Stéphane Frey: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Dis-moi que je rêve

1998 | Drama, Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1998. Drama van Claude Mouriéras. Met o.a. Vincent Dénériaz, Frédéric Pierrot, Murielle Mayette, Cédric Vieira en Stéphane Frey.

Boerenfamilie Ducret woont in een afgelegen communistisch bolwerk in de Alpen. Vader wilde kosmonaut worden 'om aan de revolutie bij te dragen' maar kwam op de boerderij terecht. 'Ruimte is hier wel maar revolutie niet echt,' grijnst hij tegen de camera van een psychiater die het gezin observeert. De revolutie zal echter binnen het gezin plaatsvinden met de zwakzinnige Julien - die dagelijks zijn hart uitstort bij koe Juliene - als katalysator. Hij leerde zoenen van zijn zus maar botviert zijn ontluikende seksualiteit op de vriendin van zijn broer. Een gedwongen opname lijkt daarom nabij maar oma laat het zover niet komen. Tijdens de zoveelste gezinssessie met de psychiater onthult zij een groot familiegeheim wat Julien aanzet tot een broederlijke heldendaad. Regisseur Claude Mouriéras (Tout va bien, on s'en va) grossiert in doorwrochte familiedrama's. 'Na een bepaalde leeftijd ontdek je een vast thema in je eigen leven,' vertelde hij in 2000 op het Rotterdamse filmfestival. 'Mijn films zijn daar een uiting van. Van de noodzaak om je te bevrijden van de ballast die je onherroepelijk meekrijgt van je familie.'

Guns

1980 | Mysterie

Frankrijk 1980. Mysterie van Robert Kramer. Met o.a. Patrick Bauchau, Juliet Berto, Peggy Franckson, Keja Kramer en Robert Boner.

Deze Amerikaanse regisseur, die overal en nergens thuis is, heeft meerdere films gemaakt in Frankrijk. En als bij toeval is `het zwerven` het thema van deze film en niet, zoals men zou denken, de wapensmokkel die onderzocht wordt door een journalist, die van Parijs naar Marseille gaat en net als in het echte leven de meest uiteenlopende personages ontmoet. Een film over de op drift rakende en zijn eigen grenzen aftastende mens, die is opgebouwd uit ingewikkelde, opengewerkte en elkaar overlappende vertellingen, die bestaan uit fragmenten die enigszins doen denken aan Jean-Luc Godard in zijn begintijd. Het resultaat is een zeer aantrekkelijke film, die voortdurend aansluit bij de werkelijkheid. De film is echter ook verwarrend en dat verklaart waarom hij slechts bij een klein (maar hartstochtelijk) publiek is aangeslagen.