Geneviève Fontanel

Geneviève Fontanel (1936): cast.
Er zijn 40 films gevonden.

La reine Sylvie

2006 | Drama

België/Frankrijk 2006. Drama van Renaud Bertrand. Met o.a. Geneviève Fontanel, Nicolas Silberg, Line Renaud en Elisabeth Vitali.

Tv-film La reine Sylvie brengt nostalgie op een liefdevolle en tegelijk onverkwikkelijke manier voor het voetlicht. In de jaren vijftig was Sylvie Ferrère (Renaud) een bekende tv-presentatrice en werd ze Koningin Sylvie genoemd. Inmiddels is ze nauwelijks beroemder dan andere senioren - wat ze niet uit kan staan. Ten einde raad gaat ze op bezoek bij een boer die haar ooit fanmail stuurde. Zangeres-actrice Line Renaud kon in interviews eventuele parallellen met haarzelf achteloos van de hand wijzen: de geroutineerde ster is onverminderd populair en druk. Renaud dacht tijdens het acteren aan presentatrice Jacqueline Huet, die vergeten raakte en zelfmoord pleegde.

La bascule à deux

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Thierry Chabert. Met o.a. Rosemarie La Vaullée, Jean-Pierre Lorit, Thomas Jouannet, Laurent Natrella en Jean-Louis Tribes.

Une pour toutes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Anne Parillaud, Alessandra Martines, Marianne Denicourt en Alice Evans.

Maigret : Meurtres dans un jardin potager

1999 | Misdaad

Frankrijk/België 1999. Misdaad van Edwin Baily. Met o.a. Bruno Cremer, Geneviève Fontanel, Michèle Simonnet, Rémy Kirch en Christophe Kourotchkine.

La bascule ê deux

1999 |

Frankrijk 1999. Thierry Chabert. Met o.a. Geneviève Fontanel, Jean-Pierre Lorit en Rosemarie La Vaullée.

Maigret: Meurtres dans un jardin potager

1998 |

Frankrijk 1998. Edwin Baily. Met o.a. Christophe Kourotchkine, Rémy Kirch, Michele Simonnet, Geneviève Fontanel en Bruno Cremer.

Als Maigret in het stadje Saint-Mesmin in aanraking komt met de moord op een zwerver, wordt zijn aandacht al snel getrokken door de zusters Sirouet. Een oude vete is er de oorzaak van dat de twee zusters al jaren niet meer met elkaar praten. Maigret heeft zo het vermoeden dat de aanleiding van de moord ligt in de oorzaak van de vete en hij gaat op onderoek uit

Le Refuge : La Finette

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Anne Canovas en Gérard Hernandez.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Le mangeur de lune

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Dai Sijie. Met o.a. Chick Ortega, Rufus, Mohamed Camara, Catherine Hiegel en Geneviève Fontanel.

Satire over Popov, de zwarte, Russische clown van een circus, die een nummer heeft met een arend. Als ze in Parijs optreden, ontsnapt het beest en Popov moet hem vangen. Hij mist daardoor het vertrek van de troep en moet ze per trein (naar Venetië) achterna reizen. Tegelijkertijd verlaat een boerenkinkel de hoeve, die het leven van vogelverschrikker beu is als zijn moeder een plaatselijke lijkdrager huwt waardoor zijn kansen op eventueel bezit uitzichtloos worden. In diezelfde trein onmoet hij de zwarte cirusartiest en raakt gefascineerd van hem en diens roofvogel. Vervolgens wijkt hij nimmer meer van diens zijde. Een wonderlijke film met een komische noot. Het scenario is van Nadine Perront en regisseur Sijie. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich.

Au Beau Rivage

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jean Yanne, Geneviève Fontanel, Jean Gaven, François-Eric Gendron en Cécile Palas.

Au Beau Rivage is een uitspanning aan de oevers van de Seine. De gouden dagen zijn voorbij, er komen nog slechts een paar vaste stamgasten over de vloer bij Yanne, de rondborstige waard. Dagelijks hangen ze aan de toog. Yanne kan zich hier niet bij neerleggen, hij wordt er agressief van. Wanneer men op een dag discussieert over de herinrichting van zijn zaak wordt hij razend en na een heroïsch gevecht eindigt hij in de gevangenis. Ontroerende geschiedenis van een man die zijn eigen teloorgang niet kan verkroppen en terugvecht tegen een ongenadig lot. Yanne is schitterend in zijn rol, maar het spel van de overige personages vertoont weinig diepte. Het scenario van Thomas Korber en René Fallet is gebaseerd op een roman van Fallet en is een goede mengeling van melodrama en komedie.

Strip-tease

1992 | Thriller

Zwitserland/Frankrijk 1992. Thriller van Michel Mitrani. Met o.a. Patricia Millardet, Robert Rimbaud, Geneviève Fontanel, Irina Dali en Isabelle Mergault.

Naar de gelijknamige psychologische thriller van Georges Simenon, uit 1958, met Millardet als striptease-danseres, die in een bar van Rimbaud werkt. Ze is verliefd op haar baas, hoopt ooit zijn vrouw te worden en laat zich zijn avances welgevallen. De komst van Dali, als een beginnelinge in het vak, dreigt haar plannen in de war te sturen. Met de hulp van Fontanel, de zieke echtgenote van haar baas, stelt zij alles in het werk om de jonge rivale uit de weg te ruimen. Degelijke tv-verfilming van een van de z.g. 'romans durs' van Simenon, die Henri-Georges Clouzot destijds al wilde verfilmen maar uit angst voor de filmcensuur liet liggen.

La reine blanche

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Catherine Deneuve, Richard Bohringer, Bernard Giraudeau, Jean Carmet en Laure Moutoussamy.

Nantes 1960. Wanneer oude bekende Yvon inclusief Antilliaanse schone plus zonen uit het Caraïbisch gebied terugkeert, worden loodgieter Jean en echtgenote Liliane in een gezamenlijk, pijnlijk verleden teruggeslingerd. De vijfde film van Hubert gaat opnieuw over gewone mensen en de dingen die levens van richting doen veranderen. Giraudeau (1947-2010) is als ex-kaaiewaaier Yvon perfect gecast, de nog piepjonge Isabelle Carré speelt subtiel Jean en Lilianes oudste dochter. Vermakelijk anti-glamoureus: La Deneuve piepers jassend aan de keukentafel. Georges Delerues muziek treft exact de juiste, altijd wat melancholieke Hubert-filmtoon.

Un jeu d'enfant

1990 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Pascal Kané. Met o.a. Paul Schmidt, Dominique Lavanant, Laura Morante, Jean Carmet en Marie Dubois.

Kan[KA1]e`s film gaat over de lotgevallen van Arthur (Schmidt), een joodse jongen, die moet onderduiken in `La France Profonde` (in casu de omgeving van Bordeaux) tijdens WO II. Kan[KA1]e`s valt echter niet te verwijten dat hij met deze film een trendvolger is. Het feit dat deze filmer, die uit principe nimmer tot concessies bereid is, in veertien slechts drie films gedraaid heeft, is voldoende bewijs. Een intelligente kroniek met de voor hem kenmerkende sterke satire op een hypocriet en bekrompen milieu, die gelukkig niet tot een tragedie leidt en veel dichter bij de geest van JEUX INTERDITS van Ren[KA1]e Cl[KA1]ement dan bij AU REVOIR LES ENFANTS van Louis Malle staat. Zeer sprekende beelden van Romain Winding en groots acteerwerk, vooral van de kleine Schmidt. Eind 2003 monteerde Kan[KA1]e de film opnieuw en de Franse tv zond hem (op zijn verzoek) uit onder de titel LA FÊTES DES MÈRES.

Père Aimable

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Claude Santelli. Met o.a. Fernand Ledoux, Geneviève Fontanel, Jean-Pierre Sentier en Gérard Darrieu.

Bewerking zonder grote cinematografische diepgang van het werk van De Maupassant. Een rijke, gierige boer verbiedt het huwelijk tussen zijn zoon en een vrouw met een kind, dat van een zijn vroegere landarbeiders is. Rest de rauwe stijl van de romanschrijver en de verfijnde acteerprestatie van Ledoux in de hoofdrol.

Pitié pour les rats

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Ertaud. Met o.a. Roger Dumas, Xavier Deluc, Geneviève Fontanel, Céline Delrieu en Bruno Alain.

Julien (Dumas) en Yvonne (Fontanel) en hun dochter Solange (Delrieu) leiden, naar buiten toe, een rustig bestaan in een eensgezinswoning in een vredige voorstad aan de oever van de Marne. In werkelijkheid zijn het inbrekers van een zeldzame en vreemde soort, want zij houden van hun vak en 'respecteren' hun slachtoffers. Dan wordt het menens. Bekwame adaptatie van de roman van Jean Amila uit de 'Série Noire' van Gallimard, maar het is geen echte griezelfilm, want er zit, zoals te verwachten viel, heel wat humor in.

Les scénaristes

1988 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Komedie van Nino Monti. Met o.a. Jean-Pierre Darras, Bernard Haller, Jean-Claude Dauphin en Geneviève Fontanel.

Twee scenarioschrijvers, onbekend bij het grote publiek, werken als paarden om een held te creëren die hen beroemd zal maken. Aangenaam, pretentieloos vermaak.

Le vent des moissons

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Annie Girardot, Jacques Dufilho, Pascale Rocard, Laure Duthilleul en Gérard Klein.

Een familiesage die zich op het Franse platteland afspeelt, naar een degelijk scenario van Jean-Pierre Jaubert, Claude Hirtz- Barrel en Michel Picard. Het belangrijkste van deze film is de psychologische kracht, want hoewel de boeren vaak diepe gevoelens ondergaan, kunnen ze die niet onder woorden brengen. De verfilming is eerlijk, maar niet van het niveau van het scenario en de dialogen. Er zitten lange stukken in die goed de atmosfeer van het dagelijks leven van deze landbouwers weergeeft. Dufilho is heel overtuigend in zijn rol van patriarch, maar Girardot lijkt meer op een boerin uit een operette.

Bonjour l'angoisse

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Pierre Arditi, Guy Marchand, Jean-Pierre Bacri en Bernard Fresson.

Michaud (Serrault), staflid bij een beveiligingsfirma, is verlegen en nogal angstig. Het idee dat hij ontslagen zou worden bezorgt hem depressies. Bovendien wordt hij gefotografeerd voor een bank, juist op het moment dat daar een overval wordt gepleegd. Er ontstaan allerlei komische verwikkelingen. Op een wrange en zeer overtuigende manier worden de dwaasheden van onze maatschappij getoond. Serrault vertolkt de hoofdrol uitstekend. Scenario van Marcel Gotlieb en regisseur Tchernia, die zijn eigen boek bewerkte. Camerawerk van Jean Tournier.

Strip-Tease

1987 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1987. Misdaad van Michel Mitrani. Met o.a. Patricia Millardet, Robert Rimbaud, Geneviève Fontanel, Irina Dall en Isabelle Mergault.

Een onderzoek van Simenons commissaris Maigret in het vrij louche milieu van de nachtcafé's, zoals de titel al doet vermoeden. Een vrij bittere Simenon, waar een van de film afkomstige televisieregisseur zich aan heeft gezet, die in een doeltreffende regie voorziet met veel aandacht voor de subtiele beschrijving van het gecompliceerde karakter van de personages.

Mariage blanc

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Peter Kassovitz. Met o.a. Nicole Garcia, Daniel Olbrychski, Bernard-Pierre Donnadieu, Geneviève Fontanel en Céline Ertaud.

De veertigjarige Félix is een naar Frankrijk geëmigreerde Pool. Hij heeft officiële papieren nodig om te kunnen werken. France is 35 jaar en heeft geld nodig om haar gehandicapte dochter te kunnen verzorgen. Oplossing: een schijnhuwelijk. Na de plechtigheid blijft elk in zijn eigen huis wonen. Voor altijd? Aldus het thema van deze komedie met een welhaast maatschappijkritische ondertoon. Kassovitz munt uit in het genre van de persoonlijke, uit het leven gegrepen verhalen van gewone mensen. Hij verschaft ze geloofwaardigheid en gevoeligheid.

Notre Histoire

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Alain Delon, Nathalie Baye, Gérard Darmon, Geneviève Fontanel en Jean-Pierre Darroussin.

Een drankzuchtige garagehouder (Delon) zit in de trein en overpeinst zijn leven. Een vrouw (Baye) komt de coupé in. Ze hebben seks en zij verdwijnt weer. Hij gaat achter haar aan. In het niet altijd navolgbare universum van cineast Blier (Buffet froid) is dit het begin van een filmisch commentaar met surrealistische trekjes op burgerlijkheid, liefde en seks. Delon speelt nadrukkelijk iets anders dan de gangster die het Franse publiek voordien van hem kende en werd beloond met een César. Blier kreeg er een voor zijn scenario.

Le grain de sable

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Pomme Meffre. Met o.a. Delphine Seyrig, Hanne Tomaszewska, Reneé Morard, Brigitte Rouan en José Artur.

Seyrig, een aantrekkelijke vrouw van 43, is cassière van een kleine schouwburg en leidt een onbekommerd bestaantje; zelfs de tragische dood van een vriend bij een auto-ongeluk brengt haar niet van de wijs. Plotseling moet het theater sluiten en ze komt zonder werk. Het lukt haar niet meer om aan de slag te komen. Ze gaat zich geleidelijk aan wat wonderlijk gedragen en ze droomt van het verleden: twintig jaar geleden had ze een affaire in Corsica met een jonge bakker, die ze hoopt te hervinden als vrienden haar proberen te koppelen aan een welgestelde weduwnaar. Het loopt op niks uit en ze vertrekt voortijdig. Ze wordt dood aangetroffen in haar appartement. Een gevoelig gemaakte film over de eenzaamheid van een individu, die het slachtoffer is van werkeloosheid.

La Côte d'amour

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Charlotte Dubreuil. Met o.a. Danièle Delorme, Mario Adorf, Patrick Depeyrrat, Geneviève Fontanel en Françoise Prévost.

Twee gescheiden vijftigjarige mensen ontmoeten elkaar per toeval, worden op elkaar verliefd, trouwen maar hun leven blijkt vol spanningen. Hij vertrekt uiteindelijk maar en beiden zijn dusdanig ontredderd door hun nieuwe eenzaamheid dat ze weer bij elkaar komen. Een vriendelijk onderwerp dat tegen de stroom in gaat van de mode. Jammer genoeg put de regisseur zich uit in geforceerde vondsten.

Tête à claques

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Francis Perrin. Met o.a. Francis Perrin, Fanny Cottençon, Antoine Bessis, Jacques François en Geneviève Fontanel.

Acteur Perrin is achter de camera vandaan gekropen om zichzelf een hoofdrol van een verstrooide, onhandige liedjesschrijver te geven in deze lachfilm naar de roman [KL]Pas ce soir, ch[KA1]erie[KLE] van Alex Varoux. Perrin is een alleenstaande vader met een zoon van tien (Bessis). Hij bestuurt een taxi om de kost te verdienen, want liedjes en gedichten leveren niets op. Hij wordt door een misverstand gearresteerd en draait voor enige tijd de bak in. In die turbulente periode maakt hij kennis met Cotten[KA1]con, die hem helpt succes te krijgen als hij uit het gevang is. Het resultaat is een niet onaardige film, met een vlakke mise-en-scène maar leuk om te zien en met een tamelijk pikante humor die alles goedmaakt. Alex Varoux bewerkte zijn eigen boek met regisseur Perrin, Alex Varoux en Paul Claudon tot scenario. Didier Tarot deed de fotografie.

Chère inconnue

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Jean Rochefort, Simone Signoret, Delphine Seyrig, Dominique Labourier en Geneviève Fontanel.

De al wat oudere, gehandicapte Gilles Martin (Rochefort) wordt verzorgd door zijn inwonende zuster Louise (Signoret). Dan begint hij een correspondentie met een onbekende vrouw, op wie hij langzaam maar zeker verliefd wordt. Wat hij niet weet is dat deze penvriendin zijn zuster is, die wél weet dat Gilles haar brieven beantwoordt, en verbaasd is over de tedere kant die ze in haar broer ontdekt. Regisseur Mizrahi en Signoret werkten eerder samen in het fraaie La vie devant soi. Ook Chère inconnue is geslaagd te noemen, door het uitstekende spel van de hoofdrolspelers.

Rodriguez au pays des merguez

1979 | Komedie

Frankrijk/Tunesië 1979. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Geneviève Fontanel, Philippe Clair, Evelyne Séléna, Georges Blanes en Anne Berger.

Een gênant slechte, ronduit racistische 'komedie' over de pieds noirs , Franse Algerijnen, en hun volgens regisseur Clair hoogst vermakelijke levensstijl. Vaag gebaseerd op het toneelstuk La parodie du Cid van Edmond Brua, een naar het schijnt vrij geestige parodie op Pierre Corneilles klassieke toneelstuk Le Cid - al valt daar in deze film bijzonder weinig van te merken.

Cocktail molotov

1979 | Drama, Komedie

Frankrijk 1979. Drama van Diane Kurys. Met o.a. Elise Caron, Philippe Lebas, François Cluzet, Geneviève Fontanel en Henri Garcin.

17-jarigen zijn verliefd op elkaar, over het verzet van hun ouders en de sociale verschillen heen. Samen met een vriend vluchten ze naar Venetië, om van daaruit naar Israël te vertrekken, maar de jongen schrikt terug voor deze stap. Ze liften terug naar Parijs - mei 1968 - en het meisje laat zich aborteren. Soort vervolg - in periode en leeftijd van de personages - op Kurys' debuut DIABOLO MENTHE stelt ietwat teleur, omdat het scenario en een nietszeggende dialoog zeer aan de oppervlakte van de geschetste omstandigheden blijven, waardoor de conflicten nietsbeduidend worden. Spontaan acteren houdt de aandacht vast bij doelloze personages in doelloze tragikomedie.

Les Ringards

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Mireille Darc, Julien Guiomar, Aldo Maccione, Georges Wilson en Geneviève Fontanel.

De vrouw van een politiecommissaris die in een commissie voor liberalere strafmaatregelen zit, zorgt voor vrijlating van drie kruimeldieven en beraamt dan samen met hen een inbraak. Dit uitzonderlijk flauw en onbedoeld (?) demagogisch scenario kan niet gered worden door de regisseur die aardiger komedies maakte en een rolbezetting die ook leuker kan zijn.

La zizanie

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Louis de Funès, Annie Girardot, Julien Guiomar, Maurice Risch en Jacques François.

De burgemeester van een klein plaatsje is tevens de fabrikant van bestrijdingsmiddelen voor milieuvervuilende stoffen. Een grote opdracht uit Japan noodzaakt hem tot snelle uitbreiding van zijn bedrijf tot in zijn woning en de plantenkas van zijn vrouw. Ze verlaat het huis en stelt haar tegenkandidatuur bij verkiezingen. De rumoerige klucht laat de meeste mogelijkheden van het gegeven liggen en geeft alleen de bekende driftbuien van De Funès alle kansen.

La vie devant soi

1977 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Simone Signoret, Michal Bat-Adam, Samy Ben Youp, Costa-Gavras en Claude Dauphin.

Ook bekend als Madame Rosa, deze Oscarwinnaar (voor de beste niet-Engelstalige film) uit 1977 van de Israëlische cineast Moshe Mizrahi. De film vertelt het verhaal van Madame Rosa, een Joodse voormalige prostituee met een concentratiekampsyndroom, die de zorg voor een aantal kinderen op zich heeft genomen. Haar favoriet is het Algerijnse joch Momo (Ben-Youp), een moslim. De film is bij tijd en wijle nogal sentimenteel en voorspelbaar, maar Mizrahi heeft met hoofdrolspeelster Simone Signoret een ijzersterke troef in handen. De regisseur zou vier jaar na La vie devant soi nog eens met Signoret samenwerken, voor het plattelandsdrama Chère inconnu.

L'homme qui aimait les femmes

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van François Truffaut. Met o.a. Geneviève Fontanel, Leslie Caron, Nathalie Baye, Sabine Glaser en Valérie Bonnier.

Een ingenieur heeft een wanhopige behoefte aan gezelschap van vrouwen en maakt om de meest uiteenlopende redenen, maar altijd serieus en oprecht, voortdurend jacht op alle categorie[KA3]en, maar vindt nooit de ware. Zijn autobiografische roman wekt de interesse van een redactrice van een uitgeverij. Rondom de ernstige en bijna melancholieke Don Juan - een ongewone en goede rol van Denner - voert Truffaut in soms heel kort bestek een reeks vrouwenportretten op die bijna allemaal even opmerkelijk zijn, al heeft het scenario (van Truffaut, Michel Fermaud en Suzanne Schiffman) wat erg weinig substantie.

Angélique marquise des Anges

1977 | Avonturenfilm, Romantiek

Duitsland/Frankrijk/Italië 1977. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Michèle Mercier, Robert Hossein, Jean Rochefort, Claude Giraud en Giuliano Gemma.

Hermontage van de films ANG[KA1]ELIQUE MARQUISE DES ANGES (1964) en MERVEILLEUSE ANG[KA1]ELIQUE (1964) naar de populaire romans van Anne en Serge Golon. Consumptieliteratuur levert een consumptiefilm op en Borderie - die niet veel later is overleden - had geen enkele pretentie maar hij was een goed technicus en een goede regisseur. Bovendien wordt de dialoog van Daniel Boulanger vlot gespeeld.

Cours après moi que je t'attrape

1976 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1976. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Marielle, Geneviève Fontanel, Sylvain Rougerie en Christine Laurent.

Een huwelijksadvertentie brengt twee veertigers bij elkaar die aanvankelijk te zeer vastzitten in hun eigen gewoontes en wantrouwen door eerdere ervaringen, om nader tot elkaar te komen. Deze komedie vermijdt angstvallig iedere oorspronkelijkheid, op weinig ter zake doende grappen over beider beroepen en hobby's na. De inbreng van de jonge regisseur beperkt zich tot het vasthouden van het tempo dat eerder afmattend dan meeslepend werkt.

La Rivale

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Sergio Gobbi. Met o.a. Bibi Andersson, Jean Piat, Geneviève Fontanel, Valentine Tessier en Maurice Biraud.

Door een toevallig onderschept telefoontje ontdekt een vrouw dat haar echtgenoot al jaren een tweede leven heeft met een vriendin. Met een slimme strategie lukt het haar het vertrouwen te winnen van haar rivale die tegen haar minnaar allerlei nieuwsgierigmakende verhalen over haar vertelt. De charme en vlotte inzet van de acteurs weten deze burgerlijke, voorspelbare liefdeskomedie nauwelijks van de mufheid te redden.

Femmes au soleil

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Liliane Dreyfus. Met o.a. Juliette Mayniel, Geneviève Fontanel, Nathalie Chantrel, Etienne Chicot en Jacques Richard.

De hele film speelt zich af op een vakantiedag van een kleine groep werklozen die zich gekeerd hebben tegen de maatschappij. Ze vervelen zich samen en vinden elkaar aardig (het bekende liedje). Een kroniek waar iedereeen z'n eigen mini-drama's en hersenschimmen beleeft. Deze film eindigt in een echt drama: de jongere broer van een van de vrouwen komt om bij een motorongeluk. Goede regie maar deze bevoorrechte mensen die zich vervelen zijn ook vervelend om naar te kijken.

Dis-moi que tu m'aimes

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Mireille Darc, Marie-José Nat, Jean-Pierre Marielle, Daniel Ceccaldi en Geneviève Fontanel.

Drie echtgenoten worden door hun vrouw verlaten en zoeken steun bij elkaar in een hervonden vrijgezellenbestaan. Dat hun vrouwen het alleen ook best redden, kunnen ze moeilijk verwerken. Voorspelbare, wat ouderwetse komedie, maar met verve geacteerd.

L'affaire Dominici

1973 | Misdaad, Drama, Thriller

Zweden/Frankrijk/Italië 1973. Misdaad van Claude-Bernhard Aubert. Met o.a. Jean Gabin, Victor Lanoux, Gérard Darrieu, Paul Crauchet en Geneviève Fontanel.

Frankrijk was begin jaren vijftig in de ban van de rechtszaak tegen boer Gaston Dominici vanwege de drievoudige (lust?)moord op een vakantievierend Brits gezinnetje in een gehucht in Zuidoost-Frankrijk. Volgens befaamd uitgesproken acteur Jean Gabin had de simpele boer geen eerlijk proces gehad, en daarom stak de gevierde acteur z’n nek uit voor deze krachttoer, waarin hij zelf de boer verbeeldt. Niet in Gastons l’accent du Midi, maar netjes in schoolfrans voor maximaal bereik. Helder rechtbankdrama, over een onopgehelderde zaak die nog regelmatig stof doet opwaaien.

La Femme en bleu

1972 | Drama, Komedie

Italië/Frankrijk 1972. Drama van Michel Deville. Met o.a. Michel Piccoli, Simone Simon, Michel Aumont, Geneviève Fontanel en Sabine Glaser.

Een succesvol musicus met een gelukkig privé-leven, raakt geobsedeerd door een in het blauw geklede vrouw. Hij spreekt haar niet onmiddellijk aan en ze verdwijnt dan ook uit zijn leven. Zijn geliefde vreest de concurrentie van zijn droombeeld meer dan zijn slippertjes en helpt hem mee haar te zoeken. De eerste film van Deville zonder vaste scenarioschrijfster Nina Companeez mist de koketterie van vroeger werk, maar de melancholieke ironie wordt al te precieus en vaag uitgewerkt. Goed spel van Piccoli en Massari.

Le Confession de Minuit

1963 | Drama

Frankrijk 1963. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Maurice Biraud, Christiane Minazzoli, Julien Carette, Mona Dol en Geneviève Fontanel.

Een middelbare vrijgezel wordt na een ruzie met zijn baas ontslagen en zakt steeds verder weg in het besef een mislukking te zijn, waardoor het ook fout gaat in zijn tijdelijke baantjes. Ondanks de zorg van zijn oude moeder en de liefde van een buurmeisje kan hij niet uit de goot gered worden. Deze roman van Antoine Duhamel kreeg een sobere verfilming die wat al te uitsluitend in mineur blijft, op de bizarre fantasieën van de dolgedraaide held na. Goed spel van komische bijrol, Biraud, in een dramatische hoofdrol en zeer ingetogen Carette als zijn zoveelste clochard. Ook: LES AVENTURES DE SALAVIN.

Un singe en hiver

1962 | Drama, Komedie

Frankrijk 1962. Drama van Henri Verneuil. Met o.a. Jean Gabin, Jean-Paul Belmondo, Suzanne Flon, Gabrielle Dorziat en Paul Frankeur.

De boegbeelden van twee filmgeneraties staan tegenover elkaar in deze geestige nostalgie-trip. Jean Gabin (1904-1976), in de jaren dertig de ster van films als Pépé le Moko en Quai des Brumes, speelt een herbergier die gezworen heeft nooit meer te drinken. Hij breekt zijn gelofte met een jongeman gespeeld door de jonge hond van de Nouvelle Vague-beweging, Jean-Paul Belmondo (À bout de souffle). Het tweetal zet het gedurende een nacht vol weemoed op een drinken van jewelste. Twee verschillende mensen, met eigen redenen voor deze uitspatting, vinden elkaar in de drank. De twee acteurs raakten overigens ook goed bevriend.

Quai Notre Dame

1960 | Drama

Frankrijk 1960. Drama van Jacques Berthier. Met o.a. Anouk Aimée, Christien Pezey, Jacques Dacqmine, Christian Alers en Geneviève Fontanel.

Een jonge koopman op een vlooienmarkt komt toevallig in contact met een chique antiquair en diens vriendin. Hij wordt verliefd op de vrouw en hoopt via haar rijk te worden. De vrouw vindt hem hooguit vertederend en ze weet hem weer met zijn eigen milieu te verzoenen. Deze sentimentele volksfilm zet het contrast tussen beide werelden stevig aan, met de reactionaire strekking dat iedereen op zijn eigen plaats moet blijven. Acteur Berthier steunt in zijn regiedebuut op wijdlopige dialogen, maar leidt de rolbezetting tot innemende prestaties.

imdb: Zoek Geneviève Fontanel op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2006	La reine Sylvie
2000	La bascule à deux
1999	Une pour toutes
1999	Maigret : Meurtres dans un jardin potager
1999	La bascule ê deux
1998	Maigret: Meurtres dans un jardin potager
1998	Le Refuge : La Finette
1994	Le mangeur de lune
1993	Au Beau Rivage
1992	Strip-tease
1991	La reine blanche
1990	Un jeu d'enfant
1990	Père Aimable
1990	Pitié pour les rats
1988	Les scénaristes
1988	Le vent des moissons
1988	Bonjour l'angoisse
1987	Strip-Tease
1987	Mariage blanc
1984	Notre Histoire
1983	Le grain de sable
1982	La Côte d'amour
1981	Tête à claques
1980	Chère inconnue
1979	Rodriguez au pays des merguez
1979	Cocktail molotov
1978	Les Ringards
1977	La zizanie
1977	La vie devant soi
1977	L'homme qui aimait les femmes
1977	Angélique marquise des Anges
1976	Cours après moi que je t'attrape
1974	La Rivale
1974	Femmes au soleil
1974	Dis-moi que tu m'aimes
1973	L'affaire Dominici
1972	La Femme en bleu
1963	Le Confession de Minuit
1962	Un singe en hiver
1960	Quai Notre Dame

name

email

mijn instellingen