Das gestohlene Jahr
1950 | Drama, Romantiek, Misdaad, Komedie
Oostenrijk/Duitsland 1950. Drama van Wilfried Fraß en Wilfried Frass. Met o.a. Elisabeth Höbarth, Ewald Balser, Oskar Werner, Fita Benkhoff en Albert Florath.
Marie Baumgartner (H[KA3]obarth) werkt op een postkantoortje in een dorpje nabij Wenen. Haar oom Hendrik von Boehlen (Florath) en haar tante Anna (Benkhoff) zijn uit Brazili[KA3]e teruggekeerd. Marie wordt door hen uitgenodigd om een vakantie in de badplaats Travem[KA3]unde aan de Oostzee door te brengen. Daar ontmoet zij de componist Peter Br[KA3]uck (Werner) op wie zij verliefd wordt. Van Peters composities is nog nooit een werk ten gehore gebracht. De verliefde Marie keert terug naar Oostenrijk en ontmoet Peter enige tijd later in Wenen, die zich als barpianist in leven houdt. Marie financiert zonder dat Peter dit weet via impressario Pitzner (Peine) een concert, maar dat wordt een fiasco door Pitzners slonzigheid. Bovendien chanteert Pitzner Marie met de bedreiging alles aan Peter te vertellen. Marie wil de nood lenigen met hulp van oom Hendrik, maar die is met Anna op tragische wijze bij een verkeersongeval om het leven gekomen. Marie `leent` nu geld uit de kas van het postkantoortje om haar afperser Pitzner te betalen en gaat met Peter voor een romantische vakantie naar Normandi[KA3]e, waar Peter een symfonie komponeert. Dankzij de invloed van de bekende componist Svendstr[KA3]om (Balser) kan Peters werk uitgevoerd worden. Het is een groot succes. Marie was alweer naar haar dorp teruggereisd om zich te melden bij de politie. Zal Peter nog op tijd komen om zijn Marie te redden, die dievegge werd uit liefde ? Een groots melodrama met een vaardig scenario van Walter von Hollander en regisseur Fraß naar een novelle van Stefan Zweig, die wereldberoemd werd door het korte verhaal Schachnovelle, terwijl hij aan de nazi-terreur kon ontsnappen door emigratie, maar in zijn verbanningsoord in 1942 zichzelf doodde, 61 jaar oud. De film wordt gesierd door het uitstekende spel en dat compenseert af en toe het gebrek aan tempo en drakerigheid. Het camerawerk is van Carel Kurzmayer.
