Roger Fellous: camera.
Er zijn 4 films gevonden.

Heureux qui comme Ulysse...

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Henri Colpi. Met o.a. Fernandel, Rellys, Henri Tisot, Mireille Audibert en Edmond Ardisson.

Een boerenknecht heeft een jarenlange vriendschap met een paard, dat op zijn oude dag wordt verkocht voor de stierengevechten in Arles. Hij slaagt erin het dier van de corrida's te bevrijden en voert het naar de wilde paarden van de Camargue. De laatste rol van Fernandel, wiens paardachtig uiterlijk zijn liefde voor de viervoeter een merkwaardige diepgang geeft. De poging om de provinciale tragi-komedies van Pagnol te laten herleven, valt soms erg sentimenteel en door het al te simpele verhaal ook nogal langdradig uit. Scenario van regisseur Colpi en André Var. Camerawerk van Roger Fellous.

Le journal d'une femme de chambre

1964 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1964. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Piccoli, Georges Géret, Daniel Ivernel en Françoise Lugagne.

Céléstine (Jeanne Moreau) is een kamermeisje uit Parijs dat werkt bij een familie in Normandië in de jaren dertig. De mannen in en om het huis vallen voor het ogenschijnlijk toegankelijke stadsmeisje omdat de manipulatieve Céléstine zich dienstbaar voegt naar hun geneugten. Zo dringt ze door tot de kern van hun verwrongen bestaan. Via de afstandelijke ironie van Jeanne Moreau onderneemt Buñuel een bijtende aanval op maatschappelijke, morele en religieuze hypocrisie. Gebaseerd op het boek uit 1900 van Octave Mirbeau dat eerder in 1946 werd verfilmd door Jean Renoir.

Le passage du Rhin

1960 | Drama, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van André Cayatte. Met o.a. Charles Aznavour, Nicole Courcel, Georges Rivière, Cordula Trantow en Georges Chamarat.

Franse soldaten zijn in 1940 gevangen genomen en worden op het Duitse platteland tewerkgesteld. Een van hen beraamt onmiddellijk een ontsnapping om zich bij de Vrije Fransen in Londen te voegen, de tweede ondervindt in een boerengezin meer hartelijkheid dan in zijn eigen huwelijk en bij zijn schoonfamilie, en zal na de bevrijding permissie aanvragen naar Duitsland terug te keren. Dit pleidooi voor verbroedering wordt al te zwart-wit en vol melodramatische incidenten getekend, zodat de overtuigingskracht vooral komt van de aandoenlijk sobere Aznavour die de vijand leert waarderen. Onderscheiden met de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië. Het scenario is van Pascal Jardin, regisseur Cayatte en Arman Jammot naar diens idee. Het camerawerk is van Roger Fellous. Mono.

L'eau à la bouche

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bernadette Lafont, Françoise Brion, Alexandra Stewart, Michel Galabru en Jacques Riberolles.

In het barokke kasteel van hun onlangs overleden grootmoeder ontmoeten nichtjes Milena en Fifine elkaar voor het openen van het testament. Fifine heeft haar geliefde Robert meegenomen, maar hij doet zich voor als haar broer Jean-Paul en papt al snel aan met Milena. Fifine zal het een zorg zijn: zij heeft haar oog laten vallen op advocaat Miguel, wat dan weer de ex van Milena is. Klinkt als een ouderwetse klucht, maar nouvelle vague-regisseur Doniol-Valcroze maakt er een (voor 1960) zeer verfrissende zedenkomedie van.