Mua he chieu thang dung
Na Saigon in een Parijse studio te hebben nagebouwd voor l'Odeur de la papaye verte (1993) en die stad werkelijk te hebben getoond in Cyclo (1995), situeert de Vietnamese regisseur Tran, die al als kind naar Frankrijk emigreerde, zijn derde film in Hanoi. Een stad waar in tegenstelling tot het drukke Saigon volgens de maker rust en harmonie heerst. Die atmosfeer weerspiegelt zich in het ogenschijnlijk kalme leven van drie zussen, die elkaar regelmatig treffen om te praten, lachen en samen te koken. De twee oudsten zijn getrouwd, de jongste woont samen met haar broer. In alle rust brengt regisseur Tran steeds meer barstjes in het schone oppervlak aan het licht: noch het huwelijk van de zussen noch dat van hun ouders is zo fraai als het lijkt. Geen hevige confrontaties of rappe aktie, wel poëtische, oogstrelende observaties van mensen die proberen vast te houden aan harmonie.
