Bernard Bergé

Le Taraf de Haïdouks

Frankrijk​/​​België 1996. Documentaire van Guy Demoy.

Cheb Mami, le Môme

Frankrijk 1996. Documentaire van Eric Sandrin. Met o.a. Cheb Mami, Idir, Saharaoui, Fadéla en Zahouania.

Echappée belle

Frankrijk 1995. Drama van Jérôme Enrico. Met o.a. Christian Charmetant, Viktor Miletic, Emmanuelle Devos, Raphaëline Goupilleau en Lucienne Hamon.

Sinds zijn moeder het gezin verlaten heeft leeft de elf- jarige Miletic samen met zijn vader Charmetant. Ze kunnen best met elkaar opschieten en de jongen is ervan overtuigd dat zijn moeder zal terugkeren. Zijn vader is echter een andere mening toegedaan en doet zijn best een nieuwe moeder te zoeken voor zijn zoon. Wanneer hij hem op een dag aan zijn nieuwe vriendin, Devos, voorstelt, komt het tot een breuk tussen vader en zoon. De geschiedenis van een gevoelige jongen die de scheiding van zijn ouders niet kan verwerken en die een ware machtsstrijd voert met de nieuwe vriendin van zijn vader die geen partij kan kiezen. Gevoelig, maar soms op het randje van het oversentimentele, gemaakte reflectie op de complexiteit van een vader-zoon relatie. Claude Gutman en Enrico baseerden hun scenario op de romans Toufdepoil en La folle cavale de Toufdepoil van Gutman. Fotografie van Michel Abramowicz. Formaat 16/9.

L'exil du Roi Béhanzin

Frankrijk 1994. Drama van Guy Deslauriers. Met o.a. Delroy Lindo, France Zobda, Robert Liensol, Jacques Mathou en Jean-Yves Gautier.

In 1894 wordt Behanzin (Lindo), koning van het Afrikaanse Dahomey, door de Franse kolonisten verslagen. De Franse regering besluit om hem, ten einde zijn macht te breken, te verbannen naar het eiland Martinique, waar hij eenzaam zal opgesloten worden. De enigen waarmee hij contact mag hebben zijn de enkele leden van zijn hofhouding die verkozen hem te vergezellen. Regina (Zobda), een plaatselijke schone, trekt zich het lot aan van de koning zonder land. Een droog, redelijk getrouw verslag van een van de grote misdaden van de Franse koloniale regering. Béhanzin zou tot aan zijn dood in 1906 in ballingschap en onder bewaking blijven leven. Eerst in 1928 werd zijn as overgebracht naar zijn geboorteland, waar hij nog steeds vereerd wordt als een van de belangrijkste vrijheidsstrijders. Er wordt geen verontschuldiging gezocht, maar de feiten worden weergegeven zoals ze zich hebben afgespeeld. Scenarist Patrick Chamoiseau baseerde zich op artikels en dossiers die destijds opgesteld werden. Cameramen Jacques Boumendil en Henri Habans maken dankbaar gebruik van de kleurrijke locaties.