Margaret Nolan: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

What A Carry On!

1984 | Komedie

Verenigd Koninkrijk 1984. Komedie van Gerald Thomas. Met o.a. Vincent Ball, Bernard Breslaw, Ronny Brody, Peter Butterworth en Roy Castle.

Recyclage-cinema met een opeenstapeling van alle vulgaire humor die de CARRY ON-reeks steeds typeerde. Er is samenhang noch continuïteit, gewoon een aan elkaar lijmen van een reeks sketches, w.o. de arbeidersstaking wegens het afschaffen van de theeronde, het bezoekje bij de huwelijkstherapeut, de publiciteitscampagne voor een schoonheidswedstrijd, de hospitalisering van een anti-dokters-journalist en de eeuwige vraag wat de Schotten onder de kilt dragen. Uit de context getrokken komt de rioolhumor nog meer tot uiting: de flauwe woordspelingen, de puberale erotische grappen, het amateuristische acteren. Uitsluitend voer voor de fanatieke fans van deze twijfelachtige humoristische reeks. Thomas en zijn compaan producent Peter Rogers zijn verantwoordelijk voor de compilatie. Om het niet te ondragelijk te maken werd deze collage verdeeld over twee afleveringen van vijfentwintig minuten. Te mijden voor iedereen die van verfijnde humor houdt.

Charlie Was a Rich Man

1981 | Thriller

Verenigd Koninkrijk 1981. Thriller van John Tordoff. Met o.a. Margaret Nolan, Damien Nash, Steven Berkhoff, Terence Budd en John Forgeham.

Colwyn, de man met wie Charlie (gestorven aan kanker) een roofoverval heeft gepleegd, ontsnapt uit de gevangenis en gaat op zoek naar de buit. De enige aan wie Charlie vertelt heeft waar hij de buit heeft verstopt is zijn zoontje en die weigert ook maar iets los te laten. Hoewel het spel niet slecht is, levert het zwakke scenario een saaie film op.

Trois chambres à Manhattan

1965 | Drama, Thriller

Frankrijk 1965. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Annie Girardot, Maurice Ronet, Geneviève Page, Gabriele Ferzetti en Roland Lesaffre.

Fransen - beiden gedesillusioneerd in hun priv[KA1]e-leven - vestigen zich in New York en troosten elkaar in hun isolement. Oud zeer staat aanvankelijke verdere toenadering in de weg. Deze beroemde Simenon-roman kreeg een kunstmatige verfilming waarbij New York in een Franse studio werd nagebouwd en de pretentieus psychologiserende dialoog de film bij zijn premi[KA2]ere al dateerde. Goed spel; Giardot kreeg de Volpi als Beste Actrice in Veneti[KA3]e. Het scenario is van Jacques Sigurd en regisseur Can[KA1]e naar het boek van Georges Simenon. Het camerawerk is van Eugene Shuftan (die officieel Eugen Schüfftan heet). Mono.