Bernadette Le Saché: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Meurtres à L'Île d'Yeu

2015 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2015. Misdaad van Met o.a. Anne Richard, Bernard Yerlès en Bernadette Le Saché.

Entre terre et mer

1997 | Drama, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Didier Bienaimé, Florence Hebbelynck, Roland Blanche, Claude Piéplu en Bernard Fresson.

Spoorloos

1988 | Thriller, Horror

Nederland​/​​Frankrijk 1988. Thriller van George Sluizer. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Gene Bervoets, Johanna ter Steege, Bernadette Le Saché en Gwen Eckhaus.

Klassieker van eigen bodem, gebaseerd op Tim Krabbé's Het Gouden Ei, over een jong stel dat onderweg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk plotseling pech krijgt. Aangekomen bij een tankstation verdwijnt de vrouw, waarna zich een jarenlange zoekactie door haar vriend ontvouwt. Misschien wel het beste wat in Nederland ooit op thrillergebied is gemaakt. Stukken beter ook dan de Hollywood-remake die Sluizer vijf jaar later zelf regisseerde, en waarin de onvergetelijke, gruwelijke slotakte voor het Amerikaanse publiek werd aangepast.

La grande cabriole

1988 | Drama, Historische film

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1988. Drama van Nina Companéez. Met o.a. Fanny Ardant, Bernard Giraudeau, Francis Huster, Robin Renucci en Ludmila Mikaël.

Gravin Laure Ad[KA1]ela[KA3]ide de Chabrillant (Ardant) heeft al tien jaar een stormachtige verhouding met gewone burger Armand Gallois (Huster). Als Armand haar voor de zoveelste keer ontrouw is, besluit zij hun relatie te verbreken. Ondertussen wordt koning Lodewijk de Zestiende geguillotineerd en verklaart Frankrijk de oorlog aan Engeland en Spanje. Armand, in het oorlogsgebeuren meegesleurd, wil Laure Ad[KA1]ela[KA3]ide weer ontmoeten maar zij is naar Itali[KA3]e gegaan met een nieuwe minnaar, een violist. Armand smeekt haar om bij hem te blijven, maar Madame de Chabrillant kiest voor het onbekende en het avontuur. In Itali[KA3]e ontdekt zij dat de musicus getrouwd is, en er bovendien een tweede huishouden op nahoudt. Volledig op zichzelf aangewezen gaat zij Franse les geven aan de Venetiaanse bourgeoisie, maar daarmee wordt zij niet gelukkig. Groots opgezet historisch drama met de Franse revolutie (1789) als historisch decor voor een opwindend verhaal met Ardant en Huster als het hartstochtelijk, maar subtiele liefdespaar. Het scenario is van regisseuse Companéez. Deze mini werd oorspronkelijk uitgezonden in vier delen.

Vive la sociale!

1983 | Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Drama van Gérard Mordillat. Met o.a. François Cluzet, Robin Renucci, Elizabeth Bourgine, Jean-Yves Dubois en Yves Robert.

Een in een communistisch gezin opgegroeide jongeman begint een catering service en wordt steeds meer besmet met bourgeois- idealen. Deze half satirische tragikomedie laat de proletarische anti-held naadloos door heden en recent verleden bewegen in een groeiend besef van middelmaat en is een van de zeldzame Franse films die het arbeidersmilieu laat zien. De humoristische observaties van de in het Sovjet-communisme gestagneerde oudere generatie, maar ook van mei 1968 als een middenstandsrevolte maken deze film met goed spel en een flitsende vormgeving, tot een meer dan veelbelovend debuut.

Le cheval d'orgeuil

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. François Cluzet, Bernadette Le Saché, Jacques Dufilho, Arnel Hubert en Ronan Hubert.

Apocriefe en minst bekende titel van Chabrol, die in het boekje 'Pensées, répliques et anecdotes' er met gortdroge ironie over opmerkt: 'Er zitten enkele van de beste dingen in die ik ooit heb gedaan, maar ze zijn zo subtiel dat ik de enige ben die ze heeft opgemerkt.' Inderdaad: de nogal vrije bewerking van Pierre-Jakez Hélias' succesroman over straatarme Bretonse boeren aan het begin van de twintigste eeuw flopte genadeloos. Aan de acteurs en het 'postkalenderrealisme' van Jean Rabiers fotografie heeft het niet gelegen, volgens de regisseur, die achteraf berouwde te hebben verzuimd om in het Bretonse dialect te draaien.

Paradiso

1977 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1977. Drama van Christian Bricout. Met o.a. Didier Sauvegrain, Gérard Darrieu, Annie Savarin, Bernadette Le Saché en Poussine Mercanton.

Jean (Sauvegrain), een werkende jongere zoekt, tijdens een weekend vergeefs ontsnapping aan de troosteloosheid - ook van het ouderlijk huis - en vindt tenslotte enige warmte in de armen van een ook eenzame, onooglijke toiletjuffrouw. Deze debuutfilm lijkt een Franse echo zeventien jaar later van de Britse film SATURDAY NIGHT AND SUNDAY MORNING (1960) van Karel Reisz, waarbij zelfs het rebels vuur is gesmoord bij de jonge held die door Sauvegrain in alle geslotenheid zeer genuanceerd wordt geacteerd. Authentieke en sobere situatieschetsen waarvan de triestheid niet is aangedikt. De werkelijkheid is zelfs grauwer: het jongerencentrum waar de hoofdpersoon verstrooiing zoekt moest met opnamen in de Amsterdamse Melkweg worden gesuggereerd, want zelfs dat was er in Lille niet. Het scenario is van regisseur Bricout. Het camerawerk is van Philippe Rousselot. Eastmancolor, Mono.

Vincent mit l'âne dans un pré

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Pierre Zucca. Met o.a. Michel Bouquet, Fabrice Luchini, Bernadette Lafont, Jeanne Dodgson en Virginia Thévenet.

De debuutfilm van deze cineast, die eerder enkele opmerkelijke korte films maakte, en hiermee bevestigt dat hij een volwaardig regisseur is. Heel subtiel beschrijft hij de lange dooltocht van een puber met een ziekelijke fantasie, zoon van een even fantasierijke vader, die hem doet geloven dat hij blind is. Een project over de onttrekking aan de ouderlijke macht, met als uitgangspunt een aantal klassieke psychiatrische thema's. Sedertdien vervolgde Zucca een moeizame carrière. Innemend en geraffineerd camerawerk, dat soms iets surrealistisch heeft. Ook bekend onder de titel VINCENT MIT L'ANE DANS UN PRE ET S'EN VINT DANS L'AUTRE.

Un sac de billes

1975 | Familiefilm, Oorlogsfilm

Frankrijk 1975. Familiefilm van Jacques Doillon. Met o.a. Paul Eric Schulmann, Richard Constantini, Joseph Goldenberg, Reine Bartève en Michel Robin.

Joodse jongetjes worden in Parijs van 1941 niet-begrijpend geconfronteerd met het anti-semitisme (de jongste ruilt zijn gele ster in voor een zak knikkers) tot hun ouders hen voor het toenemend gevaar laten vluchten naar de vrije zone. Trouw aan de autobiografische roman van Joseph Joffo door Denis Ferraris en regisseur Doillon tot scenario bewerkt, legt het ongewone talent van Doillon aan conventionele banden, maar door zijn aandachtige kinderregie krijgt het verhaal toch alle tragische humor en spanning.