem wel terug, maar zijn twee andere kinderen willen niets van hem weten. William Kennedy schreef zelf de bewerking voor de film van zijn bestseller, waarmee hij de Pulitzer-prijs won en het is vooral de sterke vertolking van Nicholson en Streep, spelprestaties in rollen die je niet van ze verwacht zou hebben, die de film dynamisch laten voortbewegen, terwijl Waits een grootse rol weggeeft. De camera van Lauro Escorel registreert alles zonder veel warmte, maar met een groot gevoel voor dramatiek. Amerikaans regiedebuut van Babenco.

Dirty Dancing

Verenigde Staten 1987. Romantisch drama van Emile Ardolino. Met o.a. Patrick Swayze, Jennifer Grey, Jerry Orbach, Cynthia Rhodes en Jack Weston.

In de zomer van 1963 verliest de brave zeventienjarige Baby (Grey) haar onschuld op een zomerkamp waar ze met haar ouders de vakantie doorbrengt, en waar ze als een blok valt voor een rijpere dansinstructeur - tevens de plaatselijke ster in een vorm van dansen die energiek maar nauwelijks voos kan worden genoemd. Charmante en sprankelende, destijds immens succesvolle dansfilm. Tegelijk ook een mooi tijdsbeeld van de benepen vroege jaren zestig. Doorbraakrol van de toen 33-jarige Swayze. Oscar voor het liedje '(I've Had the) Time of My Life'.

Haunted Honeymoon

Verenigde Staten 1986. Komedie van Gene Wilder. Met o.a. Gene Wilder, Gilda Radner, Dom DeLuise, Paul L. Smith en Jonathan Pryce.

Ontmoedigend platte spookhuis-komedie, door Wilder bedoeld als hommage aan de thriller-komedies uit de jaren 1930-1950. Geen energie, geen stuipen-op-het-lijf en niks te lachen (zelfs niet om DeLuise, verkleed als vrouw!). Ook de beste grap (Wilder, die op iemands benen zit) is niet meer dan een slap aftreksel van een veel leukere scène uit MURDER, HE SAYS.

Fresno

Verenigde Staten 1986. Komedie van Jeff Bleckner. Met o.a. Carol Burnett, Dabney Coleman, Gregory Harrison, Teri Garr en Charles Grodin.

Een [KL]mini-serie[KLE] in vijf delen, waarin Dallas, Dynasty en Falcon Crest op de hak worden genomen. Burnett, in een glansrol, speelt de weduwe Kensington, die aan het hoofd staat van een familie van rozijnenkwekers in Fresno, Californi[KA3]e. De grote concurrent is Cane (Coleman) die door middel van controle over de watertoevoer de macht over wil nemen. Alle cliché's uit de Dallas-achtigen zijn aanwezig en worden op humoristische wijze uitgespeeld.

Clue

Verenigde Staten 1985. Komedie van Jonathan Lynn. Met o.a. Eileen Brennan, Tim Curry, Michael McKean, Madeline Kahn en Christopher Lloyd.

Deze film is losjes afgeleid van het Engelse gezelschapsspel 'Cluedo'. De figuren (Miss Scarlett, Prof. Plum, Mrs. Peacock, Colonel Mustard enz.) van het spel zijn het slachtoffer van chantage en komen bijeen in een afgelegen Victoriaans landhuis, de ideale plaats voor moord. Ondanks het geanimeerde spel, waarin warhoofd Brennan en pesterige butler Curry de kroon spannen, is het een malle wie-is-de-dader vertoning.

The Woman in Red

Verenigde Staten 1984. Romantische komedie van Gene Wilder. Met o.a. Gene Wilder, Kelly LeBrock, Charles Grodin, Joseph Bologna en Gilda Radner.

Amerikaanse herverfilming van het Franse kassucces Un éléphant ça trompe énormément. Wilder speelt pr-manager Teddy Pierce, een gelukkig getrouwde man van middelbare leeftijd die tot zijn schrik en verbazing plots halsoverkop verliefd wordt op fotomodel Charlotte (LeBrock). Zijn stuntelige verleidingspogingen en de onhandige manier waarop hij een en ander verborgen probeert te houden voor zijn vrouw leveren een aantal geestige scènes op, maar de show wordt gestolen door Radner als Teddy's secretaresse die hopeloos verliefd is op haar baas en hem dat maar niet duidelijk kan maken. Een van de liedjes van Stevie Wonder ('I Just Called To Say I Love You') kreeg een Oscar en werd een hit.

Johnny Dangerously

Verenigde Staten 1984. Misdaad van Amy Heckerling. Met o.a. Michael Keaton, Joe Piscopo, Marilu Henner, Maureen Stapleton en Peter Boyle.

Johnny Kelly, een aardige man met een hart van goud, wordt door de torenhoge ziekenhuisrekeningen van zijn neurotische moeder gedwongen om gangster te worden in het New York van de jaren 30. Naarmate Johnny ouder wordt verandert hij zijn naam in Johnny Dangerously, een naam die meer bij zijn identiteit past. Tot overmaat van ramp voegt Johnny's aartsvijand van vroeger, Danny Vermin, zich ook bij zijn gang. Hij probeert Johnny van zijn troon te stoten en krijgt een ideale troef in handen wanneer hij er achter komt dat Johnny's broer een beroemde misdaadbestrijder is.(VM/VPRO Gids)

To Be or Not To Be

Verenigde Staten 1983. Komedie van Alan Johnson. Met o.a. Mel Brooks, Anne Bancroft, Charles Durning, Tim Matheson en José Ferrer.

Het Bronski Theater heeft veel succes in Warschau in 1939. Bij de opvoering van een felle anti-Hitler satire door directeur Brooks en zijn vrouw Bancroft wordt de voorstelling onderbroken door een ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ondertussen probeert Engelse luitenant Matheson die verliefd is op Bancroft, haar kleedkamer binnen te sluipen. Enkele dagen later wordt Polen bezet door de nazi's. Wie het origineel niet kent van Ernst Lubitsch zal van deze Brooksfilm lekker genieten, maar hij mist alle verfijningen van het origineel. De boertige humor werkt wel, maar is minder overtuigend, ook al wordt dit gecompenseerd door het briljante spel van de twee hoofdrolspelers. Thomas Meehan en Ronny Graham baseerden hun scenario op dat van Edwin Justus Mayer, dat op zijn beurt geïnspireerd werd door een verhaal van Melchior Langvel. Camerawerk is van Gerald Hirschfeld.

Table For Five

Verenigde Staten 1983. Drama van Robert Lieberman. Met o.a. Mary O'Brien, Son Hoang Bui, Robby Kiger, Roxana Zal en Marie-Christine Barrault.

Het Bronski Theater heeft veel succes in Warschau in 1939. Bij de opvoering van een felle anti-Hitler satire door directeur Brooks en zijn vrouw Bancroft wordt de voorstelling onderbroken door een ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ondertussen probeert Engelse luitenant Matheson die verliefd is op Bancroft, haar kleedkamer binnen te sluipen. Enkele dagen later wordt Polen bezet door de nazi's. Wie het origineel niet kent van Ernst Lubitsch zal van deze Brooksfilm lekker genieten, maar hij mist alle verfijningen van het origineel. De boertige humor werkt wel, maar is minder overtuigend, ook al wordt dit gecompenseerd door het briljante spel van de twee hoofdrolspelers. Thomas Meehan en Ronny Graham baseerden hun scenario op dat van Edwin Justus Mayer, dat op zijn beurt geïnspireerd werd door een verhaal van Melchior Langvel. Camerawerk is van Gerald Hirschfeld.

Ghost Dancing

Verenigde Staten 1983. Drama van David Greene en David Green. Met o.a. Dorothy McGuire, Bruce Davison, Bo Hopkins, Richard Farnsworth en Bill Erwin.

Als weduwe heeft McGuire het niet gemakkelijk om haar boerderij draaiende te houden. De electriciteitscentrale de heeft de watertoevoer naar haar farm afgesloten en dat pikt ze niet. Ze begint een eenmansgevecht tegen deze overmacht. Dankzij een sublieme vertolking van McGuire, in een van de zeldzame films waaraan ze haar medewerking nog verleende in haar latere carrière, boeit de film van het explosieve begin tot het indrukwekkende einde. Ze is een activiste waarmee rekening gehouden moet worden. Scenarist Phil Penningroth won met zijn verhaal de 'ABC Theatre Award'. Voor de fotografie was Brian West verantwoordelijk.

History of the World: Part I

Verenigde Staten 1981. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Mel Brooks, Dom DeLuise, Madeline Kahn, Harvey Korman en Cloris Leachman.

History of the World: Part I maakt samen met Young Frankenstein en Blazing Saddles deel uit van wat wel de 'Unholy Trinity' van Mel Brooks wordt genoemd. De toon wordt meteen gezet met een parodie op Kubrick's 2001: A Space Odyssey. De serene beginsequentie van die film wordt door Brooks opgeleukt met een voiceover van Orson Welles en met masturberende apen. Brooks laat een waslijst aan beroemde personen opdraven in zijn quasi-historische epos en eindigt met een preview van part II (dat natuurlijk nooit kwam), waarin Star Wars gepersifleerd wordt met 'Jews in Space'. Is deze Geschiedenis grappig? Daarover lopen de meningen wijd uiteen.

The Elephant Man

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1980. Biografie van David Lynch. Met o.a. John Hurt, Anthony Hopkins, Anne Bancroft, John Gielgud en Wendy Hiller.

Londen 1884. Tegen betaling kunnen kijklustigen op de kermis de verschrikkelijk misvormde John Merrick (Hurt), artiestennaam The Elephant Man, bekijken. Een jonge arts (Hopkins) bevrijdt hem uit de klauwen van zijn eigenaar en brengt hem naar een ziekenhuis om hem te onderzoeken. Hij ontdekt dat Merrick intelligent en gevoelig is met een sterke persoonlijkheid. Fascinerend drama dat op feiten gebaseerd is. Een tour-de-force van acteur Hurt om ondanks het afschrikwekkende masker emoties te kunnen spelen. Fraaie Victoriaanse sfeer, ijzersterk scenario, prachtige zwart-wit fotografie. Genomineerd voor acht Oscars, waarvan nul toegekend. Wél een César en BAFTA's, voor beste film en acteur.

In God We Trust

Verenigde Staten 1980. Komedie van Marty Feldman. Met o.a. Marty Feldman, Peter Boyle, Louise Lasser, Richard Pryor en Wilfrid Hyde-White.

De naïeve monnik Feldman trekt naar Los Angeles om geld in te zamelen voor zijn klooster. Een komedie die tragisch genoeg weinig leuks biedt - inclusief Pryor, die God speelt. Geschreven en geregisseerd door Feldman.

The In-Laws

Verenigde Staten 1979. Komedie van Arthur Hiller. Met o.a. Peter Falk, Alan Arkin, Richard Libertini, Nancy Dussault en Penny Peyser.

Chique lachfilm over tandarts Arkin die betrokken raakt bij de bizarre intriges van zijn de aanstaande schoonvader (Falk) van zijn dochter die beweert een CIA-agent te zijn. Prijzenswaardig onvoorspelbaar van het begin tot het eind.

The World's Greatest Lover

Verenigde Staten 1977. Komedie van Gene Wilder. Met o.a. Gene Wilder, Carol Kane, Dom DeLuise, Fritz Feld en Carl Ballantine.

Een spaarzaam grappige klucht die zich in Hollywood in de jaren 1920-'30 afspeelt waarin Wilder een filmtest doet als een nieuwe filmsjeik en zijn vrouw Kane er vandoor gaat met de echte Valentino. De woeste slapstick wordt afgewisseld met soms nogal vulgaire scènes en treffende momenten in deze onevenwichtige film.

The Last Remake of Beau Geste

Verenigde Staten 1977. Komedie van Marty Feldman. Met o.a. Marty Feldman, Ann-Margret, Michael York, Peter Ustinov en James Earl Jones.

De mooie Beau en de lelijke Digby zijn een tweeling. Ze worden geadopteerd door een weduwnaar, die zelf een dochter heeft. Jaren gaan voorbij. Vader komt terug uit de oorlog in het gezelschap van een betoverend mooie jonge vrouw, die slechts ge[KA3]interesseerd is in het erfstuk van de familie, de blauwe watersaffier. Ze probeert de steen te stelen als manlief een hartaanval krijgt. Maar Beau (York) is haar voor en vlucht naar het vreemdelingenlegioen, waar Digby (Feldman) hem gaat opzoeken. Niet bijzonder spirituele parodie op de filmklassieker van William Wellman, die vooral uitblinkt door smakeloosheid. Feldman is niet alleen te zien in een van de hoofdrollen, hij debuteerde tevens als regisseur en bovendien schreef hij het scenario, samen met Chris J. Allen, naar een verhaal van Sam Bobrick en... inderdaad Feldman. Enkele knappe bijrollen, vooral van Milligan als een niet-alledaagse butler, redden het geheel nog een beetje, evenals de prachtige fotografie van Gerry Fisher.

High Anxiety

Verenigde Staten 1977. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Madeline Kahn, Cloris Leachman, Harvey Korman, Dick Van Patten en Ron Carey.

Psychiater Brooks lijdt aan een vreselijke vorm van hoogtevrees wat uiteraard een ramp is voor een zieleknijper die zojuist benoemd werd tot hoofd van een gesticht voor zware zenuwlijders. Na enkele verwikkelingen, blijkt dat zijn eigen personeel het op zijn leven gemunt heeft. Dat is het vertrekpunt van een nerveuze moordkomedie die soms op het randje van het vulgaire hangt, maar toch ook sterke momenten kent. In de eerste plaats is het een pastiche van Alfred Hitchcock. Er komt geen personage, geen sequentie of geen camerabeweging in voor die niet aan de Britse meester refereert. Andere klassiekers, van HIGH SOCIETY tot BLOW UP, gaan eveneens voor de bijl, Brooks toont zeer weinig respect. Het scenario is van Brooks, Barry Levinson (die ook een klein rolletje vertolkt), Ron Clark en Rudy De Luca. Paul Lohman is verantwoordelijk voor de soms heel inventieve fotografie. Brooks componeerde de titelsong, die hij ook zelf uitvoert.

Silent Movie

Verenigde Staten 1976. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Mel Brooks, Marty Feldman, Dom DeLuise, Bernadette Peters en Sid Caesar.

Mel Brooks had de briljante ingeving om een halve eeuw na de introductie van geluidsfilm een komische stomme film te maken. Briljant binnen briljant is het feit dat hij 's werelds beroemdste pantomimespeler, Marcel Marceau, het enige gesproken woord geeft: 'No!' als hij weer eens tegen de wind in mimet. Silent movie heeft last van Brooks' kruisje, namelijk dat zijn situatiegrappen geen anderhalf uur vol te houden zijn, maar dat zij de regisseur/acteur/scenarist vergeven. Brooks speelt een verlopen regisseur die met twee makkers à la de Three Stooges probeert filmsterren over te halen met zijn stomme film mee te doen.

The Adventure of Sherlock Holmes' Smarter Brother

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1975. Komedie van Gene Wilder. Met o.a. Gene Wilder, Madeline Kahn, Marty Feldman, Dom DeLuise en Leo McKern.

Omdat hij geen tijd heeft, vertrouwt de geniale detective Sherlock Holmes (Wilmer) een chantagezaak toe aan zijn jongere broer Sigerson (Wilder): een operazangeres (Kahn) wordt afgeperst door operazanger Eduardo Gambetti (DeLuise), die dreigt compromitterende liefdesbrieven openbaar te maken als zij hem geen geheime documenten van haar vader bezorgt. De jonge vrouw blijkt de dochter te zijn van de minister van buitenlandse Zaken. Voor het onderzoek krijgt Sigurson een agent van Scotland Yard toegewezen: Sgt. Orville Sacker (Feldman), een man met een fotografisch geheugen. Flauwe, langdradige komedie, die het vooral moet hebben van vulgaire grappen. De paar geslaagde gags, die meestal inspelen op het werk van Sir Arthur Conan Doyle, verzinken in een onaantrekkelijk geheel, dat is geschreven door Wilder zelf. Wel knappe beelden van cameraman Gerry Fisher. Wilders debuut als regisseur/scenarioschrijver (en tevens de hoofdrol). In Engeland gedraaid. Deluxe color, Mono.

Young Frankenstein

Verenigde Staten 1974. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Gene Wilder, Peter Boyle, Marty Feldman, Kenneth Mars en Cloris Leachman.

'My grandfathers work was doodoo!' briest professor - de kleinzoon van - Frankenstein tijdens een college. Voor de familie-erfenis belandt hij toch in het kasteel van zijn illustere opa waar ook hij een monster opwekt: de fabuleus acterende Peter Boyle. Regisseur Mel Brooks rijgt de ene geniale scène naadloos aan de andere in deze zeer vermakelijke Frankenstein-parodie met een bonte stoet van zeer effectieve acteurs. Kenneth Mars als inspecteur Kemp, Feldman als de gebochelde Igor en in de hoofdrol Gene Wilder in een van zijn beste komedierollen ooit. Het script van Wilder en Brooks kreeg een Oscarnominatie. Gefilmd in stemmig zwart-wit.

The Bank Shot

Verenigde Staten 1974. Misdaad van Gower Champion. Met o.a. George C. Scott, Joanna Cassidy, Sorrell Booke, G. Wood en Clifton James.

Scott zit opgesloten in een gevangenis voor zeer zware misdadigers. Hij wordt beschermd door de brutale James. Ze worden benaderd door Booke, die mannen zoekt om een bank te overvallen. Scott voelt er niet veel voor om toe te happen. Maar als de volgende dag een bulldozer de weg naar de vrijheid opent, blijft hij niet achter. Vervolg op THE HOT ROCK, met Scott in de rol van Redford. Veel minder spiritueel dan de originele film zit deze toch ook vol met de vreemdste personages. Er schort tevens heel wat aan het ritme van de film, zodat hij, ondanks de korte speelduur, toch nog het gevoel geeft te lang te zijn. Wendell Mayes bewerkte de roman van Donald E. Westlake. Voor het fotografische werk werd beroep gedaan op Harry Stradling Jr. Gedraaid in Panavision.

Blazing Saddles

Verenigde Staten 1974. Western van Mel Brooks. Met o.a. Cleavon Little, Gene Wilder, Slim Pickens, Harvey Korman en Madeline Kahn.

Brooks heeft nooit bekend gestaan om een verfijnd gevoel voor humor, maar wist wel hoe hij een publiek moest laten lachen. Deze westernparodie, die geen cliché of stereotype over het hoofd ziet, baande de weg voor latere grappenkanonnades als Animal House en The Naked Gun. Zoals Brooks eerder in The Producers gewaagde grappen maakte over antisemitisme, wordt hier de racistische ondertoon van de klassieke western op de hak genomen. Daarbij is regelmatig de hand van coscenarist Richard Pryor te herkennen.

The Producers

Verenigde Staten 1968. Komedie van Mel Brooks. Met o.a. Zero Mostel, Gene Wilder, Dick Shawn, Kenneth Mars en Lee Meredith.

Brooks (geboren in 1926 als Melvin Kaminsky) debuteerde in 1968 (hij was toen al 42) met de komedie The Producers. Over een tweederangs Broadway-producer (Mostel) en een brave accountant (Wilder) die hun investeerders willen oplichten door een gegarandeerde flop te produceren. Na enig zoeken wordt een veelbelovend script gevonden: Springtime for Hitler, geschreven door nazi-sympathisant Franz Leibkind ('Hitler... dat was nog eens een schilder. Hij schilderde een heel appartement in één dag. Twee lagen!'). Dat The Producers niet altijd even geslaagd is, spreekt voor zich. Waar gehakt wordt vallen spaanders, en Brooks sloeg in deze film werkelijk als een dolleman om zich heen.