Robert Le Vigan: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Paradis perdu

1939 | Drama

Frankrijk 1939. Drama van Abel Gance. Met o.a. Fernand Gravey, Micheline Presle, Elvire Popesco, Robert Le Vigan en Gérard Landry.

Een kunstschilder wordt vòòr WO I verliefd op een meisje, dat in het kraambed sterft als hij aan het front is. In het fronthospitaal ziet hij de prinses terug die het portret van zijn geliefde heeft gekocht, als verpleegster. De ongeremd romantische benadering van regisseur Gance en de frisheid van de jonge Presle redden het melodrama van vals sentiment.

Le Monde tremblera

1939 | Drama, Sciencefiction

Frankrijk 1939. Drama van Richard Pottier. Met o.a. Claude Dauphin, Erich von Stroheim, Madeline Sologne, Armand Bernard en Juliette Carette.

Verfilming van een vergeten roman van Charles Robert Dumas en Roger-Francis Didelot naar een scenario van Henri Georges Clouzot. Het onderwerp is te veelomvattend voor het bescheiden talent van Richard Pottier. Dit verhaal over een geleerde die een machine uitvindt die de dood van iemand kan voorspellen ontbreekt het aan geloofwaardigheid. De film verdient het echter, vanwege de acteerprestaties, gezien te worden. Werd opnieuw uitgebracht na afloop van WO II in 1945 als LA RÉVOLTE DES VIVANTS.

Jenny

1936 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1936. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Françoise Rosay, Albert Préjean, Charles Vanel, Lisette Lanvin en Jean-Louis Barrault.

De eigenares van een door de onderwereld bezochte nachtclub heeft een jonge minnaar die tegen zijn zin ook in de misdaad verzeild raakt. Hij haalt zich de jaloezie van een gangster op de hals en wordt intussen zelf verliefd op de dochter van zijn maîtresse. Dit op maat gesneden vehikel voor Rosay zou door haar echtgenoot Jacques Feyder worden geregisseerd, maar die werd vlak voor de opnamen vervangen door debutant Carné. Ondanks de acteursprestaties mist dit drama de overtuigingskracht die Feyder er aan had kunnen geven, maar deze eerste samenwerking tussen Carné en schrijver Jacques Prévert zou tot een reeks betere films leiden.

L' Article 330

1934 | Komedie

Frankrijk 1934. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Robert Le Vigan, Jean d' Yd, Henry Darbrey en André Robert.

Geroutineerde verfilming van het stuk van Georges Courteline. Pagnol maakt weer een deel van zijn serie en registreert hier simpel en alleen een nummertje acteren. Dankzij de innemende Le Vigan is deze vluchtige schets nog om aan te zien.

Madame Bovary

1933 | Drama

Frankrijk 1933. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Pierre Renoir, Alice Tissot, Valentine Tessier, Héléna Manson en Max Dearly.

Verfilming van het meesterwerk van Gustave Flaubert uit 1857 over de oogverblindende mevrouw, die zich in haar huwelijk verveelt en allerlei vormen van overspel bedrijft totdat het haar ru[KA3]ineert en tragisch met haar afloopt. Op basis van een van de weinige romans die de fatsoenlijke bewerking van Renoir het hoofd weten te bieden. Hij is daarbij zeer trouw gebleven aan de tekst wat dialogen en beelden betreft (de hier aangegeven lengte is die van de originele versie waarvan onbekend is wat er van over is, want er zijn een paar uiteenlopende kopie[KA3]en in omloop), en maakt veelvuldig gebruik van afstand en vervreemding. Alle personages spelen en nemen zichzelf in de maling alsof het om een komedie over hun eigen leven gaat. Zo is Madame Bovary (een bewonderenswaardige Tissot) tot aan haar eigen dood toe, tegelijk geloofwaardig en ongeloofwaardig. Door er van zo dichtbij naar te kijken, blijkt deze film uiteindelijk veel griezeliger dan de nieuwste horrorfilms. De film werd destijds dan ook niet begrepen en was een commerciële flop. De recente bewerking van Claude Chabrol mag dan nog zo goed zijn, dit werk, waarin het gezichtspunt totaal anders is, mag niet worden vergeten. Kort nadat de film in roulatie gebracht werd heeft Renoir de film enigszins bekort. Jean Bachelet deed het camerawerk.