Bernd Löhr

Polizeiruf 110: Die Prüfung

Duitsland 2005. Misdaad van Eoin Moore. Met o.a. Edgar Selge, Michaela May, Tayfun Bademsoy, Steffen Münster en Charly Hübner.

Im Schwitzkasten

Duitsland 2005. Komedie van Eoin Moore. Met o.a. Christiane Paul, Charly Hübner, Edgar Selge, Andreas Schmidt en Laura Tonke.

In een Berlijnse sauna ontmoeten mensen met zeer verschillende achtergronden elkaar. Met dit gegeven bouwde de in Dublin geboren en in Duitsland woonachtige Moore een levendige ensemblefilm die een scherp satirisch beeld geeft van de post-millenniumkloof tussen haves en have-nots. Veel heeft het niet gekost (wat mede de matige fotografie verklaart), maar de acteurs vlammen in hun naar het leven getekende rollen. Neo-liberalistisch gewauwel versus het droge brood van de minima, Moore heeft hedendaags Duitsland (en West-Europa) puik geanalyseerd. Titel ('In het zweethok') is een woordspel met 'im Schwatzkasten', omgangs-Duits voor praatstoel of interview.

plus-minus null

Duitsland 1998. Eoin Moore. Met o.a. Regine Seidler, Steffen Münster, Mattias Schmidt, Kathleen Gallego Zapata en Tamara Simunovic.

Speelfilm die in nog geen twaalf dagen tijd op digitale video werd gedraaid. Moore filmde zijn drama uit de hand, als een documentaire, en werkte zonder uitgeschreven scenario. Hij streefde naar het sociaal-realisme van een Mike Leigh, maar door zijn werkwijze is het resultaat nog rauwer en realistischer dan zijn voorbeeld. Hij bereidde de film voor door in een soort workshop-situatie met zijn drie belangrijkste acteurs een aantal scènes te improviseren. Hij wilde zich beperken tot het meest fundamentele van het filmmaken en alles weglaten wat daarvan zou kunnen afleiden, om zo ruimte te geven aan spontaniteit. Plus-minus Null volgt een korte periode uit het leven van de weinig succesvolle Alex. Hij is platzak en door zijn vrouw het huis uitgezet. Door tijdelijk in de bouw te werken (op de grote bouwplaats van de Potsdamer Platz) en zo nu en dan wat te stelen, doet hij wat halfzachte pogingen om er weer bovenop te komen. Met name het stelen gaat hem niet best af. Hij wordt gesnapt op zijn werk en is zo weer snel zijn baantje en zijn slaapplaats in een container op de bouwlocatie kwijt. Alex' leven lijkt te verbeteren als hij een relatie krijgt met de Bosnische prostituée Svetlana, maar als ze met hem wil trouwen wordt het te ingewikkeld voor Alex. Dan begint hij een verhouding met Ruth, ook een prostituée. Met name door de nonchalante en innemende Andreas Schmidt als Alex heeft de film naast een realistische ook een luchtige en humoristische toon.

Die Bewerbung

Duitsland 1997. Harun Farocki.

Speelfilm die in nog geen twaalf dagen tijd op digitale video werd gedraaid. Moore filmde zijn drama uit de hand, als een documentaire, en werkte zonder uitgeschreven scenario. Hij streefde naar het sociaal-realisme van een Mike Leigh, maar door zijn werkwijze is het resultaat nog rauwer en realistischer dan zijn voorbeeld. Hij bereidde de film voor door in een soort workshop-situatie met zijn drie belangrijkste acteurs een aantal scènes te improviseren. Hij wilde zich beperken tot het meest fundamentele van het filmmaken en alles weglaten wat daarvan zou kunnen afleiden, om zo ruimte te geven aan spontaniteit. Plus-minus Null volgt een korte periode uit het leven van de weinig succesvolle Alex. Hij is platzak en door zijn vrouw het huis uitgezet. Door tijdelijk in de bouw te werken (op de grote bouwplaats van de Potsdamer Platz) en zo nu en dan wat te stelen, doet hij wat halfzachte pogingen om er weer bovenop te komen. Met name het stelen gaat hem niet best af. Hij wordt gesnapt op zijn werk en is zo weer snel zijn baantje en zijn slaapplaats in een container op de bouwlocatie kwijt. Alex' leven lijkt te verbeteren als hij een relatie krijgt met de Bosnische prostituée Svetlana, maar als ze met hem wil trouwen wordt het te ingewikkeld voor Alex. Dan begint hij een verhouding met Ruth, ook een prostituée. Met name door de nonchalante en innemende Andreas Schmidt als Alex heeft de film naast een realistische ook een luchtige en humoristische toon.

Wilder Westerwald

Duitsland 1995. Drama van Bernd Löhr. Met o.a. Claudia Michelsen, Ellen ten Damme, Christian Dürst, Richard Bachenberg en Thomas Karg.

Leuke obscure titel voor Ellen ten Damme-fans, deze korte tv-film waarin een eenzame boer uit het Duitse Westerwald via een huwelijksbureau een Bulgaarse vrouw leert kennen. Juist wanneer hij haar laat overkomen, laat zijn jeugdliefde na jaren afwezigheid weer van zich horen. Terwijl de jongeman met dit onvoorziene luxeprobleem kampt, ontstaat er tussen de vrouwen een soort vriendschap. Eindexamenfilm van Löhr bevat aardige dialogen, maar erg invoelbaar wordt de situatie niet. De regisseur/scenarist was zelf kennelijk ook niet helemaal overtuigd: hij vervolgde zijn loopbaan als cameraman.