André Dussollier

André Dussollier (1946): cast.
Er zijn 103 films gevonden.

Bigbug

2022 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 2022. Komedie van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Elsa Zylberstein, Stéphane De Groodt, François Levantal, Youssef Hajdi en Claire Chust.

In het jaar 2050 maken AI-robots de dienst uit. Wanneer die zich tegen de mensheid keren en een coup plegen, besluit een stel huishoudelijke androïden om hun eigenaren op te sluiten en te beschermen tegen de boosaardige machines. Klinkt als een interessante invalshoek in het mens-versus-machine-genre, maar helaas blijkt Bigbug weinig om het lijf te hebben. De opgeblazen sci-fi komedie van de Franse cineast Jean-Pierre Jeunet (Amélie, Delicatessen) is een samenraapsel van bordkartonnen personages, irritant flauwe (seks)humor en kitscherige CGI, die de bij vlagen treffende satire volledig overwoekeren.

Tout s'est bien passé

2021 | Drama

Frankrijk 2021. Drama van François Ozon. Met o.a. Sophie Marceau, André Dussollier, Géraldine Pailhas, Charlotte Rampling en Éric Caravaca.

Na een beroerte eindigt tachtigplusser André (Dussollier) in het ziekenhuis, een schaduw van de vilein-levenslustige man die hij ooit was. Dat is geen leven, vindt André, en dus vraagt hij dochter Emmanuelle (Marceau) of zij kan helpen hem daar een eind aan te maken. Maar die wil daar absoluut niet aan meewerken. Prettig directe, onsentimentele film over euthanasie van de Franse veelfilmer Ozon (8 Femmes, Frantz, Grâce à Dieu), met fijne hoofdrollen van Marceau en Dussollier. Wel net iets te luchtig verteld om diepe indruk te maken.

Juliette dans son bain

2022 | Komedie

Frankrijk 2022. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. André Dussollier, Marisa Berenson, Charlotte Gabris en Bruno Todeschini.

Acteur André Dussollier (1946) speelt doorgaans fatsoenlijke types, maar in Juliette dans son bain mocht hij naar hartelust duistere uitspattingen uitbeelden. Dat werkt, want de film waarin Dussollier het als rijkaard opneemt tegen een groep kidnappers pakt uiterst onderhoudend uit. Zijn dochter wordt ontvoerd en in ruil voor haar vrijlating moet hij de misdaden uit de doeken doen die hebben geleid tot z'n fortuin. Dat pakt vermakelijk uit, dankzij een snugger stel politiemensen, allerlei kunststukken die symbool staan voor het innerlijke behang van de tycoon, en vooral dankzij het uitgelaten acteerwerk van de zeventiger Dussollier.

Mier

2019 | Drama

België 2019. Drama van Julien Rappeneau. Met o.a. François Damiens, Maleaume Paquin, André Dussollier en Ludivine Sagnier.

Théo (Paquin), twaalf jaar en ook wel ‘Mier’ genoemd, zou best willen dat zijn pa wat meer aandacht had voor zijn voetbal. Maar vader Laurent (Damiens) is vaak dronken. Of hij komt dan te laat, of hij staat schreeuwend langs de lijn. Dat verandert bij het nieuws dat een scout van Arsenal het talent van Théo heeft opgemerkt. Arsenal! Een serie misverstanden volgt, maar die blijken ook iets moois te kunnen opleveren. Fijne feelgoodfilm over een jochie dat zich misschien iets te verantwoordelijk voelt voor zijn vader.

Chez nous

2017 | Drama

Frankrijk/België 2017. Drama van Lucas Belvaux. Met o.a. Émilie Dequenne, Guillaume Gouix, André Dussollier, Catherine Jacob en Anne Marivin.

Verpleegster Pauline (Dequenne) heeft weinig met politiek, maar als een extreemrechtse partij (zichtbaar gemodelleerd naar Front National) haar vraagt een gooi te doen naar het burgemeesterschap in haar woonplaats voelt ze zich zo gevleid dat ze al haar principes (en de opvoeding van haar communistische vader) overboord gooit. Fascinerend politiek pamflet over populisme, racisme en verborgen idealen, al is de uiteindelijke conclusie nogal onbevredigend. Doel van de film is volgens regisseur-schrijver Belvaux (38 témoins) het afschrikken van Front National-stemmers: niet voor niets wordt de film in Frankrijk vlak voor de landelijke verkiezingen uitgebracht.

Vingt et une nuits avec Pattie

2015 | Komedie

Frankrijk 2015. Komedie van Arnaud Larrieu en Jean-Marie Larrieu. Met o.a. Isabelle Carré, Karin Viard, André Dussollier, Sergi López en Denis Lavant.

Timide Caroline arriveert bij het Languedoc-heuvelhuis waar haar moeder Isabelle, van wie ze was vervreemd, plotseling is heengegaan. Amper heeft ze kennisgemaakt met ultralibertijnse huisoppasser Pattie en de couleur locale, daar verdwijnt maman spoorloos. Fantastisch gefabuleerd louteringssprookje laveert ludiek tussen memento mori en carpe diem. Onnavolgbaar: de scènes met Viard en Carré. Pattie debiteert sexscapades per handvol, Carolines gelaatsuitdrukkingen volgen in stomme verbazing. Al overspelen de Larrieus uiteindelijk hun hand, onder de cinestreep blijft een heerlijke omhelzing van het leven. Dussolliers raadselbijrol is vertellersgoud.

Le grand jeu

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Nicolas Pariser. Met o.a. Melvil Poupaud, André Dussollier, Clémence Poésy, Sophie Cattani en Nicolas Wanczycki.

Zijn professionele hoogtepunt ligt al weer een tijdje achter hem, en dus is schrijver Pierre Blum (Poupaud) gevoelig voor een aanbod dat een oudere gokker (Dussolier) hem doet: als ghostwriter een handboek schrijven voor activisme. Zo onschuldig als dat klinkt zo dramatisch pakt het uit in deze politieke thriller die de achterkant van de politieke macht in Frankrijk onderzoekt. Goedgemaakte eerste lange speelfilm van scenarist-regisseur Pariser heeft een leuke rol van Dussolier als de intrigant. Op het filmfestival van Locarno genomineerd voor het Gouden Luipaard.

Diplomatie

2014 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk/Duitsland 2014. Oorlogsfilm van Volker Schlöndorff. Met o.a. Niels Arestrup, André Dussollier, Burghart Klaußner en Robert Stadlober.

Feit: in 1944, met de hete adem van de geallieerden in de nek, geeft Hitler zijn generaal Dietrich von Choltitz opdracht Parijs met de grond gelijk te maken. Fictie: de Zweedse diplomaat Raoul Nordling tracht Von Choltitz tijdens een geheime ontmoeting over te halen de opdracht te weigeren. Dit laatste scenario wordt verbeeld in deze toneelverfilming van oudgediende Schlöndorff (Die Blechtrommel). Echt spannend wil de confrontatie niet worden, maar als psychologisch schaakspel blijft Diplomatie - vooral dankzij topacteurs Arestrup (Von Choltitz) en Dussolier (Nordling) - van begin tot eind boeien.

Belle en het beest

2014 | Fantasy, Mysterie, Romantiek

Frankrijk/Duitsland 2014. Fantasy van Christophe Gans. Met o.a. Léa Seydoux, Vincent Cassel, André Dussollier, Eduardo Noriega en Audrey Lamy.

Een handelsman (Dussollier) plukt bij een kasteel in het bos een oogverblindende roos voor zijn lievelingsdochter Belle (Seydoux). Dat komt hem duur te staan als de kasteelheer - het beest (Cassel) - voor deze misdaad een leven ter compensatie eist. Belle offert zich op, maar leert langzamerhand de mens kennen achter het beest. Visueel spektakel in een weelderige, barokke sprookjeswereld, opgetrokken uit romantische schilderijen, vulvavormige spiegels en bloedrode rozenknoppen, die neerkomt op één grote rituele ontmaagdingsdans.
In de Nederlands gesproken versie met de stemmen van Noortje Herlaar, René van Kooten en Ernst Daniël Smid.

Des lendemains qui chantent

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van Nicolas Castro. Met o.a. Pio Marmaï, Ramzy Bédia, Laetitia Casta en André Dussollier.

1981. Broers Léon en Olivier (Marmaï en Proust) zetten in Saint-Étienne de bloemen buiten wanneer de socialist Mitterrand president wordt. Kort na elkaar verkassen ze naar Parijs en ontwikkelen zich aldaar in zeer verschillende richtingen. Schetsmatige generatiekroniek van een zekere valse nostalgie ontbreekt het niet aan dynamiek en periodedetail. Bedia en Casta spelen Sylvain en Noémie, respectievelijk pornoliefhebbende jeugdkameraad en besluiteloze paramour van de broertjes. André Dussollier komt langs als vakbondsman. De titel refereert aan een zinsnede uit het strijdlied van de Parti Socialiste.

Brèves de comptoir

2014 | Komedie

Frankrijk 2014. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. André Dussollier, Yolande Moreau, Bruno Solo, Chantal Neuwirth en Didier Benureau.

Twintig jaar lang tekende Jean-Marie Gourio, ooit begonnen bij het satirische tijdschrift Hara-Kiri dat later Charlie Hebdo werd, op wat hij hoorde in café's en bistro's. Oogst: de bloemlezingen Brêves de comptoir ('Toogkortjes'). Daaruit distilleerde Ribes deze sprankelend vertolkte film. Tussen openings- en sluitingstijd van het fictieve voorstadcafé l'Hirondelle ('De Zwaluw') trekt al taalpingpongend zo'n beetje de gehele levenstragikomedie van buitengewoon gewone mensen langs. Een ad fundum-feest voor Franse-taal- en -filmfijnproevers. Gourio stopte de dag na de islamistenmoordpartij op de Charlie-redactie met de Brêves.

Mon pire cauchemar

2011 | Komedie, Romantiek

Frankrijk/België 2011. Komedie van Anne Fontaine. Met o.a. Isabelle Huppert, Benoît Poelvoorde, André Dussollier en Virginie Efira.

Romantische komedie over Agathe (Huppert), een chique moderne kunstpaus uit hartje Parijs, en Patrick (Poelvoorde), een lompe drankeboer uit de Waalse arbeidersklasse met een voorliefde voor Bruegeliaanse vrouwen en gehaktballen met bier. Hun enige overeenkomst: onbetrokken ouderschap. Acteertitanen Huppert en Poelvoorde staan hun mannetje, maar buiten de platgetreden paden van het genre waagt Mon pire cauchemar zich niet. Hoewel de film een pleidooi wil zijn voor fantasie, wordt maar niet invoelbaar wat de ijskoningin en bon vivant in elkaar zien.

Impardonnables

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van André Téchiné. Met o.a. André Dussollier, Carole Bouquet, Mélanie Thierry, Adriana Asti en Mauro Conte.

Impardonnables is Téchiné's derde film op rij die met losse stroken en een niet aflatend tempo laat zien hoe liefdes, vriendschappen en familiebanden groeien en aangehaald worden of juist weer uit elkaar vallen en verdwijnen. Hier draait het om een oudere Franse schrijver die op een eilandje buiten Venetië een huis huurt om er aan een nieuw boek te werken. Kinderen komen langs, een nieuwe liefde verschijnt en anderen vertrekken weer. Tempo en muziek geven Téchiné's films iets lichts en speels, terwijl de films stiekem het wezen van het bestaan raken.

La bonté des femmes

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Yves Angelo en Marc Dugain. Met o.a. André Dussollier, Caroline Silhol, Annelise Hesme, Amandine Dewasmes en Grégory Gadebois.

Parijse uitgever Paul (Dussolier), een weinig spraakzame zestiger, krijgt via zijn netwerk de waarschuwing dat een gevaarlijke grieppandemie de Franse metropool zal bereiken. Met zijn gezin neemt hij zijn intrek in zijn tweede huis op het platteland. En nodigt daar ook, met een smoes voor echtgenote Hélène (Sihol), zijn maîtresse en haar kindje uit. Romancier Dugain en cameraman Angelo, allebei classicist van nature, co-regisseerden een compact huis clos-drama waarin dialoog en acteurs ouderwetse discretie uitstralen. Al dan niet naderend virusonheil zorgt voor een omineus sfeertje.

Chicas

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Yasmina Reza. Met o.a. Carmen Maura, André Dussollier, Emmanuelle Seigner, Valérie Dréville en Bouli Lanners.

Fameuze dramaturge Reza heeft in haar filmregiedebuut de cinema al aardig in de vingers. Spaanse weduwe Pilar (Maura) nodigt haar in Frankrijk opgegroeide drie dochters uit voor een zondagmiddagetentje om nieuwe minnaar Fernand (Dussollier) te introduceren. Filmster Nuria (Seigner) en theateractrice Aurélia (Dréville) komen opdagen, derde telg Christal (Christelle Tual) laat verstek gaan. Tijdens het goed bedoelde partijtje blijken de wispelturige chicas vooral jaloers op het geluk van hun moeder. Dynamisch ensemblespel, venijnig-gevoelige dialogen à la Reza, bijrol van Waals acteur/regisseur Bouli Lanners.

Une affaire d'état

2009 | Thriller

Frankrijk 2009. Thriller van Eric Valette. Met o.a. Rachida Brakni, André Dussollier en Thierry Frémont.

Als de Franse regering een wapenleverantie aan Congolese rebellen in de doofpot wil stoppen, kost dat het leven van een prostituee die geheime informatie heeft bemachtigd. Een jonge agente besluit de moord te onderzoeken.

Micmacs à tire-larigot

2009 | Actiefilm, Komedie, Misdaad

Frankrijk 2009. Actiefilm van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Dany Boon, André Dussollier, Nicolas Marié, Jean-Pierre Marielle en Yolande Moreau.

Het leven van Bazil (Boon) is getekend door wapens: zijn vader kwam om door een landmijn, zelf heeft hij een kogel in zijn hoofd. Met een groepje excentrieke vrienden besluit hij de bewuste munitiefabrikant terug te pakken. Opvolger van Jeunets eerdere, succesvolle films als Delicatessen, Amélie en Un long dimanche de fiançailles roept wederom bewondering op voor de eigen stijl van de filmmaker. Toch leunt het verhaal een beetje gemakkelijk op visuele uitbundigheid en maffe personages. In eigen land genomineerd voor drie Césars, waaronder voor production design en kostuumontwerp.

Les herbes folles

2009 | Romantisch drama

Frankrijk/Italië 2009. Romantisch drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, André Dussollier, Anne Consigny en Emmanuelle Devos.

De redeloze wispelturigheid van de mens, vervat in 104 minuten jongleren met cinema, dramaturgie en toeschouwersverwachtingen. Wanneer Georges in een parkeergarage de gestolen portefeuille van Marguerite opraapt, zet dat een ketting van absurde gebeurtenissen in gang. Tachtigplusser Resnais ontvoert, uitgaand van l'Incident van literator Christian Gailly, de kijker naar een alledag vol raadsels, toeval en chaos. Dussollier en Azéma zijn geweldige protagonist-plaaggeesten in wie het verlangen en de waanzin woekeren als het onkruid uit de titel. Suggestieve belichting, elegante cameravoering, onheilspellende muziek. Affiche van stripauteur Blutch.

Cortex

2008 | Thriller, Mysterie, Misdaad

Frankrijk 2008. Thriller van Nicolas Boukhrief. Met o.a. André Dussollier, Claire Nebout, Chantal Neuwirth, Marthe Keller en Aurore Clément.

Dussollier heeft een fijne kluif aan de lastige hoofdrol in deze sinistere thrillerpuzzel. Hij vertolkt de gepensioneerde rechercheur Charles Boyer, die zich in een Alzheimer-kliniek laat opnemen. Wanneer om hem heen patiënten op raadselachtige wijze sterven gaat Boyer, gehandicapt door zijn versneld afbrokkelende geheugen, op onderzoek uit. Boukhrief begaf zich eerder op soortgelijk terrein: hij schreef met Mathieu Kassovitz diens zwartgallige Assassin(s), waarin Michel Serrault een huurmoordenaar met Alzheimer speelt. Cortex is bezet met een keur aan kundige (Claire Nebout, Pascal Elbé, Aurore Clément) acteurs.

Affaire de famille

2008 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 2008. Komedie van Claus Drexel. Met o.a. André Dussollier, Miou-Miou, Éric Caravaca en Hande Kodja.

Latente spanningen drijven boven in het gezin Guignebont te Grenoble wanneer op het bureau van voetbalverdwaasde vader Jean plotsklaps een met bankbiljetten gevulde sporttas ligt. Van wie is dat vast niet kosjere ‘cadeau’ en waarom ligt het daar, vraagt niet alleen chocoladeverslaafde echtgenote en souvenirwinkelhoudster Laure zich af. En wat doet die pistoolpatronenhouder in de keukenvuilnisemmer? In deze zwartgerande misdaadkomedie, die de raadselzaak vanuit drie verschillende perspectieven belicht, spelen Dussollier en Miou-Miou getweeën droogjes tegen de farce aan. Steun krijgen ze van Caravaca, als politie-inspecteur met achternaam Vivant (‘Levend’).

La vérité ou presque

2007 | Romantische komedie

Frankrijk 2007. Romantische komedie van Sam Karmann. Met o.a. Karin Viard, André Dussollier en François Cluzet.

Ne le dis à personne

2006 | Misdaad, Drama, Mysterie

Frankrijk 2006. Misdaad van Guillaume Canet. Met o.a. François Cluzet, Kristin Scott Thomas, André Dussollier en Marie-Josée Croze.

Op deze adaptatie van Harlan Cobens roman Tell No One is het doorgaans inflationair gebruikte adjectief 'Hitchcockiaans' nu eens ten volle van toepassing. Waarin arts Alexandre Beck acht jaar na de moord op zijn echtgenote een mysterieuze e-mail ontvangt. Is zijn betreurde Margot wellicht nog in leven? Dit is slechts de opmaat tot het Coben-wervelwindverhaal, door Canet en Philippe Lefèbvre voortreffelijk tot filmscenario omgetoverd. Cluzet vlamt als manische waarheidszoeker annex opgejaagd wild. Topcast, gedreven regie, dynamische 'Scope-fotografie, TGV-tempo: superieure genrecinema met stijl. Vier Césars.

Coeurs

2006 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 2006. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Isabelle Carré, Laura Morante, Pierre Arditi en André Dussollier.

Net als Paris je t'aime, die andere romantische Parijse ensemblefilm uit 2006, schept de opzet van Coeurs verwachtingen die niet helemaal worden ingelost. Aan de basis ligt het toneelstuk Private Fears in Public Places van de Britse schrijver Alan Ayckbourn, dat door nouvelle-vague-veteraan Resnais, 84 inmiddels, werd verplaatst naar Frankrijk. Of het aan de vertaling ligt is moeilijk te zeggen, maar de diverse tragikomische verhaallijnen willen maar niet tot leven komen. Dat de film toch grote prijzen won (oa in Venetië) moet vooral te danken zijn aan het fraaie acteer- en camerawerk.

Lemming

2005 | Drama, Thriller

Frankrijk 2005. Drama van Dominik Moll. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Laurent Lucas, Charlotte Rampling en André Dussollier.

Dominik Moll kent zijn Hitchcock. In Molls tweede film Lemming wordt het kalme bestaan van een Frans koppel (Lucas en Gainsbourg) overhoop gehaald. Eerst triviaal, doordat een lemming (het suïcidale knaagdier) zich heeft verschanst in de afvoer. Verontrustender is dat de vrouw van de baas (Rampling), op bezoek voor een etentje, zich in toenemende mate vreemd gedraagt. De humor uit het begin maakt gaandeweg plaats voor spanning en suspense. Een voorbeeldig opgebouwde thriller met sterk spel van vooral Rampling en Gainsbourg.

Suzie Berton

2004 | Thriller

Frankrijk 2004. Thriller van Bernard Stora. Met o.a. Daniel Russo, André Dussollier en Line Renaud.

Agents Secrets

2004 | Misdaad, Actiefilm, Thriller

Frankrijk/Italië/Spanje 2004. Misdaad van Frédéric Schoendoerffer. Met o.a. Vincent Cassel, Monica Bellucci, André Dussollier en Charles Berling.

Vier geheim agenten moeten een boot tot zinken brengen dat illegale wapens transporteert naar Angola, waar een burgeroorlog woedt. Als de agenten hun klus met succes klaren, wordt één van hen vermoord en de ander opgepakt met heroïne op zak. De leider ontdekt dat ze het slachtoffer zijn van een groot complot. Hij gaat op zoek naar de daders van de moord op zijn collega, probeert de gevangene te bevrijden en belandt zo in een web van intriges.

36 Quai des Orfèvres

2004 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 2004. Thriller van Olivier Marchal. Met o.a. Daniel Auteuil, Gérard Depardieu, André Dussollier en Valeria Golino.

In Parijs worden op brute wijze overvallen op geldtransporten gepleegd. De doorgewinterde politiemannen Vrinks (Auteuil) en Klein (Depardieu), die beiden in de race zijn voor een promotie, onderzoeken de zaak. Eens kenden ze elkaar goed, maar van de oude vriendschap is weinig over. Meer nog dan een politiethriller is 36 Quai des Orfèvres een fascinerend acteergevecht tussen twee veteranen. Auteuil fronst en loenst dat het een aard heeft, en Depardieu liet een dun snorretje staan dat al snel lijkt op te lossen onder zijn acteergeweld. Depardieu wint uiteindelijk, met een haarlengte verschil.

Ruby & Quentin

2003 | Komedie, Misdaad

Frankrijk/Italië 2003. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Reno, André Dussollier, Jean-Pierre Malo en Richard Berry.

Melige en aanstekelijke gangsterkomedie, met Gérard Depardieu als domme en Jean Reno als slimme boef.

18 ans après

2003 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 2003. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. André Dussollier, Michel Boujenah, Roland Giraud, Madeleine Besson en Line Renaud.

Vervolg op de Franse Césarwinnende, kaskrakende komedie 3 hommes et un couffin uit 1985. Achttien jaar later is de kleine baby geslaagd voor haar eindexamen en gaat ze met haar drie vaders (gespeeld door dezelfde acteurs als in 1985), haar moeder, de nieuwe, stompzinnige Amerikaanse man van haar moeder, en diens twee zoons (onder wie James Thiérrée, de kleinzoon van Charles Chaplin) op vakantie in Zuid-Frankrijk. De kleine meid wordt voor de eerste keer verliefd, tot ontsteltenis van haar vaders. Verder biedt de film zouteloze grappen over viagra.

Vidocq

2001 | Mysterie, Horror, Fantasy, Misdaad, Thriller

Frankrijk 2001. Mysterie van Pitof. Met o.a. Gérard Depardieu, Guillaume Canet, Inés Sastre, André Dussollier en Edith Scob.

Fantasievol vermaak over een markant figuur uit de Franse geschiedenis, Eugène François Vidocq (1775-1857). Deze Vidocq bindt de strijd aan met een duivels monster. Het verhaal is niet al te boeiend, het zijn vooral de dromerige belden die indruk maken.

Un crime au Paradis

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Josiane Balasko, André Dussollier, Suzanne Flon en Daniel Prévost.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Tanguy

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. André Dussollier, Éric Berger, Hélène Duc, Aurore Clément en Jean-Paul Rouve.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

La chambre des officiers

2001 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 2001. Oorlogsfilm van François Dupeyron. Met o.a. Éric Caravaca, Sabine Azéma, André Dussollier, Géraldine Pailhas en Denis Podalydès.

Parijs, augustus 1914. In de officiersvleugel van het militaire Val-de-Grâce-hospitaal zijn spiegels taboe, een sinistere voorzorgsmaatregel. Onder de eerste oorlogsverminkten is Adrien (Caravaca), wiens gezicht gedeeltelijk door shrapnel is weggereten. Vier kruipjaren van pijn, moeizame gelaatsreconstructie en suïcidale gedachten volgen. Voortreffelijk herschept acteursregisseur bij uitstek Dupeyron de stille hel uit Marc Dugains humanistische roman. Azéma sprankelt als Adriens verpleegster, voor zijn vertolking van de ogenschijnlijk laconieke gezichtschirurg ontving Dussollier een César. Ook Tetsuo Nagata kreeg een beeldje voor zijn bijna serene CinemaScope-fotografie in oker en sepia, die de ravages van la Grande Guerre akelig dichtbij brengt.

Scènes de crimes

2000 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 2000. Misdaad van Frédéric Schoendoerffer. Met o.a. Charles Berling, André Dussollier, Ludovic Schoendorffer, Pierre Mottet en Eva Darlan.

De sfeer waarin Fabian (Berling) en Gomez (Dussolier) een seriemoordenaar zoeken is niet alleen morbide maar ook cynisch. Het lijkt erop dat de hele wereld pervers en duister is, dus welk heil moeten we verwachten van twee rechercheurs, die het zelf al niet zo nauw nemen met de moraal en niet eens de weg kunnen vinden? In zijn debuut zet Schoendoerffer een beklemmende atmosfeer neer, waarin Frankrijks moderne grootheden Berling (Les destinées sentimentales) en Dussolier (On connaît la chanson) zich met gemak begeven. (IdH/VPRO Gids)

La dette

2000 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 2000. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. James Campbell, Damien Dorsaz, André Dussollier en Jacques Mathou.

Eerste Wereldoorlog-docudrama over de duizenden Senegalese frontsoldaten die tijdens de Slag van Chemin des Dames op 16 april 1917 de dood vonden. Gevierd auteur Orsenna schreef het scenario en geeft gestalte aan deze - tot voor kort - officieel vergeten groep in de vorm van een oude Senegalees (een majestueuze Campbell) die zijn gevallen kameraden wil eren tijdens een officiële herdenking. Een moreel dilemma voor de verantwoordelijke functionaris die moet kiezen tussen zijn carrière of de waarheid. Nederlands ondertiteld.

Aïe

2000 | Romantiek, Komedie, Fantasy

Frankrijk 2000. Romantiek van Sophie Fillières. Met o.a. André Dussollier, Hélène Fillières, Emmanuelle Devos, Anne Le Ny en Lucienne Hamon.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Voleur de vie

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Emmanuelle Béart, Sandrine Bonnaire, André Dussollier, Vahina Giocante en Eric Ruf.

Les enfants du marais

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Jacques Gamblin, André Dussollier, Michel Serrault en Isabelle Carré.

Vérité oblige : Ma fille... cette inconnue

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Claude-Michel Rome. Met o.a. André Dussollier, Béatrice Agenin, Sophie Broustal, Agathe De La Boulaye en Stéphane Slima.

Un air si pur

1997 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk/Polen 1997. Oorlogsfilm van Yves Angelo. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie Gillain, Jerzy Radziwilowicz en Yolande Moreau.

Quadrille

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Valérie Lemercier. Met o.a. Valérie Lemercier, André Dussollier, Sandrine Kiberlain, Sergio Castellitto en Lise Lamétrie.

On connaît la chanson

1997 | Musical, Romantiek, Experimenteel, Komedie

Frankrijk 1997. Musical van Alain Resnais. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Pierre Arditi, André Dussollier, Agnès Jaoui en Sabine Azéma.

Net als in werken van Dennis Potter, aan wie beroemd regisseur Resnais deze luchtige komedie opdroeg, onderdrukken de personages in On connaît la chanson hun ware gevoelens. Die komen slechts tot uiting voor ons kijkers, in plotse playback-nummertjes die ongelooflijk naadloos overlopen in gewone scènes. Het is telkens weer absurd en geestig om uit de mond van een serieus karakter bijvoorbeeld de stem van Josephine Baker te horen, maar het is tragisch om tegelijk te merken dat geen persoon zichzelf durft te zijn. Zo is er Parijse toeristengids Camille (Jaoui), die haar depressie niet onderkent en daarom fysieke problemen krijgt. Via Camille leren we nog vijf hoofdkarakters kennen, die met elkaar in contact staan en allen op de een of andere wijze te maken hebben met onroerend goed. Ondanks volhardende ontkenningen draait hun wereld eigenlijk om de liefde. Dat is `altijd hetzelfde liedje´ (titelvertaling), maar onder regie van Resnais nooit saai. (IdH/VPRO Gids)

L'atelier d'Alain Resnais

1997 | Documentaire

Frankrijk 1997. Documentaire van François Thomas. Met o.a. Pierre Arditi, Sabine Azéma, Jean-Pierre Bacri, Sylvette Baudrot en Renato Berta.

Belle époque

1995 | Drama

Frankrijk/Hongarije/Spanje/Duitsland/Verenigd Koninkrijk/Italië/België/Canada 1995. Drama van Gavin Millar. Met o.a. André Dussollier, Kristin Scott Thomas, Benno Fürmann, Isabelle Carré en Yves Jacques.

Parijs rond 1900. Uitvinder/zakenman Dussollier redt, op de trein, Scott-Thomas die door haar geesteszieke man met de dood bedreigd wordt. Hij wordt op haar verliefd maar zij weigert haar zieke man te verlaten. Fürmann, een anarchist, krijgt de opdracht Dussollier te vermoorden. Zijn aanslag mislukt echter en Dussollier vraagt de jongeman voor hem te werken. Enkele maanden later stelt Dussollier zijn nieuwe uitvinding voor: een roltrap, ontworpen door Fürmann, naar een idee van hemzelf. Deze laatste ontmoet Carré, het nichtje van een kunsthandelaar. Nadat hij haar zijn liefde bekend heeft verdwijnt het meisje. De echtgenoot van Scott-Thomas sterft in het hospitaal in een brand die hijzelf veroorzaakt heeft. De weduwe wil echter niet onmiddellijk een nieuwe relatie beginnen. Fürmann verneemt dat de aandeelhouders Dussollier uit de zaak willen zetten en hij raadt hem aan naar Oostende te gaan voor een conferentie. Hier ontmoet hij Carré en vraagt haar ten huwelijk. Ze accepteert. Hiermee drijft hij een wig tussen zichzelf en zowel Scott-Thomas als Fürmann. Romantische avonturen in de hogere klasse begin twintigste eeuw. De tijdssfeer werd uitstekend gerecreëerd en de overvloedige cast werd met zorg geselecteerd. Een 'Euro-pudding' van grote klasse gemaakt naar een nooit verwezenlijkt scenario dat François Truffaut begin jaren 1980, kort voor zijn dood, schreef samen met Jean Gruault. De verbindende teksten worden gesproken door Jeanne Moreau. Prachtige fotografie van William Lubtchansky. Uitgezonden in drie delen. Formaat 16/9. Stereo.

Notre homme

1994 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1994. Drama van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. André Dussollier, Marie-France Pisier, Charlotte Kady, Emélie Pick en Jacques Sereys.

Dussollier is een van de meest briljante chirurgen van zijn tijd. Hij slaagt er zelfs in om patiënten die door zijn collega's zo goed als opgegeven zijn toch nog aan de beterhand te krijgen. Zijn privé-leven is echter een chaos. Hij kan het versieren niet laten en op een ochtend wordt hem de deur gewezen door vrouwlief Pisier die het beu is om bedrogen te worden. Dit lijkt een keerpunt in zijn succesvolle loopbaan, want haast gelijktijdig krijgt hij in het hospitaal te horen dat hij naast een verwachte promotie grijpt. Alledaagse doktersromance waarin geen enkele cliché vergeten wordt. De uitstekende acteurs spelen braafjes hun rol zonder veel ambitie. En dat we uiteindelijk in de goedkope sentimentaliteit terechtkomen is nogal wiedes. Hou je zakdoek klaar. De roman van Louis Gardel werd bewerkt door Mireille Lanteri. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Formaat 16/9. Nicam stereo.

Montparnasse-Pondichéry

1994 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1994. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Miou-Miou, Yves Robert, André Dussollier, Jacques Perrin en Judith Magre.

Aangemoedigd door een nieuwe wet laat de veertig-jarige ongehuwde moeder en behangontwerpster Miou-Miou zich inschrijven aan de universiteit, om alsnog een diploma te halen. De studie wordt een flop en na een ruzie laat ze haar vriend zitten. Ontmoedigd zwerft ze door de straten. Ze komt terecht in metrostation Montparnasse. Hier ontmoet ze de zeventig-jarige ex- musicus Robert. Samen beleven ze de crisis in hun leven, en er bloeit een romantische relatie op. Poëtische liefdesgeschiedenis verteld met een grote dosis relativerende humor. Uit elke situatie, hoe uitzichtloos ook, kan iets nieuws, iets fascinerends groeien. Uitstekend spel van Miou-Miou en regisseur Robert. De laatste schreef het scenario, samen met Frédéric Lasaygues. Robert Alazraki stond in voor het camerawerk.

Le colonel Chabert

1994 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Gérard Depardieu, Fanny Ardent, Fabrice Luchini, André Dussollier en Daniel Prévost.

Gesitueerd begin 1800. De titelpersonage komt uit een tehuis voor vondelingen in Parijs, neemt dienst in het leger van de Republiek, huwt met een jonge vrouw, verdient zijn strepen aan het front, wordt kolonel en blijft voor dood liggen tijdens de slag van Eylau. Hij ontwaakt tussen de lijken, is zijn geheugen kwijt, wordt door boeren opgevangen en door een arts verzorgd, en krijgt langzamerhand zijn geheugen terug.

Aux petits bonheurs

1994 | Komedie, Korte film

Frankrijk 1994. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Anémone, Xavier Beauvois, André Dussollier, Nicole Garcia en Thierry de Carbonnieres.

Een vrouw arriveert in een gastvrij huis, waar ze met open armen wordt ontvangen door enkele vrienden, die hebben besloten vier dagen lang lief en leed met elkaar te delen. Ze is hier in de hoop de man van haar leven terug te vinden, die ze 25 jaar geleden in deze buurt heeft ontmoet. Het zijn de verhalen van een paar stellen, van hun doen en laten, hun liefde en haat. E[KA1]en ding hebben alle aanwezigen gemeen: ze hebben behoefte aan liefde. Niet bepaald opvallende Franse film, goed gespeeld, maar met een scenario (van Rosalinde Deville) dat wordt ontsierd door ellenlange dialogen en pathetisch gewauwel zonder kop of staart. Fotografie van Martial Thury.

Les marmottes

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Élie Chouraqui. Met o.a. Jacqueline Bisset, Christine Boisson, André Dussollier, Gérard Lanvin en Marie Trintignant.

Elk jaar verhuizen rond de kerstdagen vijf miljoen Fransen naar de besneeuwde berghellingen, hopend op een ontspannende wintervakantie. De film volgt twee paren die, net als de voorafgaande jaren, Chamonix als bestemming hebben gekozen. Ze amuseren zich, houden van elkaar, kwetsen elkaar. Het worden gedenkwaardige dagen, die voor eeuwig kleur zullen geven aan hun herinneringen. Een niemendalletje, dat de emoties uitspeelt van een paar mensen die voor korte tijd hun gewone milieu zijn ontvlucht. Leuk scenario van Danièle Thompson en Chouraqui, dat echter niet veel pointe heeft. Maar Bisset blijft de moeite waard en Robert Alazraki schoot betoverende beelden.

Un coeur en hiver

1992 | Romantisch drama

Frankrijk 1992. Romantisch drama van Claude Sautet. Met o.a. Daniel Auteuil, Emmanuelle Béart, André Dussollier en Myriam Boyer.

Meester-vioolbouwer Stéphane (Auteuil) kan niet met mensen omgaan, zijn compagnon Maxime (Dussolier) is sociaal veel vaardiger. Dan verschijnt op een dag de getalenteerde en beeldschone violiste Camille (Béart) in hun winkel. Ze krijgt eerst een relatie met Maxime, wordt dan verliefd op de vioolbouwer. Maar het is winter in Stéphanes hart. Sautet legt in zijn prachtige film nauwkeurig de onuitgesproken, verwarde gevoelens van zijn opmerkelijke acteurs vast. Auteuil kreeg de European Film Award, Dussolier en Sautet kregen allebei een César.

La petite apocalypse

1992 | Komedie

Italië/Polen/Frankrijk 1992. Komedie van Costa-Gavras. Met o.a. Pierre Arditi, Anna Romantowska, Maurice Bénichou, Carlo Brandt en Jacques Denis.

Een uit Polen geëmigreerde schrijver woont bij zijn ex- vrouw die getrouwd is met burgeois henry. De dromerige en gedesillusioneerde auteur verwisselt al grappenmakend een gloeilamp, waarna alles verandert. Henry en zijn depressieve vriend Jacques geloven dat het zelfmoord is, en besluiten van hem een held en martelaar te maken, zodat zijn dood dragelijk wordt en niet voor niets is geweest. Costa-Gavras die politieke films maakt, waagt zich deze keer op het komische vlak zonder dit helemaal in de vingers te hebben.

Un ours pas comme les autres: Paris-Deauville

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier, Anny Duperey en Evelyne Buyle.

Vierde deel van de serie [KL]Un ours pas comme les autres[KLE]. Deze keer herinnert Gaspard (Dussolier) zich op zijn werk dat hij als getuige bij een huwelijksvoltrekking van een vriend verwacht wordt. Hij heeft nog een half uur en hij haalt het net, maar de bruid is nog niet gearriveerd. Dan duikt de moeder van het meisje op om te verklaren dat haar dochter nog niet klaar is voor het huwelijk! Een zwak plot, terugkomende grappen, waardeloze dialogen en een afgezaagde regie. Niet veel beter dan de eerste drie delen.

Un ours pas comme les autres: Madame et le jardinier

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier, Francine Bergé en Christine Dejoux.

Gaspard (Dussolier) is blij dat hij op vakantie kan gaan, maar op het platteland krijgt hij autopech. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en komt te voet in een leuk klein dorpje aan. Daar klopt hij op de deur van een statige villa, waar hij eerst een beer tegenkomt (we hebben immers te maken met de serie [KL]Un ours pas comme les autres[KLE] van dezelfde regisseur). De beer blijkt de tuinman te zijn en dan verschijnt plotseling het leuke meisje, zodat het verhaal over een aantal zeer uiteen- lopende onderlinge verhoudingen kan beginnen. Het had een prachtige film kunnen worden als de auteur niet zo`n haast had gehad. De haast van de voormalige scenario- en dialogenschrijver was zelfs zo groot dat hij ons niet meer dan een slap aftreksel van zijn werk voor de (geslaagde) film L`OURS ET LA POUPEE van Michel Deville (1969) presenteert! Vandaar dat alles u zo pijnlijk bekend voor zal komen. De produktie is misschien nog interessant voor mensen die de film niet gezien hebben, want wat daar psychologische finesse was is hier cliche geworden.

Sushi, Sushi

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Laurent Perrin. Met o.a. André Dussollier, Jean-François Stévenin, Sandrine Dumas, Eva Darlan en Kentaro Matsuo.

Het scenario is pittig genoeg, want het gaat om een culinair avontuur. Een voormalige leraar beeldhouwen begint in Parijs een cateringbedrijf dat Japanse gerechten thuis bezorgt. Na aanvankelijk succes volgt al (te) spoedig een faillissement. Het geheel wordt gepresenteerd aan de hand van afgezaagde absurde situaties en buitensporige ellipsen. De personages zijn kleurrijk (Darlan als excentrieke burgerdame!) maar oppervlakkig, in de stijl van de film. Overigens was de doelstelling prima: een aanval op de wereld van het geld en de bijbehorende hersenschimmen. Vermakelijk maar ook steeds bijna belachelijk, door scènes zoals die van een legertje loopjongens dat verkleed als samourais op scooters over de Champs-Elysées raast. Jammer! Scenario van Laurent Perrin en Michka Assayas. Camerawerk van Dominique Le Rigoleur.

Borderline

1991 | Drama

Zwitserland/Frankrijk 1991. Drama van Danièle Dubroux. Met o.a. Danièle Dubroux, David Léotard, André Dussollier en Jacques Nolot.

Dubroux krijgt na twintig jaar nostalgische verlangens naar haar jeugdliefde. Ze besluit hem op te zoeken, maar hoort van zijn zoon dat hij is overleden. Ze laat zich scheiden en gaat voor de zoon van haar overleden minnaar zorgen; ook de moeder van de jongen voegt zich bij het stel. Dan laat de film de kijker twijfelen wie nu de echte moeder is. Onwaarschijnlijke soap met fondant smaak - slecht voor het gebit en laat bovendien een rare smaak achter. Matig gespeeld.

1996

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Marcel Bluwal. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Victor Garrivier, André Dussollier, Suzanne Flon en Danièle Lebrun.

Een groep terroristen bedreigt de nieuwe president van Frankrijk en zijn partijgenoten. E[KA1]en van hen reist van Marseille naar Parijs om een academicus te vermoorden die al lang met de president bevriend is. We bevinden ons overigens in het jaar 1996 en hebben dan ook te maken met een (oh zo hedendaagse!) vooruitblik. Dankzij de beperkte financiële middelen wordt niets nieuws gepresenteerd. Eerlijke bewerking van een detective- roman uit de série noire van uitgeverij Gallimard, die niet uitblinkt door originaliteit. Behoorlijk acteerwerk.

Un ours pas comme les autres: Née de la dernière pluie

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier, Anny Duperey en Evelyne Buyle.

Aangezien hij nog steeds geen toevluchtsoord gevonden heeft blijft Gaspard (Dussolier) na zijn vakantie in zijn hotel wonen en ontmoet hij twee bloedmooie jonge dames. De tv-regisseur heeft deze film weer van dezelfde gebreken voorzien als de rest van de serie Un ours pas comme les autres: eindeloos geklets om het ontbreken van een scenario op te vangen, een hoop geschmier, talloze clichés, een platte regie en snedig bedoelde maar mislukte dialogen. Het is voor de drie hoofdrolspelers onmogelijk zich uit de zaak te redden met wat ze te zeggen krijgen! Perisianisme in de ergste zin van het woord.

Un ours pas comme les autres: La musique adoucit les ours, Un

1990 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1990. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier en Evelyne Buyle.

Tweede deel van de serie [KL]Un ours pas comme les autres[KLE] (en er worden er helaas meer aangekondigd). Een dirigent en een celliste, privé, in haar Normandische huis. 'Slechts' als vriend komt hij bij haar wonen en het vervolg laat zich gemakkelijk raden. De voortreffelijke scenarioschrijfster van een elftal speelfilms van Michel Deville Companeez, heeft een fatale vergissing begaan door zich op het regisseren te gaan toeleggen, en zij volhardt daar ook nog in. Een aardige pieterpeuterige film, die doet denken aan een verkreukeld borduurwerkje. Onopvallende verfilmd, vol met van die blije emoties. 'Heerlijk, schààààtje!' Conclusie: behoorlijk

Le piège

1990 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.

In de herfst van 1940 reizen Parijzenaars Joseph Bridet (Dussolier), journalist, en zijn vrouw Yolande (De Capitani) naar Lyon, dat in het niet bezette deel van Frankrijk ligt, en dat met de nazi`s collaboreert. Bridet wil Engeland bereiken om zich bij generaal de Gaulle te voegen. Door dubbelspel hoopt hij in Vichy met de hulp van zijn hooggeplaatste `vriend` Basson (Aumont), een verlofpas te krijgen voor Marokko, dat ook bij Vichy-Frankrijk hoorde. Daar kan hij een plaats krijgen op een vliegtuig voor Londen. Zijn te minzame, onzekere houding wekt de argwaan van zijn vijanden, die hem in de val laten lopen. Typische Franse zienswijze over de oorlogstijd (1939-44), zwakjes uitgevoerd met onwaarschijnlijke situaties. Het scenario is van Jean-Claude Grumberg naar de roman van Emmanuel Bove. Het sfeervolle camerawerk is van Charlie Gaëta en is ondergedompeld in sombere tinten.

Le chemin solitaire

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Bulle Ogier, André Dussollier, Didier Sandre, Edith Scob en Alison Hornus.

De toneelbewerking van dit stuk van Arthur Schnitzler (1862- 1931) kreeg in 1989 de Molière-prijs voor de beste bewerking van een buitenlands stuk. Daarom heeft Bondy besloten zijn eigen film te maken. Die film heeft een symbolische titel en zoals zo vaak bij deze toneelschrijver bestaat er geen reëel stramien, maar zijn er slechts personages die door het lot bij elkaar gebracht en weer gescheiden worden. Hoewel de dialogen zeer snedig zijn vormen ze geen dekmantel voor de melancholische achtergrond, die niets anders dan een impressionistische indruk van het leven in de rechte lijn van de Weense Aufklärung van die tijd is. Ondanks de wijdlopigheid van het geheel slaagt de regisseur erin het stuk van bioscoopallures te voorzien en hij wordt daarbij gesteund door opvallende acteurs.

La femme fardée

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Jeanne Moreau, Jacqueline Maillan, Laura Morante, Anthony Delon en Jean-Marc Thibault.

Een (middelmatige) roman van Françoise Sagan plus een zwerm bewerkers levert een onverteerbare snertfilm op over bont gezelschap dat een pleziervaart op een schip gaat maken: Moreau is een voormalige diva, Maillan is door het huwelijk steenrijk geworden en vormt het middelpunt; ze heeft veel te veel belangstelling voor homo Khorsand; verder zijn er de hoofdredacteur van een linkse krant, die een rijke drankzuchtige, opzichtige burger juffer heeft getrouwd, een filmer met een aankomend actricetje, een gigolo en een oplichter. Zoiets levert stof op voor oninteressant dialoog. De film is onbeholpen geregisseerd en is bovendien slecht gecut en gemonteerd. Het camerawerk is banaal en de acteurs vervelen zich flink... en dat is te begrijpen! Pinheiro is het prototype van de opzichtige regisseur wiens misplaatste lef op geen enkele wijze serieus gerechtvaardigd wordt.

Histoire de rire

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Marie-Hélène Breillat, André Dussollier, Nicole Calfan, Bernard Giraudeau en Pierre Mondy.

Na zijn overlijden, op een eerbiedwaardige leeftijd, was er sinds twintig jaar nauwelijks meer iets van de Franse toneelschrijver Armand Salacrou op de planken gebracht. Toch behaalde de schrijver van L'inconnue d'Arras en La terre est ronde grote successen. Dit stuk is niet een van de belangrijkste en meest ambitieuze van zijn oeuvre : het is een zedensatire op de bourgeoisie, die soms dicht bij een boulevardkomedie komt, met een nogal klassiek verhaal : een jonge vrouw die genoeg heeft van haar man, ontvlucht de onnozele hals, alvorens natuurlijk terug te keren in de huiselijke haard. Langdradige momenten maar schitterende dialogen die 'in de roos schieten'. Goed spel van vooral Breillat, die een tamelijk indrukwekkende rol neerzet. Jammer van de banale verfilming!

Un, deux, trois soleils

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Michel Favart. Met o.a. André Dussollier, Catherine Leprince, Michel Boujenah, Sophie Barjac en Christian Morin.

Marc (Dussolier) is geslaagd op het maatschappelijke vlak en gelukkig in zijn huwelijk, maar hij krijgt het moeilijk wanneer Christine (Leprince) er een kind bij wil. Hij is van mening dat een nieuw kind een blok aan zijn been en een inbreuk op zijn vrijheid zal betekenen. Het gezin valt langzaam maar zeker uit elkaar. Een oud verhaaltje, waaraan niets nieuws wordt toegevoegd, noch door de schoolse, routineuze regie, noch door de gevoelig spelende acteurs, die echter vrij zouteloze dialogen moeten uitspreken. De verveling ligt voortdurend op de loer. Maar nét

Ressac

1989 | Thriller, Mysterie

Frankrijk 1989. Thriller van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Nicole Jamet, André Dussollier, Marion Hänsel en Françoise Morhange.

Alain Bellanger (Dussolier) woont al vijftien jaar met zijn gezin in Gabon, wanneer hij verneemt dat zijn tante dood is, wier meest directe erfgenaam hij is. Hij gaat dan naar Frankrijk voor de begrafenisplechtigheid, terwijl de sfeer om hem heen steeds onheilspellender wordt. Het is jammer dat de regisseur voor het televisiescherm heeft gekozen maar hoewel lange tijd de assistent van zijn geniale vader, verstaat hij niet zoals deze de kunst de kijker helemaal op te laten gaan in een onwezenlijke wereld. Hij draait er wat omheen en geeft er de voorkeur aan het ongemerkt, stukje voor stukje, zo ver te laten komen. De films die dit oplevert bezitten fraaie beeldende kwaliteiten maar de regie is iets te braaf. Desalniettemin

Pour un oui ou pour un non

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. André Dussollier en Jean-Louis Trintignant.

Een bewerking van het pittige en venijnige stuk van Nathalie de Sarraute. Aan de orde is het volgende thema: is het wenselijk met je beste vriend te breken vanwege een simpele volzin? Een minder belangrijke film van Jacques Doillon, daar deze is (op slimme wijze) in dienst van de tekst gesteld. De filmer laat echter niets over van het geforceerde statische karakter van het origineel en drijft de spot met de gangbare toneelopvattingen. Zijn vlijmscherpe stijl levert een rake typering van de karakters en hun gedragingen op. Ook de twee vertolkers leveren een opmerkelijke prestatie.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Maillan-Les-Bains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Vidalie. Met o.a. Jacqueline Maillan, André Dussollier, Vanessa Paradis, Christophe Dechavanne en Charles Aznavour.

Deze komisch bedoelde smeltkroes bevat weinig idee[KA3]en in de mise-en-sc[KA2]ene en is inhoudelijk wisselend van kwaliteit. Hoewel sommigen (Dussolier, Aznavour, Villeret en Mondy) beantwoorden aan het beoogde doel, vraag je je af wat anderen in deze film komen doen zoals (Hardy, Mas en Lara). Ook bekend als LE RIRE DE JAQUELINE MAILLAN.

Madame Bovary. Premier épisode

1989 | Drama, Historische film

Frankrijk 1989. Drama van Pierre Cardinal. Met o.a. Nicole Coursel, Jean Bouise, André Dussollier en Claude Giraud.

In de reeks verfilmingen voor de tv van de verhalen van Gustave Flaubert gaat de eerste aflevering over de legendarische Madame Bovary. Een simpele bewerking van Georges Neveux, die er de vaart in moet houden en luchtig amusement zonder de scherpe waarnemingen die Flaubert over mens en maatschappij optekende uit het oog te verliezen.

Madame Bovary, Deuxième partie.

1989 | Drama, Historische film

Frankrijk 1989. Drama van Pierre Cardinal. Met o.a. Nicole Courcel, Jean Bouise, André Dussollier en Claude Giraud.

De tweede aflevering over Madame Bovary bewerkt door Georges Neveux naar de oorspronkelijke roman van Flaubert, die een scherpe kroniek van het bestaan van alledag maakte.

Mon ami le traître

1988 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1988. Oorlogsfilm van José Giovanni. Met o.a. André Dussollier, Valérie Kaprisky, Thierry Frémont, Jean-Pierre Bernard en Jean-Jacques Moreau.

De regisseur bewerkte zijn eigen gelijknamige roman tot een levendige film. Een jonge collaborateur, hij hielp de Duitse politie, probeert huis en haard en zijn huid te redden in de chaotische periode vlak na WO II. Een groot aantal geloofwaardige en complexe figuren, op overtuigende wijze gespeeld, trekt aan het oog voorbij.

L' Enfance de l'art

1988 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1988. Familiefilm van Francis Girod. Met o.a. André Dussollier, Anne-Marie Philipe, Hubert Gignoux en Judith Magre.

Het dagelijks leven van een twaalftal leerlingen van de Parijse Toneelschool gedurende hun laatste studiejaar. Girod heeft met de jonge schrijver Yves Dangerfield, die zijn leerling was terwijl hij zelf lesgaf op deze school, een erg interessant scenario uitgewerkt, vol herinneringen en anekdotes. Het dient gezegd te worden dat alle acteurs eveneens leerlingen of oud- leerlingen van het instituut zijn. Terwijl hij met (wisselend) geluk alle genres aanroert, construeert de regisseur een gevoelige kroniek die om beurten maf en wreed is, over hen die zowel in het leven als in de kunst trachten te slagen: wat helemaal niet eenvoudig is. Kortom, een Entrée des Artistes anno 1988.

Fréquence meurtre

1988 | Film noir, Horror, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1988. Film noir van Elizabeth Rappeneau en Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, André Dussollier, Martin Lamotte, Etienne Chicot en Inès Clave.

Rappeneau bewerkt voor haar eerste film nauwkeurig de griezelroman van Stuart Kaminsky When the dark man calls, die psychoanalytische elementen bevat want hij gaat over een knotsgek iemand. Deze film, met een levendige aanpak en een actueel tintje, is vooral goed vanwege de zijn zeer knap nagebootste beangstigende ziekelijke sfeer, de onheilspellende belichting van William Lubtchansky en de zeer geloofwaardige acteerprestatie. Deze nachtmerrie op klaarlichte dag onthult een nieuw talent. Het scenario werd mede bewerkt door Michel Audiard.

De sable et de sang

1988 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1988. Drama van Jeanne Labrune. Met o.a. André Dussollier, Sami Frey, Clémentine Celarié, María Casares en Catherine Rouvel.

Eerste bioscoopfilm van een televisieregisseuse die hiervoor eveneens het scenario schreef. Speelt zich af in het milieu van de stieregevechten en de torero's. De haat-liefde verhouding van een torero en een radiologe. De hoofdpersonen achtervolgen en ontvluchten elkaar beurtelings, van de benauwende ring van de arena tot in de afgelegen moerassen van de Camargue, wat het leidmotief vormt. Eindigt allemaal op bloedige wijze want de heldhaftigheid en de dromen laten zich moeilijk verenigen met een dergelijke werkelijkheid. De regisseusse wordt zichtbaar gefascineerd door de stieregevechten die zij krachtig weergeeft. Dit ten koste van de intieme scènes die veel onevenwichtiger zijn. Hetzelfde geldt voor het min of meer overtuigende spel.

Yiddish Connection

1986 | Komedie, Drama

Frankrijk 1986. Komedie van Paul Boujenah. Met o.a. Charles Aznavour, Ugo Tognazzi, André Dussollier, Vincent Lindon en Charlie Chemouny.

Drie mannen die op de rand van bankroet staan besluiten een overval te plegen en toch netjes te blijven: ze gaan professionele misdadigers beroven. Het vervolg laat zich raden. De film lijdt aan verschillende zwakheden waarvan het scenario de ergste is. Dit is geschreven door Aznavour, die zichzelf uiteraard een goede rol toebedeelde: hij is dan ook het meest in beeld. Hierdoor wordt het evenwicht in de film verstoord. Deze debuutspeelfilm (de regisseur is geboren in 1958) is een amusante komedie met als verdienste het ontbreken van geweld in een genre dat er doorgaans bol van staat.

Mélo

1986 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1986. Drama van Alain Resnais. Met o.a. André Dussollier, Pierre Arditi, Fanny Ardant, Sabine Azéma en Jacques Dacqmine.

Publieksgeroezemoes. Een hand slaat de bladzijden van een theaterprogramma om. 'Montrouge, juni 1926.' Dan: doek op voor Henri Bernsteins drieakter over de verwoestende kracht van de liefde. In Resnais' bewerking van het boulevardmelodrama over twee bevriende violisten en de vrouw die alles verandert vloeit op sublieme wijze theater in film over. Het fantastische acteurstrio, de sprankeldialogen, Jacques Saulniers Art Déco-sets, de subtiele belichting en fotografie van Charles Van Damme - ziehier het summum van tijdloze elegantie in cinema. Dussoliers monoloog in de eerste akte is adembenemend.

3 hommes et un couffin

1985 | Komedie, Drama

Frankrijk 1985. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Roland Giraud, Michel Boujenah, André Dussollier, Philippine Leroy-Beaulieu en Dominique Lavanant.

Drie drukbezette vrijgezellen, woonachtig in een aanzienlijk Parijs' appartement, ontfermen zich broederlijk-vaderlijk over het baby’tje Marie, dat door een samenloop van omstandigheden op hun drempel is beland. Onbevangen potpourri van mild-progressief verhaaltje en burgermanskomedie wint op sympathiepunten dankzij de uitstekende acteurs, de immer innemende Dussollier voorop. Met drie Césars, een verlaat vervolg (18 ans après in 2003) en het Amerikaanse hermaaksel 3 Men and a Baby werd deze Franse kassakraker van ex-trapezewerkster, actrice en dramaturge Serreau een duurzame surprisehit. Marianne 'Eline Vere' Basler speelt een bijrolletje.

Stress

1984 | Thriller, Horror, Misdaad

Frankrijk 1984. Thriller van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Carole Laure, Guy Marchand, André Dussollier, Anne Meson en Isabelle Mergault.

Een sombere thriller op z'n Amerikaans. Een patiënt die het hart heeft gekregen van een overleden verlaten minnaar identificeert zich met deze man en besluit hem te wreken. Ondanks de medewerking van Demouzon, laat de clou zich halverwege raden. Het begin is uitstekend maar het eind is wat saai. Bertucelli probeert perfect te zijn maar stelt de kijker teleur. Wederom blijkt dat Hitchcock niet door iedereen valt te evenaren.

Les Enfants

1984 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1984. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Alexandre Bougosslavsky, Daniel Gélin, Tatiana Moukhine, Martine Chevalier en André Dussollier.

Ernesto, zoon van hele eenvoudige ouders, lijkt wel dertig jaar terwijl hij pas zeven is. Hij gaat niet vaak naar school, maar verwerft desondanks encyclopedische kennis op universitair niveau. Hij keert tenslotte terug tot de eenvoud van het alledaagse gezinsleven. Deze film straalt een enorme energie uit en is uit het leven van de personages gegrepen. Duras vervolgt, via hen, haar bittere en wanhopige monoloog gewijd aan onze eenzaamheid en suggereert de herleving van een tegenwoordig zeldzaam medeleven. Met fascinerende beelden geeft zij uiting aan haar obsessies.

L'amour à mort

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Sabine Azéma, Pierre Arditi, Fanny Ardant, André Dussollier en Jean Dasté.

Simon (Arditi) bezwijkt plotseling en wordt dood verklaard. Maar even later staat hij toch weer op. Sterker, deze ervaring maakt hem levenslustiger dan voorheen. Zijn geliefde, Elisabeth (Azéma), staat voor raadselen, en een bevriend stel probeert het incident religieus te duiden. Stylist Alain Resnais (Hiroshima mon amour) maakte een wat sombere, naar binnen gekeerde verhandeling over liefde en dood, waarbij de muziek van Hans Werner Henze grotendeels de sfeer bepaalt. In eigen land genomineerd voor vijf Césars, waaronder voor beste film en het camerawerk van Sacha Vierny.

L'amour par terre

1984 | Drama, Komedie

Frankrijk 1984. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Geraldine Chaplin, Jane Birkin, André Dussollier, Isabelle Linnartz en Jean-Pierre Kalfon.

Twee actrices met nogal tegengestelde karakters krijgen een aantrekkelijk aanbod van een toneelschrijver. Droom en werkelijkheid zijn moeilijk te onderscheiden in de daaropvolgende gebeurtenissen die geheel in handen lijken van de toneelschrijver. Mooie actrices en mooi camerawerk (William Lubtchansky) hoeven nog geen mooie film op te leveren. Na een veelbelovend begin krijgt de film een onbevredigend vervolg. Scenario van Pascal Bonitzer, Marilu Parolini, Suzanne Schiffman en Jacques Rivette.

L'aide mémoire

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Pierre Boutron. Met o.a. Hanna Schygulla, André Dussollier en Pierre Étaix.

Een vrouw met koffer, Schygulla, strompelt een appartementsgebouw in Parijs binnen. Ze ziet een openstaande deur en gaat een luxueus appartement binnen. Hier woont Dussollier, een punctueel man met een succesvol vrij beroep. Ze vraagt naar iemand die hij niet kent, maar in plaats van te vertrekken nestelt ze zich in een makkelijke stoel. Dit irriteert Dussollier, die een belangrijke afspraak heeft, maar zij blijft er onbewogen onder. Uiteindelijk tracht ze hem te verleiden. Een bevreemdende film, vertolkt door twee personen, met een leuk gastoptreden van Etaix. De vraag is niet alleen wie de vrouw is, maar vooral wat ze wil. Schygulla is subliem in haar aanvankelijk emotieloze rol, waarin ze stelselmatig meer gevoel legt. Dussollier speelt juist het tegengestelde. Knap scenario van Jean-Claude Carrière, in beeld gebracht door Jean Boffety.

Just the Way You Are

1984 | Komedie

Verenigde Staten 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Kristy McNichol, Michael Ontkean, Kaki Hunter, Catherine Salviat en Robert Carradine.

McNichol speelt fluit in een groot Amerikaans orkest. Ze zit niet meer lekker in haar vel. Haar been zit in een orthopedisch apparaat gekneld en haar vriend Daly wil een braaf huisvrouwtje van haar maken. Een Europese tournee met het orkest haalt haar uit haar vertrouwde wereld. Ze verlaat het orkest om in een Frans ski-oord met haar handicap te leren omgaan. Met haar been verpakt in gips leert ze ski[KA3]en. Ze ontmoet fotograaf Ontkean en wordt verliefd. Romantisch vermaak over een meisje dat zich verzet tegen haar omgeving om haar handicap te overwinnen. McNichol slaagt er dankzij sterk spel in een ondermaats scenario (van Allan Burns) geloofwaardig te laten klinken. Mooie toeristische beelden van Claude Lecomte. Eerste Amerikaanse film van Molinaro.

De Grens

1984 | Drama, Thriller

Nederland 1984. Drama van Leon de Winter. Met o.a. Johan Leysen, Angela Winkler, André Dussollier, Héctor Alterio en Hans Deitz.

Een journalist in een fictief land probeert contact te krijgen met terroristen. In een vijandig dorp raakt hij verstrikt in oeroude wetmatigheden over seks en geweld, heden, verleden en toekomst. Briljant scenario met lus-structuur, symbool voor onder meer de vicieuze cirkel waar politiek geweld op uitloopt. Deze magische politieke thriller maakt prachtig gebruik van Portugese lokaties.

Liberty belle

1983 |

Frankrijk 1983. Pascal Kané. Met o.a. Dominique Laffin, André Dussollier, Philippe Caroit, Bernard-Pierre Donnadieu en Jerôme Zucca.

De ondertitel van de film is ‘twintig jaar oud in 1960’. In het universum van regisseur en scenarist Pascal Kané, zelf veertien in 1960, is die twintiger in 1960 de onbevangen rebel Julien. Een zoekende jongeling in Parijs, met linkse ideeën, die zich vastklampt aan de strijd van dat moment, de Algerijnse Revolutie. De kracht van filmmaker Kané's draaiboek is dat het front overal opduikt: van wat voor films hou je? Kun je, al dan niet intiem, omgaan met iemand van rechts? En hoe naïef kun je zijn, zonder gevolgen voor je favoriete collectief? Uitdagend stuk.

La Vie est un roman

1983 | Komedie, Musical, Romantiek

Frankrijk 1983. Komedie van Alain Resnais. Met o.a. Vittorio Gassman, Ruggero Raimondo, Geraldine Chaplin, Fanny Ardant en Pierre Arditi.

Een excentrieke graaf bouwt rond WO I een barok sprookjeskasteel om er een mystieke sekte in te herbergen. In het heden is het kasteel een kostschool, waar jaarlijks een symposium van utopisten wordt gehouden. Hun onderling strategisch spel - ook op amoureus terrein - leidt tot onvoorziene uitkomsten. Deze bizarre maar genoeglijke Resnais-film combineert romantische kitsch (als in de vroege seriefilm) met musical-, boulevardklucht- en sprookjeselementen. Ondanks de lichte toon van de 'spielerei' is de strekking pessimistisch : elke 'nieuwe mens-utopie' leidt onvermijdelijk tot repressie. Met humor geacteerd, vooral door de minder bekende namen in de rolbezetting.

Qu'est-ce qui fait courir David?

1982 | Drama

Frankrijk 1982. Drama van Elie Chouraqui. Met o.a. Francis Huster, Nicole Garcia, Charles Aznavour, Magali Noël en Michel Jonasz.

Een dertig-jarige cineast schrijft een scenario voor een autobiografische tweede film. Hij gaat zó op in herinneringen dat hij zijn vriendin verwaarloost en de huidige situatie van zijn ouders niet onderkent. Dit beeld van een joods gezinsleven levert aandoenlijke en komische momenten op, maar de zelfvertedering van de regisseur holt zijn film op den duur uit, waardoor het totaal van geslaagde scènes en spelprestaties, nul is. De titelrol van Huster is conform de film: zó ingespannen bezig om te charmeren dat het averechts gaat werken. Scenario van Elie Chouraqui.

Le beau mariage

1982 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1982. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Béatrice Romand, André Dussollier, Arielle Dombasle, Féodor Atkine en Thamila Mezbah.

Regisseur Rohmer maakte in de jaren tachtig onder de noemer Comédies et Proverbes een serie van zes lichtvoetige drama's over mensen die hannesen met liefde en leven. Kunstgeschiedenisstudente Sabine besluit na haar romance met Simon dat ze geen getrouwde mannen meer wil. Sterker: ze gaat zelf trouwen. Maar met wie? Haar vriendin Clarisse komt aanzetten met een neef die leuk en ongebonden is. Mooie hoofdrol van Romand, die prima uit de voeten kan met Rohmers visitekaartje: een ogenschijnlijk kabbelend scenario met mooie, verrassende dialogen.

Elle voulait faire du cinéma

1982 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1982. Biografie van Caroline Huppert. Met o.a. Christine Pascal, André Dussollier, Rosy Varte, Roland Blanche en Philippe Lemaire.

Nauwgezette biografie van Alice Guy (1873-1968), de eerste vrouwelijke regisseur ter wereld. Tegelijk wordt in deze film in grote lijnen iets over de beginperiode van de Franse cinema verteld. Gaumont, Feuillade, Lumière, Zecca, Georges Demeny en zelfs Gustave Eiffel trekken dan ook in sneltempo voorbij. Aardig en geraffineerd, met leuke plaatjes van Alain Levent. Het geheel blijft het echter aan de oppervlakte en doet enigszins modieus aan.

Les Filles de Grenoble

1981 | Erotiek, Misdaad

Frankrijk 1981. Erotiek van Joël Le Moign. Met o.a. Zoé Chauveau, André Dussollier, Steeve Kalfa, Patrick Lafani en Serge Martina.

Bewerking van de roman van Paul Lefèvre rond een affaire die destijds de tongen danig in beweging bracht. Souteneurs hadden in de buurt van Moirans hun prostituées mishandeld. Voor Joël Le Moign een voorwendsel om een film vol corruptie, geweld, seks en sadisme te maken en voyeurs aan hun trekken te laten komen.

Le Triple mort du troisième personnage

1980 | Thriller, Drama

Frankrijk/België/Spanje 1980. Thriller van Helvio Soto. Met o.a. José Sacristan, Brigitte Fossey, André Dussollier, Patricia Guzman en Rafael Anglada.

Een Latijnsamerikaanse journalist wordt met andere politieke gevangenen het land uitgezet. In Europa schrijft hij een boek over hun hechtenis. Na publikatie merkt hij dat de overleden celgenoten beschikten over compromitterend feitenmateriaal voor de financiële overheid; de overdracht daarvan zou de journalist en zijn makker in levensgevaar kunnen brengen. Deze film van een uitgeweken Chileen weet in zijn vorm de puzzelstructuur van het scenario onvoldoende goed te maken zodat de wezenlijke probleemstelling in de eerste helft van de film verloren dreigt te gaan in de artistieke vraag: wat is fictie en wat is realiteit? Als de stukken geleidelijk aan in elkaar schuiven krijgt de film tenslotte wèl zijn indringende werking.

La Fraîcheur de l'aube

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Raymond Rouleau. Met o.a. Pierre Dux, Tanya Lopert, André Dussollier en Jean Davy.

Veeleer op karakters dan op intriges of situaties gebaseerde komedie van Herb Gardner. Een houten keet op een nog verlaten strand bij het aanbreken van de dag. De oude eigenaar heeft besloten zijn handeltje in frites, hotdogs en andere snacks opnieuw te openen omdat hij zich verveelt. Zo trekken de meest uiteenlopende personages voorbij, die soms wel en soms geen vluchtige contacten opbouwen. De film schommelt tussen nostalgie en bitterheid rondom een vage leidraad. Dux is zowel potsierlijk als aandoenlijk. (Toneel)regisseur Rouleau maakt zich er duidelijk met een jantje-van-leiden vanaf.

Extérieur, nuit

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Jacques Bral. Met o.a. Christine Boisson, André Dussollier, Gérard Lanvin, Jean-Pierre Sentier en Henri-Jacques Huet.

Drie dolende zielen in nachtelijk Parijs. Léo (Lanvin) is een jazzmusicus zonder geld die bij zijn vriend Bony (Dussollier) intrekt, een schrijver met gebrek aan inspiratie die het financieel minstens even zwaar heeft. Op een avond ontmoet Léo taxichauffeuse Cora (Boisson) met wie hij een liefdesrelatie begint die het leven van alle drie zal veranderen. Scenarist-regisseur Bral zorgt voor een mooie sfeer in de donkere straten van de lichtstad en maakt daarvoor goed gebruik van de jazzy score van Karl-Heinz Schäfer.

Perceval le Gallois

1978 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1978. Avonturenfilm van Eric Rohmer. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie-Christine Barrault, Marc Eyraud en Clémentine Amouroux.

Perceval is door zijn moeder in de bossen opgevoed zonder enige kennis van de verdere wereld, maar een ontmoeting met vijf ridders zet hem aan zijn diensten aan te bieden aan koning Arthur om ooit óók geridderd te worden. Rohmers trouw aan letter en geest van het heldendicht van Chrétien de Troyes leidde tot in achtjambige verzen geschreven scenario en decors waarin het ontbreken van perspectief in de middeleeuwse schilderkunst werd benaderd. Het resultaat is niet pretentieus gekunsteld, maar geeft de film een verrassende lichtheid en méér magie dan de ridderfilms die enkele jaren later onverwachts in de mode kwamen.

Ben et Bénédict

1977 |

Frankrijk 1977. Paule Delsol. Met o.a. Françoise Lebrun, André Dussollier, Daniel Duval, Jacqueline Staup en José Varéla.

Werkstudente medicijnen Ben is getrouwd met dominerende, niet begrijpende man. Ze droomt zich een alter ego Bénédict dat wel zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen heeft, maar noch dat ideaal noch stimulerende vriendschap met medestudent doet haar beslissen voor beëindiging zwangerschap die zelfstandige carrière definitief onmogelijk maakt. Feministische film zet droom en werkelijkheid ironisch tegenover elkaar, maar blijft in beide steken in clichés. Spel van Lebrun in titelrollen heeft te weinig contrast. Er is wel mooi camerawerk van Claude Beausoleil.

Marie-Poupée

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Joël Séria. Met o.a. André Dussollier, Jeanne Goupil, Bernard Fresson, Andréa Ferréol en François Perrot.

Een onervaren meisje trouwt met een handelaar in en verzamelaar van poppen. Zij merkt dat hij haar als niets anders ziet dan als een nieuw object in zijn collectie, om aan en uit te kleden, zonder dat hij ooit met haar slaapt. Met de bewustwording van en toenemende frustratie over haar sensualiteit trekt ze wel ongewild anderen aan : een verkrachtingspoging door een simpele knecht wordt haar noodlottig. Deze merkwaardige studie van fetisjisme heeft aanvankelijk een vanzelfsprekende en onschuldig lijkende speelsheid die verrassend afwijkt van het gebruikelijke surrealisme, maar ook wel erg aan de oppervlakte blijft, zeker voor de lange tijdsduur. De film is uiteindelijk niet meer dan een pleidooi voor vitaliteit en ongecompliceerd genot. Goupil is ideaal popperig.

Marie Poupée

1976 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1976. Drama van Joël Lichtle. Met o.a. Jeanne Goupil, André Dussollier, Andréa Ferréol, Bernard Fresson en Francis Perrot.

Een weinig bekende film van Joël Séria die de ene keer goed en de andere keer minder goed werk aflevert. Centraal staat het korte leven van een weesmeisje vam zeventien jaar dat is getrouwd met een in poppen gespecialiseerde antiquair. Zij is onbevredigd want hij is een fetisjdienaar en behandelt haar weliswaar met tederheid maar als een van zijn poppen. Ze laat zich verkrachten door een herder alvorens bij een ongeval om het leven te komen. De scènes zijn interessant vanwege hun eigenaardige, duistere en bijna absurde inhoud maar desondanks gaat deze veels te lange film ten onder aan onbeduidendheden en leegte. Met een strakkere montage zou deze onherstelbare fout te vermijden zijn geweest. Regisseur Lichtle gebruikt als pseudoniem Joël Séria.

Le Couple témoin

1976 | Sciencefiction

Frankrijk/Zwitserland 1976. Sciencefiction van William Klein. Met o.a. André Dussollier, Anémone, Georges Descrières, Eddie Constantine en Zouc.

Een jong echtpaar wordt vanwege zijn voorbeeldige gemiddeldheid uitgekozen om als proefpersonen te fungeren in een appartement in een nieuw te bouwen stad. Op alle aspecten van hun leven worden ze geobserveerd, getoetst en geregistreerd door psycho-sociologen en via de tv worden ze in de openbaarheid gebracht. Op den duur gaan ze zich steeds minder voorbeeldig gedragen, krijgen actiegroepen op hun dak en worden omdat ze niet nuttig meer zijn, aan hun anonieme lot overgelaten. Het scenario is [KA1]e[KA1]en (uitgebouwd) element uit een oorspronkelijk project van satire op een in [KA2]alle onderdelen gestandaardiseerde toekomstmaatschappij. Het blijkt op zich te mager om de aandacht vast te houden. Deze karikatuur van de massa-media is amusant en beklemmend (en nauwelijks overtrokken), maar trekt alle aandacht van de hoofdzaken weg.

Alice ou la dernière fugue

1976 | Mysterie, Experimenteel, Thriller

Frankrijk 1976. Mysterie van Claude Chabrol. Met o.a. Sylvia Kristel, Charles Vanel, André Dussollier, Jean Carmet en Fernand Ledoux.

Een jonge vrouw ontvlucht de echtelijke woning zonder duidelijke bestemming. Overvallen door een noodweer krijgt ze een auto-ongeval vlakbij een landhuis waar ze vraagt de nacht te mogen doorbrengen. Na mysterieuze ontmoetingen en ervaringen 's nachts en de volgende dag probeert ze vergeefs weg te komen, tot ze uiteindelijk haar auto bereikt en toch weer voor hetzelfde landhuis uitkomt en opnieuw verongelukt, nu dodelijk. Een variant op ALICE IN WONDERLAND laat de heldin zien in niemandsland tussen het leven en de dood. Chabrol beoefent het mysterie-genre sfeervol en met grimmige humor en maakt ideaal gebruik van Kristel wier nuchtere expressieloosheid haar vergeefse ontsnappingspogingen iets kranigs geeft. Scenario van Chabrol. De fotografie is van Jean Rabier.

Il pleut sur Santiago

1975 | Drama

Bulgarije/Frankrijk 1975. Drama van Helvio Soto. Met o.a. Bibi Andersson, Nicole Calfan, Ricardo Cucciola, André Dussollier en Maurice Garrel.

De staatsgreep van 11 september 1973 die een einde maakte aan de socialistische regering in Chili en het leven van president Allende, werd door een uitgeweken Chileen gereconstrueerd als speelfilm.De opnamen in Bulgarije geven een weinig overtuigende illustratie en de belangeloze medewerking van een reeks Europese sterren leidde onbedoeld tot triviale scènes.De herinnering aan de feiten zelf geeft de film toch een zekere impact. Ook bekend als THE ALLENDE FILES.

En Lykkelig skilsmisse

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk/Denemarken 1975. Drama van Hanning Carlsen. Met o.a. Jean Rochefort, André Dussollier, Daniel Ceccaldi, Bulle Ogier en Anne-Lise Gabold.

Een triest drama dat zich afspeelt in Sologne, maar dat de kijker eerder in de sfeer van de verwrongen werken van een Strindberg of een Hjalmar Bergman brengt. Geen wonder met een noordelijke regisseur als tussenpersoon. Een uitermate ingewikkeld plot dat grosso modo over de mislukkingen in de liefde van een man vertelt die, zich slachtoffer wetend van een weddenschap, zelfmoord pleegt. Het talent van de cineast is niet aan de orde (SULT), en deze film bevat sterke scènes, maar heeft te lijden onder het veelomvattende scenario en de zwaar verteerbare dialogen. Zijn enige in Frankrijk gemaakte film werd slecht ontvangen.

Toute une vie

1974 | Historische film, Musical, Drama

Frankrijk/Italië 1974. Historische film van Claude Lelouch. Met o.a. Marthe Keller, André Dussollier, Charles Denner, Carla Gravina en Charles Gérard.

De voor elkaar bestemde joodse erfgename en een filmregisseur ontmoeten elkaar pas aan het eind van de film die in 1914 bij hun grootouders is begonnen. Dit overzicht van deze eeuw in bijpassende filmstijlen (zwijgend, zwartwit, kleur) werd een ambitieuze mislukking door al te simpele verbindingen tussen privé-verwikkelingen en het wereldgebeuren. Het lef van Lelouch dwingt op zijn minst bewondering af. De ingekorte versie was overigens een succes in Amerika.

Une belle fille comme moi

1972 | Komedie, Drama

Frankrijk 1972. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Bernadette Lafont, Claude Brasseur, Charles Denner, Guy Marchand en Philippe Léotard.

Buitenbeentje in het oeuvre van Truffaut. Lafont is een mannenverslindster die haar vader een handje heeft geholpen bij diens overlijden en die na haar verblijf in een verbeteringsgesticht op zoek gaat naar nieuwe prooien. Een jonge socioloog redt haar uit die gevangenis door haar onschuld met behulp van opnames van een amateurfilmer te bewijzen, maar belandt er zelf in door haar, terwijl zij carrière gaat maken als gevierd zangeres. Cynisch, erotisch en toch teder. De film werd bij zijn eerste release slecht onthaald, maar is sindsdien uitgegroeid tot een cult-film. Regisseur Truffaut en Jean-Loup Dabadie schreven het scenario naar de roman van Henry Farrell, getiteld Such A Gorgeous Kid Like Me. Pierre- William Glenn deed de fotografie.

imdb: Zoek André Dussollier op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2022	Bigbug
2021	Tout s'est bien passé
2022	Juliette dans son bain
2019	Mier
2017	Chez nous
2015	Vingt et une nuits avec Pattie
2015	Le grand jeu
2014	Diplomatie
2014	Belle en het beest
2014	Des lendemains qui chantent
2014	Brèves de comptoir
2011	Mon pire cauchemar
2011	Impardonnables
2011	La bonté des femmes
2010	Chicas
2009	Une affaire d'état
2009	Micmacs à tire-larigot
2009	Les herbes folles
2008	Cortex
2008	Affaire de famille
2007	La vérité ou presque
2006	Ne le dis à personne
2006	Coeurs
2005	Lemming
2004	Suzie Berton
2004	Agents Secrets
2004	36 Quai des Orfèvres
2003	Ruby & Quentin
2003	18 ans après
2001	Vidocq
2001	Un crime au Paradis
2001	Tanguy
2001	La chambre des officiers
2000	Scènes de crimes
2000	La dette
2000	Aïe
1999	Les Acteurs
1998	Voleur de vie
1998	Les enfants du marais
1997	Vérité oblige : Ma fille... cette inconnue
1997	Un air si pur
1997	Quadrille
1997	On connaît la chanson
1997	L'atelier d'Alain Resnais
1995	Belle époque
1994	Notre homme
1994	Montparnasse-Pondichéry
1994	Le colonel Chabert
1994	Aux petits bonheurs
1993	Les marmottes
1992	Un coeur en hiver
1992	La petite apocalypse
1991	Un ours pas comme les autres: Paris-Deauville
1991	Un ours pas comme les autres: Madame et le jardinier
1991	Sushi, Sushi
1991	Borderline
1991	1996
1990	Un ours pas comme les autres: Née de la dernière pluie
1990	Un ours pas comme les autres: La musique adoucit les ours, Un
1990	Le piège
1990	Le chemin solitaire
1990	La femme fardée
1990	Histoire de rire
1989	Un, deux, trois soleils
1989	Ressac
1989	Pour un oui ou pour un non
1989	Palace
1989	Maillan-Les-Bains
1989	Madame Bovary. Premier épisode
1989	Madame Bovary, Deuxième partie.
1988	Mon ami le traître
1988	L' Enfance de l'art
1988	Fréquence meurtre
1988	De sable et de sang
1986	Yiddish Connection
1986	Mélo
1985	3 hommes et un couffin
1984	Stress
1984	Les Enfants
1984	L'amour à mort
1984	L'amour par terre
1984	L'aide mémoire
1984	Just the Way You Are
1984	De Grens
1983	Liberty belle
1983	La Vie est un roman
1982	Qu'est-ce qui fait courir David?
1982	Le beau mariage
1982	Elle voulait faire du cinéma
1981	Les Filles de Grenoble
1980	Le Triple mort du troisième personnage
1980	La Fraîcheur de l'aube
1980	Extérieur, nuit
1978	Perceval le Gallois
1977	Ben et Bénédict
1976	Marie-Poupée
1976	Marie Poupée
1976	Le Couple témoin
1976	Alice ou la dernière fugue
1975	Il pleut sur Santiago
1975	En Lykkelig skilsmisse
1974	Toute une vie
1972	Une belle fille comme moi

name

email

mijn instellingen

Bigbug

Tout s'est bien passé

Juliette dans son bain

Mier

Chez nous

Vingt et une nuits avec Pattie

Le grand jeu

Diplomatie

Belle en het beest

Des lendemains qui chantent

Brèves de comptoir

Mon pire cauchemar

Impardonnables

La bonté des femmes

Chicas

Une affaire d'état

Micmacs à tire-larigot

Les herbes folles

Cortex

Affaire de famille

La vérité ou presque

Ne le dis à personne

Coeurs

Lemming

Suzie Berton

Agents Secrets

36 Quai des Orfèvres

Ruby & Quentin

18 ans après

Vidocq

Un crime au Paradis

Tanguy

La chambre des officiers

Scènes de crimes

La dette

Aïe

Les Acteurs

Voleur de vie

Les enfants du marais

Vérité oblige : Ma fille... cette inconnue

Un air si pur

Quadrille

On connaît la chanson

L'atelier d'Alain Resnais

Belle époque

Notre homme

Montparnasse-Pondichéry

Le colonel Chabert

Aux petits bonheurs

Les marmottes

Un coeur en hiver

La petite apocalypse

Un ours pas comme les autres: Paris-Deauville

Un ours pas comme les autres: Madame et le jardinier

Sushi, Sushi

Borderline

1996

Un ours pas comme les autres: Née de la dernière pluie

Un ours pas comme les autres: La musique adoucit les ours, Un

Le piège

Le chemin solitaire

La femme fardée

Histoire de rire

Un, deux, trois soleils

Ressac

Pour un oui ou pour un non

Palace

Maillan-Les-Bains

Madame Bovary. Premier épisode

Madame Bovary, Deuxième partie.

Mon ami le traître

L' Enfance de l'art

Fréquence meurtre

De sable et de sang

Yiddish Connection

Mélo