Henning Schlüter

Vorübergehend verstorben

Duitsland 1998. Misdaad van Sigi Rothemund. Met o.a. Karoline Eichhorn, Michael Reale, Rufus Beck, Hans-Michael Rehberg en Walter Kreye.

Hundert Jahre Brecht

Duitsland 1997. Documentaire van Ottokar Runze. Met o.a. Udo Samel, Jürgen Hentsch, Christian Redl, Meret Becker en Hanne Hiob.

Simones Entscheidung

Duitsland 1996. Drama van Ulrich Stark. Met o.a. Iris Berben, Walter Kreye, Peter Sattmann, Laszlo Horwitz en Katharina Schubert.

De getrouwde architecte Simone Andersen pendelt heen en weer tussen Hamburg en New York en ontmoet in de Amerikaanse stad op een dag muzikant Mickey. De twee worden verliefd op elkaar en Simone gaat een tweede huwelijk aan, waarmee een vermoeiend dubbelspel begint. Ze komt steeds verder in de problemen en haar man Wolfgang merkt dat er iets aan de hand is. Als Mickey onverwachts meegaat naar Hamburg, moet Simone een beslissing nemen.

Tote leben nicht allein

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1989. Thriller van Nina Grosse. Met o.a. Myriem Roussel, Peter Sattmann, Anna Bonaiuto, Klaus J. Behrendt en Adolf Spalinger.

Na een vliegtuigongeluk laat Sattmann zijn vrouw Roussel doorgaan voor haar rijke nicht, die om het leven kwam. De zieke vader van de dode, die bij de ramp zijn geheugen verloor, merkt het verschil niet. Zo kan het echtpaar genieten van het geld van de nicht. Roussel komt hierdoor in een ander milieu terecht, begint ervan te houden en kan het verleden van haar nicht niet meer ontvluchten. Vergezochte thriller die nogal wat lichtgelovigheid vereist. De roman van Pierre Boileau en Thomas Narcejac Wenn ein Tote mit zwei Männern lebt is veel mysterieuzer en barst van de onderhuidse spanningen, wat in het scenario van Grosse, Peter Kramm en Oliver Schütte, volledig verloren is gegaan. Aan de camera stond Hans- Günther Bücking.

Rätsel der Sandbank, Das

Duitsland 1987. Avonturenfilm van Rainer Boldt. Met o.a. Peter Sattmann, Gunnar Möller, Isabell Varell, Joachim Dietmar Mues en Joachim Regelien.

TASHet scenario is van Birgit Dorny, medeproducent Christoph Mattner en regisseur Boldt naar de jeugdroman van Erskine Childers. Het camerawerk is van Karl Kases.

Mrs. Harris - Freund mit Rolls Royce

Duitsland 1985. Komedie van Georg Tressler. Met o.a. Inge Meysel, Edith Volkmann, Eberhard Feik, Ernst Schröder en Bernd Stephan.

Werkster Mrs. Harris (Meysel) is lid geworden van het Britse lagerhuis, omdat Sir Wilmot (Schr[KA3]oder) bij zijn herverkiezing een zwakke tegenkandidaat wenste in zijn kieskring Battersea. Zijn list werkte echter als een boemerang. Nu dweilt Mrs. Harris de vloer aan met conservatieve parlementsleden. Sir Wilmots voormalige chauffeur John Bayswater (Feik) is de vriend uit de titel en nauw betrokken bij Ada's nieuwe bezems, die door het parlement vegen. Scenario van Ted Willis en regisseur Tressler, die een kort verhaal van Paul Gallico bewerkten. Innemende Meysel is als vanouds heel goed en voor haar fans kan zij natuurlijk niet stuk. Het camerawerk is van W.P. Hassenstein. Mono.

Im Weissen Rössl

Duitsland 1979. Muziek van Eberhard Hauff. Met o.a. Margot Werner, Helmut Lohner, Henning Schlüter, Petra Maria Grühn en Claus Eberth.

De chef-kelner Leopold is verliefd op de waardin Josepha, maar deze heeft alleen oog voor de jaarlijks terugkerende dr. Siedler. De revue-operette van Benatzky heeft in deze tv-film de proporties gekregen van een landelijke geschiedenis. Men mag geen klatergoud verwachten, maar hij is op zijn minst interessant, ook al door de keus van de hoofdrolspelers: de chansonniére Werner en de befaamde acteur Lohner.

Tatort - Fortuna III

Duitsland 1976. Mysterie van Wolfgang Becker. Met o.a. Hansjörg Felmy, Gerd Böckmann, Oliver Ulrichs, Gracia-Maria Kaus en Evelyn Palek.

Ondernemer Jul (B[KA3]ockmann) distilleert likeur. Hij heeft zijn oog laten vallen op een tamelijk jong meisje. Hij probeert haar te verkrachten en als dat niet lukt, doodt hij haar uit frustratie. Hij weet niet dat Paul Starczik (Ulrichs), een twaalf-jarige puber, getuige was van zijn misdaad. Jul kent Paul heel goed, want hij heeft zijn vader beloofd dat deze opstandige jongen, met wie niets te beginnen valt, bij hem in de leer kan komen. Ondertussen zit commissaris Haferkamp (Felmy) met een moord zonder aanwijzingen. Jul komt erachter dat Paul op de hoogte is van zijn wandaad, maar Paul belooft zijn mond te houden. Later wil Paul tweeduizend mark (bijna duizend euro) van Jul hebben en daarop besluit Jul dat het de hoogste tijd is dat Paul voorgoed verdwijnt. Haferkamp meent dat Paul iets te verbergen heeft, dat misschien verband houdt met de moord. Hij gaat Pauls gangen na en zo komt hij tenslotte aan Jul. De titel slaat op een rijnaak in de grote binnenhaven van Duisburg, waarmee Paul naar het buitenland hoopt te gaan. Zover komt het niet, maar Haferkamp redt wel Pauls hachje. Sfeervolle misdaadfilm met de nette smeris in een tijdperk dat ook Duitsland hip zou worden, maar enigszins in de schrik leefde van de terreurorganisatie RAF en de moord op werkgeversvoorzitter Hans- Martin Schleyer, een man met een bruin verleden. Het scenario is van Wolfgang Mühlbauer naar een idee van Hanus Burger. Het camerawerk is van niemand minder dan Josef Vilsmaier, die tien jaar later een van Duitslands belangrijkere regisseurs zou worden. Haferkamps achtste zaak. Aflevering 64.

Die Elixiere des Teufels

Duitsland 1976. Horror van Manfred Purzer. Met o.a. Sylvia Manas, Dieter Laser, Peter Broglé, Christine Buchegger en Martin Rosen.

Het beroemde verhaal van E.T.A. Hoffmann [KL]Nachgelassene Papiere des Bruders Medardus eines Capuziners[KLE] uit 1815 over de jonge capucijner monnik (Laser) die problemen krijgt met een dubbelganger, werd wel heel erg routinematig geproduceerd.

Der Letzte Schrei

Duitsland 1975. Drama van Robert van Ackeren. Met o.a. Delphine Seyrig, Barry Forster, Ellen Umlauf, Peter Hall en Rolf Zacher.

Vreemd melodrama, verpakt in een satirische revuevorm, zoals die in films in de periode 1920 - 1940 als genrestijl voorkwam. Een zaakgelastigde moet een kousenfabriek saneren en houdt het zowel met de knappe fabrikantenvrouw als met haar dochter. Scenario van Joy Markert, Iris Wagner en regisseur Van Ackeren. Het camerawerk is van Dietrich Lohmann.

Willi wird das Kind schon schaukeln

Duitsland 1972. Komedie van Werner Jacobs. Met o.a. Heinz Erhardt, Erika von Thellmann, Hannelore Elsner, Barbara Schöne en Claudia Butenuth.

Willi Kuckuck (Erhardt) probeert zijn voetbalclub uit de financiële moeilijkheden te halen. Rijke Amerikaanse tante Von Thellmann moet bijspringen. Ze moet een huwelijkscadeau sturen voor een van zijn dochters, die natuurlijk helemaal geen trouwplannen heeft. Dan dreigt tante op bezoek te komen. Een aardige Erhardt-klucht, maar niet wereldschokkend. Het scenario is van Rolf Ulrich en Reinhold Brandes. Het camerawerk is van Karl Löb.

Che?

Duitsland​/​​Italië 1972. Komedie van Roman Polanski. Met o.a. Sydne Rome, Marcello Mastroianni, Hugh Griffith, Romolo Valli en Roman Polanski.

Een Amerikaanse liftster ontsnapt in Italie aan een aanranding en zoekt haar toevlucht in een villa waar ze als een van de (bizarre) gasten wordt gezien. Na bedreigd en belaagd te zijn, en haar oude gastheer bij de aanblik van haar charmes van genot te hebben laten sterven, ontkomt ze aan haar huisgenoten die haar achtervolgen, door weer te gaan liften. Deze variant op ALICE IN WONDERLAND mist door de zonnige Italiaanse situering en goedmoedig acteren, de verontrustende accenten van Polanski's andere werk, waardoor de film zonder verbindende sfeer chaotisch wordt met meer of minder leuke, losse scènes. Het scenario is van Polanski en Gerard Brach. Het camerawerk is van Marcello Gatti en Giuseppe Ruzzolini.

Nicht nur zur Weihnachtszeit

Duitsland 1970. Drama van Vojtech Jasny. Met o.a. Edith Heerdegen, René Deltgen, Peter Ehrlich, Rolf Becker en Edeltraut Elsner.

Bij het aftuigen van de kerstboom barst tante Heerdegen in een onbedaarlijk geschrei uit, dat alleen nog maar gestopt kan worden door het opnieuw optuigen van de groene denneboom. Naar Heinrich Bölls boze en bijtende satire op de kritiekloze massa, die slaafs de burgerlijk-maatschappelijke conventies opvolgt. Dit tv-spel spreekt zeker niet iedereen aan. De kostuums werden verzorgd door Helga Pinnow, de decors zijn van Gerd Kraus en het camerawerk is van Jaroslav Kucera.